eeuwóe
3£&rkbod&
Momenten uit liet latere leven van Daviil
"Y
Kom over de brug
.r
Interkerkelijk verkeer
J—V
22e JAARGANG No. 32
22 FEBRUARI 1968
„Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kat-s, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk Drs. M. Beinema, Middelburg.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no.4 22 80
(2 Samuël)
(III)
laat hij (Simei) mij vervloeken
want de Here heeft het hem gezegd.
2 Sam. 16:11b.
Ja, wij willen u wijzen op geloofsuitspraken van David. Dit is er óók één,
die u hierboven genoemd ziet. Daar is rijke genade ontvangen, als een mens
achter de dingen, ook achter het verdriet, ons aangedaan, 's Heren kastijding
ziet
David was vluchtend voor zijn zoon Absalom. En op die vlucht komt hem
ook achterna een zekere Simei, uit het huis van Saul. Vreselijk fel gaat deze
man tegen David te keer, op de berghelling aan de overkant van de weg hij
gooit met stenen, stuift met stof, onder striemende vervloekingen „Gij, bloed
vergieter, nietswaardige, dit is Gods vergelding"In die trant ging het
Eén van Davids legeroversten is dit toch al te bar. Hij zegt„zal ik even
naar de overkant gaan, en zijn hoofd afhouwen
„N e e n," zegt David, „neen, laat h ij m ij vervloeken,
want de Here heeft het hem g e z e g d."
Wat 'n antwoordDoor genade enkel te leren Hier is David
in het dal van de ootmoed. Hij wil nu buigen onder de
tuchtigende hand Gods, en hij zegtdaar gaat het n om. Hij gaat zich ver
nederen onder de krachtige hand Gods En God zal hem verhogen te zijner
tijd. Want David is nü wel verworpen door zijn volk als koning, maar hij zal
straks weer terugkeren.
Maar nü nü buigt hij eerst onder Gods felle kastijding. Soms zeggen wij
wel eens het wordt ons niet door mensen aangedaan. Dat is soms ook zo
in een ramp, in een verlies, in een ziekte. Maar dit wordt David wél door
mensen aangedaan. Hij wordt hier door iemand vervloekt. E n nu z a g h ij,
in geloofsblik, in de leerschool der genade, God er nog achter.
Daarom kan hij 't nu ook dragen, en verdragen. Later komt het oordeel Gods
over Sinéi, want die blijft verantwoordelijk voor zijn doden hij heeft de ge
zalfde Gods vervloektwel wordt hij nog eenmaal genadig gespaard (2 Sarn.
19:21—-23), maar tenslotte wordt hij wegens ongehoorzaamheid berecht
1 Kon. 2 :36—<46). Simei heeft naar Gods bestel David dit moeten aandoen,
maar hij zelf is ten volle aansprakelijk.
Keren wij nog even naar David terug. Want daarop wil ik het volle licht
laten vallen laat hij mij vervloeken, want de Here heeft het hem gezegd. Dat
is „een hellevaart moeten gaan"maar toch God niet uit het oog verloren te
hebben. Want dit is een geloofsuitspraak. Het is genade dit zo te mogen zien,
dit zo te kunnen zeggen
Mag u er ook iets van kennen Door de bejegeningen der mensen toch nog
bij de Here uit te komen God er achter te zien Wie dit David mag nazeggen
is bij al zijn ellende dicht bij de Here. Hebt u onder fnuikende critiek misschien
toch nog een zegen Gods mogen ervaren Hebt u zich wel eens gepasseerd
gevoeld bij een benoeming, verkiezingof afvaardiging Kon u toen ook zeg
gen de Here heeft gezegd Kies die andere. Maar onze tekst spreekt inzonder
heid van een weg der vernedering, van verdriet en ellende. „G ij z ij t nu
in de ellende!" roept Simei uit. Maar de verdreven koning mag het over
geven in Gods hand. 'Hij mag het loslaten. Door genade hief de Here hem er
boven uit. Hij zegt aangaande Simeilaat hem maarde Here heeft het
hem gezegd.
Zo wist Christus het ook aan het kruis: dit is
toch naar Gods Raad, naar Gods heilsraad.
Nieuwerkerk
Dr. H. BECKER.
Op 1 maart valt de Vrouwen-wereld
gebedsdag. Millioenen vrouwen komen
dan samen om te bidden voor de grote
noden in onze wereld.
Laten wij God danken voor dergelijke
dagen. Laat de vrucht van deze gebeds
dag in elk geval dit mogen zijn dat wij
er bij bepaald worden dat God gebeden
wil zijn. Laat ons vragen om een nim
mer aflatend wereldwijd bidden, per
soonlijk en tezamen, om de komst van
het Rijk.
We bidden voor de kerkelijke eenheid
in Pakistan.
Nadat de laatste tijd de berichten
over groeiende tegenstellingen binnen
de grootste protestantse kerk van West-
Pakistan, de United Presbyterian
Church, steeds duidelijker werden, blijkt
nu deze kerk in tenminste twee kampen
verdeeld te zijn, elk met een eigen sy
node en verder met gescheurde classes
in diverse ressorten. De oorzaak van
de breuk ligt in de „zeggenschap" over
alles, wat voorheen in handen van de
Amerikaanse zending was. Het grootste
deel van de predikanten enerzijds en
een groep vooraanstaande „leken" an
derzijds staan onverzoenlijk tegenover
elkaar. Bemiddelingspogingen van de
kant van de zending hebben tot nu toe
de partijen niet bij elkaar gebracht. Het
is diep treurig, dat in een land waar 95
van de bevolking de Islam aanhangt,
de christenen onderling zo tegenover
elkaar staan.
Laten we bidden om ootmoed bij alle
christenen en om herstel van de eenheid.
VAN DE SCHAT IN DE
HEMEL
Waar zal uw schat zijn
Daar zal uw hart zijn.
Wat zal het waard zijn,
al wat gij spaart
Zal het uw welzijn,
zal het uw hel zijn,
zal het in tel zijn,
tot uw behoud
W. Barnard
Medio maart zal in heel ons land de
actie Kom over de brug worden ge
voerd.
Het is geen zendingscollecte.
Het is ook geen inzameling voor het
werelddiakonaat, maar het is een steun-
actie voor de hulp-behoevende kerken,
in al die landen, waar de volken tot een
zekere zelfstandigheid gekomen zijn.
Die christelijke kerken vormen daar
meestal een kleine minderheid, maar ze
hebben op de verbijsterend snelle ont
wikkeling daar een zeer belangrijke in
vloed. Wij, de oudere kerken, hebben
de taak die jonge kerken daarbij te hel
pen. Dat is tegelijk onze missionaire-
als diakonale opdracht.
Toen Paulus naar Europa werd ge
roepen, droomde hij van een Macedo
nische man, die hem riep „Kom over,
en help ons".
Er was toen geen brug.
En ook nu is de verbinding tussen het
rijke Westen en de landen, waarin be
slissingen over de toekomst genomen
gaan worden, allerminst breed en sterk.
Er zijn bergen van misverstand en
zeeën van wanbegrip te overwinnen.
De enige brug is de liefde van Chris
tus, die ons dringt.
Tussen 18 en 22 maart worden wij
allen in heel Nederland gevraagd om
over deze brug te komen.
Deze actie is in de eerste plaats een
poging tot duidelijker bewustmaking
van ons aller medeverantwoordelijkheid
voor wat Christenen overzee pogen te
doen om hun Christen-zijn waar te ma
ken.
Ze is in de tweede plaats ons ant
woord op hun vraag „Help ons daar
bij. Help ons bij deze poging om in ons
land, in onze tijd en in onze situatie te
functioneren als gemeenschap van chris
tenen, die hun bijdrage willen leveren
aan het geestelijk en maatschappelijk
welzijn van ons land".
Uit het streefbedrag van 20 mil
joen gulden zullen de in de aktie par
ticiperende Nederlandse kerken en or
ganisaties in totaal 140 geselecteerde
projecten van de kerken overzee helpen
financieren, aldus „assistentie" verle
nend in de meest diepe zin van het
woord. A. D.
Over dit onderwerp spreekt Ds. Hel
derman (Domburg) vrijdagavond 23
februari a.s. voor de Ouderlingencursus
te Middelburg (Hofpleinkerk)Er kan
nog net een berichtje in het kerkblad.
Met een opwekking niet alleen aan onze
ouderlingen, maar aan alle belangstel
lende leden van onze kerken.
Een fijn onderwerp. En een goed
gekozen titel. Want omgang betekent
een persoonlijke relatie met Iemand.
De bijbel is namelijk meer dan een
boek.
Dit boek is een woord het Woord.
De sprekende God, die met ons wil
omgaan.
In het voortreffelijk catechisatieboek
je van Kuitert-Hartvelt, wordt de bijbel
Spreek-Woord genoemd.
Wat een stof voor actuele discussie
vrijdagavond 23 februari.
A. D.
Bij het gebruik van dit woord dreigt
al dadelijk een gevaar van zekere een
zijdigheid doordat men alleen aan het
institutionele verkeer denkt. Interkerke
lijk verkeer is dan b.v. als de Generale
Synode Kardinaal Alfrink met zijn bis
schoppen ontvangt. Of als gereformeer
de predikanten als ga.stleden of toe
hoorders aanwezig zijn ter hervormde
synode enz.
Wat me al meer als een vreemd en
ongezond verschijnsel voorkomt is wel
het feit, dat men bij kerk speciaal denkt
aan de kerk zoals ze kenbaar is in haar
organen, b.v. van kerkeraad, classes en
synoden. Of ook zoals ze er des zon
dags is openbaar in haar publieke ere
diensten.
Dan is de kerk te zien en te horen
dan is ze zintuiglijk waarneembaar, zo
als volgens oud-Assen de bomen in het
paradijs. Hierin ligt nu volgens mijn ge
dachte een gevaar. Dit gevaar, dat men
kan menen dat de kerk er slechts bij
bovengenoemde gelegenheden is. De
kerk wordt dan pas herkend als ze ver
gadert waar en hoe dan ook. De kerk
is dan pas aanspreekbaar als ze adres
sen en vergaderplaatsen opgeeft, die te
vinden zijn in de verschillende jaar
boekjes.
Uiteraard verdient het toejuiching als
er tussen de onderscheiden kerkgroepen
contact is zoals de gereformeerde ker
ken in correspondentie staan met aller
lei kerken in het buitenland, hetwelk
men ook al in het jaarboek kan ontdek
ken. Ik constateer het bovenstaande dan
ook met instemming, al vraag ik me wel
af of de komst van de bedienaren van
de „Paapse mis" die bovendien nog al
tijd het „die zij vervloekt" van Trente
jegens ons op de lippen nemen ons ge
reformeerde volk niet ontijdig wat
zwaar op de maag ligt, zodat sommigen
er misselijk van worden al zijn dit mis
schien dezelfde lieden, die graag in een
banketletter van Sinterklaas bijten, of
schoon deze eveneens rooms en bis
schop was naar men wil.
Zo ziet U, dat het niet zo eenvoudig
is of misschien ook weer wel wie weet.
't Ligt er maar aan hoe je de zaak be
kijkt. En dat doen we vandaag altijd
van twee kanten. Zozeer dat Prof. Rid
derbos, als ik me niet vergis, op de sy
node zei, dat we het tegenwoordig niet
zo goed meer weten.
Maar ik sprak van zekere eenzijdig
heid en bedoel dan dat de kerk er ook
ja vooral in de week is. Er zijn de ker
kelijke organen en er zijn de kerk leden.
En deze laatsten zijn in feite de kerk
Zoals de gelovigen bewust of ook vaak
onbewust elkaar ontmoeten, zeg op reis,
op de boot of in de trein en in gesprek
elkaar ontdekken als christenen zonder
geheimtekens, als van het bekende
„ichthus" te gebruiken. Ik wil maar zeg
gen, dat de kerk er is zonder synode
vergadering of welke bijeenkomst ook.
Vandaar dat ik nadrukkelijk zou wil
len spreken van interkerkelijk verkeer
op kantoor, in de werkplaats, ter secre
tarie, op het departement, in het pen
sion, het hotel waar handelsreizigers
logeren enz. enz. Daar komen de kerk
leden met elkaar in aanraking daar is
naar mijn mening de ontmoeting der
kerk. Daar gaan roomsen en protestan
ten, gereformeerden en christelijk gere
formeerden met elkaar om. Daar zit een
„vrijgemaakte" (tegenwoordig meer
synodaal gebonden dan wie ter wereld
ook) naast een „gebonden" gerefor
meerde aan één bureau. Och, U kunt
dit haast tot in het oneindige uitwer
ken denk maar aan begrafenissen of
aan bruiloften. Dan zijn er vogels van
diverse gading in een kooi. Dan is er
de vraag, hoe het daar gaat met het
kerkelijk verkeer Beleeft men dan het
één zijn in Christus ruggelings of met
een blij naar elkaar toegekeerd gelaat
M.a.w. hoe beleven christenen het on
der elkaar overdag in de week dat één
naam hun hope is, zoals ze zondags
zingen.
Ik stel deze vraag zo op de man en
de vrouw af en ben dan bang voor het
antwoord. Een predikant-synodelid
wist niet goed hoe hij na de afwijzing
van het officiéél bijwonen van de mis
zijn roomse vrindén moest ontmoeten.
Och lieve man, beste collega, zit je
daarmee Daarmee alleen Nu, dan
moet je dat lezen of d.i. niet eens no
dig, dan moet je zien hoe kerkmensen,
buren, familie, vroegere vrinden met el
kaar verkeren of niet meer verkeren.
Dan ben je bang voor het interkerkelijk
verkeer ondanks synodale voorbeelden
die lokken.
Het „groet elkander met een heilige
kus" moge dan tijdgebonden zijn, aan
het „wast elkander de voeten" (niet de
oren) zijn we maar schaars toe tot op
heden, helaas
Brouwershaven B. WENTSEL.
