„Het kindje dat niet begeerd ulerd" Predikbeurten zondag 14 januari 1968 Wlereld-Diaconaat beeld aanvaarden zonder met kracht te nog te gemakkelijk in het huidige wereld ijveren voor wat kan dienen tot het uit bannen van de oorlog en het vestigen van een internationale rechtsorde en van een samenleving van de volken met meer sprei ding van welvaart en er daarom op aan te dringen 1. bij de kerken door prediking, catechisatie en huisbe zoek te bevorderen een mentaliteit die de huidige oorlogsvoering niet langer aan vaardt, welke mentaliteit ook zal moeten blijken bij de opvoeding en in het onder wijs 2. bij onze regering haar door de Kerk te erkennen roeping om, voorzover in haar vermogen ligt, zorg te dragen voor de bescherming van haar onderdanen, uitsluitend te vervullen met middelen die de toets van het evangelie kunnen doorstaan, en daarom te ijveren voor een beëindiging van de aanwezigheid van ABC-wapenen op eigen grondgebied en in versterkte mate haar invloed in in ternationaal verband aan te wenden tot beëindiging van die aanwezigheid bij an dere naties 3. bij de zusterkerken in het buitenland zich in gelijke zin uit te spreken en stap pen te ondernemen als onder 1 en 2 om schreven. P.S. A.B.C. wapenen zijn atoombom men, biologische vergiften en che mische middelen, die alle, maar dan ook alle leven vernietigen. A. D. Of we nog vijfhonderd krukken kun-» nen leveren voor verminkte mensen in Vietnam Vorig jaar kregen ze er in Saigon duizend van de kerken in Australië en Duitsland. Maar die voor raad is al lang weer op. Want iedere nacht vallen er bommen in Saigon en iedere nacht wordt er weer geschoten. Iedere morgen gaan er weer mensen met kapotte armen en benen naar het hospitaal. Vrijmoedig trekt mr J. B. Atkinson uit Saigon voor deze mensen aan de bel van het gereformeerd werelddiakonaat in Utrecht. Mr Atkinson is één van hen, die door de christelijke kerken van zuid oostelijk Azië zijn ingezet in Vietnam voor de hulpverlening. Van een kort verlof in Engeland maakt hij gebruik om in Utrecht het werelddiakonaat te bezoeken. De oorlog in Vietnam kost, zegt hij, 3j/2 miljoen dollar per uur. Daarvoor vallen ieder uur gemiddeld zes a zeven doden. Maar hoeveel is er beschikbaar voor de gewonden, de verminkten, de vluchtelingen Zelfs voor een paar hon derd krukken moet men bij de kerk aan bellen. De gereformeerde synode heeft de kerken dringend opgeroepen om meer te doen voor het hulpwerk in Vietnam. Maar de inkomsten van het gerefor meerd werelddiakonaat liepen dit jaar terug. Toch zit men in Utrecht te cij feren of er bezuinigd kan worden op andere noodgebieden, zodat wat meer voor Vietnam kan worden gedaan. Wat vraagt Vietnam behalve kruk ken Om te beginnen een paar land bouwdeskundigen om met de kleine boe ren uit de oorlogsgebieden, die nu in vluchtelingenkampen zitten, samen te werken, zodat ze straks, wanneer ze naar hun povere bedrijfjes kunnen te rugkeren daar een iets beter bestaan kunnen opbouwen. Dat is mooi con structief werk en misschien lukt het om die medewerking te geven. Maar tegelijk ligt in Utrecht een rap port op tafel over een aantal kampen ergens in de wereld, waar hongersnood heerst. Predikanten, die in deze kampen werken, zijn ten einde raad. Het gaat om een paar duizend mensenlevens. Waar is dat Het kan niet eens gezegd worden, want dan ontstaan er politieke moeilijkheden. Maar hulp mag niet ge weigerd worden. Reeds sterven er men sen. Hoeveel kost het hen in leven te houden Een kleine dertigduizend gul den per maand. Nog een rapport ligt bij het wereld diakonaat. Een kleine honderd pagina's is het dik. Het is 't verslag van dr. J. van Klinken, directeur van het Alge meen Diakonaal Bureau, die vier weken door de noodgebieden van Azië reisde om het urgentieprogramma voor de ko mende jaren op te stellen. Het is een nuchter, zakelijk rapport, waarin pre cies wordt nagegaan wat er moet ge beuren, wat het kost, hoe het werk moet worden georganiseerd. In Karachi trof hij zuster Jeanne van Kamp in een der miserabelste gebieden van heel Pakistan. Dagelijks vecht ze hier met haar Pakistaanse medewerk sters voor het leven van moeders en kinderen. Daar moet meer hulp komen. In Djakarta moeten achter de oude Kwitangkerk nog enkele bejaardenhuis jes worden gebouwd. In Semarang vra gen een paar honderd weeskinderen en daklozen om barmhartigheid. Op Soem- ba strijden medewerkers van zending en werelddiakonaat tegen de hongersnood. Zij bouwen een trainingscentrum voor jonge Soembanese boeren op. Ook hier weer de vraag meer hulp. En zo kun nen we doorgaan. Er staan ook optimistische notities in dat reisverslag. In Honkong haalt het werelddiakonaat al jarenlang arme zwervertjes van straat, vluchtelingen kinderen uit de ellendigste krottenwij ken. In het jeugdcentrum Rennies Mill krijgen ze een beter leven. Goed onder wijs ook. Jongens, die hier opgroeiden en die inmiddels als vakman in Hong kong werken, geven nu van hun loon fikse bijdragen aan het jeugdcentrum. Goed, die jongens in Hongkong kun nen nu voor hun eigen boterham zor gen. Maar in andere plaatsen zit men in diepe ellende te wachten op ons. En met grote schrik moet men thans in Utrecht constateren, dat de bijdragen van gereformeerd Nederland over 1967 teruggelopen zijn. De dertigduizend per maand om het leven te redden van de ellendigen in de ongenoemde kampen, kunnen niet betaald worden. Dat is de verschrikkelijke conclusie. Gelukkig reeds komen er eerste extra giften voor binnen. Men kent het gironummer 22 11 ten name van het Algemeen Dia konaal Bureau te Utrecht, met vermel ding Werelddiakonaat". Als er bij staat ,,geen dank" bespaart het ook de kosten van een ontvangstbewijs. III Met een deemoedig gezicht en zachte stem, alsof hij het verschrikkelijk vond het woord te moeten voeren, begon hij te zeggen, dat hij tot zijn leedwezen moest rap porteren, dat een zuster der gemeente gezondigd had en onder censuur gesteld be hoorde te worden. Doodse stilte heerste en alle broeders en ook de predikant, keken naar de spreker. Waarschijnlijk om groter effect te krijgen zweeg hij een poosje en het leek of het hem moeilijk viel verder te gaan, hoewel ik gelijk de indruk kreeg van comedie. Een beetje ongeduldig zei de voorzitter Broeder Zandee, u moet u duidelijker uitdrukken, in de eerste plaats moeten wij weten welke zonde die zuster gedaan heeft en in de tweede plaats de naam van de betrokkene". Na even met de keel geschraapt te hebben zei hij „Het is de zonde tegen het zevende gebod". En ongetwijfeld kwamen voor de ogen van de andere kerkeraadsleden in de ge dachten de verleiding, waaraan meisjes en jonge vrouwen verkeerden, door de hon derden Duitsers die regelmatig in het dorp kwamen. En waarschijnlijk ging door allen een golf van medelijden met die gevallen vrouw. Maar steeds was de naam nog niet genoemd en wij allen peinsden er over en lieten de gedachten gaan, van wie men zo iets verwachten kon en wie dit gedaan had kunnen hebben. Op herhaaldelijk aandringen van de predikant om de naam te noemen, kwam ein delijk net hoge woord er uit. Nadat hij even schuw in mijn richting gekeken te hebben, klonk het„Mevrouw Van Boven, in de Duinweg". Het was na het noemen van deze naam doodstil in de consistorie geworden. De ogen van de andere ouderlingen en ook van de dominé keken in de richting waar ik zat. Ik was opgesprongen, sloeg mijn vuist op de tafel en schreeuwde „Dat is een leugen, zo iets zal mijn dochter niet doen". Want wanneer er een bom in de ker- keraadskamer was gevallen, had ik niet meer kunnen schrikken. Toen keek ik wezen loos in het rond, ik had een kleur gekregen dat voelde ik en ik ben er van overtuigd dat ik daarna wit wegtrok, zo schaamde ik mij. „Dit is inderdaad een zware beschuldiging, broeder Zandee," zei de dominé, want allen wisten, dat haar man al enkele jaren in Engeland was, „ik zal haar bezoeken." Even stokte de oude man, het was of hij het weer meemaakte. Het meisje, nadat zij opgesprongen was toen zij hoorde dat die vrouw haar moeder was, zakte neer op haar stoel en frommelde het zakdoekje, dat zij in haar hand had tot een prop van zenuwen. Met grote" ogen keek zij haar grootvader aan. Het was of zij smeekten „Vertel verder, hoe erg of het ook is," en ook „was ik dat kindje maar dan leek het er op of zij dat verschrikkelijk vermoeden niet uit durfde spreken. Onafgebroken staarde zij naar de oude zwijgende man, verlangend om het verder verloop te horen, maar ook angstig om het ontzettende vermoeden over haar af komst te vernemen. In de verte klonken zachte carillonklanken van „Stille nacht, heilige nacht", maar de oude man en het jonge meisje hoorden het niet. Opeens ging de grootvader weer recht op in zijn stoel zitten en nadat hij met de tong zijn lippen bevochtigd had, vervolgde hij „Uiterlijk beheerst gaf ik de broeders toen ik wegging een hand, maar inwendig kookte en bruiste ik van verontwaardiging. Hoe had mijn dochter mij zo iets aan kunnen doen Ik moest en zou het weten. Zij zou mij verantwoording afleggen over haar minderwaardig en verachtelijk gedrag. Met grote stappen liep ik naar haar huis, maar alles was donker, want ongemerkt was het laat geworden. Even overwoog ik haar te laten opstaan, zij zou mij zeggen wie de verwekker was, en wat er gebeurde als zij alleen was. Maar ik realiseerde dat de buren misschien mij zouden horen op de stille weg. En dan zou de schande eerder over het dorp gaan en zou er nog meer geroddeld worden. Ik besloot naar huis te gaan en de volgende morgen vroeg haar te gaan opzoeken. En na een slape loze nacht, niet in het minst door mijn gekwetst gevoel van eigenwaarde en het weten dat mijn tegenstanders in dit gebeuren, een mooie gelegenheid zouden hebben, om mijn naam door het slijk te sleuren, stond ik 's morgens al vroeg bij haar in de keuken, waar zij aan het kopjes wassen was, toen ik binnentrad. Zoals altijd lachtte zij vriendelijk en zei„Goede morgen, vader". Ik gaf geen antwoord en waarschijnlijk daaraan en aan de uitdrukking van mijn gezicht, waaraan zij zag dat ik ontstemd en erg boos was, vroeg zij, terwijl zij de natte handen afdroogde„Is er iets Door deze vraag werd ik nog bozer dan ik al was, en met harde stem zei ik „Moet je dat aan mij vragen, dit zou ik jou moeten stellen". Even keek zij mij aan en zei toen zacht„Nee". Op hatelijke vragende toon zei ik „Nee En met stemverheffing liet ik er toen op volgen „Je weet zeker niet dat ze op het dorp vertellen, dat je een kind ver wacht, terwijl je man al drie jaar in Engeland is Het kwam mij voor, dat zij schrok. Ze greep tenminste naar de tafel en hield zich daaraan vast. Maar nog antwoordde zij niets. Daarom vervolgde ik: „Én nu kwam ik vragen of het inderdaad zo is?" Even leek het of zij iets zeggen wilde, maar toen beet zij zich op de lippen en knikte ja met haar hoofd. Toen ik dit zag was het of er een vlies voor mijn ogen kwam. Vagelijk zag ik de omtrek van mijn dochter voor mij staan, die door haar daad onteerd en onze familie naam ten schande had gemaakt. Wit heet van drift beet ik haar toe, eigenlijk niet beseffend wat ik zei„je moest je schamen om zo iets te doen, slet die je er bent, ik zet nooit in der eeuwigheid een voet meer in je huis, en ik verbied je om ooit meer bij mij te komen". Als een gewond diertje kreunde zij en weer leek het even of zij iets zeggen wilde, maar weer zweeg zij, en terwijl zij snikkend op een stoel viel en haar hoofd op haar armen liet vallen, huilde zij met grote uithalen, van ontzettende smart. (Wordt vervolgd) CLASSIS MIDDELBURG. Middelburg (Hofpleinkerk) 9.30 uur Ds. Joosse, Voorbereiding Heilig Avondmaal. 2.30 uur Ds. De Craene. 5 uur geen dienst. (OOSTKERK) 9 uur Ds. Wessel, Bed. H. Av. 17 uur Ds. Wessel, Dankzegging H. Avondmaal. Getuigeniskerk (Adriaen Lauwereijszstraat) 9.30 uur Ds. De Craene te St. Laurens, Voorber. H. Av. 5 uur Ds. Joosse. Plan Zuid (Gymnastiekhal bij schoolgebouw) 10.15 uur Ds. Van Til, Bed. Heilig Avondmaal. 17 uur Ds. Van Til, Bed. H. Av. en Dankzegging. Arnemuiden 10 en 2.30 uur Ds. Oegema. Domburg 10 en 2.30 uur Ds. Van Egmond, Oosterbeek 18.30 uur „Ter Mantelinge" Ds. Helderman, Bediening Heilig Avondmaal. Gapinge 10 en 2.30 uur Ds. Dondorp. Grijpskerke 10 en 2.30 uur Ds. Den Hengst. Koudekerke 9.30 en 2.30 uur Ds. Elshout. Meliskerke 9.30 en 2.30 uur Ds. Meijer, Heilig Avondmaal en Dankzegging. Oostkapelle 9.30 en 2.30 uur Ds. Hartholt, Bediening Heilig Avondmaal en Dankzegging. Serooskerke 10 en 2.30 uur Ds. Van Wouwe. St. Laurens 11 uur Ds. Dondorp te Gapinge, 3 uur Ds. Van Til te Middelburg. Souburg 10 en 2.30 uur Ds. Meijer, Bed. H. Av. Veere 10 en 2.30 uur Ds. Streefkerk. Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Vlissingen (zaterdag 13 januari), Jeugdgebouw 3 uur Ds. Groeneveld, Heilig Avondmaal. (Zondag 14 januari), Petruskerk, 9.30 uur Ds. Groeneveld, 5 uur Ds. Kornet, H. Avondmaal. (Huishoudschool, Paauwenburg) geen dienst. Vrouwenpolder 10 en 2.30 uur Ds. Bosman (Bevestiging Ambtsdragers). Westkapelle 10 en 2.30 uur Ds. Helderman, Bed. Heilig Avondpiaal en Dankzegging. CLASSIS ZEEUWS-VLAANDEREN. Aardenburg 10 en 3 uur Ds. Noorloos, Bed. H. Av. Axel 10 en 3 uur Ds. Heemskerk. Breskens 9.30 en 5 uur Ds. Musch, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Hoek 10 en 2.30 uur Ds. Warnink te Slikkerveer. Sas van Gent 19 uur Ds. Gispen. Schoondijke 10 cn 2.30 uur Ds. Van Wilgenburg te Middelburg, Bed. H. Av. en Dankzegging. Terneuzen 10 en 4.30 uur Ds. Berger, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. (Mozarthof) 9.30 uur Ds. Gispen, Bed. H. Av. Oostburg 10 en 3 uur Ds. Paksy, Bed. H. Avondmaal. Zaamslag 10 en 3 uur Ds. Zwaan, Voorber. H. Av. Zoutespui 10 en 3 uur Ds. Spoelstra. CLASSIS GOES. Baarland 10.30 uur Ds. Heuzeveldt te Goes, 5 uur Ds. v. d. Veen te Driewegen. Borssele 10 en 2.30 uur Ds. v. d. Veen, Bed. H. Av. Colijnsplaat 11 uur Ds. Kramer te Nieuwdorp, 4.30 uur Ds. Meijer te Meliskerke. Driewegen 10 uur Ds. Kornet, 2.30 uur Ds. Groeneveld te Vlissingen. Geersdijk 10 en 2.30 uur Ds. Blokland. Goes (Westerkerk) 10 uur Ds. De Bruijne, 5 uur Ds. Heuzeveldt. (Oosterkerk) 9 uur Ds. Heuzeveldt, 5 uur Ds. De Bruijne. 's-Gravenpolder 10 cn 2.30 u. Ds. Fossen te Dordrecht Heinkenszand 10.30 en 2.30 uur Ds. Eikelboom. Kamperland 10 uur Ds. Jansen te Goes (bevestiging Ds. Poelman, 5 uur Ds. Poelman (Intrede). Kapelle 9 en 10.30 uur Ds. Juch, Bed. H. Avondmaal, 5 uur Ds. Juch, Dankzegging Heilig Avondmaal. Kruiningen 10 en 2.30 uur Ds. v. d. Molen, Bediening Heilig Avondmaal en Dankzegging. Lewedorp 9 uur Ds. Eikelboom te Heinkenszand, 2.30 uur Ds. Kornet te Vlissingen. Nieuwdorp 9.30 en 2.30 u. Ds. Kramer, Voorb. H. Av. Wemeldinge 10 uur Leesdienst, 2.30 uur Ds. De Bruijne te Goes. Wissenkerke 10.30 en 2.30 uur Ds. De Jong, Den Haag Yerseke CLASSIS THOLEN. Anna Jacoba Polder 10 en 3 uur Ds. Torenbeek, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Bergen op Zoom 10 uur Ds. v. d. Stoel, 5 uur Ds. Vollenhoven te Rotterdam, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Halsteren 5 uur Ds. v. d. Stoel. Hoogerheide (Schapcndreef 21) 9.45 en 3.30 uur Ds. Vollenhoven te Rotterdam. Krabbendijke 10 en 2.30 uur Ds. Slingenberg te Goes. Oud-Vossemeer Poortvliet 10 uur Leesdienst, 2.30 uur Cand. Boonstra te Dordrecht. Rilland-Bath 10 en 2.30 uur Tholen 10 en 5 uur Cand. Boonstra te Dordrecht. CLASSIS ZIERIKZEE. Brouwershaven 10 en 2.30 uur Ds. Wentsel, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Bruinisse 10 en 5 uur Ds. Poppe te Naarden, Bed. Heilig Avondmaal en Dankzegging. Haamstede 10 en 5 uur Cand. v. d. Klis te Kampen. Nieuwerkerk 10 uur Ds. Becker, 3 uur Ds. Scholing te Scharendijke. Oosterland 10 uur Leesdienst, 3 uur Ds. Poppe te Naarden. Scharendijke 10 uur Ds. Scholing, 2.30 uur Ds. Becker te Nieuwerkerk. Zierikzee geen opgave ontvangen. Zonnemaire geen opgave ontvangen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1968 | | pagina 3