eeuwóe 3£erkbocle Achttien of Vierenzestig SYNODALIA 18e JAARGANG No. 11 20 SEPTEMBER 1963 „Ik worstel en ontkom" OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redacteur: Ds. W. C. van Hattem, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150) 22 48. MedewerkersJ. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. M. V. J. de Craene, Baarland Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, Woerden Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. J. v. d. Leek, Kapelle Ds. P. van Til, Middelburg Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo Ds. B. Wentsel, Brouwershaven. Abonnementsprijs 3,per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 12 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 12 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 Naar de aard der liefde, mag veronder steld worden, dat er veel voor het werk van onze predikanten gebeden wordt. Maar worden de andere ambten niet vaak vergeten Deze winter zullen ook de ouderlingen en diakenen er weer op uit trekken. Hoe zullen zij worden ontvangen Wanneer wij allen voor hun werk bid den, zullen zij daardoor bemoedigd worden. GEMEENSCHAPPELIJKE KERKDIENSTEN De derde week van de vergadering der synode zette in met de bespreking over gemeenschappelijke kerkdiensten. Aanleiding tot deze bespreking was een aantal bezwaarschriften uit de kerken en van prof. dr. K. Dijk en ds. P. D. Kuijper te Zeist met het doel de uit spraken van Apeldoorn (1961/62) die in dezen genomen waren te wijzigen. In het kort kwamen de bezwaren hierop neer, dat door gemeenschappelijke dien sten met Nederlands Hervormden men hoe orthodox een plaatselijke ge meente ook zijn mocht men toch de mogelijkheid had opengesteld tot het houden van diensten met kerkformaties, waarin de belijdenis van de Christus der Schriften niet wordt gehandhaafd. De kern van de zaak is dus eigenlijk dit, dat de bezwaarde kerken achter de plaatselijke gemeente het kerkverband ziet staan, waarin wel degelijk vrijzin nige prediking getolereerd wordt. Door met een bepaalde Hervormde gemeente wel tot het houden van dergelijke dien sten over te gaan pellen wij dus eigen lijk een dergelijke gemeente uit het kerkverband los, zo werd opgemerkt. Andere bezwaren, die tijdens de dis cussie naar voren kwamen vonden hun oorzaak niet zozeer in het besluit van Apeldoorn, als wel in de toepassing hiervan door verschillende kerken. De meerderheid van de synode was name lijk van mening, dat de besluiten van Apeldoorn wel alle garanties boden te gen het al te lichtvaardig houden van dergelijke diensten. Er waren voldoen de zekerheden aangebracht, zo mochten deze diensten slechts het resultaat zijn van een door beide kerkeraden gevoerd gesprek en moest de classis zich hier over uitspreken. Al te veel werd dit naar de mening van de synode wel eens als een formaliteit gezien en kwam het voor, dat in plaats van dat een gemeen schappelijke dienst het einde van een gesprek was, men met deze diensten begon. De commissie, die over deze aange legenheid had te rapporteren, viel in twee stukken uiteen, de ene helft van de commissie, was van mening, dat Apeldoorn voldoende garanties bood en dat daarom geen revisie van het besluit van Apeldoorn noodzakelijk was. De andere helft der commissie wilde het besluit van Apeldoorn aanvullen, in zo verre dat onze kerken alleen zullen sa menwerken in gemeenschappelijke kerk diensten met kerken, waarin de belijde nis van de Christus der Schriften ge handhaafd wordt. In de discussie bleek, dat de halve commissie, die het laatste voorstelde practisch alleen stond, daar de synode van mening was, dat we niet achter Apeldoorn behoorden terug te gaan en dat het de verantwoordelijke taak is van onze kerken om gemeenschap te zoeken met de Christus belijdende kerken in eigen plaats ook al zouden bezwaren in te brengen zijn tegen het kerkverband waartoe zij behoren. Wat namelijk als bezwaar naar voren gebracht werd, dat een plaatselijke Hervormde gemeente niet los te denken is van het Hervorm de kerkverband, achtte men toch ook te slaan op de andere kerken, die even min los te denken zijn van hun kerk verband. Na een langdurige discussie werd dan ook met 47 tegen 5 stemmen be sloten om niet achter Apeldoorn terug te keren, maar om wel nogmaals te be nadrukken, dat geen gemeenschappe lijke diensten gehouden mogen worden zonder dat er een voorafgaand gesprek tussen beide kerkeraden geweest is en in dit gesprek de eenheid in geloof en belijden duidelijk geworden is en dat ook de classis alvorens tot een derge lijke dienst toestemming te geven zich hiervan moeten hebben vergewist. ZEEUWS PLEIDOOI. Dinsdagmiddag zal de geschiedenis ingaan als de Zeeuwse middag" toen voerde namelijk broeder A. Schout als rapporteur van Commissie II het woord over de predikantstraktementen en de kindergelden. Uit de kerken waren een aantal brieven op de synodetafel gelegd met betrekking tot de predikantstrakte menten en de stijging van het salaris peil in het sociaal-economisch leven. Na een gedegen studie kwam de commissie tot het voorstel, dat daarom een stijging van 27 noodzakelijk was over de periode verlopen sedert de synode van Apeldoorn, waar als richtlijn voor het minimumtractement 6500,— was aan gegeven. Deze 27 beslaat een perio de van vier jaar, namelijk van 1961 1965, tot nu toe is er een stijging in het sociaal-economisch leven geweest van 17 terwijl de regering voor het vol gend jaar 7 in het vooruitzicht ge steld heeft en voor het jaar 1965 heeft de commissie voorzichtig op 3 ge schat. Als resultaat hiervan werd voor gesteld om het minimumtractement van 6500,— op 8250,— te brengen. Ook de twintig één-jaarlijkse verhogingen dienen herzien te worden en wel zo, dat deze van 100,— op 125,— gebracht worden. We mogen wel zeggen, dat het voor stel van Commissie II als een steen in een rimpeloze vijver neerplonste, met als resultaat vele rimpelingen en spat ters, er werd dan ook wel het een en ander gezegd. De praeses verzocht aan de predikanten om zich zo veel moge lijk buiten de discussie te houden. Hoe wel het wel eens moeilijk is voor domi nees om hun mond te houden, kwamen dan ditmaal toch vele ouderlingen aan het woord. Door één van hen werd nog een tegenvoorstel gedaan, namelijk een verhoging van 10 maar met een hogere jaarlijkse toeslag. Broeder Schout beantwoorde de spre kers in een magistrale rede, waarin ouderling en statenlid elkaar beurtelings afwisselden. Hij vestigde er de aan dacht op, dat de predikanten jarenlang onderbetaald zijn en dat kommiezen en hoofdkommiezen een beter inkomen hebben. Het minimum zoals nu is voor gesteld zal tot gevolg hebben, dat een predikant met 20 dienstjaren in een kleine gemeente ongeveer komt aan het inkomen van het hoofd van de school in diezelfde gemeente. Dit is een zaak, die we moeten durven aanpakken en dit geldt niet alleen van de minimum- tractementen, het zijn slechts richtlijnen voor minimumtractementen, lager moet het niet, hoger mag zeker als het kan. Ook de andere tractementen, die sedert Apeldoorn gelijk zijn gebleven of enigs zins verhoogd, zullen naar evenredig heid verhoogd behoren te worden. De spreker had met zijn betoog de volle aandacht van de synode en besloot met de wens uit te spreken, dat hij wanneer er gebeden werd om arbeiders in de wijngaard des Heren uit te stoten niet langer de wrange bijgedachte hoefde te hebben maar betalen doen we ze niet. Na hem vroeg nog even br. de Rooij uit Jutphaas het woord om met een en kel citaat de woorden van br. Schout te onderstrepen. Hierop werd het voor stel in stemming gebracht en met slechts twee stemmen tegen aangenomen. In verband met de rijkskinderbijslag- regeling hadden de synode vragen be reikt, ook over dit onderwerp rappor teerde broeder Schout. Tot nu toe be taalden vele kerken een kindergeld uit, terwijl dit jaar verschillende predikan ten een uitkering van rijkswege ontvin gen. De commissie stelde voor, dat de kerkeraden de plichten premiebeta lingen en de rechten van de predi kanten innen van de premie zou den overnemen. Waartegenover de pre dikanten -ongeacht of zij meer dan 14.000,— tractement ontvangen door de kerkeraad voor elk kind tot 16 jaar 42,— per maand ontvangen en voor kinderen boven 16 jaar ƒ46,50 per kind, dit laatste eventueel tot 27 jaar en dubbel bij studerende kinderen. Dit voorstel werd met algemene stem men aanvaard. Ingang van deze rege ling 1 januari 1964. Wat de bestaande kindergeldregelingen betreft, was men van mening, dat die gehandhaafd kon den worden voor de eerste twee kinde ren, waarvoor geen yitkeringen van rijkswege gedaan worden. EVANGELISATIE. Helaas ,was dr. Ozinga nog door ziekte verhinderd om zijn rapport over het Evangelisatierapport persoonlijk te verdedigen. Jammer, want dominee Ozinga zat er goed in en had er ge degen studie van gemaakt. Nu kon wel het rapport van deputaten worden goed gekeurd, maar kon niet dieper worden ingegaan op enkele zinsneden uit het rapport Ozinga, waarin hij stelde, dat het vaak zo moeilijk voor ons is om zo te spreken en zo te schrijven dat de verschijning van onze Here Jezus Chris tus inderdaad voor anderen zichtbaar wordt. Naar zijn mening is veel van ons verkondigingswerk afgestemd op hoor ders, die verondersteld worden over al die informatie te beschikken, die nodig is om de spreker te volgen. De hieruit te trekken conclusie, dat het evangeli satiewerk met alle kracht en middelen moet worden voortgezet nam de synode gaarne over. Maar een diepere bespre king van de door dr. Ozinga gesigna leerde feiten zal hard en hard nodig zijn, wij hebben immers een woord voor de wereld VROUW IN HET AMBT. Tenslotte nog een greep in de syno dale grabbelton en we halen een brief van de classis Hoofddorp er uit met het verzoek een uitspraak te doen over de plaats van de vrouw in de dienst der kerk. Prof. Nauta bracht namens Com missie II hierover rapport uit. De me ning van de commissie was dat ge zien het feit, dat ten aanzien hiervan in onze kerken verschil van mening be staat en er een toenemende aandrang zich laat bemerken om de vrouw althans tot het ambt van diaken toe te laten - er inderdaad alle reden is om deputaten te benoemen met de opdracht een on derzoek in te stellen over de plaats van de vrouw in de dienst der kerk en hier over een rapport uit te brengen. De synode kon met dit voorstel wel accoord gaan en zo zal op één der volgende sy noden dit rapport verwacht kunnen worden. Een half jaar voordat het ech ter op de synodetafel komt, zal het rap port aan de kerken moeten worden toe gezonden. Vele andere zaken kwamen in deze derde week ook aan de orde, o.a. emi gratie, kerken in Zuid-Amerika, rapport Kerkopbouw enzovoorts, wellicht dat wij een andere maal nog eens hierop terugkomen. We willen nu met het bo venstaande volstaan, het is maar een greep uit het vele werk dat de synode verricht, tot nu toe zijn 255 stukken aan de orde geweest, maar wij hopen dat deze greep van grote stukken een in zicht geeft in de arbeid die verricht wordt. Vermelden wij nog, dat er ook deze week weer gasten op de synode waren: prof. Kromminga uit Grand Rapids en de predikanten Muller en Moesker uit Brazilië. Ten aanzien van de laatste merkte de deputaat br. Warnaar op,. dat het wel heel bijzonder was, dat op de dag, waarop de zelfstandigwording van de Braziliaanse kerken in onze sy node besproken werd de pionier van Carambeï, ds Muller, zijn opvolger, ds Moesker, en de beroepen predikant van Carambeï, uw redacteur in de synode aanwezig waren. v. H. We kunnen ons indenken, dat een theologisch student of candidaat met trouwplannen zijn gedachten eerder laat uitgaan naar een meisje van 18, dan naar een dame van 64. We kunnen ons evenzeer indenken, dat alle kerke raden zich dit kunnen indenken. We kunnen ons daarom niet indenken, dat wanneer een candidaat ergens op be roep preekt en hem de vraag gesteld wordt of hij voor 18 of 64 voelt dit zal slaan op de leeftijd van zijn toekomstige echtgenote. Het zou kunnen zijn, dat sommige kandidaten vol van het toe komstige huwelijksgeluk bij het verne men van deze vraag eerder denken aan de leeftijd van de vrouw hunner keuze dan aan iets anders. Een verkeerd ant woord zou hier wel eens het gevolg kunnen zijn. Daarom willen we gaarne onze candidaten een goede raad mee geven, opdat ze deze vraag goed kun nen beantwoorden. Het is al weer enige tijd geleden, haast schreven we ,,lang geleden", want we leven snel, dat er zich achttien man nen aandienden, die als hun mening te kennen gaven, dat de gescheidenheid van de Hervormde en Gereformeerde Kerken niet langer geduld kon worden. Deze achttien, kortweg DE 18 ge noemd, richtten zich met een oproep tot de hervormde en gereformeerde, kerk volk en belegden ook een congres. Hier na zijn ze voorlopig uit het ge zicht verdwenen, maar arbeiden onver droten verder aan de door hun begeerde eenwording. Velen met hen begeerden deze eenwording, maar waren van me ning, dat het op deze wijze niet moest, omdat zij de mening zijn toegedaan, dat slechts ware eenheid mogelijk is, waar geen zoals prof. dr. de Gaay Fort man het uitdrukte Christuslooche- nende prediking mogelijk is. En tot de 18 behoren ook enkele vrijzinnige pre dikanten. Verontrust over deze gang van za ken, alsook door enkele andere zaken binnen ons kerkelijk leven stelden en kele predikanten een „Getuigenis" op waarin zij van hun verontrusting blijk gaven. Met hen waren meerderen ver ontrust niet omdat zij geen eenheid begeerden, verre van dat, maar omdat zij een ware Christelijke eenheid be geerden en begeren en naar hun mening gevraagd, zetten zij gaarne hun handtekening onder het Getuigenis. Het waren 64 namen, die er onder stonden en zo waren ,,DE 64" geboren. Na hun „Getuigenis" verdwenen de 64 ook uit het gezicht, zij wilden geen groep vor men, zij getuigden slechts van wat hen op dat moment verontrustte. Verder zijn ze weer gewoon aan hun arbeid in de kerk des Heren gegaan en ook zij bid den om de eenheid van die kerk. Tot zover dit stukje kerkgeschiedenis. Het blijkt echter een staart te hebben tot in het beroepingswerk, waarin som mige kerkeraden vragen bent u voor 18 of 64. Waarmee ze bedoelen te zeg gen ben jij een man, die progressief- gereformeerd of reactionnair is, ofben jij glad verkeerd of gewoon gerefor meerd, dit naar gelang van de instelling van de kerkeraad. Maar hoe ook ingesteld, een foute instelling blijft het. Want het gaat in de kerk des Heren niet om 18 of 64, maar het gaat om de Here Jezus en die wordt én door mensen van de 18 èn tot ben wier namen onder het getuigenis stonden gepredikt. Je kunt sympathie hebben voor de 18 of voelen voor wat de 64 schreven, maar als je de Here Jezus niet predikt, dan breng je stenen voor brood. Hoe

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1963 | | pagina 1