Tranen in de Tijbei
Uit de Gemeenten
TRADITIE
Beschouwingen rondom het concilie
Nicuwerkerk,
FEUILLETON
„DE SLUIKER"
1. Br. F. A. Capelle de oudste broeder der
gemeente, ruim 85 jaar, is heengegaan. In
korte tijd eigenlijk. Alle vlees is gras, maar
het Woord van onze God blijft in der
eeuwigheid. Ook dit woord, dat de Here
niet beschaamd laat uitkomen, die op Hem
hopen. Dit heeft onze broeder vóór zijn
sterven beaamd in eenvoud. En zingen we
nietd' eenvoudigen wil God steeds gade
slaan God sterke de weduwe en de fa
milie.
2. Op de drie nog komende vacantie-zondagen
zullen D.V. voorgaan
9 aug.: Ds. J. H. Baas, 's-Gravenhage-West,
16 aug.Ds. A. K. Krabbe, Hillegom,
23 aug.Dr. H. Mulder, Delft.
3. Wanneer het volgende Kerkblad weer ver
schijnt, n.l. 14 augustus, zullen we dus
B. Tranen van lsaak.
„Zo vond lsaak troost na de
dood van zijn moeder."
Genesis 24 67.
lsaak huwt pas op zijn veertigste
jaarer zijn dan drie jaren verlopen
sinds zijner moeders dood. Dit waren
moeilijke jaren voor hem geweest; jaren
van grote leegte de tent van zijn moe
der was en bleef leeg. En de jonge man
die blijkbaar nooit nog haast om te hu
wen had gemaakt, doet zelf nog niet
zo heel veel om een vrouw te krijgen.
't Vrijgezellen leven bij Sara was
hem goed bevallenhij was immers
steeds bij moeilijkheden als „een, die
zijn moeder troost". Nu Sara rust in
het familiegraf spreken èn die lege tent
in het kamp èn dat graf hem toch wel
aan.
Eindelijk komt dan nog door Abra
hams toedoen het ogenblik van Isaaks
huwelijk. De erfgenamen der belofte
Na de tweede zitting van vorig jaar
blijven er nu nog 13 schema's over. De
vraag is nu wat gaat er met deze 13
ontwerpen gebeuren De coördinatie
commissie, die vijf maal vergaderde,
heeft hierover 'n volgend voorstel. Van
de 13 ontwerpen worden er zes gehand
haafd, zes worden tot enkele richtlij
nen van disciplinaire aard herleidt, ter
wijl in het laatste ontwerp dat handelt
over het huwelijk enkele belangrijke
veranderingen in het r.k. huwelijksrecht
worden aangebracht. Of de zes sche
ma's die worden afgevoerd enbloc zul
len worden afgestemd of afzonderlijk
is nog 'n open vraag. Welke deze zes
dan zijn Wel allereerst het schema
over de Oosterse kerken, vervolgens
de schema's die handelen over de mis
sies, over de religieuzen, over de pries
ters, over de priesteropleiding en over
de (r.) katholieke scholen. De zes die
reeds afwezig zijn wegens vacantie, vanaf
4 augustus. Wilt u zich voor ziekenbezoek
of andere omstandigheden wenden tot de
brs ouderlingen Scriba is br. den Haan,
Maudplein, bij wie ook ons adres bekend
zal zijn. De Here moge u allen zegenen in
deze weken, en bewaren. Een groet inzon
derheid aan zieken, eenzamen en ouden.
Br. Mare. Folmer kwam gelukkig weer uit
het ziekenhuis en we hopen hetzelfde har
telijk voor Jannie FlikweertDalebout.
J. H. B.
Oosterland.
Ook aan u allen een groet, nu de vacantie
nadert. Op de eerste vacantie-zondag, 19 juli,
preekte ik voor een kleine schare. Enigszins
als bij u. Laat dit u ter bemoediging zijn. Lo
gerende in de pastorie te Nieuw-Loosdrecht,
waar de ons van Bruinisse bekende Ds. C. A.
Wielemaker staat, en zeer onlangs nog ook
besloot te blijven, en niet naar Grootegast te
trouwt en brengt Rebecca in de tent
van zijn moeder „en hij nam Rebecca,
en zij werd hem ter vrouw, en hij kreeg
haar lief", aldus het eerste gedeelte van
vers zeven en zestig.
In wel heel korte bewoordingen
wordt ons het huwelijksceremoniëel van
Abrahams zoon naar de belofte meege
deeld.
't Zal ter bruiloft wel wat uitvoeriger
zijn toegegaan dan het hier in 't kort
wordt aangestipt. Het wordt even ge
noteerd, maar door vader en zoon stel
lig meer gewaardeerd dan hier blijkt.
Even wordt de sluier opgelicht als we
lezen, dat lsaak door dit huwelijk werd
getroosttroost als vergoeding voor
geleden verlies.
Uit het gebruik van dit woord blijkt
duidelijk, hoe smartelijk Sara's sterven
en begraven voor lsaak geweest is. Het
valt inderdaad ook niet mee om je moe
der te begraven. lsaak heeft het smar
telijk ervaren, zoals velen vóór en na
gehandhaafd blijven zijn het ontwerp
over de goddelijke Openbaring, dat
over de Kerk, het ontwerp over de bis
schoppen, dat over het oecumenisme en
tenslotte de ontwerpen over het leken-
apostolaat en over de kerk in de wereld
van deze tijd.
Als wij de zaken zo eens goed be
kijken, ontkomen wij niet aan de indruk
dat de r.k. kerk, voor wat aangaat haar
inwendige vernieuwing, weinig door
zettingsvermogen heeft aan de dag ge
legd. Misschien is dit geen opzet, al
hoewel we, als we sommige interviews
van verschillende kardinalen nagaan,
we toch de indruk krijgen, dat de zaak
ietwat anders zou kunnen liggen. Nie
mand minder dan kardinaal Siri, de
voorzitter van de Italiaanse bisschop
penconferentie, zei hierover in april
1964 het volgende Het concilie moet
slechts het allerbelangrijkste behande-
gaan, ik zeg, daar logerende werd ik zondag
middag afgehaald om voor te gaan in het
kerkje te Ankeveen. Vroeger zelfstandig, nu
ressorterende onder 's-Graveland. Maar er
worden wèl twee kerkdiensten gehouden. Wel
geteld een dertig kerkgangers, die het kleine
kerkgebouw zo ongeveer ook vulden. Toch
was het mij daar goedWe mochten het
Woord bedienen over de werking van Gods
Woord, dat krachtig is, en dat is als een
zwaard, doordringend tot in het binnenste.
Moge dat Woord ons toch ook zo raken en
treffen. Buigen voor het Woord is leven.
Het woonhuis, grenzend aan de kerk, was
tegelijk consistorie, waar we na de dienst met
velen nog een kopje thee dronken. Te kort
eigenlijk, want om vijf uur wachtte ons een
dienst in Nieuw-Loosdrecht zelf.
Brs en zrs in Oosterland tot zover dit korte
reisverhaal. God bemoedige ook u allen. Leeft
maar dicht bij het Woord, ook u die alleen zijt.
J. H. B.
hem. Er komt nu weer kleur in zijn le
ven na deze drie jaar in welke hij sa
men woont met zijn honderd zeven en
dertig-jarige vader in de nabijheid van
die ledige tent, die hem dag aan dag
een smartelijk aandenken was.
We behoeven lsaak hierom nog niet
laatdunkend, althans enigszins mede
lijdend een moedersjochie te noemen,
hem niet aan te zien als belast met een
ziekelijk moedercomplex om te verstaan,
dat de blijde inkomst van de schone
Rebecca hem troost verschaft.
Er is bepaald geen noodzaak om dit
te doen. We geloven ook niet, dat de
schrijver van Genesis hier sentimenteel
doet of sentimenteel over lsaak denkt.
Veeleer is dit zijn getuigenis een open
lijke hulde aan Rebecca wier vrouwen
liefde de jonge lsaak rijke vergoeding
brengt voor het gemis ener diep be
treurde moeder. Voor hem was deze
liefde een kostelijke zalf op de nog niet
geheelde wond van zijn kinderhart. Hij
merkt het nu dat er nog wel iets beters
is als het vrijgezellen bestaan bij moe
der thuis.
Brouwershaven B. WENTSEL.
len. De structuur der kerk moet blijven
zoals ze is. De paus moet vrij blijven
om zijn adviseurs te kiezen, anders is
hij geen primaat. Over de herinvoering
van het diakonaat als zelfstandig ambt
zei hij ik vind het niet noodzakelijk.
Het ambt van katechist is voldoende
en kan tenslotte uitgebreid. Daarbij
hoeven deze mens geen celibatair
niet ongehuwd) te zijn.
Al met al dus, want deze kardinaal
zei nog meer, evenals Ottaviani, mo
gen we volgens deze prelaten besluiten
dat men eigenlijk op 'n innerlijke ver
nieuwing van Rome niet veel hoeven
te rekenen. Siri was zelfs van oordeel
dat met nog één te houden zitting de
zaak moest afgelopen zijn, want dat
weg zijn uit hun bisdom van al deze
bisschoppen deed het bestuur der bis
dommen niet veel goeds.
Zo bekeken zouden we dus mogen
zeggen dat men in Rome eigenlijk nu,
slechts maar één wens heeft nl. deze,
dat men achter dit concilie 'n punt kan
zetten. De vraag echter zal hier zijn of
de voortuitstrevende groep hiermee ac-
coord gaat, m.a.w. of deze groep het
zal moeten afleggen tegenover de con
servatieve groep. Zullen ze de vooruit-
strevenden zich zonder meer neerleg
gen bij het afvoeren van deze zes sche
ma's of zullen ze de moed opbrengen
de koek door te bijten tot het einde
toe Voor ons is deze vraag 'n open
vraag, de tijd zal ons echter leren wie
het halen zal.
M. V. J. d. C.
De traditie wil, dat na de belijdenis
zondag de katechisanten nog één keer
bij elkaar komen. Krachtens goed ge
bruik is dat dan in de pastorie die
réunie had vroeger zelfs een speciale
naam het „avondje" bij de dominee
Nu kennen we wél ,,De avonden" van
een zekere meneer Van 't Reve, die
onder ons in een bepaalde reuk staat
en ook is er een „avondje", waar zelfs
de kleinsten onder ons weet van heb
ben, namelijk het „avondje van Sinter
klaas". Daarmee heeft het „avondje bij
de dominee" enige overeenkomst, om
dat het usance is, dat dan aan de pas
tor een blijk van waardering wordt
overhandigd voor het genoten onder
wijs. Er zullen maar weinig leden zijn,
die niet op de één of andere manier
herinneringen hebben aan het afscheid
van de katechisatie. Wie in het Kerk
blad vérder kijkt dan het Bossche hoek
je heeft misschien wel eens gelezen, dat
dit afscheid in de pastorie soms opge
luisterd wordt met spelletjes weliswaar
worden we in het ongewisse gelaten
omtrent de aard daarvan en kan onze
fantasie de stoutste kanten uit zeker
is, dat dan de woning van de predikant
davert van frivool gelach. Vorige week
donderdag was er rond acht uur
's avonds een ongewone drukte rond
de pastorie in de Jan Heinsstraat. Wie
goed keek zal al spoedig z'n konklusies
getrokken hebben, omdat hij dezelfde
gezichten ontdekte, die op Pinkster
zondag voorin de kerk gezien waren.
Het „avondje" Wat dan op een
vergissing berustte, omdat, hoewel in
de pastorie, het dit keer de Kerkeraad
was, die de jongste leden in volle rech
ten voor een ontvangst uitgenodigd
had. Niets nieuws overigens, omdat
ten tijde van ds. Brouwer en ook vorig
jaar de Kerkeraad er prijs op stelde de
jonge „lidmaten" in de diverse sekto
ren van het kerkewerk te introduceren.
U moet het vergelijken met wat tegen
woordig vaak in bedrijven gebeurt,
wanneer nieuwe krachten hun intree
doen. De eerste dag wordt er vrijwel
niet gewerktde bedrijfsleider neemt
ze alle afdelingen door om hen een
beeld te geven van het arbeidsmilieu,
waarin ze zijn terecht gekomen. Soms
krijgen ze ook nog een causerie te ho
ren over de aard van de onderneming
en de taak, die wacht, waarvan de
nieuweling een klein onderdeel gaat
uitmaken. Wat dan weer de verbonden
heid aan het bedrijf en de arbeidspres
taties ten goede doet komen. In die-
Vrij bewerkt naar P. Visser fzn.
30)
„Luister nu eens, Hanna", zegt hij iets later, als zij
wat bedaard is, „wat vader en ik bedacht hebben. Je
weet tenslotte niet, nóg niet, waar Frits is en of je hem
volgen kunt. Dat kan nog lang duren. En je moet werk
hebben, je moet met de kinderen leven. Nu willen we op
het dorp een huis voor je huren en daar een winkeltje
in kruidenierswaren en zo voor je opzetten. Enkele wel
denkende mensen in Sluis hebben een paar honderd francs
bij elkaar gebracht om je te helpen. Maar je hebt ten
slotte deze som, die veel en veel groter is. Je kunt je zelf
helpen. Ik zal volgende week naar Brugge gaan, om daar
voor jou zo voordelig mogelijk inkopen te doen. Ik ben
daar wel bekend, want kom daar voor mijn zaak nog
wel eens. Je zult in je winkeltje geen vetpot hebben, maar
we denken, dat je wel zoveel kunt verdienen, dat je geen
gebrek behoeft te lijden. Met het geld van je man kun
je voorlopig vooruit. Hoe denk je over een en ander
Het lijkt hem toe, dat zij aan niets denkt. Zij antwoordt
niet en opnieuw springen de ogen vol tranen.
Maar dan vraagt hij op ernstige en besliste toon, of
het wel goed is, of het wel mag, dat zij aan haar droef
heid zo de vrije teugel geeftdat zij zich niet aan haar
omgeving stoortzelfs niet aan haar kinderen. Is het niet
beter God te danken, die haar en haar man tot nu toe
zo uitstekend geholpen heeft.
Het is, of een schok door haar ziel gaat en zij tot be
zinning komt. Zij richt zich opeens energiek op.
„Ja, neef, je hebt gelijk. Dat is zo. Ik ben een ondank
baar schepsel en ben het niet waard, dat je mijn zaken
zo behartigt. Ik doe niet goed. Vertel mij nu nog eens
duidelijk, wat je zo even zei. Alles is mij niet duidelijk."
„Zie zo, nu ben je weer de oude Hanna, zoals ik je
altijd heb gekend."
En geduldig doet hij het voorstel opnieuw. Zij kan
hem nu geheel volgen en beseft, hoe zijn vader en hij in
liefde aan haar zijn blijven denken en haar verder willen
helpen. Zij beseft meer in dit meeleven, in dit helpen,
in dit plannen maken is de hand van haar Here en God
te bespeuren. Die haar de weg wijst, om in haar onder
houd te voorzien. Zij is nu volkomen weer zichzelf en
kan de zaken met kalmte en beradenheid volgen.
De opgewekte toon, waarop haar neef spreekt, draagt
daar ook niet weinig toe bij.
Verder pratend, merkt hij op, dat hij het niet eerder
heeft gewaagd, haar te bezoeken, want er schijnt iets
uitgelekt te zijn, hoe dan ook. Hij wordt sterk verdacht
de hand in de ontvluchting te hebben gehad. Een nader
onderzoek bracht aan het licht, dat het slot der deur en
de sleutel, die hij in bezit had, met olie waren ingesmeerd
en dat zijn eigen ladder was gebruikt. Het werd duidelijk,
dat de vluchteling niet over de muur, maar door de
poort was gegaan.
Hij was verhoord door de kapitein, die woedend was
geweest, maar hij had een brutale houding aangenomen
en zijn vader was tussenbeide gekomen, die verontwaar
digd naar bewijzen had gevraagd en de kapitein had ge
dreigd, de Prefect in kennis te zullen stellen van de laak
bare handelingen van de commandant. Enfin, die had wat
ingebonden en hem tenslotte laten gaan. Maar natuurlijk
bleef de verdenking op hem rusten.
Met opzet blijft Verwolde tot de avond vallen gaat:
hoe minder hij gezien wordt, hoe beter
Dus praten die twee nog heel wat af. Op verzoek van
Hanna neemt hij elf honderd francs mee de rest houdt
zij. En zij spraken af, dat hij zo spoedig mogelijk naar
Brugge zal gaan om voor haar in te kopen. De volgende
v/eek kan zij de woning in het dorp betrekken. Hij maakt
dat straks nog even in orde.
Dan blijft Hanna alleen. Zij voelt zich op onverklaar
bare wijze opeens een andere vrouw. Zij kan het leven
weer aan. Morgen moeten haar kinderen terug komen.
Zij dient voor hen vader en moeder te zijn, zolang Frits...
Opnieuw wordt deze het voorwerp van haar gedachten;
haar neef heeft haar verzekerd, dat hij niet gevat is, de
arme. Moge de Here met hem zijn Moge Hij vooral
geven, dat Frits, door de beproeving, nader tot Hem
komt en waarlijk Zijn kind wordt.
Zij valt in de eenzaamheid op de knieën en gelooft
nog nooit heb ik zulk een innig gebed opgezonden. Zij
pleit voor haar man. Zij pleit niet eens voor zijn licha
melijk behoud, hoe na haar dat aan het hart ligt, zij
smeekt om het behoud van zijn ziel
Bemoedigd en versterkt gaat zij ter ruste en geniet
zulk een gezonde, vaste slaap, dat zij de andere morgen
vroeg kan opstaan en het leven weer kan tegenblikken.
„Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten",
gaat het door haar ziel, „zal vernachten in de schaduw
des Almachtigen."
HOOFDSTUK XIII.
Gijsbert Kordes staat achter de tapkast van „Het Grijze
Paard" de gelagkamer is leeg als de deur wordt
opengeduwd en een reiziger binnenstapt. Hij kijkt op, en
glimlachend loopt hij op de bezoeker toe, de hand uit
stekend.
„Ha, sinjeur Verwolde in lang niet hier geweest."
„Bonjour, Kordes. Ja man, het is lang gekden, maar
nu moest het weer eens. 'k Heb wat zaken in Brugge
te doen."
„Wat nieuws
„Niet, dat ik weet. Hier ook niet
„Neen, alleen wordt het verlangen om die vermaledijde
Fransen weg te jagen steeds groter."
Misschien komt de tijd, dat zij uit zichzelf vertrekken.
Eenmaal zal de ster van Napoleon toch wel eens ver
bleken Die tocht naar het barre Rusland kan hem wel
eens zuur opbreken."
„Het is vurig te hopen. Wat zal het zijn?"
„Wat brood en bier. Ik heb trek."
De waard schenkt het bier in en haast zich naar de
keuken, om 't brood te doen gereed maken. Spoedig
daarop keert hij terug en zet zich bij de bekende gast
aan het tafeltje, om het gesprek, dat natuurlijk van poli
tieke aard is, voort te zetten.
(Wordt vervolgd)
