eeuwóe
3£erkbode
s.
Uit de wereld van School en Gezin
17 AUGUSTUS 1962
17e JAARGANG No. 7
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND
Redacteur: Ds. W. C. van Hattem, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150)22 48
Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. M. V. J. de Craene, Baarland
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, Woerden Dr. P. C. Kraan, Vlissingen
Ds. J. v. d. Leek, Kapelle Ds. P. van Til, Middelburg Drs. J. Vlaardingerbroek, Ermelo
ik worstci Ds. B. Wentsel, BrouwershavenMej. F. A. Groot Nibbelink, Grijpskerke
cn ontkom" Mevrouw C. van Zwedenvan Alkemade, Middelburg.
f v
Abonnementsprijs
3,per halfjaar
bij vooruitbetaling
Advertenties
12 cent per mm.
Bij abonnement lager
Losse nummers 12 cent
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
V
uit HET DAGBOEK
VAM EEN PREDIKANT
^Uleditatie
WAAROP HET AANKOMT
En dit bid ik, dat uw liefde nog steeds meer overvloedig
moge zijn in helder inzicht en alle fijngevoeligheid, om
te onderscheiden, waarop het aankomt.
Fil. 1 910a.
Waarop het aankomt. Zou dat niet ook samenhangen met de vraag,
waarop het aangaat Zo denkt Paulus er tenminste over.
Als u in uw auto een tegenligger, die recht op u aankomt, niet meer
kunt ontwijken, gaat het op een botsing aan. Dan komt het er op aan,
zegt men, dat u het contact uitschakelt en dwars achter het stuur gaat
liggen.
Waarop gaat deze wereld aan en waarop komt het dus aan
Velen zeggen, dat het aangaat op de meest gruwzame oorlog, die ooit
geweest is. Daarom komt het er op aan, hoe dan ook, die komende ver
schrikkingen te overleven. En degenen, die misschien méér nog voor die
vernietigingsoorlog vrezen, verklaren, dat hij niet komt, omdat ieder er
doodsbenauwd voor is. Volgens hen gaat het aan op de ongekende mo
gelijkheden van het atoomtijdperk en komt het er op aan, zich in te stellen
op die gouden eeuw, om er zoveel mogelijk van te profiteren.
Waarop gaat het echter met deze wereld voorzeker aan
Gods Woord zegt en Paulus noemt het hier in vs 10b het gaat op de
dag van Christus aan. Dus komt het er op aan, deze Here welbehagelijk
te zijn, ,,rein en onberispelijk tegen de dag van Christus, vervuld van de
vrucht van gerechtigheid, welke door Jezus Christus is, tot eer en prijs
van God" (vs 11).
Betekent dit, dat het voor een nietig, zondig mens als u en ik, onrein
en veroordelenswaardig als wij zijn, aangaat op een catastrofe, op de
vreselijkste botsing en de hoogste verschrikking
God zegt, zo behoeft het niet te zijn. Integendeel, het mag door genade
wezen, dat het aangaat op de ongekende mogelijkheden en heerlijkheden
van het eeuwig vrederijk.
Voorwaarde daartoe is en dat is eerst waarop het aankomt dat
u tot wederliefde zijt bewogen door het wonder geheim, dat God alzo
lief de wereld heeft gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft.
En wie maar iets verstaat van wat dat geven, dat weggeven, dat ingeven
in ons leven en lot, inhield, zou die niet liefhebben U toch wel Toch
met heel uw hart Dat is dan toch uw hoogst verlangen
Welk een vriend is onze Jezus, die in onze plaats wou staan.
Welk een voorrecht, dat ik door Hem altijd vrij tot God mag gaan.
Dat zegt uw liefde tóch
Maar dat zullen we dan ook doen. Daarop komt het aan, dat wij steeds
meer tot God gaan in ons woord en gebed, in onze handel en wandel.
Zonder liefde gaat dat niet. Dat is uitgesloten. Daarom bidt de Heilige
Geest, dat uw liefde nog steeds meer overvloedig moge zijn.
Waarop het altijd aankomt, is immers gedurig naar de regel der liefde
te mogen leven voor Hem, die u zo uitnemend heeft liefgehad.
Waarin dat allemaal bestaat en steeds moet uitkomen, is niet in een
paar woorden te zeggen. God heeft het ook niet voor iedere situatie in
bijzonderheden geopenbaard. Dat doen ouders immers ook niet voor de
liefde van hun kinderen Daar moet ruimte zijn voor het inzicht en de
fijngevoeligheid der kinderliefde. Daar is het liefde voor. Daar zijn het
geliefde kinderen voor. Daar is de Heilige Geest voor als de Leidsman
van Gods kinderen. Hij wil geestelijk inzicht geven, wijsheid van boven,
die heilige tastzin om waarop het aankomt te onderscheiden, te toetsen
en af te tasten voor de vele situaties van hun gecompliceerd en wisselend
leven. Maar de mogelijkheid voor dat alles is liefde en nog meer liefde.
Liefde, om te onderscheiden, waarop het aankomt. Zonder de overvloed
dier liefde zal het nooit gaan.
Wordt in een zo veelszins veranderende tijd als de onze voor de chris
tenen dat onderscheiden waarop het aankomt al moeilijker Het wordt
gezegd. Wellicht is dat ook het geval bij het wegvallen van veel ge-
standaardiseerds. Maar zou het dat slechts zijn Of zou de liefde ver
kouden
De Heilige Geest bidt niet om een in de finesses voorgeschreven ge
dragspatroon voor alle omstandigheden. Dat brengt geen onderscheiden,
waarop het aankomt. Hij bidt, dat de liefde steeds meer overvloedig moge
zijn. Uw liefde toch
Serooskerke VAN WOUWE.
Vrijdagavond. Vandaag de dag wat
anders besteed dan gewoonlijk. Meest
is de vrijdag bestemd om voor de zon
dag klaar te komen, maar de naderende
zondag baart mij niet zoveel zorgen en
daarom kon ik wat liefhebberen. Dat
zijn zo de vakantiegeneugten eens
lekker niets doen en luieren of wat
bladeren in een niet te zwaarwichtig
boek.
..Ergens in Nederland" (want de
landsgrenzen heb ik niet overschreden)
viel mij het boek in handen van W. G.
v. d. Hulst .Herinneringen van een
schoolmeester".
Wat kan die man vertellen Eerst
las ik hier en daar een bladzijde, maar
het boeide mij zo, dat ik maar besloot
met de eerste bladzijde te beginnen.
Laat ik eerlijk zijn, ik heb het niet tot
het eind gebracht. Dat lag niet aan de
lectuur, maar aan mijn eigen wispel
turigheid. Daar was het nu eenmaal
vakantie voor.
Wat is dat voor een geheim, boeien
de lectuur Voor een belangrijk deel
zal het wel liggen aan woordkeus en
zinsbouw, wat wij noemen de stijl,
maar het meest zal het toch wel zijn de
gedachtengang. Als je iets leest, dat
eigenlijk vreemd is aan je eigen leven,
als het over zaken gaat, waar je zelf
geen of nagenoeg geen belangstelling
voor hebt, dan boeit het je niet, je kunt
je gedachten er niet bijhouden. Als je
telkens moeite hebt, om de gedachten-
gang van de schrijver te vatten en te
volgen en het eigenlijk ook over dingen
gaat, waar je geen interesse voor kunt
opbrengen, dan leg je het boek weer
neer. Maar als je op de een of andere
manier jezelf er in terugvindt, als je
voelt ,,tua res agitur" of wel je eigen
zaak is aan de orde, dan pakt het je.
Nu, dat was in dit geval dan zo.
Want onder het lezen merkte ik, dat
de schrijver allerlei jeugdprobleempjes
van mijzelf behandelde. Waaruit ik
weer begon te concluderen, dat het
jeugdleven van de een op de keper be
schouwd niet zo heel veel van dat van
de ander verschilt.
Merkwaardig ook, dat je uit je jeugd
heel veel dingen vergeet, maar dat som
mige, soms maar kleine dingen, je bij
blijven en met volle scherpte in je ge
heugen staan gegrift.
Daar dacht ik aan, toen ik onder het
lezen die inktvlek tegenkwam. (Wie
het boek kent, zal zich die inktvlek wel
herinneren, het boek is namelijk ge
ïllustreerd en onder die illustraties be
hoort ook die inktvlek.)
Daar heb ik nog een merkwaardige
herinnering aan. Ik zie het nog in alle
scherpte voor mij, al is het dan nu meer
dan een halve eeuw geleden.
Wij hadden in de klasse een zekere
Kees. Ik ken zijn bijnaam ook nog,
maar die verzwijg ik nu maar. Erg
pienter was de knaap niet en netheid
was ook niet zijn kracht. Nu hadden
wij een erg goede meester, die (achteraf
bezien) heel wat van ons verdragen
kon, maar slordigheid kon hij niet uit
staan. 't Moet al in de hoogste klassen
geweest zijn. want wij schreven al met
inkt in een schrift. Maar daarbij had
Kees het grondig verpeuterd. Het ge
heel was toch al niet te keurig en toen
had hij ook nog een lelijke, grote inkt-
HUMOR IN DE OPVOEDING
Midden in het hoogseizoen, als alle
schooldeuren hermetisch gesloten en alle
schoolbewoners op zwerftocht door
Europa zijn, verwachten we weinig
aandacht voor zware pedagogische pro
blemen zelfs een Mammoet is niet in
mop gepresteerd.
Wat was de meester boos. ,,Hier,
doe weg dat ding" en hij duwde hem
een vloeiblad in de hand, waarvan ech
ter de opname-capaciteit uiterst gering
was. Kees aan het vegen met een be
teuterd gezicht, waarbij hij de verzuch
ting slaakte ,,'t wordt er nog lelijker
van". (Hij heeft het een klein beetje
anders gezegd, maar het zuiver Noord-
Hollands spaar ik U maar.)
Inderdaad had hij het ook misschien
beter kunnen laten opdrogen, want nu
was de ramp niet meer te overzien.
Zie, later denk je over zulke dingen
nog wel eens na. Er is een wat plat
spreekwoord ,,als je in roert,
stinkt het". En als je een inktmop wilt
verwijderen en je doet het wat ontac
tisch. dan bederf je meer dan je goed
maakt.
Inderdaad wordt het er dan ,,nog
lelijker van". Moet dit ons leren, dat
wij dan alles, wat wij verprutst hebben,
maar laten zitten Als wij wat ver
knoeid hebben, er maar over zwijgen
en rustig voortgaan Misschien is het
in veel gevallen het beste, hoewel ik
er van overtuigd ben, dat de meester
het goede voor Kees zocht.
Op dat klasseincident was de tekst
niet van toepassing, maar in het leven
is het toch wel zo, dat de liefde menig
ten van zonden zal bedekken. Vaak is
het onverstandig en onvoorzichtig, om
wat eenmaal gebeurd is, tot elke prijs
te willen goedmaken. Ik heb eens een
jong meisje gekend, wier voet eens was
uitgegleden. Zij wilde belijdenis doen,
maar vlak vóór de grote dag kwam zij
bij mij en openbaarde mij haar geheim.
Zij meende, zij moest toch belijdenis
doen van haar zonde. Ik heb toen haar
biecht stilletjes aangehoord en gezegd
,,nu is 't in orde, spreek er nu nooit
meer met iemand over, ik zal het ook
niet doen".
Moet oud-zeer dan maar blijven zit
ten Zijn er niet dingen, die tot de
grond toe moeten worden doorgepraat
en uitgepraat In sommige gevallen
zal het nodig zijn, maar dan zal het
met wijsheid en tact moeten gebeuren.
In ieder geval zullen wij er zorg voor
moeten dragen, dat het er niet .lelijker
van wordt". Kees z'n vloeiblaadje nam
de inkt niet op en toen werd de halve
bladzijde besmeurd.
Als het beslist niet anders kan, dat
alles weer moet worden losgemaakt,
wat eigenlijk al ingeroest was, dan
moeten wij zorg dragen voor afdoende
.opname", ik bedoel, wat er dan los
gemaakt en losgepeuterd wordt, dat
het dan ook meteen wordt weggedaan,
zodat het kwaad niet opnieuw uitbrei
ding krijgt.
Maar daar is veel wijsheid voor no
dig. Er is groot gevaar, dat wij het
,,nog lelijker maken".
In huwelijksconflicten, familietwis
ten, kerkelijke onenigheden zal in veel
gevallen de liefde het meest bereiken.
Zou het in veel gevallen niet het voor
zichtigste zijn, om maar niet alles weer
op te halen, maar het met de mantel
der liefde te bedekken
Als er gepraat moet worden, nu ja,
als 't móét dan, maar dan met veel
wijsheid en voorzichtigheid, maar liever
elkander in liefde aanvaarden.
K.-B. v. d. L.
staat de vakantierust te verstoren. Mag
ik daarom voor ditmaal eens een lichter
toets aanslaan Ik zou graag een paar
pretentieloze opmerkingen willen ma
ken over het kostelijk kruid van de
humor.
Thijs Booij heeft van de huidige ge
neratie eens gezegd„Wij zijn een
lichting zonder ware ironie en humor
wij koersen tussen cultuurloos plezier
en dorre ernst". Zou het waar zijn
Dan staat het er met deze generatie
wel triest voor.
U kent toch de oude betekenis van
het woord humor Volgens befaamde
medici waren de humores de lichaams
vochten, die een grote invloed hadden
op iemands gestel en stemming. Nog
in de 16e eeuw was iemand die „hu
mor" had een zonderling, een gekwel
de, die ook voor zijn omgeving vaak
een kwelling werd. Onze woorden
„humeur" en „humeurig" vertonen nog
verwantschap met deze oude-betekenis.
In de 18e eeuw komt de overgang een
humorist wordt dan iemand, die de
kwade invloed der lichaamsvochten op
het gestel van een ander met een glim
lach beschrijft.
En daarmee naderen we de tegen
woordige interpretatie. De humor is
een gave Gods. waardoor we de men
sen nemen zoals ze zijn en er met een
ondertoon van weemoed om glimlachen.
Ze maakt ons bewust van het betrek
kelijke van al onze waardemeters en
waarderingen en geeft ons een milde
berusting in de onvolkomenheden van
anderen en van onszelf De humor
doorbreekt even de scheidslijnen van
conventie en moraal, van wat hoort en
niet hoort en geeft ons oog voor de
keerzijde der dingen.
Die humor vinden we niet in onze
moppenblaadjes, die op bestelling
„grappige" anekdotes aan de lopende
band leveren, waar je slechts gedwon
gen om kunt glimlachen. Het ligt er
