IK ZIE, IK ZIE...
Theologische Hogeschooldag
Zendings-studie-conferentie
Zendingsovond
„HONDEMASTATE"
van de Wereldraad van Kerken in
Uppsala, waar deze vragen ook bespro
ken zullen worden. „Aan de Kerk van
Jezus Christus is opgedragen de ver
kondiging van het Evangelie, maar ook
de verkondiging van de thora, de aan
wijzingen voor de wegen waarlangs wij
moeten gaan op alle terreinen van het
leven. Indien de kerk op dit terrein de
thora verzwijgt en het licht onder de
korenmaat plaatst, dan verzaakt de kerk
haar roeping en dan is het zout zoute
loos geworden".
Ds. Schaafsma schreef namens de
Synode terug „Helaas moet ik U mee
delen, dat het niet mogelijk is aan uw
verzoek te voldoen".
Inderdaad, helaas Gelukkig groeit
echter het aantal Gereformeerde kerken
en kerkeraden, waar deze zaken wel be
sproken worden.
M. BEINEMA.
De beeldbuis is mijn venster, dat uit
kijkt op de wereld. In Gapinge gebeuren
er weinig schokkende dingen. Maar in
de wereld des te meer. „We leven in
een benauwende tijd." Ik schrijf dat
"hier neer en dat meen ik helemaal. Het
is alleen maar zo vreemd, dat ik dit zin
netje ook in allé mogelijke oude preken
en verhandelingen gelezen heb.
Ik herinner mij dat mijn schoonvader,
Ds. J. P. Tazelaar in Weesp, telkens
weer zijn preken begon met„We le
ven in een tijdHet was zo onge
veer tussen 1920 en '25 En dan kwam
er een korte of een langere uiteenzetting
van de benauwde tijd, waarin we leef
den.
Deze herinnering wijst op de betrek
kelijkheid der actualiteit van vroegere
preken en verzuchtingen. (Iemand wees
me eens op een serie oudejaarspreken
tussen 1890 en 1900.)
En toch als ik hetzelfde nu zeg
dat we een benauwende tijd beleven,
is dat mijn hartgrondige overtuiging.
En ik meen dat het erger is dan in 1890
en dan in 1925.
Het is natuurlijk ook zo, dat je er nu
met je neus letterlijk opgedrukt wordt.
Je ziet het vlak voor je, hoe er mil-
lioenen mensen in Amerika honger lij
den, hoe de wapenfabrikanten gulden
jaren beleven, hoe de gekleurde rassen
staan te popelen om de blanke bescha
ving in puin te rammen.
Het zal niet zo lang meer duren of
alle landen en landjes beschikken over
atoomwapenen. En welk land heeft het
zedelijke prestige om te kunnen zeggen:
die mag je niet hebben.
En als ik dan kijk naar de uitzendin
gen over de electronica en de cyber
netica, over computers en robots, over
onderwijs en medische verzorging door
middel van machines, zoals die in de
toekomst gebruikt zullen worden, vind
ik het echt benauwend. (Zie de instruc
tieve artikelen van Prof. Rothuizen
„Een nieuwe Huxley" in het Geref.
Weekblad.)
Soms kruipt de ongelovige gedachte
naar boven „ik ben blij, dat ik „het"
gehad heb en dat ik al dat benauwende
niet meer mee hoef te maken".
Maar mijn kleinkinderen dan
Wat een geweldige steun te weten,
dat die jongens en meisjes gedoopt zijn
en wat dat betekent.
De Here Jezus zal er altijd ook zijn.
Tot de voleinding der dagen
En de kerk zal er ook altijd zijn. Hoe
dan ook
De kerk
Ik zag een uitzending over de orga
nisatie en de reorganisatie van de Curie,
het bestuursapparaat in Rome.
De K.R.O. moest er maar mee stop
pen. Want het was om te lachen en te
huilen tegelijk.
Geen draad, geen draadje, democra
tie. Zelfs de bisschoppen, hebben er
geen fluit te zeggen.
Allemaal oude mannetjes met slimme
oogjes en van die smalle saamgeknepen
lippen, die duidelijk op machtsbewust
zijn wijzen.
Je zag geen enkele jonge man.
Geen enkele leek.
Geen enkele vrouw.
Van heel dat apparaat verwacht ik
niets. En zeker niets tegen het veldwin
nende fascisme in de wereld.
Er zijn ook hoopvolle momenten.
B.v. de aanhang van McCarthy in
Amerika onder de jeugd.
Het feit ook, dat in West Duitsland
95 van de studenten tegen het neo-
nazisme is en dat niet onder stoelen en
banken steekt.
En de invloed, die de zendingsmen
sen krijgen op de oeconomie en de po
litiek van de wereld.
Zij gaan ons voor op alle drie de
fronten in de strijd tegen de armoe,
de rassendiscriminatie en de oorlog.
U kunt voor één toespraak van Prof.
Verkuyl alle speeches cadeau krijgen
van alle ministers op alle vliegvelden
ter wereld. A. D.
Donderdag 16 mei a.s. zal de Theologi
sche Hogcschooldag worden gehouden in
de Burgwalkerk te Kampen, aanvang 10.15
uur.
LeiderProf. dr. G. Th. Rothuizen.
Na een toespraak van de rector, Prof.
Dr. J. T. Bakker, zullen Dr. J. A. H. J. S.
Bruins Slot te Aerdenhout en Prof. Dr.
Herman Ridderbos te Kampen spreken
Over de ontwikkeling van het Gereformeer
de leven in de tegenwoordige tijd.
In de namiddag zal over dit onderwerp
een algemene discussie worden georgani
seerd.
In februari j.l. attendeerden wij U reeds
op de zendingsstudieconferentie voor pre
dikanten, die gehouden zal' worden van
maandag 13 mei plm. 12.00 uur tot en met
woensdagmiddag 15 mei a.s. in het confe
rentieoord van het Zendingscentrum te
Baarn.
Gezien het feit, dat bij herhaling uiting
werd gegeven aan de wenselijkheid om
voor alle predikanten, die niet in de ge
legenheid zijn geweest een van de algemene
zendingscursussen te volgen, een conferen
tie te beleggen, waarbij oriëntering in de
huidige zendingssituatie wordt geboden,
zijn wij zo vrij U hierbij nogmaals uit te
nodigen aan deze conferentie deel te nemen.
Vorig jaar werd voor de eerste maal een
dergelijke conferentie gehouden en ondanks
dat er toen maar weinig deelnemers waren,
kon deze beslist zeer geslaagd worden ge
noemd.
Alle deelnemers waren erg enthousiast
en wij meenden er dan ook goed aan te
doen dit jaar opnieuw een conferentie te
beleggen.
Het programma vermeldt referaten door
drs Budiman over de kerkelijke situatie in
Indonesië drs Daneels over de separisten-
kerken in Afrika prof. Honig over de
Islam in het Indonesië van vandaag. Pater
drs van Rossum zal spreken over het
Rooms-Katholicisme in Zuid-Amerika.
Over het zendingswerk in Pakistan zal drs
Slomp het woord voeren de situatie op
het thuisfront wordt belicht door drs Steen
winkel.
Aanmeldingen zo spoedig mogelijk bij
het Zendingsseminarie, Wilhelminalaan 3,
Baarn.
Evenals vorig jaar wordt ook dit jaar
weer een zendingsavond georganiseerd,
uitgaande van de Classis „Schouwen en
Duiveland" der Gereformeerde Kerken in
Nederland.
Deze avond wordt gehouden in de week
voor het Pinksterfeest op D.V. dinsdag
avond 28 mei in het kerkgebouw der Ge
reformeerde Kerk te Zicrikzee (St. Domus-
straat 35) en staat ditmaal geheel in het
teken van het zendingswerk in Rwanda
(Afrika)
Als spreker treedt deze avond op Ds.
Jb. v. d. Neut, missionair predikant in Ki
gali (Rwanda), thans met verlof in ons
land, die aan de hand van kleurendia's
veel zal kunnen vertellen van het zendings
werk in Midden-Afrika.
Naast deze voorlichting en gesprek over
het werk in Rwanda en samenzang, wordt
er een lekenspel verzorgd door de leerlin
gen van klas 4 van de CNS te Zierikzee,
terwijl de kinderen voorts enkele zangnum
mers ten beste geven, met eigen begelei
ding.
Het Gereformeerd kerkkoor verleent
eveneens haar medewerking onder leiding
van de heer T. Faber, die tevens het orgel
bespeelt. Verder zullen nog enkele solo
instrumentalisten zang en orgelspel opluis
teren.
Iedereen is op deze avond die ge
organiseerd wordt door de zendingscom
missie der Gereformeerde Kerk te Zierik
zee hartelijk welkom
AGENDUM voor de Classicale vergade
ring op dinsdag 7 mei a.s. in de Gere
formeerde Kerk te Schoondijke. Aan
vang 13.30 uur.
Het moderamen voor deze vergadering
bestaat, volgens art. 9 H.R., uit de brs
Ds. W. J. Musch, Praeses Ds. J. Th.
Heemskerk, Assessor Ds. W. H. Gispen,
Scriba.
Orde oer werkzaamheden volgens art.
10 H.R.
1. Opening der vergadering door de
praeses der roepende kerk.
2. Tekening der presentielijst.
3. Nazien en rapport der credentialen.
4. Constituering der vergadering.
5. Lezing en vaststelling der notulen.
6. Mededeling van gevoerde correspon
dentie.
7. Behandeling der ingekomen stukken.
8. Behandeling van voorstellen of in
structies der kerken.
Axel vraagt1Accountant inschake
len voor hulpbehoevende kerken 2)
Gelijktijdige invoering nieuwe Psalm
berijming 3) Bid- en Dankdagen op
dezelfde (landelijke) datum en op ge
lijke wijze.
Schoondijke vraagt om herziening clas
sicaal quotum.
9. Rapporten.
10. Rondvraag naar art. 48 K.O.
11Benoeming van deputaten, volgens
deze huishoudelijke regeling.
12. Regeling der consulentschappen en
vacaturebeurten.
13. Afdoening van geldelijke zaken.
14. Aanwijzing van de roepende kerk,
vaststelling van plaats, datum en uur
van aanvang der eerstvolgende ver
gadering.
15. Navraag.
16. Vaststelling van het kort verslag.
17. Sluiting.
AGENDUM
van de vergadering van de Classis
Middelburg der Gereformeerde Kerken
in Nederland, te houden op dinsdag
avond 14 mei 1968 in de Getuigenis-
kerk, Adriaen Lauwereijszstraat, Mid
delburg. Aanvang 7.30 uur n.m.
1. Opening.
2. Nazien van de credentiebrieven.
3. Constituering van de vergadering.
4. Vaststelling van het agendum.
5. Bespreking van de notulen van de
Classisvergadering van 12 februari
1968.
6. Mededelingen over gevoerde corres
pondentie.
7. Instructies.
8. Ingekomen stukken.
9. Rapporten
a. Ds. F. v. d. Bom, vlootpredikant
te Den Helder, houdt een korte
causerie over zijn werkzaamheden.
b. Zending.
c. Evangelisatie.
d. Commissie van toezicht op nale
ving besluiten inzake het „Divi
Divi"-projekt.
e. Commissie inzake wijziging gren
zen tussen de kerkelijke ressorten
van Vlissingen en Koudekerke.
f. Deputaten inzake gemeenschappe
lijke kerkdiensten.
g. Particuliere Synode.
10. Dr. Dondorp rapporteert over de
Zeeuwse Kerkbode.
De kerken worden in gelegenheid
gesteld om te rapporteren over de
colportage van de kerkbode in hun
ressorten.
11. Rondvraag art. 48 van de K.O.
12. Persoonlijke rondvraag.
13. Vaststelling van de volgende ver
gadering.
14. Voorlezing van het kort verslag.
15. Sluiting.
Moderamen
Ds. G. VAN WILGENBURG, praeses.
Ds. P. VAN TIL, assessor.
Ds. P. G. DEN HENGST, scriba I.
Ds. M. V. J. DE CRAENE, scriba II.
Namens de roepende kerk,
Ds. P. VAN TIL, praeses.
B. H. LAVOOIJ, scriba.
FEUILLETON
door
HERMAN DE MUINCK
19)
Op straat werd in het geheel geen lawaai gehoord,
't Was trouwens, dat had zij al begrepen, een stille, dode
straat, waar de hoge huizen zich aaneenregen. Wat een
verschil met „Hondemastate" Zou ze wel ooit in een
grote stad kunnen wennen Nu, daarover maar geen zor
gen maken, 't Was de grote vraag, of zij ooit in haar
leven in een grote stad zou komen te wonen OfJan
moest dokter in een stad worden. Och, laat ze nu niet
zo dwaas zijn Je bent pas negentien. Kun je dan al een
keus voor je leven maken Bovendien hoe zou Jan
over een huwelijk met haar denken Zou er wel ooit iets
van liefde voor haar bij hem zijn opgekomen
Veel later nog altijd lag zij met wijd open ogen te
staren was er beneden weer leven en beweging. Een
minuut of tien daarna waren er voetstappen op de trap
en op de gang. Een onderdrukt gelach en een waarschu
wend „st. st.". Tante en de nichtjes waren thuisgekomen.
Nog even een gemurmel van stemmen in een van de
slaapkamers. Zij maakte geen licht, hoewel zij wel eens
wilde weten, hoe laat het nu eigenlijk was. Wacht
misschien bij het raam, het licht van de straatlantaarn.
Zij sloop uit bed, lichtte het gordijn wat op. Ja, het lukte.
Ze kon duidelijk op haar horloge zien, dat het twee uur
was geweest.
En toen, eindelijk, zakte Lucie in slaap.
Ze werd wakker door het dichtslaan van de voordeur.
Zij sprong uit bed en keek naar buiten. Oom Jochem en
kleine Lucie reden op de fiets weg. 't Was acht uur.
Zij stak het gaskacheltje aan (gelukkig lag er een doos
je lucifers bij) en maakte haar toilet. Ze las een gedeelte
uit haar bijbeltje en ging toen naar beneden in de hoop,
dat er iemand present zou zijn. Of lagen de late thuis
komers nog in bed
Dat bleek in elk geval niet met tante, die in een peig
noir in de huiskamer het een en ander beredderde. De
ontbijttafel .stond gereed voor vier personen. Toen me
vrouw Van Adrigem de deur hoorde openen, wendde zij
zich schielijk om.
„O, mijn liefje," riep zij., met open armen op Lucie toe
lopend, „ik schaam mij zo, dat wij je gisteravond zo
slecht hebben ontvangen Goeden morgen En je vader
gaat vandaag op reis, hoor ik Heb je goed kunnen sla
pen 'k Hoop niet, dat de meisjes vannacht lawaai ge
maakt hebben en je wakker bent geschrokken. Ja, 't was
al nacht, 't Was mijn bedoeling, een uur of negen thuis
te komen, maar ik mocht persé niet weg."
Lucie, die stomversbaad was van de levende wekker,
die afliep, liet de woorden over en langs zich heengaan.
Alleen de laatste woorden drongen tot haar door, maar
die geloofde zij niet. De vriendelijkheid en liefheid van
tante was niet oprecht. Er straalde geen warmte van haar
uit. Eerder werkte zij verkillend. Haar omhelzing nam zij
dan ook maar koel op.
„Och neen, tante, 't was natuurlijk niet zo prettig, maar
dat kon nu eenmaal niet anders, heb ik van oom begrepen,
't Was trouwens gezellig met Lucie en ik ben niet laat
naar bed gegaan."
„Ja, dat begrijp ik. Wat vermoeid van de reis. En dan
de emoties. Je hebt nog al wat meegemaakt de laatste
maanden. Ik kan me voorstellen, dat het een schok geeft,
je moeder zo te moeten verliezen. En dan dat ongeluk.
Je vader en jij zijn er goed afgekomen. Hoewelje
vader. Zou zijn toestand niet een gevolg van dat alles
kunnen zijn
„Ik denk het wel, tante," antwoordde Lucie met benepen
stem. Zij vond het eenvoudig stijl- en tactloos, om bij de
eerste ontmoeting zó over het gebeurde te spreken.
„Maar komaan, een mens moet nu eenmaal verder le
ven, al valt het lang niet altijd mee. Ik hoop, dat je hpt
hier goed naar de zin zult hebben en dat je vader weer
hersteld mag terugkomen. Laten we gaan ontbijten,
'k Hoorde van oom, dat je gisteravond niet gegeten hebt.
Dan zul je nu zeker wel trek hebben. Je zult het hier al
leen niet zo royaal en weelderig hebben als thuis. Je oom
is maar een eenvoudig ambtenaar."
„Och, tante, wat geeft dat nu Dat zijn toch maar
bijkomstigheden
„Bijkomstigheden, kind Dat ben ik niet met je eens.
'k Zou het wel wat royaler willen hebben. In een stad als
Den Haag is het leven duur. En drie dochters kosten
nogal wat
Lucie gaf er geen antwoord op, niet wetend, wat te
antwoorden.
Zij gingen ontbijten. Lucie vouwde de handen, wat
haar tante niet verbaasde. Zij had dat verwacht al
„deed" zij niet aan de kerk.
„Samelijk eten, Lucie. Vreemd nóg een Lucie. Hermien,
die nogal practisch aangelegd is, heeft al voorgesteld onze
Lucie Loes te noemen. Dat lijkt me nog niet zo gek. Je
gaat je gang maar, hoor. Ja, kaas. Eet zoveel je wilt."
Lucie trachtte wat door haar keel te krijgen, maar een
voudig was het niet. Het brood was oudbakken, de thee
was slap, de margarine zo hard als een kei (Lucie had al
direct gezien, dat het geen roomboter was) neen, appe
tijtelijk zag de hele tafel er niet uit. Zou tante werkelijk
ieder dubbeltje moeten omkeren eer zij het uitgaf Als
dat zo was, en het leek er op, dan zou zij onmiddellijk
maar voorstellen, wat zij zich voorgenomen had.
„Tante, ik vind het vervelend over geld te praten, maar
ik heb er over nagedacht. Ik ben hier zeker wel twee
maanden, misschien nog langer. Dat gaat toch maar niet
zonder enige betaling Laat mij U wekelijks een vergoe
ding geven. U zegt zelf maar hoeveel. Ik heb hier op een
bank wel beschikking over geld." Zij zeide het zonder
ophef deelde het gewoon mede.
Mevrouw Van Adrigem had grote moeite, geen ver
bazing te tonen hé, haar vader had blijkbaar niet eens
verteld, dat hij een behoorlijk bedrag, ruim voldoende
(een bedrag, dat voor het grootste deel reeds was ver
bruikt, om kleding voor haar, Heieen en Hermien te kun
nen kopen) had overgemaakt. Even bekroop haar de ver
leiding, om het aanbod van Lucie te aanvaarden. Elke
week een bedrag. En als dat kind nu toch van niets weet!
Maar neenals het later uitkwam, dan was zij aan de
kaak gesteld. En Jochem zou het misschien al spoedig te
weten komen, wat zij in dit geval liever toch niet had.
Hu was dan in staat aan Lucie te zeggen, dat haar vader
al betaald had. Neen, neen, dat ging niet.
(Wordt vervolgd)
