eeuwóe
3Cerkbode
en vreemde ojjerte
r
Ar
i de gem ee rite I
Het Priestercelibaat
Geestelijke opkikker bij 45 graden Celsius
22c JAARGANG No. 4
27 JULI 1967
,.Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Cracne, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. LI. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
Gij weet nietdat gij zijt de arme
ik raad U aan van mij te kopen.
Openb. 3 17, 18.
,,Ik raad U aan."
Dat is een advies. Maar zeker geen vrijblijvend advies. Het is een advies
van de ,,Amen, de Waarachtige"
Wié deze raad in de wind slaat) zal het bezuren.
Toch blijft het een raad.
De Here Jezus wil, dat we zijn genade zelf aannemen. Geloven, dat kan
niemand anders voor je doen.
Wie zijn genade niet met beide handen aanneemt, verwerpt het evangelie.
Je kunt het niet aannemen nu ja, dan zijn we van het gezeur af.
Een beroemd boekje van Alexander Comrie heet,,Het a. b. c. van het ge
loof" en dat begint met het woord aannemen"
Maar dit aannemen kan alléén gebeuren met een dankbaar hart en met de
graagte van verwonderde blijdschap.
Ik raad Uen dan doet Christus zijn offer.
Ik raad U, dat ge van mij koopt.
Dat is toch wel een zeer vreemde transactie zo juist heeft Christus gezegd
,,gij zijt arm".
Een vreemde handelDat waren ze in die handelsstad Laodicea zo niet
gewend.
,,Gij armen, koopt goud van mij, opdat gij rijk moogt worden."
Je hoort wel eens het gezegde ,,je arm kopen". Maar hier is het„je rijk
kopen".
We denken onwillekeurig aan een dergelijk woord van Jesaja „Komt,
koopt zonder geld en zonder prijs, wijn en melk".
In de handelswereld is dat de grootste onzin. Maar in Gods rijk is dit wijsheid.
Want, wie met niets komt, die komt met alles. Die komt met z i c h -
zelf en moet zich helemaal overgeven.
Wie betaalt met geld of goed, hoeft niet van zijn voetstuk af. Maar wie niets
heeft kan alleen maar kopen door zichzelf te geven.
Wie alle gerechtigheid-van-zichzelf weggooit om Christus te winnen, geeft
zich helemaal gewonnen aan Hem.
Wie met niets betaalt, betaalt met zijn leven. Zonder prijs en zonder geld.
Maar zijn leven verliest hij.
Om het te behouden.
En dan is dit de winstin de plaats van de armoe en de eenzaamheid van
het leven in ongeloof, de rijkdom van Gods genade.
In de plaats van de blindheid der eigen-wijsheid de verlichting met de Heilige
Geest.
In de plaats van zijn jammerlijke ellende de witte kleren van Christus' vol
maakte zuiverheid.
Kortomalle schatten van de Here Jezus worden gaven.
Gaven, die hij mild en overvloedig geeft aan zijn behoeftig volk, dat in hun
noden hulpeloos tot hem gevloden komt. A. D.
Laat ons bidden voor allen die op het
land werken. Voor hen is de oogsttijd
aangebroken. Moge het een rijke oogst
worden.
Laat ons ook bidden om een goede
oogst in de hongergebieden.
Vragen wij om een wereldomspan
nende inspanning om dat te bereiken.
LEVEN VOORGOED
doodop word ik
nooit zomaar leven
de handen vrij
altijd beschikbaar,
aan de orde zijn
voldoen aan mijn naam
tegenstrijdig wezen
moeten ingaan tegen
de draad van mijn bloed
om dood van te gaan
maar het moet
ik ben genoemd
ben ter hand genomen
aan het licht gekomen
moet leven voorgoed.
Hans Bouma
UitWennen aan de aarde (ver
schijnt dit jaar bij J. H. Kok,
Kampen).
V.
De manier waarop op het tweede
Vaticaans concilie het vraagstuk van
het celibaat (het niet gehuwd zijn van
de priester in de Westerse r.k. kerk)
van de tafel werd geveegd, liet vermoe
den dat dit vraagstuk wel achter ge
sloten deuren zou worden behandeld.
Temeer ook, daar 'n dergelijk iets ook
gebeurde op het Nederlands pastoraal
concilie.
Dat we niet verkeerd hebben geoor
deeld blijkt nu wel duidelijk uit de ency
cliek (wereldbrief) die de paus heeft
gericht aan de ganse r.k. gemeenschap.
Hierin wordt de celibaatswet voor de
r.k. Westerlijke geestelijkheid nogmaals
speciaal onderlijnd en wordt de ver
plichting hiervan in zeer scherpe vor
men naar voren gebracht.
In tegenstelling tot deze e'ncycliek
moet gezegd, dat reeds de dag na het
uitkomen van deze encycliek er in Ne
derland in de r.k. wereld er 'n groot
verzet ontstond tegenover deze ency
cliek. De zaterdagmorgen, nadat de
encycliek de vrijdag was uitgegeven,
zei reeds 'n zekere weleerw. heer Ver
beek, priester te Nijmegen, o.a. het vol
gende tijdens de door hem gehouden
overweging dat deze encycliek is 'n
teken voor de bekrompenheid waarmede
Rome meent de ganse rooms katholieke
wereld te moeten regeren. Hij bracht
hulde aan de priesters, die deze be
krompenheid hadden getrotseerd door
ten koste van hun ambt, toch te huwen.
De rooms katholiek priesterstudenten
van Warmond ('n zestiental) liet er
ook geen gras over groeien en de rooms
katholieke studenten noemde de paus
'n man die niet boven een Italiaanse
sexuele moraal uit kan denken. ,,Wij
zijn", aldus deze studenten, .minder
bang voor een. Nederlands schisma dan
voor de kloof, die er nu meer en meer
ontstaat tussen kerkelijke overheid en
r.k. jongeren."
Als reformatorische christenen kun
nen we ons afvragen wie nu tenslotte
het bij het kortste eind heeft Het is
duidelijk, dat de paus in heel zijn ency
cliek geen enkel deugdelijk theologisch
argument naar voren brengt, heel een
voudig, omdat die er ook niet zijn. Zijn
argumentering dat het celibaat de pries
ter dichter bij Christus zou brengen,
moet wel 'n harde noot zijn voor de
priesters van de Oosterse ritus, van wie
de paus nochtans zegt, dat hij deze
priesters hoogacht en respecteert
Al met al kunnen we zeggen, dat het
enigste argument dat uit deze brief naar
voren komt, uitsluitend en alleen 'n tra
ditie-argument is. Voor de rest moeten
wij vaststellen, dat er mooi omheen ge
praat wordt, maar dat het hout, waaruit
men planken zaagt, volledig ontbreekt.
Vandaar ook dat men in Nederland
zo iets niet langer neemt, tenminste bij
de jeugd niet. Dat het natuurlijk niet
zo'n vaart zal lopen dat er voor morgen
reeds 'n schisma op de plank staat, is
ook wel waar.
Het is echter kenmerkend dat men
vandaag de dag dit woord durft te noe
men. Het is immers duidelijk, dat men
zó aanvalt, datgene waarmede Rome
en waarin Rome zich altijd het sterkst
heeft gevoeld, de ^eenheid. Voor iemand
die lang binnen rooms katholieke gren
zen heeft geleefd, is het wel duidelijk
dat binnen Rome ook niet alles koek en
ei is. Dat het zich echter zo vroeg zou
openbaren, had ik persoonlijk nooit ge
dacht. Niet dat mij zo iets verheugt,
alsof ik daar vreugde zou aan beleven,
tenzij in deze zin, dat het evangelie ook
bij Rome, of liever, bij 'n gedeelte van
de rooms katholieke christenen nu meer
gezag gaat krijgen dan van de man,
aldus de r.k. Nieuwe Linie, die de ene
blunder na de andere begaat. De lijst,
aldus de Nieuwe Linie, van misgrepen
wordt langzamerhand wel erg groot
het gechicaneer met de befaamde Ver
klarende Nota bij de dogmatische Con
stitutie over de kerk, het onverwacht
uitroepen van Maria tot Moeder van
de kerk, het getraineer met de verkla
ring over de geboorteregeling, de half
slachtige beslissing over het gemengde
huwelijk, de reis van de paus naar Fa-
tima, de benoeming van het zoveelste
contingent afgeleefde Italiaanse kardi
nalen en tenslotte 'n teleurstellende
encycliek, die drs. Burinik, priester van
het seminarie te Apeldoorn, 'n slecht
werkstuk en 'n pastorale blunder noemt,
zijn enkele van die blunders. Als eerste
jaarsstudenten, aldus Bunnik, dit werk
stuk zouden inleveren, zou de docent in
kwestie ze waarschijnlijk prijzen om
hun grote ijver, maar hun tegelijk drin
gend verzoeken het geheel nog eens to
taal om te werken, daarbij gebruik ma
kend van de literatuur van de laatste
vijf jaar, waarvan ze zich het bestaan
kennelijk niet bewust waren.
Dat er van de 378 studenten van drie
J—1
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad
Meditatie Kroniek algemeen
kerkelijk actueel) Samenspraak
(gesprekken met de lezers) -
ln en om de wandelgangen van
het parlement Interviews met
bekende en onbekende mensen
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd (over en voor de Jeugd)
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Historische figuren
Wat gebeurt er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
hier wel heeft gelezen wat de literatuur
over dit onderwerp gedurende de laat
ste vijf jaar geboden heeft.
Dat men in andere landen als Italië,
Oostenrijk, Spanje, Portugal, Zuid-
Amerika en Afrika 'n loopje neemt met
de celibaatswet is, aldus dr. Bunnik,
meer dan duidelijk. „Moeten wij", aldus
zijn vraag, ,,in Nederland dan ook maar
'n eind maken aan onze formalistische
en rigoureuze trouw aan de wet
Er is dus, zo mogen wij besluiten,
binnen Rome wel degelijk iets aan de
hand. De vraag die echter rijst is wel
ke van de twee groepen zal het winnen.
Zij, die meer en meer evangelisch wil
len leven, of zij, die traditiegetrouw het
Roma locuta, causa finita (Rome heeft
gesproken, de zaak heeft afgedaan)
zullen hanteren. Het is duidelijk, dat
noch de eerste groep, noch de tweede
zijn gezicht hoeft te verliezen omwille
van deze wereldbrief. Zo'n encycliek is
van de vijf groot-seminaries (waar men
dus zijn laatste theologische opleiding
ontvangt) er zegge en schrijven zeven
voor het celibaat zijn, bewijst, dat men
geen dogmatisering en kan, dat bewijst
de geschiedenis der encyclieken, reeds
onder 'n volgende paus als afgedaan en
achterhaald door de feiten, afgevoerd
worden als zijnde zonder meer 'n ver
ouderd document. Het is intussen wel
duidelijk, dat deze paus als diplpmaat
regeert. Datgene wat hij wilt, decre
teert hij, al moet hij tenslotte daarvoor
'n heel college van bisschoppen de mist
in zenden. De Collegialiteit, zo hoog ge
roemd door het tweede Vaticaans con
cilie, wordt meer en meer 'n dode letter.
Het met de bisschoppen regeren, en zo
doende met de clerus en het volk Gods,
zoals Vatcanum II het uitdrukte, wordt
meer en meer 'n regeren over dit alles
en vaak tegen dit alles in. Moge dit de
evangelische vleugel in de rooms-katho-
lieke kerk niet verlammen, maar ze veel
eer sterken in de door hen ingeslagen
weg.
M. V. J. DE CRAENE.
Juni is de maand voor de kleine ker-
kedagen of concentions op het platte
land van Pakistan, wanneer de mensen
even op adem komen van de oogstwerk-
zaamheden. Maar groot of klein, de
voorbereidingen en de intensiteit van de
deelname blijft gelijk. De eerste conven
tion dit jaar was van 2 5 juni in Fe-
roza. Feroza is het uiterste puntje van
ons terrein als A.R. Presbyterian Mis
sion, een dagreis van Sahiwal of wel 8
a 9 uur in de sneltrein. Maar ik prefe
reer het om bij 112 graden Fahrenheit
de ruim 430 kilometer per trein af te
leggen in plaats van zelf te rijden, ook
al zijn de treinen heet en vol.
Om acht uur komen we in Feroza aan
waar evangelist Hidayat en andere
vrienden ds. Alexander David (de voor
zitter van de synode, die in november
Nederland bezocht) en mij opwachten.
Voor de bagage, bestaande o.a. uit een
koffer boeken en een zware batterij (bij
gebrek aan electra) voor de diaverto
ningen, worden op de gereedstaande
tonga geladen. De vermoeide reizigers
mogen ook plaats nemen, terwijl de an
deren te voet gaan. Maar we zijn nog
maar even onderweg op het tweewielige
koetsje of daar breekt bij het passeren
van een watergoot in de zandweg, de
as van de enige tonga die Feroza sedert
6 maanden rijk was. Het is alsof de dui
vel er mee speelt. Want als eindelijk
een ossekar de bagage heeft overgeno
men en we bij de pastorie aankomen is
het te laat geworden voor een diapro
gramma over het leven van Jezus. Ge
lukkig kunnen we de beide volgende
avonden onze schade inhalen.
