eeuwée
5Cerkbod&
0pclat cjij geioojt
r
JV.
„DEZE KERK zal zijn tot het einde toe"
Vrijdagavondgebed
Uit de Gemeenten
VACANTIE BRIEF
ar
31 AUGUSTUS 1967
22e JAARGANG No. 8
,.Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189)4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
r
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
vy
Deze zijn geschreven, opdat gij gelooft,
dat Jezus is de Christus, de Zoon van
God
Joh. 19:31.
Dat geldt niet alleen voor de tekenen, die Johannes heeft beschreven, maar
voor alle vier de evangelieën. En voor de hele heilige schrift. Al die geschiede
nissen in Oud- en Nieuw Testament zijn tekenen. Ze zijn natuurlijk ook waar
gebeurd, maar daar gaat het niet om. Tekenen wijzen nooit naar zichzelf, maar
altijd van zichzelf af naar iets anders.
Als U ergens langs de weg een wegwijzer ziet staan, bedoelt dat bord niet
LI te vertellen, dat het daar werkelijk staat. Ook niet, dat LI het ding bewon
dert, maar het staat er, opdat ge de goede richting zult gaan.
Alles in de bijbel wijst naar de Here Jezus en wil U bewegen tot het geloof.
Natuurlijk doet niet alles in de bijbel dat even duidelijk. Er zijn hoofdzaken
en bijzaken, maar het is alles gericht op Jezus Christus, de Zoon van God.
Je kunt dan ook niet in de bijbel geloven zonder echt in de Here Jezus te
geloven. Ook omgekeerd nietHistorisch geloof is hier waardeloos. Erger,
het is een soort van ongeloof.
Geloven is nooit weten zonder meer. Maar het is kennis en vertrouwen
tegelijk.
Het staat zo mooi in onze catechismus een stellige kennis van wat God in
zijn Woord heeft geopenbaard. En een vast daarop vertrouwen. Maar wat
heeft God ons dan geopenbaard in zijn Woord en waarop moeten wij vast
vertrouwen ,,Dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,
eeuwige gerechtigheid en zaligheid door God geschonken is.
Dat is geloven. En gelovende het leven hebben in de naam van de Here Jezus.
Daar gaat het om in de bijbel.
En daar gaat het om in de prediking. A. D.
Ps. 122
Ik was verheugd toen ik het
hoorde
,,Wij gaan op weg rïaar^het
huis van de Heer".
En nu staan wij voor uw poorten
op uw grond, Jeruzalem.
Stad van mijn hart, Jeruzalem,
met uw huizen schouder aan
schouder.
Alle stammen van Israël
trekken erheen, in karavanen,
om de Naam van de Heer te
vieren,
dat is onze heilige plicht.
Daar staan de zetels van het
gerecht,
daar staat de koningstroon van
David.
Bid om vrede voor deze stad,
wens haar kindren alle zegen
stad van vrede, in uw midden
mag een mens gelukkig zijn.
Alle voorspoed wens ik jou,
lieve woning van mijn vrienden,
stad van God, ik wens je vrede,
vrede voor altijd.
Vertaling van
ITuub Oosterhuis en
Michel v. d. Plas.
VJ
'k Ben er niet zo zeker van dat de
meerderheid van onze kerkleden deze
uitdrukking kent en herkent als ont
leend aan Art. 27 van de N.G.B. Deze
toch spreekt van ,,de algemene Chris
telijke kerk" als van een heilige ver
gadering der ware Christgelovigen". U
kunt het dus zelf opzoeken en nalezen,
hetgeen altijd nog de moeite wel waard
is.
Nu las ik deze dagen een tweetal me
ningen aangaande de Katholieke of al
gemene kerk, zowel van Protestantse
als van Roomse zijde.
Hierbij kwam dan ook nog hetgeen
volgens de bladen een aantal Indonesi
sche christen-studenten over de kerk in
het Westen zeiden.
De bekende prof. Miskotte gaf in
een interview als zijn mening te ken
nen dat, zoals hij 't uitdrukte, ,,de kerk
blijft krimpen". Hij verwacht" een nog
In alle kerken gaat het werk weer
starten. Nieuwe ambtsdragers zijn of
worden in hun ambt bevestigd. De eer
ste kerkeraadsvergaderingen kondigen
zich weer aan. Geve God, dat, na ge
noten rust, allen weer vol moed de ker
kelijke arbeid aanvangen. Zijn Geest
geve volharding, vindingrijkheid en bo
venal het vuur, dat aantrekkelijk werkt
en de gemeenten toerust tot dienstbe
toon.
Te beginnen vrijdag 1 september a.s.
heeft te Middelburg weer wekelijks het
Vrijdagavondgebed plaats. De diensten
worden zowel door predikanten en
priesters als door leken geleid. De orde
van dienst is die van het traditionele
avondgebed. De dienst wordt gehouden
in de Engelse Kerk en duurt van 19.15
tot 19.45 uur.
verdere reductie van de actieradius van
kerk en christendom". Heel anders dus
als onze bede gewoonlijk vraagt „be
waar en vermeerder uw kerk".
Van Rooms-Katholieke zijde las ik
geciteerd uit het opzienbarende boek
van pater Adolfs ,,Het graf van God",
de vraag heeft de kerk nog toekomst v
Dit „enfant terrible" van de Roomse
kerk, die zich in ruime mate de ongunst
van de curie te Rome op de hals ge
haald heeft, is dienaangaande al even
min gerust als prof. Miskotte, en met
vrees vervuld tenzij de kerk een hele
slag om, haar draai neemt.
De pater kent uiteeraard Jezus be
lofte „Ik zal met U zijn alle dagen
tot aan het einde der tijden". Maar, al
dus de pater, Jezus heeft niet gezegd
Ik zal met dit instituut in deze vorm zijn
tot het eind der tijden.
Als derde gedachte dan die van de
studenten uit Indonesië „Het is ons
tegengevallen. Als je de lege kerken
hier ziet, vraag je je af, of het allemaal
wel klopt. We dachten, dat we in Euro
pa ons geloof zouden kunnen verdiepen
door het contact met de Westerse chris
tenen". Aldus gaven deze jonge mensen
hun hart lucht in wel heel sombere
woorden. Trouwens, als we de drie
meningsuitingen op een hoopje leggen,
komt er heel geen blij en vrolijk geluid
uit te voorschijn.
Van betekenis is wel het feit, dat
hier nu niet de vijandschap van kerk-
haters aan Jiet woord is. maar een drie
voudig getuigenis, en dat onafhankelijk
van elkaar, van christenen die de kerk
liefhebben.
't Is b.v. niet een Vestdijk, die al lang
afgerekend heeft met kerk en christen
dom, maar 't zijn gedoopte, belijdende
en vooraanstaande kerkmensen die zo
spreken. Het zijn leiders en a.s. leiders
die deze sombere tonen met smart doen
horen.
Allen hebben hierbij wel het oog op
de kerk als instituut, zoals deze zicht
baar in mensenlevens en hoorbaar in
de prediking des Evangelies zich ken
nen doet. 't Gaat deze mensen over de
kerk in haar uiterlijk waarneembare ge
stalte en in haar het Woord luidbaar
maken in de gehele wereld. De profes
sor en de pater zien er voorshands niet
zoveel meer in en de studenten moeten
hun teleurstelling nog verwerken.
En wat gaan wij nu van deze uitin
gen zeggen Ze kleineren Ze bagate-
liseren Zeggen dat het toch maar een
paar lieden zijn die zo spreken Dat
wellicht ergens anderen er anders over
denken
Ik dacht niet, dat we dit moeten doen.
We zullen hun zeggen ernstig nemen.
Het als een waarschuwing opvatten en
er mee tot onszelf inkeren. De apostel
Johannes heeft in zijn openbaring het
woord van Jezus moeten neerschrijven,
dat ons evenzeer waarschuwt voor een
afschuwelijke mogelijkheid Ik zal ko
men en uw kandelaar van zijn plaats
nemen. Een woord, dat stellig niet als
(4)
De vierde vacantie-zondag voerde
ons naar Tilburg. Ditmaal dus niet naar
het onder Tilburg ressorterende Oister-
wijk, maar nu naar deze stad zelf. Wel
vertoefden we in Oisterwijk, en vandaar
reden we met gezin en gast op de zon
dagmorgen, onder een fikse regenbui,
naar het kerkgebouw, waar de dienst
zou plaats hebben de Opstandings-
kerk, aan de Prof. Cobbenhagenlaan.
Als het tien uur is, zingt de gemeente
vooraf: „Heilig, heilig, heilig" (Gez.
49). Daarna vangt de dienst aan. We
mogen de gemeente bepalen bij de rijk
dom van de kerkdienstaan alle plaats,
waar Ik mijn naam doe gedenken zal
Ik tot u komen en u zegenen (Ex. 20
24b). Een woord, dat zeer gepast zou
kunnen dienen als opschrift boven kan
sel of kerkdeuren.
Als de dienst is beëindigd, maakt de
plensende regen het bijna niet mogelijk
het kerkgebouw te verlaten. Velen ma
ken in het gebouw een praatje met el
kaar. Het is zelfs op de eerste zondag
der maand gewoonte om dit te doen,
onder een kop koffie (want men komt
van de omtrek óók hier). Dat is dus
nu niet. Wij rijden dus weer terug naar
ons hotel in O.
Om vijf uur is de tweede dienst in
T„ in dezelfde kerk, waar we de ge
meente mogen bepalen bij roeping en
voorrecht, te midden van veel verwar
ring, de Here te zoeken en lief te heb
ben, en dit aan ons gezin en aan allen,
die ons zijn toevertrouwd vóór-te-leven,
in een belijnd en beleefd geloof.
Hiermee waren de vacantie-diensten
beëindigd. Nog enkele dagen in O., en
dan weer terug naar pastorie enge
meente, om, Deo Volente, het werk te
hervatten in dat deel van de wijngaard
des Heren, waarheen Hij eenmaal riep.
Met een hartelijke groet, de uwe
Dr. J. H. BECKER.
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad
Meditatie Kroniek algemeen
kerkelijk actueel) Samenspraak
(gesprekken met de lezers)
In en om de wandelgangen van
het parlement Interviews met
bekende en onbekende mensen
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd (over en voor de Jeugd)
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Historische figuren
Wat gebeurt er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
een schrikbeeld bedoeld is en verlam
mend op ons zou werken. Integendeel
hetgeen Ik u zeg, zeg Ik u allen waakt,
hetwelk ook een woord des Herep is.
We moeten vasthouden aan de kerk
gemeenschap en niet menen, dat Chris
tus' belofte kerkleden geldt en niet het
instituut, alsof er wel steeds christenen
ergens ter wereld zouden zijn, maar
geen kerkgemeente. Mij dunkt, dat de
belofte vasthoudt aan de kerk die als
Zijn gemeente door Christus is geïnsti
tueerd in het Apostolaat en al wat daar
na volgde. Of er dan geen vormveran
dering mogelijk is laten we in het mid
den en dat er ter anderer plaatse een
kerkplanting zou kunnen komen die het
Westerse verval beschaamt, zouden we
niet willen betwisten. Hoe het ook zij
de bovengenoemde bede om bewaring
en vermeerdering der kerk dient wel in
hoge mate de onze te zijn.
Brouwershaven B. WENTSEL.
DANKBARE GROET AAN EEN
GEËMERITEERDE.
Voor Ds. A. J. Radder
Op de juni-vergadering heeft de classis
Goes aan Ds. Radder van Kamperland
eervol emeritaat verleend. Zo'n bericht
verschijnt er op zeker tijdstip van heel veel
predikanten. Misschien wekt dit even een
reaktie van hé, die ook al, wat gaat de
tijd toch enorm snel. Maar hebben wij er
notie van, wat er aan het loslaten van een
ambtelijke loopbaan, in ons lief geworden
en gebleven is, vast zit
Nu heeft Ds. Radder emeritaat moeten
aanvragen enkele jaren voor de 65-jarig?
leeftijd. Uit gezondheidsoverwegingen. Wie
Ds. Radder goed kent, weet, dat hij daar
op niet te veel aandacht wil laten vallen.
Maar wij willen er even stil aan denken,
omdat wij weten dat deze beslissing niet
zo maar genomen is. En wij weten, dat hij
zelf heel eenvoudig zou zeggen dit moet
een mens ook uit Gods hand aanvaarden.
Nu mij gevraagd is, iets in de Kerkbode
te schrijven bij dit afscheid, wil ik graag
iets van onze gevoelens openbaren.
'k Mag wel beginnen met uit naam van
de collega's, in classis en Zeeuwse provin
cie, hartelijk te danken voor zo veel, dat
je aan ons in deze jaren hebt gegeven.
Beste collega, je hebt je nooit opgedrongen,
nooit voor je zelf reclame gemaakt, maar
wij hebben veel van je ontvangen, van je
wijsheid, van je door rijke en diepe er
varing gekenmerkte raadgevingen. Je was
echt een dienaar van Jezus Christus door
dat je zo goed op de hoogte was, was je
ook zeer bescheiden wij zullen je missen
straks als een veilige gids, als een harte
lijke, trouwe kameraad. Je hebt ons laten
zien, wat dienen is. Geen aandacht vragen
voor je zelf, maar voor de Heiland.
En daar is ook de bredere kring de
gemeenten, die je hebt gediend, de kerken
in de classis Goes en in Zeeland. Och, ons
werk wordt, menselijk getaxeerd, zo gauw
vergeten, maar wat een dienaar van Jezus
gedaan heeft in ononderbroken pastorale
toewijding, in altijd weer terugkerende zorg
om het evangelie in zijn volle diepte te
