^Teeutc^e GEZIN EK EZ MISSIONAIR PANORAMA 20e JAARGANG No. 16 22 OKTOBER 1965 OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redactie: Ds. W. H. Gispen, Terneuzen Ds. B. Wentsel, Brouwershaven; Ds. G. van Wilgenburg, Middelburg. Correspondentie-adres Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. M. V. J. de Craene, St. Laurens Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. Kats, Goes Ds. A. G. Kornet, Vlissingen jk woratei Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Ds. D. Ringnalda, Middelburg en ontkom" Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo. A Abonnementsprijs 3,50 per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 15 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 15 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 De week, waarin deze editie van onze kerkbode verschijnt, 17*24 oktober, is door de gezamenlijke Reformatorische kerken (en het Leger des Heils) aan gewezen als een speciale gezinsweek. Men kan zich afvragen Is dat nu wel nodig Al dat gespecialiseer tegen woordig Een reclasseringsweek, een dierendag onlangs, en nu weerhet gezin Toch geloof ik dat het belangrijk ge noeg is om zo nu en dan eens in het bijzonder bij de problematiek rond het gezin in deze tijd stil te staan. Ik heb de laatste jaren nogal eens over dit on derwerp gesproken, in vele plaatsen van Zeeland, en mij viel steeds weer op in de discussies dat er een groot aantal vragen op "dit terrein leven. Geen wonder overigens. Het gezin is de kleinste cel van de samenleving. Het is de grondleggende levenskring, zo formuleerde men het wel. We mogen er een geschenk van God in zien, want met de instelling van het huwelijk werd ook het gezin gegeven. De zonde heeft veel verstoord, maar Gods genade over deze wereld was zo groot, dat de ge zinsband bleef bestaan, hoewel het ge zin ook de gevolgen onderging direct na de zondeval doet Adam Eva verwij ten, hebben de kinderen slaande ruzie (Kaïn en Abel). Wat echter een rijke gedachte, dat de Heer Jezus Christus ook in gezinsverband wilde' opgroeien, met zijn broertje en zusjes samen. En op de bruiloft te Kana zet Hij de wijn op tafel, nog wel het eerst van zijn wonderen De Heilige Schrift geeft telkens re gels voor het gezinsleven. Zo is er een vijfde gebod tot het eren van vader en moeder, het enige gebod met een be lofte opdat uw dagen verlengd wor den en het u wel gaZo heeft Mo- zes het volk vermaand, b.v. in Deut. 6, om in het gezin bezig te zijn met het liefdegebod, dat te maken heeft met hart, mond; en hand (vs 69). Zo komt Paulus in zijn brieven telkens met richtlijnen en adviezen voor ouders en kinderen huistafels" Hij lijkt me dus een voortreffelijke zaak om in de gezinsweek en op de ge zinszondag eens speciaal met deze en andere Schriftgegevens .bezig te zijn. Immers in deze dynamische tijd zijn er vele problemen ook rond het gezins leven. Zelfs ons koninklijk gezin heeft er mee te maken gehad. Trouwens in alle tijden is er over deze dingen nage dacht. Onze Zeeuwse Vader Cats zei immers al ,,Het trouwen en het huisgezin, die hebben veel bedenkens in". Hij heeft zelf dan ook telkens over dit onderwerp geschreven. Eeuwenlang is hij zelfs dè vraagbaak geweest van velen als het over deze materie ging. Nu zijn er wel moderner huwelijks- en gezinsboeken. De gezinsweekcommissie 1965 heeft een mooi boekje uitgegeven: Opvoeden, waartoe, hoe Ook in vo rige jaren verschenen soortgelijke pu blicaties, die zeer lezenswaard zijn. Er is heel wat problematiek. Zo noemt men wel het functieverlies van het gezin. Of de functieverschuiving, zoals een socioloog het liever wilde ty peren. Een enkel voorbeeld. Kwam het vroeger vaak voor dat het gezin een productiegemeenschap was (men zorg de zelf voor de voornaamste levensbe hoeften) nu wordt het steeds meer een consumptiegemeenschap men is thuis om te eten en te slapen. Vandaar ook dat de gezelligheidsfunctie gaat ver zwakken. De typering van het tehuis vervalt, het wordt meer een parkeer plaats, een hotel. In Duitsland kent men de ,,Schlüsselkinder", de nog kleine kinderen, die steeds de huissleutel op zak hebben om steeds uit en in te kun nen, want vader en moeder zijn in het arbeidsproces opgenomen, dus veel af wezig. Nu moeten de kinderen zich maar redden. Gevolg haarden van de licten, zedenmisdrijven en andere ont sporingen. Zó ver is het bij ons gelukkig niet, op enkele buurten in grote steden na, waar de kinderen ook op straat groot worden. Wel ziet men nogal eens een vertrouwenscrisis naar voren komen. Als de ouders niet werkelijk tijd hebben voor de kinderen, dan ontstaat gebrek aan contact. En dit contact is juist bij de opvoeding zo uitermate belangrijk. Het is mogelijk, dat vader veel van huis is, en daarom te weinig met zijn kinderen spreekt over de grote lévens- vragen, of daardoor geen tijd heeft om eens wat met ze te spelen of te knutse len of te verzamelen. Het kan ook zijn dat de ouders wel „lijfelijk" aanwezig zijn, maar als elke avond de televisie aanstaat, en er niet gesproken mag worden, dan zijn ze toch „geestelijk absent". De televisie lijkt me in onze tijd wel een groot probleem te worden. Zeker het is een gave, die God in de schep ping heeft gelegd, en die, goed gebruikt, zeer leerzaam en boeiend is. Mits men baas blijft over de knop. Een enquête onder Baarnse schoolkin deren wees uit, dat het merendeel te veel en te lang naar de T.V. kijkt, met als gevolg een slechte concentratie op school en achteruitgang in leerpresta ties. Het is voorgekomen, dat ouderlingen pas huisbezoek konden doen, nadat een bepaald T.V.-programma was afgelo pen. En zelfs, dat men het geluid wel afzette, maar het beeld liet aanstaan zo kon men van twee walletjes eten... Dat wordt dictatuur van de T.V., waarover de bekende straatprediker N. Baas uit Amsterdam eens geklaagd heeftBij zijn evangelisatie-huisbezoe ken werden zijn mogelijkheden steeds minder. Hij mocht wel meekijken naar de T.V., maar na afloop is men ver moeid en heeft men weinig lust meer tot een gesprek. Hij eindigde een arti kel hierover eens met„Heer, ontferm U over ons volk Natuurlijk zijn er veel meer vragen. Vragen voortkomend uit de welvaart sommige jongelui hebben veel te veel zakgeld, en dat moet en zal op Dan het concurrentiemotief we moeten toch met onze collega's en fa milie gelijk op, dus nieuwe meubels, het nieuwste model auto, T.V.-toestel INDONESIË. 1. Levenslang Vroeger ging men „voor het leven" naar een zendingsterrein. Dat kón, om dat de omstandigheden toen veel beter waren dan dit nu het geval is. Vroeger kon men zijn kinderen :naar een Neder landse school in Indonesië zenden. Nü kan dit niet meer. De levensomstandig heden zijn verder zó, dat het lang niet altijd verantwoord is om de kinderen bij zich te houden. En zo rees de vraag, of het „levenslamg" nog van kracht was. Met de zendingsarbeiders is hierover gesproken. We kwamen tot de conclu sie, dat het natuurlijk het mooiste zou zijn, als men inderdaad zo lang mogelijk op het zendingsveld zou blijven maar ook, dat we volledig begrip hebben voor de omstandigheden, die het on mogelijk kunnen maken om langer op het veld te blijven. Tenslotte is het dè meest ideale toestand, dat de kinderen door hun ouders en niet door anderen worden opgevoed. En wal voor Indo nesië geldt, is ook. steeds meer voor de andere zendingsvelden van kracht. enz. Ook wel, als het nog niet eens kan Sommige vormen van reclame zijn hier ook een groot gevaar. Er wordt behoefte gesuggereerdU moet het wel hebben. Gemakkelijke betalings voorwaarden Maar kijk uit. Helaas kennen velen de grenzen van hun mo gelijkheden niet": ~Het moet maar, an deren doen het toch ook Er is veel meer te noemen, maar de ruimte ontbreekt om het allemaal te om schrijven. Zo zijn er de huwelijkspro blemen, die gevolgen hebben voor het gezin. Heel funest soms. Ik las eens, dat er in ons land jaarlijks ongeveer 5000 echtscheidingen worden geregi streerd (het aantal van hen, die zonder meer uiteengaan valt daar nog niet eens onder). Ook worden er per jaar rond 3500 buitenechtelijke kinderen geboren in Nederland. Wat een zorgen, wat een verdriet ligt er achter zo'n getal. Ook de gezinsvorming is een onder werp apart. Vanwege onze Generale Synode werd een mooi boekje over deze zaak uitgegeven. Over verant woord ouderschap wordt in onze tijd ernstig nagedacht. Ik zou in dit verband ook willen noemen de Prot. Stichting voor verantwoorde gezinsvorming, en u het blad „Gezond gezin" aanbevelen Terwijl we ook wel eens met nadruk mogen stellen, dat het gezin zonder kinderen ook een rijke functie kan heb ben. Man en vrouw zijn er dan toch voor elkaar (zoals Elkana tegen Hanna zei „Ben ik u niet meer dan tien zo nen en betekenen soms veel in de gemeenschap. We zouden nog kunnen wijzen op de invloed van urbanisatie (verstedelijking; trek van het platteland naar de stad) en de industrielisatie (ploegenstelsel op het gezinsleven. Maar genoeg over de problemen Een nieuwe oriëntatie is nodig, willen we de wezenlijke waarde van het gezin behouden. Dan zal de sfeer in onze ge zinnen bepaald moeten worden door het leven bij de open bijbel, door samen een dienstgemeenschap te vormen, waarbij er bereidheid is de ander te aanvaarden, met begrip, in vertrouwen en zelfverloochening. Dat kan niet zon der gevouwen handen De zondag kan, ja moet daarbij een bijzonder middelpunt zijn. Dan is er tijd voor gezamenlijke kerkgang, tijd voor zang en spel, tijd voor de ander, ook om samen eens te praten over aller lei levensvragen. Het gezin is de laatste schans. Voor het behouden er van moeten we vech ten. In het leven met Christus ligt een garantie, een belofte voor de toekomst. Gezond gezin, gezond Volk W. KATS. 2. Lectuurwerk. Op elke vergadering wordt uitvoerig over het lectuurwerk gesproken. Geen wonder het is uitermate belangrijk werk. En daarom doet onze zending wat mogelijk is om mee te werken aan de instandhouding en uitbreiding van de lectuurdiensten. Daarom hebben we ons bereid verklaard om, indien men dit wenst, Nederlandse of andere buiten landse administratieve krachten ter be schikking te stellen. 3. Medisch werk. Er gaat weer een deskundige uit, die het medische werk in Indonesië van dichtbij zal bekijken. Het is dr J. S. Wiersema, die tot voor kort voorzitter was van de medische adviescommissie van de Raad van Samenwerking. Hij moest tóch in West-Amerika zijn. Een „round-the-world-ticket" kost niet zo veel meer dan een retourtje Amsterdam- Amerika. En daarom heeft de Raad van Samenwerking en ook de medische stichting op Midden-Java het aanbod van dr Wiersema, om ook Indonesië (en zo mogelijk Pakistan) te bezoeken, dankbaar aanvaard. Opvallend is, hoeveel medische in stellingen worden opgericht. Het zijn vooral de kleine instellingen, zoals kraamklinieken en poliklinieken, die het levenslicht aanschouwen. Alleen het lijkt een beetje ongeorganiseerd te gaan. En daarom besloten we aan de medi sche stichting op Midden-Java te vra gen, richtlijnen vast te stellen ook in verband met de steun, die men aan de zending in Nederland vraagt. In discus sie is de vraag, of de zending het alge mene ziekenhuis „Labuang Badji" in Makassar kan overnemen. Het zal heel wat kosten. Of het zal doorgaan, is helemaal niet zeker. De tendens is na melijk, om die grote medische instellin gen af te stoten en zich te beperken tot de kleinere instellingen, die voor de Evangelie-verkondiging veel meer mo gelijkheden bieden. 4. Onderwijs. De christen-onderwijzers in Indone sië hebben het niet gemakkelijk. Ze krij gen namelijk een veel lager salaris dan de onderwijzers, die het gouvernements- onderwijs dienen. Daarom werd beslo ten om op hun salaris zó'n toelage te geven, dat ze een'salaris krijgen gelijk aan dat van de gouvernementsambtena ren. Op deze wijze slaagt men er in, ze voor het christelijk onderwijs te behou den, dat toch al een tekort heeft aan onderwijskrachten. 5. Studentenwevk. Dat vlot nog niet erg. De kandidaat, die we op het oog hebben, gaat voor lopig niet uit, in afwachting van de op lossing van bepaalde moeilijkheden, die zijn gerezen. Overigens blijft dit zo be langrijke werk onze aandacht houden. 6. De christelijke universiteit in Salatiga. Het bezoek van de zo sympathieke prof. Notohamidjojo aan Nederland heeft tengevolge gehad, dat zowel de Gereformeerde als de Hervormde zen ding zich bereid heeft verklaard een aantal docenten ter beschikking te stel len. 7. Sociaal economisch werk. Het was oorspronkelijk onze bedoe ling om slechts één landbouwkundige in te zetten in het landbouwcentrum op Midden-Java. Nu zullen het er twee worden. De „welvaartsstichting" ging hiermee graag akkoord. 8. Versterking van het korps zendingsarbeiders op Sumba. Ds. Olde is met zijn gezin vertrok ken, via Pakistan, waar hij op verzoek van „Kerk Overzee" pastoraal werk deed onder de Nederlanders, die in Ka rachi wonen en werken. Ds. Reenders bereidt zich door studie voor op zijn vertrek. 9. Zorgen op Sumba. De oogst dreigt te mislukken. Dit be tekent hongersnood. Daarbij komt nog een muizenplaag. Ir Abels probeerde in Jakarta hulp te krijgen, hetgeen hem is gelukt. Hopelijk kan het werk van de landbouwkundigen op Sumba tot resul taat hebben, dat men in een goed jaar kan sparen voor een slecht jaar. 10. Australische hulp voor Sumatra? Met ds. Jonker uit Australië (die vroeger in Amsterdam-Zuid stond) vond 'een bespreking plaats over de vraag, of de Australische Gereformeer de Kerken zouden kunnen helpen. Uit gesproken werd, dat we deze hulp zou den toejuichen. De zaak is in correspon dentie. Nadat de delegatie uit Jakarta naar Nederland vertrokken was, kwam er een telegram uit Australië of we maar even naar Sydney wilden komen Helaas was dit niet mogelijk. 11. Zegen op Sumatra. We worden overigens gelukkig! overstroomd met rapporten over het werk van de Evangelieverkondiging op

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1965 | | pagina 1