eeuwóe
3£erkbocle
r
Conferentie in Hedenesse
Kunnen millioenen mensen zich vergissen
I
0p de drempel
de gemeente
J
v.
21e JAARGANG No. 49
29 JUNI 1967
,.Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189)4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
ss
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
J
Onze voeten zijn staande in Uwe poorten, o Jeruzalem
(Psalm 122 2)
Bidden is staan in de poorten van Jeruzalem.
Uit al hel aard gedruis naderen we tot God en horen we Zijn heilstem. Dit
is nu reeds onze zaligheid, dat we door de poorten van het gebed mogen binnen
treden in het heiligdom van Gods gemeenschap.
En ons Nieuw-Testamentisch voorrecht is, dat dit Jeruzalem van overal te
bereiken is, ja, dat het overal kan wezen. Dat het midden in de grootste noden
oprijst.
De Here Jezus Christus en Zijn Geest zijn aan geen plaatsen en aan geen
omstandigheden gebonden.
In Hem is overal de gemeenschap en de vrede met God.
Onze voeten zijn waar dan ook staande in de poorten van Jeruzalem
wij leven op de drempel.
De hemel, waar Gods genadetroon is, zit niet dicht boven onze hoofden.
Doch dat Jeruzalem is een open stad, met 12 poorten, naar alle kant. En
wie in oprechtheid bidt, verschijnt metterdaad voor God in Sion.
Weest er toch van bewust, dat u op de drempel leeft. Houdt het oog op de
Godsstad gericht. Uw wandel zij in de hemel
Hamaalooth
Verblijdt u in degenen, die tot u zeggen „we zullen in het huis des Heren
gaan'
Zoveel steden zijn verwoest, zoveel huizen onbewoonbaar, maar de vrede
en de welvaart van de Godsstad zijn gefundeerd in het eeuwig welbehagen
van de drie-enige God.
Heel de geschiedenis der mensheid is als een pelgrimstocht. Is niet elk leven
een reis Een kortere of langere reis. Maar de Christen weet waarheen En
wie dat eenmaal gezien heeft, wat Jesaja profeteerde „Ik zal Uw stenen gans
sierlijk leggen en Ik zal U op saffieren grondvesten. En uw glasvensteren zal
ik kristallijnen maken en Uw poorten van robijnstenen en Uw landpalen van
aangename stenen. En al Uw kinderen zullen van de Here geleerd zijn en de
vrede Uwer kinderen zal groot zijn"
Wie dat eenmaal gezien heeft, kan deze heerlijkheid nooit meer vergeten
„Jeruzalem, Jeruzalem, eer vergete mijn rechterhand zichzelf". En die steekt
uit alle ellende van dit leven getroost het hoofd omhoog.
„Men spreekt van U zeer heerlijke dingen, o stad Gods."
Bidden, dat is in de poorten staan. Geloven, dat is op de drempel leven.
„Onze voeten staan in Uwe poorten, o Jeruzalem
O, zaligheid niet te meten,
O, vreugd, die alle smart verbant,
Daar is vreemd-lingschap vergeten,
En wij, wij zijn in 't Vaderland. A. D..
Dit is een suggestieve vraag. Ook
een belangrijke vraag. Is het zó, dat,
wanneer millioenen mensen zeggen dit
is waar, dit is mooi, dit is goed, ze zich,
omdat zovelen er gelijk over denken,
dus niet kunnen vergissen
De aanleiding tot deze vraag is deze:
ik werd attent gemaakt op een zinnetje,
in de N.C.R.V.-gids, van 10 juni 1967,
bladz. 9, waar een stukje staat over
Beatles. De verkoop van hun platen is
enorm. Een millioen exemplaren, bij
vóór-verkoop al, is maar niets. Totaal
aantal verkochte Beatle-singles 200
millioen. Cijfers zo staat er die
imponeren, en die echt wel iets te ver
tellen hebben". En dan komt dat zin
netje Zoveel mensen kunnen zich na
melijk niet vergissen. De muziek van de
Beatles moet toch ergens ,,iets" hebben,
dat aanspreektof je er zelf van houdt
of niet".
Tot zover dit citaat.
Nu gaat het er mij hier niet om, om
over de Beatles te schrijven, of om cri-
tiek op onze N.C.R.V. te uiten. God
zegene deze vereniging, en geve aan al
len, die leiding hebben, veel wijsheid.
En laat men maar veel dacht ik, het
evangelie uitdragen in het christelijk
lied, ook voor de T.V., en op het gebied
van de cultuur, waar nodig, de scheids
lijnen trekken.
Het gaat mij nu even hierom, om over
dat zinnetje, ook boven dit artikel ge
plaatst, wat door te mediteren.
Het mag zijn dat Beatle-muziek, of
wat ook, blijkbaar iets heeft, dat aan
spreekt, ik geloof dat best. En je mérkt
het ook, dat 't millioenen aanspreekt.
In april baden wij voor allen, die
examen moesten doen.
Laat ons, nu de examentijd voorbij is,
niet vergeten te danken voor behaalde
gunstige resultaten en bidden om de
kracht, die nodig is om teleurstellingen
op de juiste wijze te kunnen incasseren.
Mogen in 't bijzonder de jongeren al
thans het begin van de weg zien, die
zij nu verder hebben te gaan.
Dat kun je als een feit constateren. En
nu begrijp ik de schrijver van het stukje
wel. Hij bedoelt eigenlijk dat is niet
per ongeluk, het is geen loutere toeval
ligheid, niet per vergissing, dat ze alle
maal zo'n plaat willen hebben. Maar nu
komt het sprongetje zoveel mensen
kunnen zich niet vergissen. En dan
wordt 't ineens een zwaar geladen uit
spraak. Een gevaarlijke uitspraak.
Ik zie een massa-samenkomst, van
een millioen mensen. Ze zijn niet per
vergissing, toevallig, daar heen gegaan.
Dat niet. Maar samen kunnen ze zich
ontzaglijk vergissen.
De millioenen Nazi's hebben zich ver
gist. De millioenen Maria-vereerders
vergissen zich. De millioenen Moham
medanen vergissen zich. Er is ,,iets" in
deze bewegingen, wat de millioenen
aanspreekt En toch grandiose ver
gissing
Millioenen zijn er die de pseudo-
religies aanhangen, of die zeggen er
is geen God, ik doe nergens aan. Deze
alle dwalen in hun keus, en zullen zon
der bekering, verloren gaan. Millioenen
en millioenen zijn aanhangers van het
communisme.
Ik neem het nog wat dichter bij huis.
In 1517, in 1521 stond Luther alleen
aanvankelijk, tegenover een ontzaglijke
meerderheid van millioenen. En toch
hij vergiste zich niet, maar die velen.
Ik denk aan onze Ned. Geloofsbelij
denis art. 7 men mag nóg de gewoonte
gelijkstellen met de waarheid Gods,
noch de grote menigte.
Het grote getal is suggestief
Maar bij het grote getal kan de ver
gissing zijn.
Het grote getal bekoort.
Maar ook zovele millioenen mensen,
op een bepaald punt wel één, in cultuur,
religie of politiek, kunnen zich vergis
sen.
Misschien voor een korte tijd som
mige dingen gaan voorbij.
Soms voor langere tijd.
Ook wel voor eeuwig.
Wie Mij volgt, zegt Christus echter,
zal in de duisternis niet wandelen
Nieuwerkerk Dr J. H. BECKER.
CREDO
ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen
slaan
maar ik wil water naar de
rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van
koppen staan
werpen dammen op en dwingen
rechtsomkeert
Remco Campert (1929)
gedichten van dichterbij I.
Twee dichterlijke geloofsbelijdenissen I.
Sommige gedichten zijn zo eenvoudig, dat ze, voor wie gewend is aan een veelheid
van plechtstatige woorden, ingewikkeld lijken. Dat geldt misschien ook voor de twee
gedichten die we in de eerste afleveringen van deze rubriek van wat dichterbij dan
van de gewone leesafstand zullen bezien.
Credo, de titel van Camperts gedicht, ons wel bekend in de betekenis van geloofs
belijdenis, wordt in de eerste regel letterlijker en persoonlijker vertaald ik geloof.
Campert gelooft in een omgekeerde wereld een rivier die stroomt van zee naar
de bergen en hij vraagt van de poëzie niet meer dan die wereld toegankelijk
te maken, onder woorden te brengen.
Zo wil de dichter in de onvruchtbaarheid van de droogte en de zwartheid van de
dood het water brengen, dat leven en licht is.
Maar hij brengt het zelf, hij gelooft niet dat het er al is nog minder wil hij in
dienst staan van een God die wonderen doet, zoals Mozes die het water uit de
rotsen sloeg.
Dit geloven in het onmogelijke, in het eigen wonder, is met het oog op de kranten
moeilijk vol te houden. De berichten van vernietiging en onheil trekken met hun vet
gedrukte koppen onverbiddelijk onze aandacht en maken de dichter zo wanhopig,
dat hij regel 9 herhaalt.
De wonderlijke, levenbrengende rivier uit regel 1 komt in regel 11 droog te staan,
de berichten over de actualiteit verhinderen hem te stromen zoals de dichter wil
werpen dammen op en dwingen hem zelfs rechtsomkeert.
De gang van zaken in deze wereld blijkt niet omkeerbaar te zijn, alles gaat z'n
oude ellendige gang, met of zonder Credo van Campert.
Wie zijn ogen niet helemaal sluit voor de werkelijkheid, herkent wel iets van
zichzelf in dit gedicht.
M. BEINEMA.
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad
Meditatie Kroniek algemeen
kerkelijk actueel) Samenspraak
(gesprekken met de lezers)
In en om de wandelgangen van
het parlement - Interviews met
bekende en onbekende mensen
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd (over en voor de Jeugd) -
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Idistorische figuren
Wat gebeurt er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
.J
(slot)
Nog enkele opmerkingen beloofde ik
over deze conferentie: „Kerk en Industriële
samenleving". Ik zeg, enkele opmerkingen,
want, naar ik meen, krijgt ieder nog een
verslag daarvan toegezonden.
1. Wanneer wij over industriële samenle
ving spreken, dan moeten wij niet ver
geten, dat we daarnaast ook te maken
hebben met de wereld van visserij,
bankwezen, scheepvaart, koopvaardij,
handel, export, en dus één sector nooit
moeten overtrekken.
2. De kerk heeft hier zeker een bood
schap, maar de ontwikkeling der dingen
is zo snel, dat we er voor moeten wa
ken niet vandaag te komen met een
boodschap van gisterenWat is de
kerk Achterlicht of koplamp
3. Er is zulk een groot gevaar in onze tijd,
dat de wereld haar woord spreekt en
dat de kerk zegtwij weten 't eigenlijk
nog niet. Het is ongeveer mode zo te
spreken, terwijl 't toch moet zijn de
mens is zoekende, maar de kerk spreekt.
4. Er is behoefte aan een ethiek van de
consumptie. Niet alleen hoe mag ik
verwerven, maar hoe mag ik er van
genieten
5. We moeten niet denken, dat dc migra
tie enkele en uitsluitend is van het
platteland naar dc stad. Die is óók an
dersom. Er zijn er die zeggen, nu weer
wonend en werkend op het platteland
ik verdien hier wel minder, maar ik ben
hier meer mens.
6. We moeten niet verzanden in een
super-specialisme wat de arbeid der
kerk aangaat. Specialisten-predikanten
moeten zich laten voorlichten door in
siders, en hun informaties, verwerkt,
doorgeven aan de predikanten die in
een gemeente staan, opdat deze, zo
voorgelicht, 'n ieder pastoraal kunnen
begeleiden.
Zie hier, voor dc lezers een heel klein
willekeurig greepje uit enkele discussie
uitspraken.
Veel is er meegegeven. Veel is er te
verwerken geweest. Een enkel filmpje ver
toonde ons aspecten van het arbeidsproces,
o.a. „Glas", van Haanstra, over het werk
der glasblazers.
En in de discussie werd, naast Cox en
Moltmann Dr. Kuyper niet vergeten.
Een enkele vertrok vroeger. Dc meesten
bleven tot het einde, dat bepaald werd op
donderdagmiddag, na maaltijd en thee.
Dank werd gebracht aan allen, die mee
werkten om de conferentie zo te doen sla
gen. Aan de maaltijden zongen we uit de
nieuwe psalmberijming, en bij de dagsluitin
gen. Ik persoonlijk vind dagsluitingen hetzij
in het leger, hetzij op een conferentie, of
op een vereniging, of ook thuis, een van
de mooiste momenten van de dag. Wij
leggen dan al onze eigen gedachten eens
neer, om te luisteren naar God. Zo konden
we allen, welgemoed, weer huiswaarts
gaan.
Nieuwerkerk
J. H. B.
