3£erkbode
„Bouw Bejaardencentra op Walcheren graag begin 1967 van start"
Wat staat er geschreven
en wat is er gezegd
Alleen voor aannemers
21 JULI 1966
21e JAARGANG No. 4
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND
RedactieDs. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. B. Wentsel, Brouwershaven Ds. G. van Wilgenburg, Middelburg.
Correspondentie-adres Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. J. Bosman, Vrouwenpolder
Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Ds. H. Eikelboom, HeinkenszandDrs. A. Elshout, Koudekerke
jk worstel Ds* W. Kats, Apeldoorn Ds. A. G. Kornet, Vlissingen Dr. P. C. Kraan, Vlissingen
en ontkom" Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Ds. D. Ringnalda, Middelburg Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo.
r -\
Abonnementsprijs
4,per halfjaar
bij vooruitbetaling
Advertenties
15 cent per mm.
Bij abonnement lager
Losse nummers 15 cent
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel 24 38
Giro no. 4 22 80
v
Meneer Hartmanin uw werk hebt u ook te maken met
de bejaardenzorg. Kunt u daar iets van vertellen
,,Ja, dat is een heel verhaal. Kijk, in de jaren vijftig zijn
we in Nederland de bejaardenpensiontehtiizen gaan ont
dekken. We hebben eerst gedacht, dat dat nou de op
lossing was van het bejaardenprobleem. Maar dat was
het bepaald niet. In de eerste plaats waren er lang niet
genoeg bejaardentehuizen aan te bouwen. Kijk maar
naar de lange wachtlijsten van vandaag de dag. Maar
in de tweede plaats is men te veel de méns vergeten. De
bejaarde moet zich dan maar verplaatsen naar het
dichtstbijzijnde centrum, waar toevallig plaats is. Dat
betekent weg uit zijn vertrouwde omgeving. Voor ieder
mens is dat al wel wat moeilijk, voor een bejaard iemand
valt dat extra zwaar. We zijn er dan ook niet met het
bouwen van bejaardentehuizen, hoe goed op zichzelf dat
ook is. Maar we moeten het z.g. ,,open bejaardenwerk"
tot stand brengen. Op het ogenblik zijn we druk bezig
om met de diakonieën deze zaak levendig te maken. Uit
gangspunt hierbij is Handhaaf de bejaarden zo lang
mogelijk in eigen huis en omgeving. Dat betekentzorg,
dat ze daar zo nodig worden verzorgd. Deels kunnen
we dat organisatorisch regelen denkt u maar aan de
hulp door gezinsverzorgsters. Dat moeten we zakelijk
bekijken, de bejaarde mens dient niet het object van
weldadigheid te worden.
Maar daarnaast moeten we toch ook een beroep
doen op de persoonlijke verantwoordelijkheid van
de mens. Als kerk mogen we ook in dit opzicht de
gemeenschap der heiligen beleven, oog hebben voor
de ander. Onze jonge mensen moeten al vroeg le
ren, dat ze niet alleen op de wereld staan, maar
dat ze in dézen bijvoorbeeld oog hebben te houden
op hun bejaarde buren en daar zo nodig een handje
moeten helpen. Dat moet vanzelfsprekend zijn.
Het is geen kwestie van gunstverlening, waardoor
de oude mensen zich afhankelijk gaan voelen van
de vriendelijkheid van de buren. Maar het is een
vanzelfsprekende samenlevingsvorm, zoals rechts
houden in het verkeer dat bijvoorbeeld is. De oude
mens heeft récht op hulp van de ander in zijn
omgeving."
„Wat de bouw van bejaardentehuizen betreft kunt
u iets zeggen over de stand van zaken op Wal
cheren
Zoals u weet, is er op Walcheren een classicale stich
ting in het leven geroepen met als opdracht te komen tot
de bouw van twee bejaardentehuizen, één in Middelburg,
één op het platteland van Walcheren. Het bestuur van
de stichting is elders in het land gaan kijken hoe men
het daar gedaan had om een voorstelling te krijgen van
wat wij hier zouden willen. Het resultaat is, dat we be
gonnen zijn met Middelburg. En toen lag er al direct een
groot aantal vragen te wachten. De plaats van zo'n be
jaardencentrum moet zó zijn, dat de oude mensen deel
kunnen hebben aan het Middelburgse leven. Ze moeten
eens naar de markt kunnen, kunnen winkelen, ze moeten
gemakkelijk de kerk kunnen bereiken, bezoek ontvangen
en zelf op bezoek kunnen gaan, dus het busstation moet
niet te ver af zijn. Als je nou midden in Middelburg een
stuk grond zou kunnen krijgen, dan was de zaak zo
moeilijk niet. Maar Middelburg zit tussen de wallen
helemaal vol.
Dus we moesten wel op zoek gaan naar een terrein
buiten de wallen. En dan komen de vragen dat
begrijpt u. We zijn al lang met het gemeentebestuur
in onderhandeling. Op het ogenblik zijn we zover, dat
we het oog hebben laten vallen op een bepaald terrein
en dat het wachten nu nog is op de beslissing van het
gemeentebestuur. De grondprijs speelt natuurlijk ook
een grote rol, want we willen straks toch wel graag
met een redelijke pensionprijs uit de bus komen. Ik kan
u dit zeggenwe hebben de stad in alle richtingen af
geschuimd. 't Is een moeilijke materie
„Omdat zich in Middelburg nogal wat problemen voor
doen, hebt u gezegdlaten we alvast ook aan dat
tweede project gaan werken
,,Ja eerst was onze opdrachtEerst Middelburg, dan
het platteland. Maar nu het in Middelburg niet zo vlot
liep, hebben we gezegd we wachten niet langer, we
owerken aan beide projecten tegelijk. Zo'dat we nu ook
bezig zijn voor het bejaardentehuis op het platteland.
Daarvoor hebben we het oog geslagen op Veere. Een
bijzonder aantrekkelijke gemeente daarvoor. Vooral in
de toekomst, door de in een groot deel van het jaar aan
wezige recreatie. En vergeet nietwe bouwen met het
oog op de tóekomst. Weet u, je mag de bejaarde mensen
niet opsluiten in een natuurreservaat of op een eiland,
want dan staan ze buiten het gewone leven. Om een
voorbeeld te noemen in de jaren vijftig is in Den Haag
door de Hervormde Kerk een prachtig bejaardentehuis
gebouwd. Omschanst door bossen en een park. Maar
in feite gaat het leven aan die bejaarden daar voorbij.
Ze zien de vogeltjes, ze zien de bomen, ze zien elkaar.
Dat is alles. Een veel beter voorbeeld vind ik ,,Ons
Schild en Hof" aan de drukke verkeersweg in Goes.
Treinverkeer, auto's, schooljeugd, het komt er allemaal
langs. De bejaarden staan midden in het leven, ze kun
nen meeleven. En wat dit betreft ligt Veere erg gunstig.
Daar heb je de ideale combinatie van het landelijke aan
de ene kant en het recreatieve anderzijds."
„Maar dat zou van andere plattelandsgemeenten op
Walcheren toch ook kunnen gelden
,,Dan zouden we naar de kust moeten. Ik wil bijvoor
beeld niets ten nadele van Serooskerke zeggen, maar
daar tref je alléén het landelijke aan. Ik kan me voor
stellen, dat Domburg, Zoutelande, Oostkapelle ook mooi
zijn. Maar vergeet niet, dat in verband met de grond
prijzen daar de exploitatierekening hoog opgevoerd zou
moeten worden. Bovendien moeten we een zekere sprei
ding nastreven. Planologisch moet het ook kloppen. En
verder krijg je van de overheid maar niet toestemming
om te bouwen waar je wilt. Dan komt er dit nog bij, dat
ons wel duidelijk is geworden, dat dit stuk bejaarden
zorg samenwerking met anderen vergt. Aanvankelijk
heeft het feit, dat het Godshuis in Veere dus het
bejaardentehuis van de burgerlijke gemeente moet
verdwijnen, onze aandacht wel bij Veere bepaald. Mis
schien zou hier een mogelijkheid kunnen liggen om sa
men met de burgerlijke overheid tot de bouw van een
nieuw bejaardencentrum te komen. Maar die plannen
zijn nu van de baan.
Momenteel liggen de zaken zo, dat we daar met
de Hervormde Kerk in zee zijn gegaan. Als de
plannen doorgaan, komt er in Veere dus een
protestants-christelijk bejaardentehuis, naast in
Middelburg een centrum van gereformeerd signa
tuur.
We willen niets liever dan op korte termijn met con
crete plannen komen. Maaren dit is niet ter ver
ontschuldigingwe zijn wel geschrokken, toen we
voor het eerst op pad gingen en hier en daar in het land
hoorden wij hebben er tien jaar over gedaan, binnen
de zeven jaar redt u het nietWe hebben tegen el
kaar gezegdzo lang mag het bij ons beslist niet
duren
„Komen er in 1966 nog voorstellen op de classicale
vergadering
„Nou, we hebben nog steeds in ons hoofd om in begin
1967 met de bouw te beginnen. Zowel in Middelburg
als op het platteland. Daar moet men ons nu niet aan
binden, maar daar drukken we wel naar toe. Dat is
onze streefdatum. Maar nogmaals zet u er dat uit
drukkelijk bij daar moet men ons niet op vastspijke
ren. Er moet nog zoveel gebeuren. We moeten met een
enorme vaart werken
J. BOSMAN.
Eet er geen brood
1 Kon. 139, 17, 22.
Te midden van ontzaglijk veel ver
warring, verleiding en verzoeking wij
zen de twee uitspraken hierboven ons
de weg.
In vacantietijd mochten broertje en
zusje een grote wandeling maken. „Zul
len we daar óók nog heengaan", stelt
het jongetje voor, ,,daar is het zo mooi!"
„Neen," zegt het meisje, „mamma heeft
gezegd „voor donker weer thuis"."
Ik denk aan de verleiding in het pa
radijs. Onze voorouders was een woord
meegegeven, hun nog maar zeer korte
bijbel, om zo te zeggen, God zeide gij
zult van deze boom niet eten. Satan
komt het even anders vertellen. Ver
zoeking Verleiding Ach, had Eva
maar gezegd, zoals dat meisje hierbo
ven Neen, God heeft gezegd, zo en zo.
Verleiding is een vreselijke zaak.
Hiertegenover baat maar één ding er
is gezegd, en er is geschreven. Ik
denk aan 1 Kon. 13. De man Gods uit
Juda had de boodschap gekregen, om
ter plaatse in Bethel geen brood te eten
(geen gemeenschap met de zondaren,
om Gods boodschap niet krachteloos te
maken). Jerobeam nodigt hem uit. Te
recht afgeslagen. Een oude profeet gaat
hem achterna, en deze komt met de
tweede verleiding, veel gevaarlijker
„een engel heeft tot mij gesproken
laat hem met u terugkeren om brood
te eten". Maar, staat er in vs. 18, hij
loog hem dat voor. Geraffineerde ver
leiding. En de man Gods bezwijkt. Eén
woord had hier maar gebaatde Here
heeft gezegd
Wat heeft de Heiland ons dan een
lichtend voorbeeld nagelaten in zijn ver
zoekingen. Had hij gewild, hij had de
Satan met hemelse redeneringen kun
nen beantwoorden, in wonderschone
betoogtrant. Maar... niets van dat al
les Niets anders dan driemaal diter
staat geschreven. Driemaal een tekst
aangehaald, uit het bijbelboek Deutero-
nomium. En toen liet de duivel hem
met rust.
Dit moeten we elkander veel voor
houden er is gezegd, er is geschreven.
Vooral in deze tijd van uitdaging en
stormgetij. Ook tegenover jongeren.
Diep-in verlangen zij naar vastheid.
Iedereen heeft een houvast nodig. Op
een vergadering moeten we blijven bij
de tekst van het ingekomen stuk, en
van de vorige notulen. En bij allerlei
strijd, twijfel of verwarring ons houden
aan het Woord van God. Nog een en
kel voorbeeld Is Maria onbevlekt ont
vangen Neen, ze zegtmijn geest ver
heugt zich in God, mijn Heiland. Hoe
is 't met de ezelin van Bileam Zó,
zegt de Schrifthet jukdragende stom
me dier, sprekende met mensen-stem,
heeft des profeten dwaasheid verhin
derd. Hoe moet ik toch voor God ver
schijnen, ik zondaar Gelukkig bij U
is vergeving, zo staat er geschreven.
Dr. J. H. BECKER.
Meestal lijkt de kerk alleen bestemd
voor afnemers. Wij dreigen allemaal
geduchte consumenten van stichtelijke
woorden te worden. Wij drinken het
heel op al was het limonade met een
rietje. De gemeente ontaardt dan in
een haast wanstaltig slikorgaan. Een
Adams appel die verdacht veel lijkt op
de appel van de oude Adam.
Dit artikel is bestemd voor aanne
mers. Echte aannemers dan. Bouwers
van huizen en kerken. Goede aanne
mers ook die meer kunnen dan van dik
hout planken zagen.
Zoals U allemaal weet hebben wij
weer een Zendingsgebied Roeanda.
Daar moeten wij zuinig op zijn. Je
krijgt niet zo maar van de Heer een
echt zendingsgebied cadeau. Dat is
pure, onverdiende genade. Wij moeten
er allemaal niet alleen achter, maar ook
aan gaan staan. Iedere christen is trou
wens een zendeling op een zendings-
veld. Vroeger waren de zendelingen
uitsluitend theologen, na een spoedcur
sus rijp gemaakt voor export. Met dikke
stapels bijbels reisden ze af naar de
vreemde, nagewuifd door vrienden en
bekenden. Heel vaak kwamen ze niet
meer terug. De malaria had zijn werk
gedaan. Een simpel houten kruis hield
hun herinnering wakker tot de jongste
dag.
Daarna kwamen de onderwijzers,
vaak eenvoudige jongens met niet meer
dan een normaalschool-opleiding, en de
artsen, de taalgeleerden en zelfs de
sociaal-econom en.
Vandaag zijn de landbouwers aan de
beurt en de aannemers.
Je hoeft geen gymnasium alpha meer
te hebben om van een zendingsveld een
zendeling te worden. Het is voldoende
om te denken met je handen. Er is een
enorme vraag naar handige zendelin
gen.
Dit is een kans en niet minder voor
ieder, die in deze wereld iets van het
evangelie van Jezus wil laten zien.
Overal liggen de bouwprojekten voor
bet oprapen. Er moeten kerken, pasto
rieën en scholen gebouwd worden om
de vaart en het werk van de Heer te
houden.
In Rwanda is een groot bouwproject
opgezet in Kigali. Drie vrijwilligers, die
bij de bouw willen assiteren zijn be
schikbaar. Maar de aannemer, die het
werk kan leiden ontbreekt, ondanks
herhaalde advertenties. Gedacht wordt
aan de ongehuwde zoon van een aan
nemer met de vereiste diploma's en de
nodige ervaring die een paar jaar van
zijn leven wil afstaan voor de Heer.
Dat is natuurlijk een behoorlijk offer.
Maar wanneer vraagt Jezus nu minder
van ons dan een offer Hij geeft zelf
ook niet minder.
Wie doet het Wie durft het aan
