eeuwóe
^Cerkbode
v.
Schrift-Gezag
en <~Prince van 0ranje
21e JAARGANG No. 43
11 MEI 1967
,.Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189)4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen
Dr. P. C. Kraan. Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
-N
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
vJ
oe wordt het <~Pinkóteren 1
Handelingen 1 14a.
U vindt dat misschien maar een vare vraag. Met het verstrijken van de uren
wijst de kalender straks immers vanzelf 14 mei aan. Nog enkele dagen en het
is zo ver. Maar Pinksteren is niet louter een bepaalde datum in onze agenda,
doch het feest van de Heilige Geest. 14 mei wel, doch de Geest van God komt
maar niet als vanzelf. Daar ging en gaat een periode van voorbereiding aan
vooraf. Voor de discipelen zelfs een wachttijd van 10 dagen. We lezen daarvan
in Handelingen 1. ,,Deze allen bleven eendrachtig volharden in het gebed.''
Dit is eenvoudig niets meer of minder dan een stuk gehoorzaamheid aan het
gebod van onze grote Meester. Terwijl Hij met hen aanlag gebood Hij hun
Jeruzalem niet te verlaten, maar te blijven wachten op de belofte van de Vader"
(Hand. 1 4)En in die weg komt de Heilige Geest, in de weg der gehoor
zaamheid, wanneer we doen niet wat ons zint maar eenvoudig wat Hij
ons gebiedt.
Dat is het volgende wat opvalt, hoe die broeders en zusters van de
eerste Christengemeente gelovig wachtten"Dwars tegen het onbegrip en
schokschouderen van de hen omringende wereld in, vertrouwen zij op de be
lofte van de Vader.
Durft U het vandaag zo restloos te wagen met Gods beloften Al halen dan
velen er de schouders over opAl word je er dan soms stiekum om uitge
lachen of voor achterlijk versletendurft U alles op die éne kaart te zetten
Nooit kan 't geloof teveel verwachten
Het derde wat ogenblikkelijk opvalt is, dat ze niet zo vlug de moed opgeven,
die discipelen. Dat doen wij mensen zo gemakkelijk. Als we bidden en er komt
niet direct verhoring gaan we al spoedig in staking.
Doch de le dag verstrijkt, de 2e, de 5e, de 9e, maar geduldig blijven ze
wachten. Volhardend. Indien iets dan hebben wij dit nodig, dat geduld, die
volharding. Wie ooit in de wachtkamer van het geloof gezeten heeft weet dat
het weieens enkele, zelfs vele dagen kan duren.
Gods beloften realiseren zich niet altijd binnen ons tijdschema. En dan toch
te blijven geloven.
Daarbij spreekt onze tekst van eendracht. Een prachtig woord in onze ver
scheurde wereld, waar elke dag nieuwe barsten inspringen. Broeders en zus
ters eendrachtig bijeen."
Dit is niet alleen nodig wil er van de kerk naar buiten sprake uitgaan. Maar
zo ook en daar alleen komt God. Na Pasen staat Thomas als buitenstaander
ook buiten het heil. En op Pinksteren komt de Geest daar waar het volk ver
gaderd is.
Op het gebed. Laten we dat nooit vergeten, 't Wordt niet als vanzelf Pink-
teren. Wij zullen er de handen voor uit de mouwen moeten steken en de knieën
hebben te strekken. Om ze te vouwen en om ze te buigen. Die 10 dagen tussen
hemelvaart en pinksteren, ze worden dan ook wel genoemd de veldtocht van
het gebed de strijd van mensen die weten wat het betekent met blote handen
op de knieën te worstelen.
Kent U dat, dat gaan met gesloten ogen, vol vertrouwen Dat leven met de
handen uit de mouwen gevouwen Dat gedurig in contact staan, vandaag,
morgen, zondag
Dan gebeurt het. ,,En toen de Pinksterdag aanbrak, waren allen tezamen
bijeen. En eensklaps kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige
windvlaag en vulde het gehele huis, waar zij gezeten waren."
Zó komt de Heilige Geest, nog vandaag
Zó wordt het 14 mei 1967 voor U Pinksteren.
Broeder en zuster, een gezegend pinksterfeest.
P. JOOSSE.
- -
J'
PINKSTEREN
de gemeentel
Wij wisten, toen Hij van ons ging:
Hij laat ons niet voorgoed alleen.
En méér dan de herinnering
was de verwachting om ons heen
en groeide in ons, zo als een kind
dat groeit en dringt in Moeders
schoot.
Wat leven in het Het Leven vindt
is onbereikbaar voor de dood.
En Zijn beloften liegen niet
Zo heeft Zijn komst ons niet
verrast.
Schoon niemand Zijn Gestalte ziet
is Hij toch de voornaamste Gast.
Zo zal Hij eeuwig bij ons zijn,
onzichtbaar, doch wie Hem
begroet
reikt Hij gemeenzaam brood en
wijn
als teken van Zijn vlees en bloed.
Dit is ons aller zoete troost
Hem hindert afstand, taal noch
tijd.
Hij woont in West, EI ij woont
in Oost
en zegent ons in eeuwigheid
Margreeth Woltjes
i*
r
Laten we op en rond de verjaardag van
de Kerk Pinksteren ons opnieuw
laten inspireren tot het getuigen in de
wereld. Wij bidden voor de Zending en
alle werk in de ontwikkelingslanden.
Moge het vuur van de Geest ons allen
raken, zodat wij waarlijk getuigende
Kerken krijgen, die zich door de band
van de Geest laten verenigen.
ZENDING
Uittreksel uit een particuliere
correspondentie' uit Rwanda.
Dat er veel aardigs in zit om behalve
de officiële stukken die Baarn vermenig
vuldigd en veelvuldig aan diverse in
stanties van de zending rondstuurt be
treffende gegevens uit Rwanda ook
eens iets te lezen uit particuliere cor
respondentie zal zo zonder meer wel
duidelijk zijn. Ik ben dan ook vrij om
brutaal weg enkele regels uit een brief
van Mej. Van Woudenberg, een zuster
van één van mijn schoonzusters, over
te tikken. Wie Mej. Van Woudenberg
is weet men allicht, maar wil ik nog
even herinneren. Zij werd door het
Evangelisatiecentrum te Baarn uitge
leend om speciaal de boekhouding van
Celtar te organiseren. Celtar is een deel
van het zendingswerk in Rwanda en
een samentrekking van het lange Fran
se centre evangelique de litterature de
techniques audiovisuelles et de radio-du
conseil protestant de Rwanda, hetwelk
overgezet zijnde zoveel is als centrum
van de protestantse zending. De bedoe
ling is het evangelie uit te dragen in
literatuur, door de T.V. en de radio.
Dus zoals we in Djakarta de Badan
penerbit kristen hebben. Voor Mej.
Van Woudenberg geldt een uitleen
termijn van drie maanden. Haar brief,
gedateerd op 5 maart j.l., begint met te
vertellen van haar eerste kerkgang in
Kigali een kerkgang in gezelschap van
Ds. en Mevr. Van der Neut. De dienst
geschiedde in een voor de kerkgangster
uit Baarn voor haar vreemde taal het
Kinyarwanda.
Bij haar binnenkomen werd ze om
helsd door een paar oude vrouwtjes.
Er werd vrij ingetogen naar de Evan
gelist geluisterd. De Rwandezen zijn
namelijk niet zo spontaan als b.v. de
Congolezen. Er werd veel gezongen
de preek was eenvoudig voor een vrij
eenvoudig publiek. Aan het eind van de
dienst werd bij de mededelingen mel
ding gemaakt van de komst en aanwe
zigheid van Mej. Van W., die uitge
nodigd werd iets te zeggen, hetgeen
dan vertaald werd door een van de stu
denten. Men vond het blijkbaar prach
tig, gelet op de vriendelijk luisterende
gezichten en de vele handdrukken na
de dienst.
Dan vertelt de briefschrijfster nog
over het werk van Visser en Monster,
die werkzaam zijn aan het bouwproject
in Kigakiéén groot complex van 6
woningen, ruimten voor kantoren, win
kels, jeugdcentrum met logeergelegen-
heid en kerk. De jongelui V. en M.
hebben 110 bouwvakkers in dienst en
't werk schiet flink op, is zo wat ter-
helfte klaar.
De arbeiders zingen of fluiten van
allerlei liedjes, zo variërend van Sin
terklaasje kom maar binnen" tot ,,Voor
alle heiligen, juichend voor Uw troon"
(stel je dit voor hier in Holland, B. W.)
Het gebed gaat met de bouw gepaard
immers op de woensdagsavondwijding
doen ze de voorbede voor het werk.
Wat kun je blij worden om zulke een
voudige, maar rijke dingen. Drie maal
in de week heeft men een ochtendwij
ding, ingezet door de jongens V. en M.
Ze hebben ook een personeelsraad in
gesteld, met welke elk probleem wordt
besprokenheel wat democratischer
dan het op de bouwbedrijven (wel niet
van de zending) in Indonesië toeging.
Soms hoor ik Visser, die het Frans
het best beheerst, met een van de werk
nemers of voormannen praten. Wat
een fijne tactische vent. En op de och
tendwijding komen alle mannen, R.K.
of Protestant.
Ik denk zo dat de lezers wel een
goede indruk krijgen van het werk dat
in Rwanda werd opgezet. Er zijn vele
moeilijkheden, maar niet minder moge
lijkheden zoals de brief duidelijk laat
zien. De Heer des oogstes gaat sinds
twintig eeuwen door met het binnen
halen van de oogst van alle werelden,
nu hier, dan daar. En het moet ons een
vreugde zijn mede-arbeiders te mogen
zijn wier loon niet zal uitblijven in de
dag der dagen. Moge de aanvankelijke
geestdrift van de ,,Rwandeese" brief
schrijfster blijvend zijn en voor ons een
aansporing tot gebed en volharding in
dienst yan de Heer. De arbeid in de
wijngaard is nooit tevergeefs om reden
het geen werk van mensen is, maar van
Gods Geest, die onwederstandelijk is
in Zijn voortgang.
Brouwershaven B. WENTSEL.
Met grote dankbaarheid hebben we
30 april in onze kerkdiensten gebeden
voor de pas geboren prins. Fijn, dat al
les goed gegaan is
Ik vond het woord van onze minister
president voortreffelijk op die donder
dagavond. In tegenstelling met de flau-
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad
Meditatie Kroniek algemeen
kerkelijk actueel) Samenspraak
(gesprekken met de lezers)
In en om de wandelgangen van
het parlement Interviews met
bekende en onbekende mensen
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd (over en voor de Jeugd)
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Historische figuren
Wat gebeurd er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
we nationale programma's van die
avond.
Wat kan het me schelen of Juffrouw
Pieterse het eerste bericht hoorde, toen
ze net aan de koffie zat, dan wel de
krant zat te lezen.
Ik kwam net terug van de catechisa
ties.
Dat interviewen van Jan, Piet en
Klaas hangt me toch al de keel uit.
,,En wat waren uw gevoelens toen
U het hoorde
Wat kun je anders zeggen, dan dat
het fijn is
Want het is echt om blij over te zijn,
dat ook onze kroonprinses het wonder
van het moederschap ervaren -mag.
Er zullen wel niet veel dominees zijn,
die op 30 april preekten over Lucas
1 66 ,,Wat zal er van dit kindeke
worden Zoals vroeger bij dergelijke
gebeurtenissen maar al te veel gedaan
is.
We hebben tegenwoordig meer eer
bied gekregen voor de bijbel als Gods
Woord, ondanks alle rumoer om de
bijbel".
Maar wel vraag je je af, als je denkt
aan dat knaapje van ruim acht pond in
zijn vorstelijke wieg wat zal er uit
groeien En in wat voor wereld zal hij
zijn taak straks moeten volbrengen
Maar wat de troost bij iedere geboor
te is, is ook hier ons vertrouwen zolang
wij onze kinderen mogen laten dopen,
hoeven wij niet te vrezen.
De aarde is des Heren. En de Here
Jezus is er ook nog Ik denk aan een
versregel van Muurs Jacobs, waar we
heel veel aan hebbert gehad. Twee van
onze kinderen werden namelijk tussen
1940 en '45 geboren. Door het vele ge
bruik kan het zijn, dat ik het niet pre
cies citeer.
Maar het luidt ongeveer zo
,,Zo lang de Heer nog kinderen in
ons midden zendt
Weten wij, dat Hij zich niet heeft
afgewend".
Want het gaat immers van kind tot
kind naar de grote Dag.
A. D.
Tot mijn spijt was ik verhinderd de
ouderlingenconferentie in Goes bij te
wonen, waar Prof. Polman van Kampen
gesproken heeft over ,,De aard van het
Schriftgezag".
Gelukkig kreeg ik van een van mijn
ouderlingen de stellingen in handen,
die, naar ik mag aannemen, de inhoud
van het referaat samenvatten.
Ik ben blij ze hier te kunnen publi
ceren. Want het is van belang, dat wij
allen goed op de hoogte zijn.
Alleen hoop ik voor onze ouderlin
gen, dat Prof. Polman in zijn lezing
minder vreemde woorden gebezigt
heeft, dan in zijn stellingen.