Officiële Berichten
LAAT VOORJAAR
(vervolg van pag. 1)
op het permanente A.V.R.O.-feest of
-kermis is uitgesproken slecht. We la
zen in een krantenverslag van een
journalist die de enige bezoeker was,
terwijl in de muziekzaal het orkest de
gecontracteerde uren zat vol te spelen,
verlaten restaurants, lege feestzalen.
Een kermis der ijdelheid, de ijdelheid
van een veertigjarige die zich
spiegelt met de ijdele hoop, de vertolk
ster te zijn van het nationaal gevoelen.
Hoezeer de pretentie van de A.V.R.O.
zijn aangeslagen, moge blijken uit het
verlaten feestterrein aan de rand van
de Hilversumse heide, als dit nationaal
is, dan mogen we inderdaad spreken
van een nationaal fiasco
In ieder geval heeft het nationaal ge
voelen ondubbelzinnig antwoord ge
geven op de zo nationale A.V.R.O. In
Hilversum circuleert het mopje van
twee radio-acteurs, waarvan de een
tot de ander zegt: je kunt wel zien dat
Hilversum helemaal A.V.R.O.-stad is
met al die bordjes, waarop de ander
antwoordde: ja en het is zo makkelijk,
lie ZOMERCONFERENTIE
VOOR GEREFORMEERDEN
Overal komen wij, vaag of duide
lijk gesteld, de vraag tegen hoe we
moeten reageren op de veranderingen
die zich overal in de wereld, ook in
de naaste omgeving, voordoen.
Veranderingen die soms onbeteke
nend lijken, maar die door hun grote
aantal en de snelheid waarmee ze
elkaar opvolgen, konsekwenties heb
ben die ons somtijds verbijsteren.
De toenemende industrialisatie door
breekt de beslotenheid van de dorps
gemeenschap en van het gezin.
De vrije zaterdag en de welvaart stel
len ons voor geheel nieuwe problemen.
Televisie en radio brengen het
nieuws, het amusement en de span
ningen van de hele wereld indrin
gender dan voorheen in de huis
kamers.
We zien dat er ook wat leeft en be
weegt in de kerken.
De kerken in Zuid-India gaan zich
verenigen. Kerken in Schotland en
Engeland, die elkaar nauwelijks ken
den, gaan op velerlei gebied samen.
We zien dat in al deze kerken zelfs
ook in de Rooms Katholieke kerk
meer ruimte wordt gegeven voor ac
tiviteiten van het gewone kerklid.
Zou het kunnen zijn dat God in en
door dit alles ook ons iets te zeggen
heeft
Hoe reageren onze Gereformeerde
kerken
Nemen we een afwachtende houding
aan en volgen we met kritische be
langstelling de pogingen van anderen
Of zijn we bereid mee te zoeken en
mee te worstelen om de vormen en
wegen te vinden waardoor de kerk
ook in déze tijd waarlijk en volop
kerk kan zijn Hoe zal het gewone
gemeentelid weer enthousiast mee-
dat ze meteen het aantal bezoekers
hebben bijgezet, A.V.R.O. 40
Wij vinden bij dit niet aanslaande
feest de pretentie van de A.V.R.O. dat
zij de nationale omroep is zeer be
denkelijk, want dit lijkt op het natio
naal gevoelen van enkelen, die aan de
velen wel zullen vertellen, wat nu
eigenlijk nationaal is.
„NATIONAAL'' FIASCO II
Nu we het toch over radio-zaken
hebben, er is nog een andere zender,
die kennelijk nationaal wil heten, die
althans meent te steunen op een zeer
groot, zo niet het grootste deel van het
Nederlandse luistercorps, we bedoelen
Radio-Veronica. De commerciële om
roep vanuit de golven, waar blijkens
de uitgezonden advertenties een niet
onbelangrijk deel van het Nederlands
bedrijfsleven achter staat. Allemaal van
die firma's die er voor ijveren dat het
Nederlandse publiek ook Nederlandse
waar koopt. Zo af en toe beluisteren
leven met en in onze kerken
We zullen zelf om het goede antwoord
moeten worstelen opdat het ons ge
geven worde".
Daartoe heeft de Stichting Ge
meentetoerusting de elfde „Conferentie
voor gereformeerden" op Woudscho-
ten (te Zeist) belegd van donderdag
11 juli, aanvang 17.00 uur tot zaterdag
13 juli, nam.
Kosten f 25,'— per persoon. Opgave,
onder vooruitbetaling van f 2,50, aan
Stichting Gemeentetoerusting Ju-
lianalaan 86 Soest (giro 61 18 34).
MEDEDELING
VAN DE GEREF.
STUDENTENPREDIKANTEN
voor hen, die in september 1963 zich
voor het eerst zullen laten inschrijven
aan een universiteit of hogeschool
De studentenpredikanten verzoeken
dringend reeds nu opgave van de
naam, geb. datum, studierichting, uni
versiteit of hogeschool, van de a.s.
studenten, hun thuisadres en indien
reeds bekend hun studieadres.
De kerkeraden worden verzocht
eind augustus attestatie of doopattest
van de betrokkenen te willen sturen.
Rotterdam:
Dr. A. Troost, 's-Gravendijkwal
40a, Rotterdam.
Amsterdam G.U.:
Dr. H. M. Kuitert, Joh. Verhulst-
straat 214b, Amsterdam.
Amsterdam V.U.:
Ds. J. Hessels Mulder, Nic. Maes-
straat 40, Amsterdam.
Wageningen:
Ds. H. Volten, Grebbeweg 55,
Rhenen.
Utrecht:
Dr. J. M. v. Minnen, W. Barentsz-
straat 55, Utrecht.
Groningen:
Ds. Th. Delleman, Kraneweg 88a,
Groningen.
we deze zender wel eens, waarbij
echter de neiging om de knop maar
weer om te draaien stevig onderdrukt
moet worden. Want hoe Nederlands
de gesproken advertenties ook zijn, zo
onnederlands is vaak het tussenliggend
programma. We denken met name aan
de ,,oer-germaanse" hoempaklanken,
die je vanuit zee tegemoet schetteren.
Soms waant men zich weer in de jaren
'40-'45 en verwacht men ieder moment
een „Sondermeldung" van het Ober-
kommando der Wehrmacht.
Naar men ons verzekert zijn er
velen, die warm lopen voor een pro
gramma als dat van Veronica, wij kun
nen het niet anders zien, dan dat dit
indien het inderdaad zo is even
eens een nationaal fiasco is en een zeer
bedroevend fiasco ook. En wij kun
nen niet begrijpen, dat het Neder
landse bedrijfsleven, naar het medium
van Duitse soldatenmuziek moet grij
pen om zijn waren aan te prijzen, of is
dit misschien om dragers van het
ijzeren kruis in Budel tot klant te
krijgen v. H.
Leiden:
Dr. G. Th. Rothuizen, Zoeter-
woudesingel 107, Leiden.
Eindhoven:
Ds. A. T. Besselaar, Piuslaan 36.
Eindhoven.
Delft:
Ds. R. J. v. d. Veen, Insulindeweg
242, Delft.
Oosterlingen:
Ds. A. Hofman, Boerhaavelaan 7,
Leiden.
DE CONFERENTIE
VAN DE RAAD VAN KERKEN
IN INDONESIË UITGESTELD
Vanuit Djakarta is bericht ontvan
gen, dat de grote vergadering van de
Raad van Kerken in Indonesië, die in
juli a.s. in Makassar zou worden ge
houden om technische redenen voor
op z'n minst 6 maanden is uitgesteld.
Men heeft echter de wens uitgespro
ken, dat de delegatie van de Continen
tale Commissie voor Kerk en Zending
in Indonesië waarvan vanuit Ne
derland deel uitmaken Prof. Dr. H.
Bergema te Baarn, Ds. D. J. van Dijk
te Eemnes, Dr. G. P. H. Locher te
Oegstgeest, Ds. B. Richters te Baarn
toch komt. De delegatie heeft besloten
op de vastgestelde data te vertrekken.
Het ligt in het voornemen om na het
bezoek aan de verschillende zendings
terreinen toch een bespreking te heb
ben met het dagelijks bestuur van de
Raad van Kerken in Djakarta.
De Kerkeraad der Gereformeerde
Kerk te Maastricht maakt bekend dat
mede ten behoeve van de vakantie
gangers in Zuid-Limburg in het sei
zoen vier kerkdiensten per zondag zul
len worden gehouden en wel in de GE
REFORMEERDE KERK TE MAAS
TRICHT aan het Sterreplein (5 min.
lopen vanaf het station) elke zondag
om 10.15 uur en 5 uur.
TE VALKENBURG vanaf Pinkster
zondag tot en met de tweede zondag
in september in de schouwburg, Dr.
Erensstraat, te Valkenburg om 10 uur
en om 16.30 uur (half vijf).
De volgende week worden in Arn
hem de V.U.-dagen gehouden. Met
allen die daar samenkomen willen wij
thuis danken voor alles, wat God ons
in dit christelijk wetenschappelijk cen
trum gaf.
Wij bidden voor hoogleraren en stu
denten en allen die bij dit werk betrok
ken zijn.
INGEZONDEN
Naar aanleiding van verschillende pu
blicaties in kerkelijke weekbladen over
het tekort aan predikanten in de loop
van de komende jaren in de Gerefor
meerde Kerken, zou ik op enkele pun
ten nader in willen gaan.
Een van de laatste publicaties die over
dit onderwerp verschenen is, vond ik
in de Leidse Kerkbode d.d. 10 mei
1963, geschreven door H. J. W. (Dr.
H. J. Westerink te Leiden). Hij trekt
ten aanzien van het z.g. predikanten
tekort vergelijking met de Nederlands
Hervormde Kerk en stelt dan aan de
theologische studenten vast, dat de Ge
hand van cijfers van ingeschreven
reformeerde Kerken hierbij gunstig in
verhouding afsteken. De laatste zin
van zijn artikel luidt: ,,En dan te be
denken dat men in gereformeerde kring
reeds nu hier en daar sombere geluiden
laat horen met het oog op de toekom
stige voorziening van predikanten".
M.i. is hier van een misverstand in
het spel wat betreft de getallen van
ingeschreven studenten aan de Vrije
Universiteit en de Theologische Hoge
school te Kampen. Het is n.l. zo, dat
aan de V.U. staan ingeschreven 315
theol. studenten waaronder zes dames),
maar dan moet men rekenen dat
onder die 315 studenten verschillende
„groepen" zijn vertegenwoordigd, b.v.
ingeschreven predikanten voor doc
torale studie, buitenlanders voor kand.-
en doet. studie, a.s. promovendi, stu
denten van andere Godsdiensten. Het
in zekere zin „bedrieglijke" cijfer van
315 wordt hiermede gereduceerd tot
plm 165, werkelijke a.s. theologen.
En als men dan het totaal cijfer van
a.s. emeritus predikanten neemt tot en
met het jaar 1970, wat plm. 120 be
draagt (hierbij niet gerekend vroeg
tijdige emeritaatsaanvrage wegens bij
zondere omstandigheden etc.) en uit
breiding van predikantsplaatsen, het
afstaan van predikanten aan allerlei
takken van arbeid in de kerken, enz.,
dan ben ik het toch niet met de laatste
zin van Dr. Westerink's artikel eens.
Misschien is het cijfer van ingeschre
venen „bedrieglijk" voor de kerken
als zodanig, voor de Universiteit in
ieder geval niet, maar men mag toch
zeker stellen, dat een zekere veront
rusting in deze toch wel op zijn
plaats is.
F. KRUITHOF,
Clematisstraat 1 I,
Amsterdam-N.
FEUILLETON
door
HUGO KINGMANS
38)
„Hebt u pijn, moeder
„Neenneenlaat me maar".
Everts vrouw geeft Marie nog enkele aanwijzingen voor de
nacht e» dan valt er een lange stilte, die verbroken wordt als
Evert, een hele tijd later, ook goede nacht wensen komt. Hij
kijkt in de bedstede, schrikt even, buigt zich over zijn moeder
heen, maar herstelt zich dan.
„Ik dachtfluistert hij. „Maar zij slaapt".
Inderdaad haalt moeder Saalmink rustig adem. Maar lang
duurt het niet. Evert is nauwelijks vertrokken, of ze is wakker
en de onrust keert terug.
Onderzoekend kijkt zij rond. Het is inmiddels donker gewor
den. Marie heeft een lampje aangestoken in de Zevenbuurt
is nog geen gas of elektriciteit en dat zó gezet, dat het licht
de patiënte niet in het gelaat schijnt.
„Ben jij daar, Marie luidt de vraag op een fluistertoon.
„Ja, moeder. Ik ben hier al lang. En ik blijf vannacht wel.
Vindt u dat goed, moeder
„Ja, dat is goed".
„Kan ik wat voor u doen
„Ik heb zo'n dorst".
„Hier is wel drinken, hoor. Wacht u even".
Heeft moeder nu dorst of niet vraagt Marie zich af. Nauwe
lijks roert zij het drinkglas aan en weert dan weer af.
Moet moeder niet wat gaan slapen
„Ik kan niet slapen. Ikikbenmoe".
Stilte weer. Marie weet niet, wat zij doen zal. Haar moeder
heeft herhaaldelijk naar haar gevraagd. Je kreeg de indruk, dat
ze iets wou zeggen of vragen. Doch zij spreekt niets, toont niet
eens blijdschap met haar komst. Moet zij nu een gesprek gaan
forceren of rustig afwachten
Zij besluit, althans voorlopig tot het laatste. De tijd schrijdt
regelmatig voort. Op haar horloge, er is geen klok in het ver
trek, bemerkt Marie, dat het twaalf uur geweest is.
De zieke wil omhoog komen. Marie drukt haar zacht in het
kussen terug. Zij voelt, dat moeders voorhoofd nat van' zweet
is. Ook haar handen voelen klam.
„Blijft u maar rustig liggen, moeder. Er is niets en er gebeurt
niets. Ik ben hier, Marie. Bent u niet blij, dat ik er ben U hebt
toch naar mij gevraagd?"
„Het geeft allemaal niets. Ik ben verlorenverloren. Ik
zie vader niet weer".
„Dat is weer de oude, klagelijke stem.
Marie schiet een brok in de keel.
„Maar moeder, u weet toch wel, dat God ons de zonden
vergeven wil De Here Jezus is toch op aarde gekomen en
heeft ook voor u geleden U gelooft toch in Hem Dan kunt
u toch rustig zijn
„Mijn zonden, mijn zonden
„Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen worden als
witte wol: al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als
sneeuw", citeert Marie met zachte stem.
„Ja, maar niet voor mijniet voor mij".
„Waarom niet voor u, moeder? Dat is voor ieder, die in
Jezus gelooftEn dat doet u toch Dat hebt u toch altijd ge
daan
Er volgt geen antwoord.
Geruime tijd later: „Marie
„Ja, moeder. Hier ben ik".
„Jaarsma heeft niet zegd, dat het Sanne wasik heb ge
logenik geloofde Jan wel, hij was een eerlijke jongen
ik wou niet, dat je daar heengingik heb Jan bij jou zwart
gemaakten nuik heb je verdriet gedaan'tls alles
mijn schuldJaarsma heeft ook niet gezegd, dat zij als een
verloofd paartje dedendat heb ik er bij gemaakt, om Jan
zwarto, o, het was verkeerd van mijhet was zonde
tegen God en mijn kind
Haars ondanks zit Marie als verstomd, dat moeder, na zóveel
jaar, alles nog precies weet. Zij spreekt alsof het gisteren is
voorgevallen. De bijzonderheden weet Marie nauwelijks zelf
meer.
Het is nu wel duidelijk, dat de onrust van haar moeder in
hoofdzaak voortvloeit uit die geschiedenis van jaren terug.
Haar vermoeden is juist: daarom vroeg moeder herhaaldelijk
naar haar. En nóg heeft zij er tegen gehangen, om zich te
uiten. Nu is het moment er
„Maar moeder, daarover behoeft u toch niet te tobben Dat
is al lang vergeten en vergeven."
„Vergeven Kun je me dat vergeven, Marie
„Van harte, moeder. Uumoet mij ook vergeven.
Want ik heb ook verkeerd gedaan. Ik was toen niet vriendelijk
tegen uikik heb u bijna gehaatDat was ook ver
schrikkelijk. Vergeeft u mij
„Ik heb niets te vergeven. Jij hebt niets gedaan. Ik was het
alleen. Ik heb jou van Jan afgetrokken. En nu ben je altijd
ongetrouwd gebleven. Ik heb je ongelukkig gemaakt. Ik
ik'alleen. Vergevingvergeving
„Heus, moeder, dat is al lang vergeven. Ik ben ook niet
ongelukkig. God heeft alles zo geleid, dat moeten wij geloven.
En als u de Here om vergeving vraagt, schenkt Hij die ook."
„Zou je dat denken, Marie is de gretige vraag.
„Vast en zeker, moeder. Dat weet u toch van kindsaf U
hebt het ons toch ook geleerd Moeder, u weet toch wel, dat
u erg, erg ziek is
„Ja, ik ga sterven. En ik kan nietMijn zonden. Al mijn
zondenvooral die tegen jou. Mijn hele leven daarna heb
ik er last van gehadIk had het niet mogen doen. Het was
verkeerdVader zei: als je het voor God kunt verant
woorden, is het goedmaar dat kan ik niet
Marie bijt op haar lippen om niet te huilen.
„Moeder, tob daar toch niet meer over," smeekt zij. „Ik heb
het u al lang vergevenik moet mijn zonde tegenover u ook
belijden: zonde van liefdeloosheid, van verwaarlozing van
kinderplichtEn de Here, dat is het voornaamste moeder,
wil ons ook vergeven."
„Marie, wil je mij vergeven
De zieke steekt haar magere hand uit, die Marie met
graagte vat. Ze doet nog meer. Zij staat op, buigt zich over
haar moeder en kust haar.
„God is mijn getuige, moeder. Ik vergeef u alles. Ik zelf ga
ook niet vrij uit."
„Dat moet je niet zeggen. Ik was het alleen. Maar ik ben
zo dankbaar, dat nu alles goed is tussen ons."
„Gode zij dank wel, moeder. Zullen we nu Hem om ver
geving vragen
„Ja, ja," is het gretige antwoord.
(Wordt vervolgd)
