eeuwóe 3£erkbode ALARMEREND OUD NIEUWS WAAR HET OM GAAT IN DE A.S. HERVORMINGS-COLLECTE 26 OKTOBER 1962 17e JAARGANG No. 17 „Ik worstel en ontkom" OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redacteur: Ds. W. C. van Hattem, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150) 22 48 Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. M. V. J. de Craene, Baarland Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, WoerdenDr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. J. v. d. Leek, Kapelle Ds. P. van Til, Middelburg Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo Ds. B. Wentsel, BrouwershavenMej. F. A. Groot Nibbelink, Grijpskerke Mevrouw C. van Zwedenvan Alkemade, Middelburg. f v Abonnementsprijs 3,per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 12 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 12 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 Als .laatste nieuws" op theologisch gebied hebben sommige dagbladen in de afgelopen dagen een nogal alarme rend berichtje opgenomen over de door tocht van de Israëlieten door de Rode Zee. Alarmerend althans voorzover het de ..kop" van dit bericht betrof, waarin de vraag gesteld werd of Mozes de Israëlieten niet door de Rode Zee voer de. Geenszins alarmerend echter wat de inhoud betreft, die daar op neer komt hoe in een nieuwe bijbeluitgave van Joodse zijde in de Verenigde Staten de mogelijkheid wordt geopperd dat de Israëlieten niet door de Rode Zee, maar door een moerasachtig gebied tussen de Rode Zee en de daarboven gelegen me ren getrokken zou zijn. Wat dit laatste betreft kunnen we alleen maar zeggen, dat ze in Amerika nogal vrij laat tot deze ontdekking gekomen zijn, zo laat, dat deze gegevens niet ten dienste ston den aan de maker van het spektakel stuk en kassamagneet der bioscopen, dat onder de naam ,,De Tien Geboden" reeds enkele jaren het filmminnend pu bliek weet te boeien. De ontdekking dat we hier met een moerasachtige uitloper van de Rode Zee te doen kunnen heb ben vernietigd met één slag het fraaie beeld, dat de heer de Mille van deze doortocht geschapen heeft Israëlie ten die langs spuitende waterfonteinen hun weg door de zee vinden. We zijn dan ook van mening, dat dit bericht nooit in een dergelijke sensatio nele en alarmerende opmaak de wereld in zou zijn gestuurd, indien hier niet het gezag van de heer de Mille en zijn medefilmproducenten op het spel zou staan. Wij hebben tenminste nog nooit een bericht als frontpagina-nieuws ont dekt, waarin sprake was, dat het gezag van de Bijbel door sommige weten schapsmensen werd aangetast. De wortels van dit bericht liggen dan ook niet in een verontrusting over de aantasting van het gezag der Schrift, maar in de aantasting van een beeld, dat men zich mee onder leiding van een filmproducent van deze door tocht gevormd heeft. Daarom verschijnt er wanneer in de kanttekeningen van een bijbelvertaling op de mogelijkheid van het doortrekken van een moerassige streek gewezen wordt er plotseling een alarmerend krantenbericht, omdat dat gene aangetast wordt, wat miljoenen mensen zich op het witte doek hebben laten voortoveren als de doortocht dooi de Rode Zee. Dat er buiten Amerika reeds lang met deze mogelijkheid werd gerekend, wordt zelfs bij de klakkeloze overname van een dergelijk bericht van de telex niet stilgestaan. Toch zou het goed zijn indien men eens bij de diver se redacties overwoog, dat Amerika theologisch gezien ver achteraan komt en dat daar als nieuw" wordt aangekondigd, wat hier reeds jaren te voren werd aangenomen. Wat betreft de doortocht door de Rode Zee (Schelfzee) lezen wij in de in 1954 verschenen „Atlas van de Bij bel" van Grollenberg en de bekende bijbelgeograaf van Deursen, dat geolo gisch onderzoek ten noorden van Suez en de archeologische gegevens der ver schillende ruïnen het waarschijnlijk ma ken, dat ten tijde van de uittocht de huidige Bittere Meren in verbinding stonden met de Golf van Suez, dat er voorts twee ondiepten waren, zodat door een sterke oostenwind inderdaad het water van de ondiepten kon weg vloeien. Ook wijzen de schrijvers er op, dat de naam Schelfzee beter door Riet zee vervangen kan worden en dat deze tegelijkertijd zowel de tegenwoordige Golf van Suez als de uitloper daarvan naar de Bittere Meren kan aanduiden, temeer daar het woord voor „zee" en „meer" in het Hebreeuws hetzelfde is. In de in 1956 verschenen „Commen taar op de Heilige Schrift" schrijft dr. J. Schoneveld „Mogelijk strekte de Schelfzee zich toen verder naar het N. uit, en vormde ze, vooral bij vloed, één geheel met de Bit termeren. De plaats van de doortocht is wel te zoeken in de omgeving van het huidige Suez". Wij kunnen ons niet herinneren dat wij naar aanleiding van deze citaten van toch onverdachte zijde enige alarmeren de krantenberichten gelezen hebben, integendeel zeker de „Atlas van de Bij bel" werd enthousiast ontvangen. Maar dat was dan ook in 1954 voordat de heer de Mille zijn spektakelstuk ten tonele voerde. En sedert het werkstuk van de heer de Mille moet het vaststaan dat de Israëlieten door de diepe zee trokken. Men heeft het nu immers met eigen ogen gezien Daarom is dit bericht toch alarme rend, want het bewijst hoe men meer bij de beelden van het scherm leeft dan bij het onderzoek van Gods Woord. Het bewijst dat de Bijbel voor velen schuil gaat achter het gebruik dat film producenten er van gemaakt hebben en niet alleen filmproducenten. Hebben we niet met hetzelfde symptoom te maken, wanneer op de vraag van wie de woor den stammen „zij zoekt zichzelve niet" in alle ernst geantwoord wordt„van Johan. Bodegraven" of „dat is de zin spreuk van 4 X Z.N." (Historisch Het bovenaangehaalde krantenbe richt behoeft dus wat de inhoud betreft zeker niemand verschrikt te doen vra gen waar we heen gaan. Mogelijk dat sommigen van mening zijn. dat hierdoor het wonder in het gedrang dreigt te komen. Dat is echter geenszins het ge val. Het wonder van de doortocht blijft er even groot door. Het is dit wonder dat God op zijn tijd zijn volk droog voets een pad baant. Het is het wonder, dat Hij op het kritieke moment een oostenwind geeft die een veilige door tocht mogelijk maakt, en dat Hij nadat Zijn volk is doorgetrokken de wateren weer laat terugvloeien. Het is het won der van die God. in wiens hand alzo alle schepselen zijn, dat zij tegen Zijn wil zich niet roeren of bewegen kunnen (Zondag 10). Het is werkelijk niet alarmerend, wanneer op grond van geologische en archeologische ontdekkingen geconclu deerd wordt, dat de doortocht moet hebben plaats gehad in dat gedeelte van de Rode Zee, dat oudtijds een verbin ding vormde met de Bittere Meren en dat ten dele bij oostenwind en laag tij kon droogvallen. Het wonder wordt er heus niet minder om Het is echter wel alarmerend, dat dit als alarmerend frontpagina nieuws wordt opgedist, niet omdat het gezag van de Bijbel op het spel zou staan, maar omdat deze conclusies in conflict komen met wat men er zelf van denkt of wat men zelf (op het scherm) gezien heeft. Gelukkig hebben niet alle kranten dit bericht klakkeloos overgenomen, zo hebben wij het bijvoorbeeld in „Trouw" niet gevonden. Maar alarmerend is het dat nü na „de Tien Geboden" alarm geslagen wordt, terwijl er prak tisch geen blad alarm slaat, wanneer er theorieën verkondigd worden, die wél alle gezag van de Schrift aantasten. Zelfs werken, die dergelijke theorieën aan de man proberen te brengen wor den dan meestal klakkeloos aanbevolen. Daarom menen wij dat de alarmeren de opmaak van dit bericht niet voort spruit uit een heilige, maar zeer onhei lige verontrusting „nu kunnen we zelfs de Mille niet meer geloven". v. H. Dinsdagavond. Toch mooi werk, om zielen te leiden. Wat maakt het rijk en tegelijk ook klein. Het is vast en zeker het mooiste werk, dat God op aarde aan een mens te doen geeft, maar wij mogen er ons niet in verheffen. Voor enige grootheid is hier zeker geen plaats. Als God ons een rijke en blijde dag gegeven heeft, dan kunnen wij al leen maar danken. In Noord-Brabant en Limburg wonen buiten de Noord-Westhoek van Bra bant ongeveer 20.000 gereformeerden te midden van ruim 1 miljoen veertig duizend rooms katholieken. Dat is: 1,9 procent van de bevolking. In de aanstaande collecte nu gaat het om die 1,9 procent en om die 1 miljoen veertigduizend anderen. Want hier in het zuiden is het beslist onmogelijk te leven alsof die „anderen" er niet zijn. Dag in dag uit toch wordt elke gerefor meerde geconfronteerd met „die ander" met het gelóóf van die ander met de kérk van die ander met het levenspatroon van die ander. Daarom moet ook elke gerefor meerde zich die invloed bewust worden die invloed verwerken en tegelijk beant woorden. Ja élke gereformeerde apart. Maar ook elke gemeente van gerefor meerden apart En nu gaat het in die collecte juist om het interne gemeenteleven van de gerefor meerden in het zuiden en tegelijk om het missionaire leven van die kerken. Waarlijk om beiden tegelijk Want deze twee zijn hier niet uit elkaar te halen. Dank zij de bijna anderhalf miljoen „an deren" en die 1,9 procent daartegenover Daarom gaat het in de collecte om a. de opvang en de bewaring van hen, die immigreren naar Noord-Brabant en Limburg. De trek naar het zuiden neemt steeds meer toe. De industrialisatie, de toe nemende voorziening in prot. christelijk onderwijs, en de nog heersende lande lijke rust van het Brabantse en Lim burgse land lokken velen naar het goe de land „aan de overzijde van de grote rivieren". Allen nu, die komend uit een milieu, waarin het gereformeerde levenspa troon een gewoon facet is zullen op gevangen moeten worden, wanneer zij naar het zuiden verhuizen, en hun le ven gaan leven in een omgeving, waar in de rooms-katholieke kerk domineert. Daarom is een hecht, goed functione rend kerkelijk leven en apparaat waar lijk een levensvoorwaarde b. de instandhouding en uitbreiding van het aantal geïnstitueerde gemeenten. Als ergens in ons land het stichten van gemeenten belangrijk is, dan wel in het. gebied ten zuiden van Rijn en Maas. Het combineren van kleine groepen tot één gemeente is hier feitelijk een on ding. Omdat de afstanden zo groot zijn. En toch is het gebeurd omdat het nog niet anders kón. Maar in wezen is het noodzakelijk om overal waar een groep gereformeerden woont zo spoedig mogelijk over te gaan tot het stichten van een eigen kerkgelegenheid (dat dus in feite een wijkgemeente of kerk-in-wording is). Wie nu het jaarboekje 1962 doorbla dert, ontdekt vreemde zaken Een kerk-gemeente in Noord-Brabant en Limburg omvat vele burgelijke ge meenten en dorpen. Venlo bijv. strekt zich uit over 35 plaatsen en dorpen, Heerlen omvat 15 dorpen, Roermond weer 35, Breda telt er 17, Valkens- waard doet het met 19 en Zo kunnen wij doorgaan. Dit nu is niet goed Daarom heerst er vreugde als er weer ergens een predikantsplaats geformeerd wordt of een kerkgelegenheid ontstaat. Daarom spuit de vreugde in Oss om hoog, omdat c. de tweede predikantsplaats gevormd is en slechts wacht op de dominee. In de collecte gaat het daarom ook om Ik heb het als eens eerder gezegd, dat er groot onderscheid is onder de schapen, die ons zijn toevertrouwd. Er zijn er, die zich maar moeilijk la ten leiden. Elk schaap is waarlijk niet even volgzaam. Nee, zij zullen zich niet van de kudde afscheuren, want als 't er op aankomt, willen zij de eenzaam heid ook niet, je hebt heus niet bang te zijn, dat zij weglopen, maar in de kud- Uden. In een gebied zo groot als Wal cheren ongeveer (kijkt u eens in het jaarboekje, hoeveel gemeenten daar een predikant hebben wordt straks een tweede gemeente geïnstitueerd. Dank zij de financiële offers, via de Hervormingscollecte jaarlijks bijeenge bracht. In 1946 geen enkele gemeente in die streek in 1962 de tweede ge meente komt tot stand. Door immigra tie en evangelisatie ontbloeiden zij in dit deel van ons land. Maar nü moeten die gemeenten ook in stand gehouden worden. Daarvoor is die collecte mee nodig d. het opvangen, onderwijzen en het in corporeren van hen, die tot onze ker ken overkomen. Uitbreiding en bewaring evangelisatie én gewoon ambtelijke gemeenteverzor ging gaan in het zuiden volkomen in elkaar over. In bijna elke kerk doen met Pasen en Pinksteren mensen be lijdenis, die oorspronkelijk niet tot ons hoorden. Het Kerkblad van Noord- Brabant en Limburg verklapt elk jaar weer dat gebeuren, wanneer de lijsten met jonge nieuwe belijdende lidmaten gepubliceerd worden e. het uitbreiden van christelijke arbeid scholen, verenigingen, enz. In Heerlen zal volgend jaar begonnen worden met de bouw van het le Prot. Ziekenhuis voor Limburg in Sittard bloeit het Baandert-project (gemeente centrum en school). Uden heeft sinds vorig jaar zijn christelijke lagere school Eindhoven ziet uit naar het Gerefor meerde Bejaarden Centrum voor het zuidenen zo wordt de lijst elk jaar langer. Ook om deze belangen gaat het in die collecte. Want niet alleen moeten deze dingen er zijn, maar ze moeten ook in stand blijven f. het uitbouwen en instandhouden van het jeugdwerk onder niet-kerkelijke jongeren. In Limburg en Brabant bestaat jeugd werk, dat langzaam maar zeker groeit. Langzaamomdat hier problemen voorkomen, die boven de rivieren niet zo sterk leven (bijv. de verhouding met de r.k. kerk en het r.k. werk). Zeker: omdat dan hier, dan daar kinderen ge lokt worden door het werk, dat ver richt wordt. Een greep uit het jaarrap port aan deputaten laat zien in Heer len ong. 40 kinderen in Geleen 44 in Treebeek 44 en in Heusden zijn het 15 kinderen Eindhoven bereikt 70 jongeren. Allen uit buiten-kerkelijk mi lieu afkomstig. En daarnaast in vele plaatsen op de gewone gereformeerde jeugdclubskinderen uit niet-gerefor- meerde gezinnen. Het groeit dus Het moet veel beter groeien. Als er maar krachten aangesteld konden wor den. Daar gaat het om g. Het groeit en het ritselt. Venlo wacht op de evangeliste Eind hoven op de 6e predikant Valkens- waard op het gereed komen van het nieuwe kerkgebouw Uden op zijn do minee Geleen op de tweede herder. Er zijn verlangens. Voor 180.000, kunnen die verlangens omgezet worden in realiteiten. Vorig jaar bleef voor f 35.000,aan verlangens onvervuld. En dit jaarWij weten het niet. Wij hópen, dat de verlangens tot wer kelijkheid zullen kunnen worden. Waar het om gaat in de a.s. collecte U weet het nu Geeft daarom uw gave om Christus' wil. de. in de gemeenschap maken zij nog wel eens kromme sprongen. En daar heb je soms last mee. Je kunt ze ook maar moeilijk gewennen aan de gedach te, dat zij naar de schaapskooi moeten. Die gedachte lijkt hun wel vreemd. En daar zullen zij toch vertrouwd mee moeten worden. Van enige doperse mijding en wereldvreemdheid willen wij niet weten. Ik houd van christenen, die midden in het leven staan. Wij hebben het leven, dat God ons geeft, dankbaar te aanvaarden en te gebruiken ook. Ik denk aan die oude broeder, bij wie de uit HET DAGBOEK VAM EEN PREDIKANT

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1962 | | pagina 1