eeuwóe
3Cerkbode
SBroeró
JV.
r
Directeur of Conducteur
Vragen van Oorlog en Vrede
binnen de Oeref. Kerken
Uit Zeeuws-Vlaanderen
22e JAARGANG No. 41
2 MEI 1968.
„Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Drs. A. Elshout, Koudekerke
Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. A. G. Kornet, Vlissingen Dr. P. C. Kraan, Vlissingen
Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk Drs. M. Beinema, Middelburg
Ds. C. W. de Bruijne, Goes.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
r
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
Vervolgens aan Jacobus.
1 Cor. 15 7.
Jacobus, op wie Paulus hier doelt, is een van de kinderen van Jozef en Maria.
Dit geeft een aparte betekenis aan deze verschijning, die dan ook afzonder
lijk wordt gememoreerd.
De Roomse Kerk wil(de) hier niets van horen: De Here Jezus had geen
broers en zusters. Alleen maar verwanten, neven enz. Men vond het al zeer
vroeg in de Christelijke Kerk een stuitende gedachte, dat Maria nog meer kin
deren zou hebben gekregen dan Jezus, haar eerstgeboorne. Men vond, dat een
maagd meer was dan een moeder.
Hier zit de Griekse minachting voor de geschapenheid en het stoffelijke
leven achter. In Corinthië waren de christenen zó geestelijk"dat ze zich
niet interesseerden voor de lichamelijke opstanding van de Here Jezus.
Daarom zegt het zoveel, als juist in de brief aan deze gemeente de ver
schijning wordt genoemd aan Jacobus, een lijfelijke broer van de Here Jezus.
Het is meer Grieks dan christelijk, als de geestelijkheidder kerk niet trou
wen mag.
Maar dan mochten in de eerste plaats Maria en Jozef niet echt getrouwd
zijn, maar geleefd moeten hebben als broer en zuster, nadat de Here Jezus op
buitengewone manier geboren was.
Het sexuele leven zou Maria hebben verlaagd. Voor dat soort dingen stond
zij te hoog Alsof er iets hogers is op aarde dan het moederschap in een ge
lovig huwelijk
In de bijbel wordt meer dan eens gesproken over broers en zusters van de
Here Jezus. Het is knoeien, als men alleen van neven wil lezen of van kinderen
uit een vorig huwelijk van Jozef, de weduwnaar.
Deze heidense idee is dieper doorgedrongen dan U denkt. Kijk maar eens
naar de kerstprenten, die in omloop zijn Jozef een oude man en Maria een
pril meisje. Een verhouding als van grootvader tot kleindochter.
Dat is allemaal begonnen om Maria's maagdelijke staat („kuisheid" noemt
men datte handhaven.
Er is geen enkele reden om als er in de evangeliën gesproken wordt over
broers aan iets anders dan aan broers te denken.
In de Heilige Schrift worden Gods scheppingsordinanties uitbundig gepre
zen. Ook die van de sexualiteit (Hooglied
Maar de Grieken leerden aan de éne kant, dat lichamelijke zonden er niet toe
deden, dat raakte toch alleen maar het mindere.
En aan de andere kant probeerden ze in hun kloosters dat is géén christe
lijke, maar een Hellenistische uitvinding) het lichaam zoveel mogelijk uit te
schakelen en af te sterven.
De apostelen hebben hiertegen een zware strijd moeten voeren. Wat een
sterke nadrukken heeft Johannes niet gelegd op het feit, dat het Woord
vlees geworden is.
De bijbelse Maria is moeder geweest van een groot gezin. Ook in de gewone
zin was het„M o e d e r Maria".
Dit alles is daarom zo belangrijk, omdat we hiermee belijden, dat de Here
Jezus midden in ons leven gekomen is. Niet in een verschijning, niet in een
idee, maar in de historische werkelijkheid van onze existentie.
Het gaat hier om de waarachtige menselijke natuur van de Here Jezus en
om de wezenlijke vleeswording van het Woord.
Tegen deze achtergrond wordt dacht ik levendiger en sprekender, wat
Paulus meedeelt over een aparte verschijning van de Here Jezus aan Jacobus.
Want dat was zijn broer. A. D.
Wij danken voor de vrijheid, waarin
wij leven mogen.
Wij bidden om vrijheid voor allen,
die op welke wijze dan ook nog in ge
bondenheid leven onder totalitaire
regeringsvormen, in uitbuitende maat
schappelijke structuren, slachtoffers van
iedere soort van discriminatie.
Een paar overpeinzingen bij de
feestelijke installatie van Ds. J. Wessel.
Sfeer was er al meteen, die avond.
Dinsdag 2 april. Een gezellige, blijde
sfeer in de foyer van de Middelburgse
stadsschouwburg. Feest was het voor
een splikplienternieuwe, nog wat on
wennige stichting en haar nieuwe, ook
nog wat onwennige direkteur. Eigenlijk
is zo'n installatie gauw voorbij. Je leeft
er maanden naar toe. En dan ineens...
die paar woorden van de voorzitter, de
Heer Balkenende ,,Ik installeer".
Dat is dan het begin van een lange
weg. Een belangrijke weg. Ds. Wessel
15 jaar gemeentepredikant gaat
nu de Zeeuwse jeugd helpen, Hen be-
geleiden, stimuleren en aktiveren.
Dat kun je ook alleen maar doen,
als je jaren lang gewoon predikant ge
weest bent. Als je de gemeente kent.
Het valt je op, als je daar zit in
de foyer van de schouwburg, dat het
zo anders toegaat dan bij een bevesti
ging in de kerk. Maar wat geeft dat
Als je maar weet, dat er duizenden bid
dende handen zijn
Op een fijne, hem eigen en speelse
manier heeft Ds. G. N. Lammens, voor
zitter van de landelijke bond, het woord
gevoerd. Hij Wenste de nieuwe direk
teur hartelijk geluk en gaf hem goede
en wijze adviezen mee voor onderweg.
Uit de andere toespraken bleek duide
lijk genoeg, dat we met ds. Wessel een
goede keus hebben gedaan. Hij heeft
op het gebied van het jeugdwerk zijn
sporen verdiend. Dat blijkt uit de waar
dering, die hij ontvangt van de zijde
van B. en W. in Middelburg, van de
Stichting Zeeland, van de Gedeputeer
de Staten.
Al met al, een feest was het die
avond. Met enkele, eerlijke, voorzich
tige woorden bedankte de nieuwe direk
teur. Hij had een beetje een hekel aan
dat woord. Hij noemde zich liever con
ducteur. Leiden of begeleiden.
Is begeleiding niet de beste vorm van
leiding
Je kijkt om je heen in de foyer van
de Schouwburg. En je denkt aan de
afwezigen. Dan zie jeachter de
volwassen gemeenschap, die hier aan
wezig was, de jeugd. Een hele zaal vol
tieners. Eerlijk, kritisch, opstandig
vaak. En met vraag-ogen Mijnheer
de conducteur, ik weet niet hoe ik ver
der moet
Conducteur Wessel zit aan het
stuur. Hij leidt. Hij begeleidt. Hij is er
voor al die jongens en meisjes, die er
niet waren, die avond. Nu, we willen
hem toewensen, dat het fijn gaat. En
we beloven hem bij dezen, dat wij met
biddende en dienende handen achter
hem staan.
W. H. GISPEN.
Ds. en Mevr. Hoogerwerf vertrokken
naar Zuid-Sumatra.
Op maandag 22 april zijn ze op
Schiphol in een vliegtuig gestapt. De
nieuwe missionaire predikant van Zuid-
Sumatra en zijn vrouw en kinderen.
Een stel nuchtere en gelovig enthou
siaste mensen. Ze zullen hier heel wat
achter laten. Maar ze zullen ook er
varen, dat wie geeft, tegelijk ook ont
vangt.
Wij wensen Ds. Hoogerwerf en zijn
vrouw veel zegen toe cp hun werk.
Ze zijn de enige Nederlanders daar.
Ze zijn zelfs de enige Europeanen daar.
Maar met hen samen zijn er duizenden
kinderen van God daar. En wat is
Europa te vergelijken bij Zijn wereld
wijde Koninkrijk
We hopen en verwachten, dat, als
hij in zijn landrover onderweg is langs
veelal onbegaanbare wegen, hij zich ge
dragen mag weten door uw biddende
handen.
„De sluis" in Terneuzen.
Op woensdag 17 april werd in Ter
neuzen ,,de sluis" geopend. Dat is het
nieuwe clubhuis van de Interkerkelijke
stichting voor jeugd en volwassenen-
werk", Interkerkelijk wil in dit verband
zeggen Hervormd en Gereformeerd.
We zijn daar dat mag u wel we
ten bijzonder blij mee. Drie jaar ge
leden begonnen we, heel aarzelend en
voorzichtig met het werk van de „Ge
reformeerde stichting voor jeugd en
buurhuiswerk". Met als ruimte een
oude molen (alleen de beneden-verdie-
ping). Deze „molen" is een sukses ge
weest en is dat nog. Het aantal jonge
lui, die er kwamen binnenvallen,-was
veel groter dan we hadden verwacht.
Nu 3 jaar later zijn we als In
terkerkelijke stichting gesubsidieerd.
We hebben een fijn pand in oud Ter
neuzen. Met twee sociëteitsruimten, een
hobbyzolder en een creatief-spel-zolder.
Er is een direkteur aan de stichting ver
bonden voor 3 dagen per week. Er is
een jeugdleider in vaste dienst, de Heer
Knol. Er werkt een stagiaire van de
Haagse Sociale akademie, dé Heer
Lopps.
En nu werken we dan met deze nieu
we akkommodatie verder. Blij, dat het
mag. Blij, dat het kan. Blij met de las
ten. Blij met de zorgen, die het werk
met zich meebrengt.
En we wilden het u toch even door
geven als stimulans. Als bewijs, dat de
levende Heer ons werken zó verrassend
zegenen kan. We willen ook vragen om
uw voorbede voor dit werk. De sluis
deuren zijn open gegaan. Nu loopt het
de spuigaten uit.
W. H. GISPEN.
De Gereformeerde Kerken in Neder
land kennen sinds jaar en dag „Depu-
taten voor de bestudering van het oor-
logsvraagstuk", benoemd door de Sy
node van Middelburg.
Minder officieel, maar stellig niet
minder actief, werkt het Gereformeerde
Vredesberaad, waarover onlangs de
heer Van Bennekom waarderend
schreef in deze kerkbode. De deelne
mers aan dit beraad richtten een schrij
ven aan de Synode van Amsterdam,
waarin gemotiveerd gevraagd werd uit
te spreken, „dat elke oorlogvoering die
inhoudt het verwoesten van bevolkings
centra en het onleefbaar maken van ge
hele gebieden een misdaad tegen God
en de mensheid is en dat het willen in
staan voor de zaak van gerechtigheid
en vrede op aarde naar christelijke over
tuiging niet met een dergelijke totale
oorlogsvoering in overeenstemming te
brengen valt".
Dat de Synode van Amsterdam zich
niet definitief heeft willen uitspreken
over deze zaken alvorens het rapport
van het deputaatschap uit te bren
gen vóór 1 januari a.s. is verschenen,
acht ik een even begrijpelijke zaak als
ik het een kwalijke zaak vind, dat de
synode geen der deelnemers van het
Vredesberaad gelegenheid heeft gege
ven hun schrijven toe te lichten. Bij
deze weigering kon de Synode zich niet
beroepen op hun deputaten, want deze
hadden, in een brief van 22 januari j.l.
aan Prof. Verkuyl, uitgesproken het op
prijs te stellen wanneer deze vraagstuk
ken in de vergadering van de synode
VISSEN
Die nacht
vingen zij niets
en zij niet alleen.
Ook wij
zijn overgegaan
tot de orde van de nacht.
Wij twijfelen met Thomas
aan de houdbaarheid
van het net.
Dromen als Nathanael
van een vijgeboom.
Of spelen met een mes
als Simon de Zeloot.
Er niets nieuws
onder de maan.
Nu ja, Judas is dood
en Jezus is opgestaan
maar zwart en wit
lossen op
in een grijs bestaan.
De wind zingt
het oude liedje
in de mast.
Een week na pasen
is Jezus
een vreemdeling geworden
die ons moet zeggen
gooi het over een andere boeg.
Jazeker, het licht
van de opgaande zon
maakt alles goed.
Het net scheurt niet
en wat dan nog,
hij wacht ons
aan de kust
met brood en vis.
Maar na de maaltijd
spant het net pas goed
heb je mij lief
Jaap Zijlstra.
in open discussie zouden worden ge
bracht om mee te werken aan de me
ningsvormen in onze kerken.
Op 23 februari 1968 deed Prof. Ver
kuyl een nader verzoek om op de sy
nodevergaderingen van maart zo'n dis
cussie op gang te brengen, omdat ver
der uitstel hem en de andere deelnemers
aan het Geref. Vredesberaad om drie
redenen onverantwoord toescheen. Ik
citeer uit zijn argumentatie „In de eer
ste plaats omdat de wereldsituatie op
het ogenblik zo ernstig is, dat vandaag
of morgen door de President van de
Verenigde Staten de opdracht kan wor
den gegeven om Noord-Vietnam met
gebruiking van kernwapens op de knie-
en te dwingen. In zo'n situatie moet de
kerk spreken, om niet opnieuw zoals zo
vaak gebeurd is later het verwijt te ho
ren, dat zij een zwijgende kerk is ge
weest of een kerk die de wapens zegen
de in plaats van deze wapens te ver
vloeken".
Het tweede argument was de moge
lijkheid in 1969 het NATO-verdrag te
herzien het derde de a.s. Assemblee
