^eeuiu^e ^Cerkbocle
Vie het Urn
J
m DE PERS
J
V
Vrouwen Zendings Thuisfront
Impressie van kinderharten rondom Kerstgebeuren
de gamee rite
22e JAARGANG No. 26
11 JANUARI 1968
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kat-s, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
„Ik worstel
en ontkom"
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
Als Johannes de Doper de Hete Jezus ziet, roept hij tegen de omstanders
Zie
Het komt er nu op aan, hoe Johannes hem zietwat hij in hem ziet H
Hij zegt„Zie het L a m".
Dat is wel het laatste, dat we van Johannes verwacht hadden.
Hij had de Messias aangekondigd als de rechter en als de wreker. Alle on
vruchtbare bomen zouden omgehakt worden. Maar op het grote moment, dat
hij de Here Jezus ziet komen, zegt hij„Zie het Lam"Dit is een naam, die de
Heilige Geest hem ingegeven moet hebben, want dit ging de eigen geest van
Johannes ver te boven.
Een lam was een offerdierdat geslacht moest worden, dat zijn leven moest
geven als een losprijs voor velen.
Dat hij het lam was van God, dat God ter verzoening gegeven had, dat wist
tot nu toe alleen de Here Jezus zelf.
Daar hebben, ook later, de mensen niets van gezien.
Men heeft hem graag als profeet willen eren. En meer dan eens heeft men
geprobeerd hem Koning te maken. Maar een lam
Men heeft geen oog gehad voor het priesterschap van de Here Jezus. Dat
was met recht „het vergeten ambt", ondanks Jesaja 53.
De hoogste hogepriester is hij, die tegelijk ook het lam is. Die dus zichzelf
offert als het Lam, dat God wou offeren om de zonde der wereld weg te nemen.
A. D.
,,De toekomst is verleden tijd." Zo
heet een boek. Wie meer dan wij, voor
wie de toekomst staat op het hechte
fundament van kruis en opstanding,
kunnen dit beamen Onze arbeid aan
de toekomst is niet ijdel in de Heer.
Daarom gaan wij in het nieuwe jaar
goedsmoeds verder. Laten wij ditmaal
in het bijzonder bidden voor het maat
schappelijk werk in al zijn geledingen.
Vragen wij om wijsheid en geduld voor
maatschappelijke werkers stersjeugd
leiders (sters)Bidden wij om Gods ze
gen voor de ,,Nijenburgh" en de „Jel-
burg". Vergeten wij daarbij ook niet
het werk van „Evangelisch Herstel en
Opbouw".
De gemeente bidt op zondag 14 januari:
Wij danken voor de groei in de
classis Purwodadi.
Rondom Purwodadi op Midden-Java
zijn verschillende kringen geïnstitueerd.
Het is ontroerend om de verhalen te le
zen. In de kring Karansari b.v. zijn 106
personen gedoopt, dat zijn 28 gezinnen.
Ze werden groep voor groep gedoopt
op enkele zondagen achter elkaar, om
de ernst van de doop niet uit te hollen.
Uit een andere kring wordt verteld, dat
40 mannen en enkele vrouwen uit zich
zelf het christelijk geloof wilden aan
hangen, omdat ze verwonderd waren
over het dagelijkse leven van de chris
tenen. In een derde kring waren de
kerkgangers ineens zo talrijk geworden,
dat men een huisje heeft gekocht en zelf
heeft verbouwd tot een kerkje van 200
plaatsen.
Wij bidden voor het christelijk stu
diecentrum in Pakistan.
Het initiatief tot de oprichting van
dit centrum is uitgegaan van de West
Pakistaanse Raad van Kerken. Het
wordt door onze zending gesteund.
Mettertijd hoopt drs A. Wessels daar
heen te gaan. Dit centrum heeft tot doel
de bestudering van de Islam in Pakistan
op een zo hoog mogelijk niveau, en het
helpen van de christelijke kerk in Pa
kistan bij de ontmoeting tussen chris
tendom en Islam. Laten we bidden voor
allen, die bij dit werk betrokken zijn,
opdat het centrum op de juiste tijd die
vruchten zal dragen, die de kleine kerk
in Pakistan zullen verrijken en opdat
een brug worde geslagen tussen deze
kerk en de Islamitische staat Pakistan.
ZEVEN IS VOLDOENDE
1.
2.
3.
4.
Zeven was voldoende,
vijf en twee.
Zeven was voldoende
voor vijfduizend
op de heuvels langs de zee.
Zeven is voldoende
toen en nu,
zeven is voldoende
alle dagen
van ons leven, dank zij U.
Zeven is voldoende,
brood en vis,
Jezus is voldoende
voor ons allen
als de kring gesloten is.
Voed ons met uw leven
Vis en brood
alle zeven dagen
Gij verzadigt
allen met uw offerdood.
Want Gij zijt de eerste
rond alom,
Ja, Gij zijt de eerste
en de laatste
kom o Here Jezus, kom.
Guillaumme v. d. Graft
V.
i
In het kerkblad der Classis Arnhem
schrijft Ds. G. Heitink (Eist) over het
persoonlijk bijbellezen in de kring van
onze gereformeerde mensen. Hij doet
in de rubriek „Vragenderwijs" onder
het opschrift
IS DE BIJBEL EEN OPEN BOEK
Ik deel het artikel in tweeën, voor nu
en voor de volgende week.
„Ik zou niet durven beweren, dat de
bijbel in ons leven geen grote plaats in
neemt. Elke zondag ontmoeten wij elkaar
als gemeente rond een open bijbel. In de
meeste gezinnen wordt er dagelijks uit ge
lezen. Op school wordt uit de bijbel ver
teld. Op catechisatie komt de bijbel op
tafel, evenals op de verschillende jeugd
clubs. Ook andere verenigingen doen aan
bijb lstudie en talloze vergaderingen wor
den met een schriftlezing geopend. Er zijn
hulpmiddelen om de bijbel meer toeganke
lijk te maken, scheurkalenders, dagboeken,
leesroosters, eigentijdse vertalingen van
bepaalde bijbelboeken en niet te vergeten
de kinderbijbels.
Gezien deze talloze kontakten met de
bijbel en die overstelpende hoeveelheid
hulpmiddelen, zou je toch mogen verwach
ten, dat de bijbel voor de doorsnee-christen
een open boek is. Het riekt naar kwade
trouw te veronderstellen, dat het anders
is. En tochhet synodale rapport over
de stand van het geestelijk leven ,,1959"
kwam o.a. deze conclusie „Het persoon
lijk bijbellezen behoort niet tot het gere
formeerde levenspatroon". Het rapport van
het Nederlands Bijbelgenootschap, dat in
september op de synode behandeld werd,
maakte duidelijk, dat het bijbelgebruik door
gereformeerden veel te wensen overlaat.
In „Gaandeweg", het orgaan van de
Nederlandse Gereformeerde Jeugdraad,
komt Eimert Pruim vanuit het vormings
werk tot deze ervaring „Voor veel jonge
mensen, slaan het christelijk geloof en de
bijbel nergens op. Dat zeggen ze niet di-
relct. Eerst komt er vaak een kromme re
petitie van allerhande catechisatieweetjes,
maar al pratend blijkt, dat men het in eer
lijke buien allemaal maar bar moeilijk kan
meemaken. Vooral die bijbel is toch maar
een bizar boek". Is dat waar? Ds. Lam
mens schrijft in „Jong Gereformeerd", dat
zijn ervaringen hier grotendeels mee over
eenkomen. De onuitputtelijke rijkdom van
de bijbel, waar vaak lyrisch over geschre
ven wordt, wordt in de praktijk zelden zo
beleefd. Hij schrijft„Telkens weer hoor
je tijdens discussies de vraag „Zo iets
staat toch in de bijbel waarop dan stee
vast een aanhaling volgt, die er of niet
staat of er vierkant mee in strijd is. Vaak
draait het ook om dezelfde (meestal dog
matische) kwesties, terwijl het gesprek, zo
dra de bijbel er aan te pas komt iets on
natuurlijks en krampachtigs krijgt". In en
kele bijbelkampen heb ik dezelfde ervaring
opgedaan. Er moeten heel wat voorstellin
gen en vooronderstellingen worden opge
ruimd, voor we bij de bron zijn en het
levende water te voorschijn komt. Er be
staat een geweldig blok godsdienstige tra
ditie, dat de aandacht eerder van de bijbel
afleidt, dan naar de bijbel toe leidt.
Vanuit dit alles dringt zich de gedachte
op, dat bij alle zorg, aandacht en tijd die
er aan besteed wordt om de bijbel tot een
open bock te maken, Gods Woord des
ondanks voor velen gesloten blijft. Ligt
dat aan de bijbel, of ligt dat aan ons
Deels zal dat wel aan de bijbel liggen,
wanneer we dit althans niet als een ver
wijt opvatten, maar als een compliment
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad
Meditatie Kroniek algemeen
kerkelijk actueel) Samenspraak
(gesprekken met de lezers)
In en om de wandelgangen van
het parlement Interviews met
bekende en onbekende mensen
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd (over en voor de Jeugd)
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Historische figuren
Wat gebeurt er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
voor het unieke karakter van dit boek.
Als we de zaak gewoon menselijk bekijken,
is de bijbel een oud en oosters boek, dat
niet één twee drie voor ons toegankelijk is.
Wie een „vreemdeling in Jeruzalem" een
bijbel in de hand drukt zo van „red je er
maar mee en de Geest doet de rest", die
helpt de man geen stap verder. Gaandeweg
leer je in de bijbel de weg vinden, vaak
heel moeizaam. Zelfs synodes hebben dit
door schade en schande ondervonden (As
sen). We moeten de bijbel uit laten spre
ken en ons laten meenemen door deze ons
van huis uit vreemde gedachtenwereld, net
zolang tot ons een licht opgaat, om niet
te zeggen hét Licht (der wereld). Daar
door is de bijbel, hoe oud ook, altijd weer
nieuw. Maar hoe krijgen we dit bijbels
A.B.C. onder de knie Hoe krijgen we dit
denken in onze vingers
(In een volgend no. zal een poging
tot beantwoording ondernomen
worden.)
A. D.
III (slot)
Nieuwe taken.
Nieuwe taken lagen er ook voor het
V.Z.T. toen de arbeid op de nieuwe zen
dingsterreinen (Pakistan, Rwanda-Urundi,
Brazilië en Argentinië) een aanvang nam.
Verschillende werkzaamheden, zoals de
zorg voor verpleegstersopleidingen in Pa
kistan, hulp bij het vrouwenontwikkelings
werk in Rwanda werden reeds aangepakt.
Gebleken is, dat er wederzijds behoefte
bestaat aan contact om de hulp zowel in
materiëel als in geestelijk opzicht zo inten
sief mogelijk te doen zijn.
Het spreekt vanzelf, dat dit nieuwe werk
nog moet groeien. Wij zijn ook hier aan
gewezen op informatie van de zendingster
reinen zelf. Alleen van daaruit kan men ons
vertellen wat nodig is. Wij zullen in eer
ste instantie hebben te luisteren. Het is
evenwel begrijpelijk, dat men zich ook
daar aan de nieuwe situatie moet aanpas
sen. Om de samenwerking in de zending
met de prot. kerken Qp de zendingsterrei
nen, zoals die nu tot stand is gekomen, in
goede banen te leiden, is geduld,tijd en
overleg en vooral veel gebed nodig.
In dit verband kan nog vermeld worden,
dat inmiddels een Rwanda-V.Z.T.-com
missie, bestaande uit 8 dames, n.l. van de
prov. comité's Zuid-Holland-Zuid, Zee
land, Noord-Brabant en Limburg ieder 2.
Sinds kort zijn daar nog enige dames uit
België bijgekomen. (In Rwanda wordt n.l.
samengewerkt met de Bel. Prot. Kerk.)
Deze commissie komt 2 a 3 X per jaar
bijeenzij onderhoudt het contact met
Rwanda en geeft zoveel mogelijk de ver
kregen informatie door aan de provinciale
comité's.
Resumerend kan gezegd worden, dat het
V.Z.T. wil zijn
een gebedsgemeenschap,
een gespreksgemeenschap,
een werkgemeenschap.
Uit het een vloeit het ander voort.
Om dit in de practijk waar te kunnen
maken, is goede informatie nodig.
Deze informatie wordt gegeven in
le. het zendingsblad van de Geref. Kerken
2e. de gebedsbrieven, die iedere maand
verschijnen
3e. de periodieke uitgave „Missionair
Panorama"
4e. de jaarlijkse uitgave in populaire vorm
van het jaarverslag van het zendings
werk van de Geref. Kerken in Neder
land
5e. het eigen blad van het V.Z.T. „Con
tact"
6e. de kerkelijke bladen door de zendings-
arbciders zelf (Ds. en Mevr. Over-
dulve „Flitsen van de Karisimbi").
Deze uitgaven, die voor wat de no's 1
t.m. 4 betreft, alle bij het Zendingscentrum
te Baarn verkrijgbaar zijn, geven U een
schat aan informatie over het huidige zen
dingswerk, terwijl voorts de corresponden
tie van de prov. comité's met de zendings
terreinen rechtstreeks deze informatie nog
tracht aan te vullen.
Het V.Z.T. wil trachten het zich snel
ontwikkelende werk zo goed mogelijk te
volgen, teneinde een waardevolle bijdrage
te kunnen leveren aan de uitbreiding van
Gods Koninkrijk.
Het is zo'n nietig plaatsje zoals het
gelegen is aan de monding van de
Schelde. Het dorp Breskens is trots op
haar vissersvloot en haar industrie en
op alles, waar een dorp trots op kan
zijn. Oudere mensen sjokken er door
de straten waar kinderen spelen. Van
deze kinderen wil ik U iets vertellen.
Natuurlijk zijn ze net als de kinderen
in Middelburg of Saigon of waar dan
ook kinderen wonen. Let U wel eens op
kinderen Hebt U dan ook wel eens
gemerkt, hoe verbaasd kinderen luiste
ren naar lessen, verwensingen, waar
schuwingen of vetes van ouderen
Kinderen begrijpen onze begrenzingen
niet.
Kinderen leven zich uit in een fan
tastische werkelijkheid. Wat bij ons
achter het stof van vele jaren, van ver
zamelde kennis en ervaringen verstopt
is geraakt, is in hun leventjes nog hel
der glanzend en ongecompliceerd.
Van alle plaatselijke scholen in Bres
kens hebben de kinderen kersttekenin
gen gemaakt. De tekeningen werden
voor de kerstzangdienst in de Hervorm
de Kerk opgehangen. Iedereen mocht
