STAND „Brood voor het Hart"
Uit de Gemeenten
W. KATS.
de gemeentel
„DE SLUIKER"
van Prof. Diepenhorst, onlangs in onze
Kerkbode gerecenseerd.)
Niet dat dit zonder tegenstand ge
beurde. Wat was er een felle oppositie
in de vorige eeuw toen de eerste meis
jesstudente zich aanmeldde, Aletta Ja-
kobs, 1871, te Groningen, die daar me
dicijnen wilde studeren.
Aan de Vrije Universiteit kwam het
probleem enige tijd later, in 1905, toen
mej. 't Hooft rechten wilde gaan stu
deren.
Prof. Fabius is absoluut tegen Hij
wijst op het verschil tussen man en
vrouw. ,,De hand der vrouw is slechts
weinig korter en smaller dan die van
de man. Doch bij haar is dikwijls de
wijsvinger langer dan de ringvinger,
wat aan de hand een slanke vorm geeft.
Voorts is in de regel de duim van de
vrouw korter dan die van de man. Ook
kenmerkt zich de vrouw door het gerin
ge gewicht van de onderkaak, die maar
79 is van die van de man. Haar pols
slaat sneller, haar hand valt fijner
Conclusie ,,Zal nu iemand, die zo an
ders is dan de man, iets kunnen beteke
nen voor zo iets mannelijks als de we
tenschap Prof. Fabius zegt„Neen,
absoluut neen". Wat een argumentatie.
Maar Prof. Herman Bavinck was er
ook nog, en mej. 't Hooft werd toch in
geschreven
Zo zouden er meer voorbeelden van
discussies, ook uit deze eeuw, te geven
zijn.
Mijn bedoeling was u in vogelvlucht
de ontwikkeling te schetsen. Nu, in
onze tijd is de vrouw geaccepteerd, als
in vele opzichten gelijkwaardig (tot in
de ruimtevaart toe Valja Teresjkowa
kreeg een standbeeld in Moskou).
Op allerlei terrein is de vrouw nu
werkzaam, en met veel vrucht. Ze heeft
een eigen inbreng, en er zijn beroepen,
die zelfs speciaal bij het eigene van de
vrouw passen.
Uit het kabinet is de vrouwenfiguur
weer verdwenen, men heeft het ditmaal
op „sterke mannen" aangehouden
Hoe is het nu in de kerk Ik heb met
opzet dit aspect van de zaak laten lig
gen omdat ik een volgend maal daarop
hoop in te gaan.
Enige jaren geleden toen het vrou
wenkiesrecht in onze kerken werd over
wogen en ingevoerd moesten er vaak
vele weerstanden worden overwonnen.
Nu zijn we al weer een stap verder
het gaat nu immers over ,,de vrouw in
het ambt". Zie je wel, zeggen sommi
gen, hoe ver we ons van de Bijbel ver
wijderen Het is een werelds emancipa
tie streven
Zou dit het geval zijn Zoekt u al
vast maar eens vrouwennamen op in
het Nieuwe Testament, en gaat u eens
na wat van deze „zusters" wordt ge
zegd.
We zullen dan in een volgend artikel
trachten enige conclusies uit de bijbelse
gegevens te trekken.
Onze deputaten hebben het in ieder
geval eensgezind gedaan
ONZE SYNODE
Maandag 10 mei j.l. arriveerden de
leden van onze Generale Synode in
onze Zeeuwse hoofdstad Middelburg.
Hun „trefpunt" voor de bidstond was
de Hofpleinkerk.
Ik was er present en nestelde mij in
de achterste bank onder de gaanderij,
want je bemint de vooraanzittingen of
niét
Een merkwaardige kerkdienst
Over de preek van Dr. Kunst niets
dan goeds
Koninkrijkswerk te mogen doen als
„waakzame slaaf van je Heer", is „za
lig" en onze Synode heeft deze „waak
zaamheid" wel nodig.
Niets dan goeds" kan ik echter niét
zeggen van de experimentele liturgie,
die als een voorstel van de deputaten
voor de eredienst op de Synode zal
worden behandeld.
Dit betekent niet dat ik geen voor
stander ben van liturgische vernieuwing.
Integendeel Maarjuist in de orde
van de Eredienst kan overdaad schaden
en dan gaat het gauw vervelen. Te veel
van het goede is niet goed, vooral wan
neer er dan voor de Woordbediening
maar heel weinig tijd overblijft.
Ik had 'n tikje te doen met Dr. Kunst,
die zich moest uitsloven om in weinig
tijd veel te zeggen, maar hij kan het
Als liturg trad op Ds. Lammens,
voorzitter van bovengenoemde deputa
ten. Hij verscheen onder de preekstoel
in toga, terwijl de predikheer, Dr.
Kunst, op de kansel het zonder ambts
gewaad deed.
Dit nu is liturgisch fout. Zijn er
nu éénmaal twee voorgangers, dan die
nen beiden óf mét öf zonder toga op
te treden. „Gelijke monniken gelijke
kappen"
Overigens is dit niet zo héél belang
rijk.
Veel belangrijker was de viering van
het Heilig Avondmaal, exclusief voor
leden van de Synode en van de ker-
keraad.
Wij, gewone stervelingen, mochten
blijven en toekijken.
Voor het eerst van mijn leven ben ik
van het Avondmaal „afgehouden"
Dit was wel geen „stille censuur",
maar m.i. er toch volkomen naast, voor
al in een kerkgebouw, waarin de leden
der gemeente gewoon zijn de tekenen
en zegelen op hun zitplaatsen te gebrui
ken.
Ik hoop dat het in de toekomst anders
gaatAvondmaalsviering aan de voor
avond van de opening der Synode door
haar leden èn door de aanwezige leden
van de samenroepende kerk. Het
ambt aller gelovigen blijve ook hierin
primair
Dinsdag 11 mei j.l. was het „tref
punt" onze nieuwe Schouwburg.
Wat 'n prachtige gelegenheid en ge
zellige, elegante, charmante vergader
ruimte
Wij kunnen een opgewekte, blijmoe
dige Synode verwachten, want zij open
de haar zittingen in een gebouw, op
welks vóórgevel in gulden letters ge
schreven staatCastigat ridendo mo
res", hetwelk, overgezet zijnde, zoveel
betekent als Vrolijkheid reinigt de ze
den.
Van hieruit worden te Lunteren de
volgende zittingen gehouden in het con
ferentie-oord „De blijde Wereld". Dit
alles behaagt mij zeer, want juist een
Synode heeft recht op- en behoefte aan
recreatie-tussen-de-bedrijven-door, wat
allerminst -wijst in de richting van sa-
crularisatie, zodat er van deze „ver
wereldlijking" geen sprake was in de
Schouwburg en ook niet zal zijn in „De
blije Wereld".
Het openingswoord van Ds. van Til
was, naar mijn smaak, alleszins voor
treffelijk „Wederopbouw in aanslui
ting met de eigentijdse signatuur we
kunnen veel leren van de historie, maar
willen geen traditionalisten zijn, die
van nieuwe oriëntering niet willen we
ten we moeten niet alleen handelen
naar de traditie, maar ons in alles pre
sent stellen onder Gods Woord".
•Welnu, wij zijn er van overtuigd dat
alle leden van de Synode zich deze
richtingwijzer, door Ds. van Til zo
boeiend gegeven, voor gezegd zullen
houden en vóór alles Gods Woord aan
het woord zullen laten.
We vinden het fijn dat Ds. P. van
Strien, de geboren Zeeuw en één der
vroegere pastors van ons wereldberoem
de stadje Veere, met grote meerderheid
tot voorzitter gekozen werd.
Ook dit belooft niets dan goeds"
D. R.
De totaalstand van de opbrengst van de
actie „Brood voor het hart" bedroeg per
maandag 10 mei 347.809,99. In dit be
drag is bijna 150.000,aan giften van
particulieren begrepen.
Totaal zijn nu collecten van 276 kerken
of gemeenten binnen, waaronder 149 Ge
reformeerde en 105 Hervormde. Vooral
op zondag 9 mei j.l. is in tal van Her
vormde Gemeenten nog gecollecteerd. De
opbrengst van de collecten is circa 10%
hoger dan in 1963, de cijfers van de van
particulieren ontvangen giften laten nog
geen vergelijking toe.
Zoals bekend, zou in tenminste 1800
gemeenten/kerken voor de actie worden
gecollecteerd.
Nieuwerkerk.
1Kerkeraadsvergadering heden, vrijdag
21 mei, 7.30 uur.
2. Verkiezing ambtsdragerswe hebben
u weer als gemeente in de gelegenheid
gesteld namen op te geven voor een
ouderling en een diaken, opdat ge van
meet af aan daarin kunt meeleven,
meedenken, meebidden. De Koning der
Kerk wil ons daarbij inschakelen. Hij
zegene het verkiezingswerk. Aftreden
zullen br. K. B. bij de Vaate (ouder
ling) en br. M. C. Rentier (diaken).
3. De Jeugdvereniging (de G.J.V.) is mo
menteel erg klein in getal leden. Het
staat nu stil met groote vacantie. Dat
was nu de beste oplossing. Tot sep
tember, en laten we dan weer eens
proberen, rondom het jeugdappèl, we
gen en middelen uit te denken tot her
vatting. 't Is toch zo iets moois, om
als jonge mensen met elkaar te spreken
over het dienen van God, over de vra
gen van het levenLaten we reeds
deze zomer, als 't zo eens uitkomt, er
over denken. En zo elkander helpen.
4. Pinksterdenkt u aan de zendingssa
menkomst in Haamstede 2e Pinkster
dag. Er rijdt een bus daarheen U
hoort er nog meer van. Wie er vorige
malen geweest zijn, zeiden steeds een
fijne samenkomst
5. StraatpredikingJa, de Zendingsauto
komt weer, brs en zrs en jongens en
meisjes In Ouwerkerk, maar, naar ge
woonte, ook in Nieuwerkerk. De data
zijn maandag 28 en dinsdag 29 juni
a.s.
6. Een hartelijke groet aan zieken en
ouden in Duiveland.
J. H. B.
Arnemuiden.
Kerkbouwactie steeds actief.
Zaterdag 29 mei D.V. zal er weer een
verkoopdag worden gehouden waarvan
de opbrengst bestemd is voor de te bou
wen nieuwe Geref. Kerk alhier. Met de
wijkdames is een en ander voorbereid, ter
wijl vrijdag 21 mei verschillende dingen
bij de leden der Kerk zullen worden op
gehaald. Gehoopt wordt op een grote op
brengst zoals vorig jaar. Alles mag, alles
kan
Voor Christus' Kerk is niets te gering,
maar ook niets te groot. De broeders en
zusters worden verwacht met een dank
baar hart en een blij gezicht en een volle
beurs.
De Koning der Kerk geve dat het een
groot feest wordt.
De jonge mensen zullen oliebollen bak
ken voor de verkoopdag met behulp van
een deskundige. Ze zullen gekocht en ge
geten worden, al zijn ze zo hard als bik
kels.
UiY DE
KERKEN
Nog steeds zijn er grote spanningen in
en rondom Vietnam.
Vaak is de toestand uiterst gevaarlijk.
Laten wij bidden om uitkomst en vrede.
Beroepen te Aduard, te Borger en te
Boornbergum-Kortehemmen C. van Om
men, laatstelijk vrijgemaakt predikant te
Hattcm te Gramsbergen J. Boer Jr. te
Wetsinge-Sauwerd te Westzaan N. A.
Schuman, kand. te Amsterdam te Enuma-
tilP. M. Veldhuijzen te Westbroek te
Leiden (vak. wijlen dr. H. J. Westerink):
J. H. Baas te 's-Gravenhage-Westte
FEUILLETON
Vrij bewerkt naar P. Visser Jzn.
67 (slot)
Maar zijn plaagzucht moet hij botvieren. Hij schijnt
maar niet te kunnen of te willen begrijpen, dat Jacob
Heilman yoQr goed heeft afgedaan en dat diens naam
voortaan Frits Zijier is. Dat hij nog steeds van Jaap
spreekt, is begrijpelijk, maar het wordt toch al te gek,
als hij diens vrouw aanspreekt met „juffrouw Zijlman" of
„juffrouw Heiier", of ja, „hoe is het ook weer Bijier,
Mijier, Kijler
Bij het wegrijden worden de heren natuurlijk door het
gehele gezin naar het rijtuig gebracht. Als de burgemeester
reeds gezeten is, bemerkt de dokter, dat hij „zijn zakdoek
vergeten heeft" en hij gaat die nog even halen
Als Hanna weer in huis terugkeert het rijtuig is al
verdwenen vindt zij op de tafel een beurs met twintig
gouden Napoleons en op een snippertje papier de woor
den „Om in de eerste behoeften te voorzien".
HOOFDSTUK XXV.
De voormalige maire van Sluis laat er geen gras over
groeien zijn „machine" gaat malen en in een minimum
van tijd is dokter Stellaard eigenaar van de voormalige
boerderij „Overduin", die snel door metselaars, timmerlui
en schilders wordt opgeknapt, zodat zij in oude luister
herrijst.
Een half jaar later woont Frits Zijier op de oude stee
als pachter van de dokter. De landerijen zijn dan ook in
diens bezit, zelfs nog iets meer dan er vroeger bij „Over
duin" behoorden.
Enkele malen is dokter Stellaard „over" geweest en
alles heeft zijn goedkeuring kunnen wegdragen.
„Wat heb ik door u een kostelijk vast goed", zegt hij
tot zijn vriend, de burgemeester. „Hoe gelukkig, dat u
mij op waarde van dat pand opmerkzaam gemaakt hebt."
Dan meesmuilt burgemeester Verwolde rnaar de man
trekt tot heden maar een miniem percentage van zijn
kapitaal en hij zal het wel niet verhogen ook.
Enkele maanden later ontvangt Frits Zijier de volgende
brief
„Beste Jacob
Daar heeft mij een zware slag getroffen. Mijn oude,
trouwe vriendin, met welke ik zoveel overbracht heb, die
mij meer dan twintig jaar trouw en gewillig heeft gediend
en veel lief en leed met mij heeft doorgemaakt, mijn oude
merrie, mijn goede „Jans" is gestorven. Het goede dier
had haar krachten in mijn dienst geheel verbruikt, en op
eens was zij weg. Het spijt mij vreselijk, zoals gij, die haar
gekend hebt, zult begrijpen. Nu moet ik een ander paard
hebben, en het zou mij genoegen doen als je even over
kon komen om mij in deze gewichtige omstandigheden
met raad en daad bij te staan. Ik begrijp echter dat je
moeilijk van je vrouw en kinderen zult kunnen scheiden
en daarom stel ik je voor, het gehele huisgezin mee te
brengen dan kan de oude Marina, die gestadig over je
ligt te zeuren, je geheelen zoogenaamden schat eens zien
ook zou je op den molen even kunnen aanlopen. Natuur
lijk reis je voor mijn rekening. Ik wacht je aanstaanden
Vrijdag mijn rijtuig zul je aan het Sloe vinden. Maar
vergeet niet je vrouw en de kleine „Heilmannetjes" of ja
de „Bijlstertjes" of „Lijstertjes" of hoe ze heeten mogen
hoeveel zijn er ook weer mee te brengen. Ik vraag
je dat alleen om mijn „oudje" te believen want ik zie
natuurlijk geweldig tegen de drukte op. Doe mijn groeten
aan je vrouwtje.
Uw vorige patroon, Dr. Stellaard."
Lachend reikt de boer de brief aan zijn vrouw over en
als deze hem gelezen heeft„Wel, Hanna, wat denk je
er van
„Dat moeten we natuurlijk doen. Ik wil ook wel eens
kennis maken met je vrienden daarginds. Maar ik zie wel
wat tegen zo'n reis op. Kunnen wij er in één dag zijn
„Het is natuurlijk vroeg dag. Maar 't zal wel gaan.
De dokter zal wel berekend hebben, dat we er 's avonds
aankomen."
De lange tocht wordt aanvaard. En hoewel wat laat,
zij arriveren die vrijdagavond toch nog in het dorpje in
het Land van Goes.
Het worden een paar gezellige dagen. Het is de vraag,
wie er meer genietde dokter, de oude Marina of de
voormalige sluiker
Op de molen is de ontvangst natuurlijk allerhartelijkst.
Als de dokter een paar dagen later met zijn gewezen
koetsier naar Goes rijdt, om een nieuw paard te kopen,
blijkt het dier reeds zo goed als gekocht te zijn door de
dokter. De hele zaak is dus niets anders geweest dan een
list, zoals Zijier begrijpt, om zijn gehele familie buiten zijn
kosten, eens op bezoek te hebben
Dan rijden zij ook nog naar het veer aan de Schelde,
want Hanna wil zo graag de plek zien, waar haar man in
die angstwekkende nacht te voet over dat brede water is
gegaan. Ook wijst, onder de indruk, Frits Zijier nog de
plaats aan, waar de molenaar hem bijkans stervende ge
vonden heeft.
„O, Frits, als ik geweten had", zegt zijn vrouw die
avond, „of had kunnen vermoeden, in welke gevaren je
verkeerd hebt, ik zou van angst gestorven zijn."
„Welk een zegen van God, dat je het niet geweten
hebt, Hanna. Maar ook wat een zegen, dat alles zó door
God is bestuurd."
Zij begrijpt hem
Op de vóórlaatste avond van hun bezoek zijn allen, ook
de oude Marina, bij de weduwe Wenberg op het molen
huis.
„Je schijnt vergeten te zijn, Jaap", zegt de plaagzieke
dokter, „dat je aan die vrouw daar en aan haar zoon je
leven te danken hebt. Want als die er niet geweest wa
ren, nu... dan was er niemendal van je terecht gekomen."
„Dat'ben ik niet vergeten, dokter. En dat zal ik nooit,
nooit vergeten. Maar ook „Eben-Haëzer."
„Wat betekent dat?" vraagt de dokter.
„Dat weet u wel. Tot hiertoe heeft de Here ons ge
holpen", zegt de weduwe Wenberg.
„Ja, dokter. En nu moet ik u nog eens iets vragen",
zegt Zijier.
„Kom op, man. Als het maar niet al te gek is."
„Op het hek van de boerderij staat nog steeds „Over
duin". Vindt u het goed dat ik er „Eben-Haëzer" op laat
schilderen
Dokter Stellaard snuit opeens hevig„Dat moet dan
maar. Vindt je ook niet, moeder Wenberg vraagt hij.
EINDE.
