3£erkbocle Op de grens r 18e JAARGANG No. 31 21 FEBRUARI 1964 „Ik worstel en ontkom" OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redacteur: Ds. W. C. van Hattem, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150) 22 48. Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. M. V. J. de Craene, Baarland Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, Woerden Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo Ds. B. Wentsel, Brouwershaven Ds. G. van Wilgenburg, Middelburg Ds. A. G. Kornet, Vlissingen Ds. W. Kats, Goes Ds. D. Ringnalda, Middelburg. Abonnementsprijs 3,50 per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 15 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 15 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 Met dit nummer van onze Zeeuwse Kerkbode staan wij in zekere zin aan een denkbeeldige grens. Het afscheid van ds. Van Hattem als redac teur van de Zeeuwse Kerkbode en de entrée van de nieuwe leiders. De Zeeuwse Kerken hebben ons als uitgevers het recht toegekend zelf de keuze te doen inzake redactie en medewerkers. Een keuze, die uiteraard niet gemakkelijk is, omdat met velerlei factoren dient rekening te worden gehouden. Een keuze die natuurlijk ook slechts tot stand komt, na consul taties en .voeling-nemingen" met verschillende personen die ons regionale kerkelijk leven goed kennen. Een eerste vereiste van een Kerkbode- redacteur is dat het schrijven hem in 't bloed zit, dit graag doet en geen wekelijkse last voor hem betekent. Een tweede vereiste is, dat hij aan slaat" bij de lezers en zijn geestelijke producten weet te verkopen. Deze ,i beide eigenschappen bezit ds. Van Hattem. Met zeer veel enthousiasme i1 heeft hij zich aan zijn taak gegeven. Nimmer deden wij een tevergeefs beroep op hem. Belden wij hem in de prille ochtenduren of bij het scheiden van de dag, altijd was hij bereid onmiddellijk de zaak te beoordelen, waar over wij hem advies vroegen. Er zijn ook zgn. ,,raak-vlakken" waar de ..uitgever" de redactie" raakt. Nimmer gaf dit tot enige moeilijkheid aan leiding. Zq is het dan, dat wij node ds. Van Hattem zien vertrekken naar verre streken. Ditmaal kwamen wij niet tot overeenstemming. Namelijk toen wij hem dringend verzochten in ons goede vaderland te blijven. Zijn toezegging van tijd tot tijd een bijdrage te leveren voor de Kerk bode vanuit Brazilië is reëel. Op een man als Van Hattem kun je aan en wanneer hij dit toezegt, dan doet hij dit ook. Ds. Van Hattem, en ook natuurlijk Mevrouw Van Hattem, het ga U wel. U staat niet op de grens van twee werelden. De Kerk houdt niet op bij de grens van ons land. Moge God Uw arbeid in Brazilië evenzeer zegenen als Hij dit deed in ons lage land bij de zee Andermaal stonden wij dus voor de moeilijke beslissing wie moet ds. Van Hattem opvolgen. Rekening houdend met het feit dat onze predikan ten steeds tijd te kort komen en een éénhoofdige leiding van een kerkbode veel tijd vraagt zal onze kerkbode voortaan worden geleid door een Redactie-Raad die uit drie personen bestaat. Wij geven in alfabetische volgorde weer wie dat zijn. Ds. W. H. Gispen, nu nog te Schagen, maar over enige tijd predikant te Terneuzen, ds. B. Wentsel te Brouwershaven en ds. G. van Wilgenburg te Middelburg. Iets over deze keuze. Als uit gevers zijn wij verblijd, dat genoemde predikanten hebben toegestemd in de Radactie-Raad zitting te nemen. Financiël is het geen ..lucratieve" functie. Daarom temeer zijn wij dankbaar hen bereid te hebben gevonden gezamenlijk de ,,last" van de Kerkbode te- torsen. Ds. Gispen is een pre dikant, die het schrijven in het bloed zit. In vele periodieken heeft hij reeds zijn geesteskinderen gepubliceerd. Hij zal onderwerpen aansnijden die tot nu toe niet of zelden in de Kerkbode werden gepubliceerd. Tevens geeft het voldoening, dat hij ,,Zeeuws-Vlaanderen", soms wel betiteld als het ,.Over-Jordaanse". vertegenwoordigt en daarmede een traditie voortzet. Ds. Wentsel van Brouwershaven is bij onze lezers reeds bekend. Wij weten, dat zijn pittige, recht-op-de-man-af-artikelen bij onze lezers worden gewaardeerd. Het is ook niet voor het eerst dat hij leiding krijgt in een Kerkbode. Tarenlang deed hij dit reeds in de Classis Barendrecht. Met hem is ook Noord-Zeeland in de Redactie vertegenwoordigd. Ds. Van Wilgenbu'rg kent ook het klappen van de zweep. Journalistieke arbeid is ook hem niet vreemd. Aardig is misschien te vermëlden, dat hij samen met ds. Oegema. nu te Arnemuiden, de Redactie-Staf voerde over een kerkelijk orgaan in het land van Aalten ,,De Achterhoek". Met de benoeming van ds. Van Wil genburg is ook de traditie hersteld, dat de in Redactie ook de kerk van Middelburg, Zeelands hoofdstad, is vertegenwoordigd. Tevens maken wij van de gelegenheid gebruik nog een nieuwe mede werker aan te kondigen en wel ds. D. Ringnalda die de kerken van de Classis Middelburg gaat dienen als Evangelisatiepredikant. Ook hem heten wij van harte welkom. Het Evangelisatiewerk kent geen grenzen meer en is zo wijd als het volle leven van onze twintigste eeuw. Vandaar ook de in zekere zin onbegrensdheid van de door hem te verzorgen rubriek. Ook ds. Ringnalda verdiende op journalistiek gebied reeds zijn sporen, de ouderen onder ons zullen zich zijn schrijven wel herinneren. Al met al kunnen wij schrijven dat onze Kerkbode een periode van vernieuwing tegemoet gaat, waarvan de lezers alleen maar profijt kunnen trekken. Onze Kerkbode is het enige Christelijke regionale orgaan dat heden in Zeeland verschijnt. Moge deze Zeeuwse stem nog lange tijd worden gehoord. Wij kunnen U verzekeren, dat haar stem in den lande met aandacht wordt gevolgd. Met dit woord trekken de uitgevers zich weer terug en laten de kolom men over aan redactie en medewerkers. Moge de Almachtige hun arbeid zegenen De Uitgevers. Dit wordt dan het laatste redactioneel artikel van onze hand in de Zeeuwse Kerkbode. Het laatste redactioneel arti kel en dat betekent, dat we onze mede werking aan de kerkbode met dit artikel nog niet beëindigen. Van tijd tot tijd hopen we nog eens iets van ons te laten horen. Maar met de wekelijkse rubriek is het nu uit. Anderen zullen op deze plaats u wekelijks op de hoogte houden van hetgeen er op het kerkelijk erf ge schiedt. En dat zijn zaken, die instem ming van de lezers hebben of waarmee ze het in het geheel niet eens zijn. Zo hebben wij in de loop van ons redacteur schap vele brieven mogen ontvangen die van instemming getuigden en ook brieven waaruit bleek, dat men het niet met de schrijver eens was. Toch was het altijd zo, dat de brieven van instem - mers in de meerderheid waren. Al tijd, behalve in één geval. En dit ene geval betreft het besluit van de Gene rale Synode ten aanzien van de vraag van de kerkeraad van Lippenhuizen- Hemrik over het lidmaatschap van de Partij van de Arbeid. Ondanks onze toelichtingen hierop blijkt, dat er nog zeer velen zijn, die menen, dat de sy node de deur naar de doorbraak heeft opengezet. Daarom willen we in dit laatste artikel nog eenmaal op deze synode-uitspraak terugkomen, omdat met deze uitspraak het beeld van onze kerken in het geheel van de samenleving getekend is. Voorop willen we echter stellen, dat de synode allerminst de deur naar de doorbraak heeft opengezet. De synode heeft er namelijk van. gewaagd dat het een kwaad is, dat de heerschap pij van Chrtistus niet op alle terreinen des levens erkend wordt, dat dit kwaad bestreden moet worden en de wens uit gesproken, dat door de getrouwe predi king van Gods Woord aan dit kwaad paal en perk gesteld wordt. De synode heeft zo niet alleen een uitspraak ge daan voor het politiek leven, maar voor het gehele leven, dat aan de heerschap pij van Christus onderworpen behoort te zijn. Nu moet men niet zeggen, dat hier een vaag antwoord gegeven is, maar de synode heeft hier een duidelijke richtlijn gegeven niet alleen voor het politieke leven, maar voor heel het le ven. Een richtlijn waarmee de kerken kunnen werken. Waar men als ambts dragers iets mee doen kan. Immers in hoeveel van onze gezinnen komt uit in differentisme een zogenaamd neutraal dagblad En hoe staat het met de chris telijke organisatie, en hoe liggen de sympthiën ten onzent van de V.V.D. en de Partij van de zogenaamde Vrije Boeren Wanneer we over de door braak gaan spreken, dan hebben we niet alleen met de Partij van de Arbeid te maken, dan krijgen we met een heel complex van factoren te maken, ook met die factor, dat men bijvoorbeeld voor het gemak zijn kinderen naar een openbare school stuurt in plaats van naar een christelijke school. Dit zijn fei ten, die helaas voorkomen bij hen, die van oudsher in een gereformeerd milieu zijn opgegroeid en die weten, dat de Here Christus erkend moet worden op alle terreinen des levens. En nu heeft de synode een uitspraak gedaan, waarin aan de kerkeraden en aan de gemeente leden gezegd wordt, dat het om deze erkenning van de Here Christus gaat. Zij heeft niet gezegd vooruit maar, ga je gang en nu geeft het niet meer. Maar waarom dan zo vragen velen, waarom dan heeft die synode niet stelling ge nomen tegen de Partij van de Arbeid, en waarom heeft men dan niet al dat andere ook veroordeeld Waarom heeft men niet meer gezegd Omdat de sy node niet meer kon en niet meer mocht zeggen. Dit vanwege de plaats onzer kerken in de wereld. We zouden name lijk de Gereformeerde Kerken kunnen vergelijken met een huis, waarin steeds meer vensters open gaan en door die vensters klinkt het evangelie van de Heere Jezus Christus naar buiten. Wij hebben immers een woord voor de we reld, en dit woord luidt nietJe mag geen lid zijn van de P.v.d.A., maar het luidt Jezus neemt de zondaars aan. Dit woord is het Evangelie van Gods gena de, dat uitgaat tot iedereen, ook tot le den van de Partij van de Arbeid en tot communisten, vrijdenkers en vrijmetse laars. En nu hoort zo iemand dat woord, zou dan iemand durven zeggen ja, ge moogt wel lid van de kerk worden, ge moogt wel met ons aan één tafel de dood des Heren gedenken, maar dan moet ge eerst uw lidmaatschap van de Partij van de Arbeid opgeven Daar tegenover zouden wij graag wel eens willen spreken met hen, die altijd in de Geref. Kerken opgegroeid, voor de doorbraak kiezen. Het komt ons name lijk vreemd voor, dat zij dit doen van wege de erkenning van Christus op allé terreinen des levens, het komt ons voor dat hier vooral ten aanzien van het stemmen op V.V.D. en Boerenpartij het lezen van een neutrale krant en het be zoeken van de openbare school meer materiële motieven een rol spelen. Hoe het echter zij, we zitten met het feit, dat onze kerken niet enkel en alleen meer bestaan uit mensen, die van ge slacht op geslacht binnen de gerefor meerde kerken zijn opgegroeid, maar ook uit hen, die Gode zij dank, uit de wereld tot de Here Jezus gekomen zijn en dat er door onze open vensters nog velen naar binnen kijken. En wij mogen die mensen niet in de weg gaan staan, wij mogen tussen hen en de Here Jezus niet een bordje plaatsen verboden voor leden van de Partij van de Arbeid. Want Jezus nodigt ze allen, die ver moeid en belast zijn. En omdat Jezus allen nodigt en wij deze nodiging hebben leren doorgeven, daarom kunnen de kerken niet meer zo spreken als bijvoorbeeld dertig, veertig jaar geleden. Dat wil niet zeggen dat zij iets anders bedoelen dan toen, maar wel dat zij meer dan voorheen de na druk zullen moeten leggen op de kern van de zaak. En die kern is de erken ning van Christus op alle terreinen des levens. En dan heeft men zich in alle levens terreinen waarop men zich begeeft af te vragen of het om de Here Jezus gaat en de dienst aan Hem of om het eigen belang. D.at heeft men niet alleen te vragen als men Partij van de Arbeid lid wil worden, maar ook als men voor de neutrale Z.L.M. kiest of voor een partij die tegen het wettig gezag met revolutiemethoden ageert zoals de Boe renpartij, dat heeft men zich ook af te vragen als men op de V.V.D. gaat stemmen of een neutraal dagblad in huis neemt of zijn kinderen naar een open bare school stuurt. Dat heeft men zich zelfs af te vragen als men trouw op een christelijke partij stemt, want die is ook met een gewoontelidmaatschap ten dode opgeschreven. Immers in christelijke partijen en organisaties gaat hef er niet om dat we als christenen er lid van zijn, maar dat we op christelijke wijze lid zijn, dat wil zeggen dat we gericht zijn op de erkenning van de Christus. Zo zullen onze christelijke organisaties en partijen bloeien. De kernvraag waar het om gaat is de vraag of wij met ons doen de Here die nen en Hem erkennen, ook met ons spreken der Kerk. Het is nu eenmaal een feit, dat naar de Gereformeerde Kerken geluisterd wordt, een bewijs daarvan is de reactie van de VARA geweest op het voorstel van de synode om over de gewraakte T.V.-uitzending ,,Zo is hetvoor de VARA tele visie een uiteenzetting te doen geven door de kerken. Een ander feit, dat U misschien niet bekend is, is dat des zon dags 2,8 van de Nederlandse bevol king zijn weg vindt naar de diensten die belegd worden door de Ned. Herv. Kerk, terwijl daartegen over 3,1 in een Gereformeerde kerkdienst zit. Waar zo naar onze kerken geluisterd wordt, daar is het zaak, dat de kern waar het om gaat zonder bijgeluiden niet alleen in de kerken, maar ook tot de wereld gezegd wordt. We zijn dankbaar dat daarom onze synode zó en niet anders gesproken heeft. We zijn dankbaar dat we tien jaren deze kerken hebben mogen die nen. Kerken, die een woord voor de wereld hebben, en die tevens begrijpen, dat woorden ook daden zijn. Zo brach ten de Gereformeerde Kerken in het vorig jaar alleen meer op voor het We- relddiaconaat dan alle andere kerken en de actie Wilde Ganzen" van het IKOR samen. De Gereformeerde Kerken to nen levende kerken te zijn, kerken ook

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1964 | | pagina 1