eeuwóe 3£erkbocle Hebt II er al genoeg van ZIEKTE en GENEZING Gebed en zelfverloochening 21e JAARGANG No. 25 22 DECEMBER 1966 ,.Ik worstel en ontkom" OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redactie Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. B. Wentsel, Brouwershaven Ds. G. van Wilgenburg, Middelburg. Correspondentie-adres Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, Heinkenszand Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Ds. D. Ringnalda, Middelburg Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo. Abonnementsprijs 4,per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 15 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 15 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 v.J Er zijn mensen, die op deze vraag in een bepaald stadium bevestigend ant woorden. Een mens kan ergens genoeg van krijgen. Eén gebakje is heerlijk, maar als je er twintig zou moeten op etenEén avond over een bepaald onderwerp discussieren is leuk, maar als het nu tien keer achter elkaar cou ge beurenNee, dan maar liever wat afwisseling. Verandering van spijs doet eten. Maken we er in de tijd rond het Kerstfeest ook niet wat van mee Als Sint Nicolaas weer vertrokken is, dan vindt een sfeerverandering plaats. Je merkt dat het beste aan de etalage van de winkels. Alles wat aan Sinterklaas herinnert verdwijnt als bij toverslag, en een andere wereld komt te voorschijn, met dennegroen, kerstklokken, bran dende kaarsjes, takjes hulst, soms in clusief een kerstmannetje. Ga je een grote winkel binnen, dan is ook de ach tergrond muziek anders afgestemd, en het gezang van kinderkoren met kerst liederen geeft een bijzonder cachet aan de zaak. In de kerk begint het trouwens al eer der. Op de vierde zondag voor Kerst is het de eerste Advent. Kerkelijk nieuw jaar. Bij de tekstkeus wordt met deze liturgische tijd gerekend, en alles richt zich op het komende feest. Dat is nog niet eens zo'n eenvoudige zaak. Advent is de tijd van de verwach ting. We zijn bezig met de voorberei ding op Jezus' komst er zijn prachtige Oud-Testamentische teksten, terwijl ook b.v. Lukas 1 in deze tijd erg in trek is. En toch kunnen we niet doen, alsof het alleen nog maar verwachting is, alsof Jezus nog niet gekomen is. Advent krijgt pas betekenis vanuit de vervulling, en geeft dan ook een pers pectief naar de eindtijd, naar de Vol einding. Geen wonder, dat de Adventspredi- king wel eens wat dualistisch is. In ieder geval spelen verwachting en vervulling door elkaar heen. Vele adventstoespra- ken zijn al haast of helemaal kerstpre ken. Dat is niet alleen het geval op zondag in de kerk. Dat geldt nog sterker voor alle samenkomsten, die in deze periode worden gehouden. Kerstwijdingen aan de lopende band. Zelf heb ik in de week voor Kerst verschillende avonden, waar op meer dan één kerstfeest wordt ge vierd. Op dezelfde avond, waarop de volkskerstzang valt, komen ook een paar verenigingen bij elkaar voor een kerstwijding. Op een volgende avond een evangelisatie-dameskring èn ergens anders een zondagsschool, de derde avond weer kerstfeest van twee andere takken van arbeid. Zo zal ik gaan van feest tot feest Niet alleen predikanten hebben er mee te maken, ook de gemeenteleden, die tenminste meedoen. Je wordt op verschillende plaatsen verwacht. Iedere vereniging, die zichzelf respecteert, heeft een kerstavond, al of niet gecom bineerd. Zangavonden worden gegeven en een heel repertoire van kerstliederen wordt op het programma gezet. Daarbij komt de krant. Dag- en weekbladen houden zich in artikelen en advertenties met het naderend kerst feest bezig. Met in de kerkelijke pers de meditaties, gedichten en beschou wingen. En soms wordt een speciaal, met bijzondere zorg uitgevoerd, kerst nummer uitgegeven. Er is lectuur in overvloed. Zo zouden we nog een poosje door kunnen gaan. De radio doet mee, er is kerstmuziek, er zijn diensten en wij zin gen aan de lopende band. De televisie, hoewel in mindere mate, past haar pro gramma aan. Thuis draaien we onze plaatjes met kerstliederen, telkens weer. In de nacht van 24 op 25 december zijn er dan nog die volle, stemmige kerst nachtdiensten in vele kerken, nog druk bezocht ookEn trouwe kerkgan gers komen dan, na 's morgens voor de radio ook nog een dienst beluisterd te hebben, om 10 uur naar de wijkkerk. Dan begint feitelijk de eigenlijke, eerste, echte KerstdienstMaar wie heeft er dan nog niet genoeg van Wie is dan nog niet oververzadigd Misschien dié mensen, die uit principe geen kerst- wijdingen hebben bezocht, of door drukte of oppervlakkigheid er nog niet aan toe kwamenMaar voor velen is het boeiende er af. Sommigen kunnen geen Stille Nacht en geen Ere zij God meer horen, laat staan meezingen Komt allen tezamen Nee, we zijn al geweest Wat moeten we met dit probleem Alle kerstwijdingen afschaffen Dat zou wel een erg rigoreüze ingreep zijn. Wel zou de mogelijkheid van beperking en combinatie meer overwogen moeten worden. Soms gebeurt dit al. Zo wordt jaarlijks één programma voor een ge- zamelijke bijeenkomst uitgegeven door de Bonden van Gereformeerde vrou wen-, van de mannenverenigingen en van het centrum voor Gereformeerd Jeugdwerk. Dat was een goede gedach te. Toch wordt op vele plaatsen ge scheiden vergaderd, met een eigen kerstliturgie. We blijven vaak zo graag in ons eigen kringetje. Een andere oplossing zou zijn de kerstfeesten verplaatsen naar de week na Kerst. Dat zou veel logischer zijn. Eerst de officiële diensten in de kerk, waarbij dan niemand zou kunnen zeg gen Ik heb er schoon genoeg van. Wat een opgave immers voor de predi kanten het kerstevangelie toch nog weer zo te brengen, dat de oude bekende boodschap weer nieuw wordt voor de mens van deze tijd. Zijn de hoorders al oververzadigd, dan is het extra moeilijk. Toch zullen er wel practische bezwa ren zijn. Krijg je de mensen nog na 25 december Bij de volkskerstzang, de wijding, de clubs Waarom feitelijk niet Het zou best eens te proberen zijn. De advent zou dan een meer sobere tijd worden, zoals het ook vroeger was een tijd van boete en berouw. En dan na 25 december de uitbundige vreugde U is de Heiland geboren Daar zou je nog best meer over willen horen Een kerstnachtdienst is romantisch, spreekt wel aan. Maar hoe hoog is het percentage, dat dan niet op kerstmorgen met de gemeente opgaat Eenmens moet toch ook zijn nachtrust hebben, op tijd in de kerk zijn is toch al lastig Zijn er dan alleen maar bezwaren te gen de huidige gang van zaken Zo zou ik het ook weer niet willen stellen. Zeker, ik heb de schaduwzijden voor opgesteld. Maar er is ook wel het een en ander te waarderen. We mogen er dankbaar voor zijn, dat het kerstfeest nog zo in de belangstel ling staat, niet alleen in de kerk, maar ook in de wereld. Als U zegt maar men dringt vaak niet door tot de kern, dan is dat meestal wel juist, maar de kans is er dan toch dat over het evan gelie weer meer gesproken wordt. Het kerstverhaal wordt gelezen, op vele plaatsen, en wie zal zeggen, hoe het Woord van God, dat niet geboeid is, ook hier doorwerkt Aan de kinderen op de clubs en op de scholen wordt weer een centraal stuk van het evange lie-verteld, - en ze'begrijpen welrin de kerstentourage, dat het iets heel moois en blijs is. Ook volwasenen voelen zich vaak in de donkere dagen rond kerst aangesproken door de Boodschap van het Licht. Laten we dan nog maar verheugd zijn, dat er zoveel aandacht aan kerst wordt besteed, al is het dan wat over laden soms en te vroegtijdig. Want met Pasen wordt het al minder en met Pink steren weet men vaak helemaal geen raad Wijdingen hebben dan in veel mindere mate plaats. De bezwaren blijven overeind staan, maar laten we hopen, dat desondanks ook Kerstfeest 1966 voor v -len een ge zegend feest mag zijn. In de evangelisa tie maken we er nogal wat werk van, en dat heeft betekenis. We mogen van het aanknopingspunt, dat er in deze tijd van het jaar is, gebruik maken om van de Heiland der wereld te vertellen. Er zijn nog zoveel mensen, die Hem niet kennen, of van Hem niet willen weten. Had u er al genoeg van Mogelijk, dat u tot diegenen behoort, die menen, dat het al weer meer dan voldoende was. Zo als gezegd, de situatie kan daartoe aanleiding zijn. Toch moeten we, ondanks alles, steeds weer proberen liet feest opnieuw te beleven. Komt, verwondert u hier, mensen. Met onze verwondering zijn we zo maar niet klaar. Vooral omdat Jezus nooit heeft gezegd Ik heb er genoeg vanNee, Hij ging de weg, die in Bethlehem begon, tot het einde Als we dat bedenken, dan zingen we toch weer mee. Dan horen we weer gaarne van Gods grote mensenliefde. Filantropie staat er in Titus niet met de bijsmaak, die het woord bij ons vaak heeft, waarbij we denken aan een aal moes. een pannetje soep voor de arme sloeber, zonder dat er structureel iets verandert. God gaf Zijn Zoon, om ons met Hem en in Hem alle dingen te schenken. Zouden we daar ooit genoeg van krijgen Het is onze taak ons steeds opnieuw daarop te bezinnen. We zullen niet kun nen zeggen, dat er rond kerst geen ge legenheid voor was. En wie echt gelo vig bij de kribbe van Bethlehem is ge weest, zal een blijvende feestvreugde mogen bezitten. Zeker, het is wel eens moeilijk, zoals Michel van der Plas zegt: Nu ben je soms nog alleen. Nu moet je soms nog huilen En als je weg wilt schuilen, Kun je haast nergens heen. Maar Kerst wil ons ook zeggen Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde We zullen er nooit genoeg van krijgen. W. KATS. (Slot) Wat moet nu de inhoud zijn van het gebed om genezing Dit lijkt een bijzonder vreemde vraag, omdat het als vanzelfsprekend ban wor den geacht, dat de genezing in zo'n gebed de voornaamste plaats inneemt. Toch moeten wij hiermee voorzichtig zijn. Het is natuurlijk volkomen waar, dat wij onze nood en al onze zorgen aan God bekend mogen maken. Wij mogen ons hart 'voor Hem uitstorten. En als wij ziek zijn, zal de begeerte om beter te worden in ons gebed tot uiting ge bracht moeten worden. Bij het pastoraal bezoek zal ook om de genezing worden gebeden, en in het gesprek zal er op aangedrongen worden dat de zieke ook zélf tot God over zijn nood spreekt en in vertrouwen op Zijn macht om herstel vraagt. Maar tegelijkertijd betekent bidden zelfverloochening. Dat kan van élk ge bed gezegd worden, maar in het bijzon der van het gebed om genezing. Wij zijn steeds weer bezig om onze nood op de voorgrond te schuiven, en bij ziekte onze genezing als de voor naamste vrucht van de gebedsverhoring te beschouwen. Wanneer de genezing dan wat lang uitblijft of misschien in het geheel niet komt, gaan we al spoe dig over onverhoorde gebeden spreken. Wij zullen echter moeten leren, dat het in de wereld, en ook in ons leven, in de eerste plaats om Gods zaak gaat. God werkt voortdurend aan de verwer kelijking van Zijn plan. Heel het we- reldgebeureniïooTt daarbij, maar ook de gebeurtenissen in ons eigen leven. Wij kunnen niet beoordelen hóé ons leven daarin een rol speelt. Dat zullen wij vertrouwend aan Zijn wijsheid moeten overlaten. Natuurlijk hoopt ieder als gezond mens daarbij betrokken te zijn, maar het kan ook gebeuren, dat de Heer iemand met zijn zwakheid en ziek te gebruiken wil. Daarom heeft Hij te gen Paulus gezegd, dat Zijn kracht in zwakheid tot openbaring komt (2 Cor. 12:9). Het eerste onderwerp van ons gebed moet daarom zijn, dat wij gehoorzaam en vertrouwend op Gods leiding onze piaats in Zijn plan zullen innemen en de ons gegeven opdracht kunnen ver vullen. Wij vragen daarom, dat Hij met ons zal doen wat goed is in Zijn ogen. Het gaat om Gods zaak. Wanneer wij daarvoor naar Zijn mening het beste als gezonde mensen werkzaam kunnen zijn, zal ons gebed door een genezing verhoord worden. Maar wanneer wij in Gods plan op een andere wijze zijn ingeschakeld, misschien als langdurig zieke of als ongeneselijk patiënt, zal ons gebed verhoord worden door kracht om zó in Zijn dienst te staan. Omdat wij in ons bidden zo heel ge makkelijk in de eerste plaats aan ons zelf, ons gezin en ons werk denken, moeten we, bij het bidden zoals het behoort" spreken over zelfverlooche ning. Gods zaak komt op de eerste plaats, en onze belangen op de tweede. Tevens blijkt duidelijk, dat we alleen maar door het gebed kunnen leren bid den. De combinatie van het bidden van uit de concrete nood van ons leven, bij voorbeeld van het ziek-zijn, mét het gebed, waarin Gods Koninkrijk op de eerste plaats staat, gaat ons vermogen te boven. Zulk bidden kan alleen de Heilige Geest ons leren. Wij moeten nog wat dieper ingaan op de zogenaamde onverhoorde gebe den. Het is namelijk de vraag, of we die inderdaad onverhoord kunnen noe men. Terecht wijst men in de pinkstergroe- pen op teksten, waarin genezing wordt beloofd. Niemand, die de Bijbel serieus wil nemen, mag die verwaarlozen of aan de waarheid er van twijfelen. Jezus hééft, naar het woord van Jesaja, al onze ziekten op Zich genomen. Hij hééft er mee aan het kruis gehangen, en Hij hééft de overwinning behaald. Maar het is niet juist om de verhoring van het gebed, in dit geval in de vorm van genezing, verlossing uit de nood van de ziekte, juist aan déze zijde van het graf te verwachten. Wij hebben wel eens de gedachte, dat alle dingen vóór ons sterven in orde moeten komen. An ders voelen wij ons in onze verwachtin gen teleurgesteld, en denken, dat onze gebeden niet verhoord zijn. Maar wij vinden in de Bijbel géén belofte, waar uit we dat zouden kunnen afleiden. Wij lezen, dat God alle tranen van de ogen zal afwissen, en dat er geen rouw en droefheid meer zal zijn (Openb. 21 4), maar we mogen beslist niet het verband verwaarlozen, waarin deze belofte staat. In het begin van Openb. 21 wordt na melijk gesprokén over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. De volstrekte af wezigheid van alle ellende zullen we eerst in Gods heerlijkheid beleven, waarin geen traan meer vergoten zal worden. Deze gedachte zal voor menigeen te leurstellend zijn. Wij willen de verho ring van onze gebeden immers graag zo spoedig mogelijk zien Maar ook in dit opzicht zullen we de zelfverloochening moeten leren. En bovendien zullen we er van door drongen moeten zijn, dat een gebed, dat na ons leven verhoord wordt, be slist geen onverhoord gebed genoemd kan worden. Wij zullen er, zeker in dagen van ziekte, wel eens moeite mee

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1966 | | pagina 1