DOOR WATER EN VUUR
KINDEREN EN OUDERS
zijn moeilijk te imponeren medeburgers
kon zijn, is Co-tje nooit geweest. Daar
voor was hij zelf te ondeugend, hield
hij er te veel van je d'r tussen te ne
men. Hij kon scherp zijn. Dan flikker
den die kleine blauwe kijkers. Wee,
wie hem te na kwam Maar ik zelf
heb alleen maar plezier van zijn hulp
vaardigheid gehad, van af het ogenblik,
dat hij in die eerste naoorlogse tijd be
hangpapier voor onze kale pastorie uit
België wist te loodsen, tot de vele,
maandelijkse malen, dat hij mij mijn
traktement voortelde. Dan kwam hij op
zijn praatstoel en informeerde mij over
allerlei.
Want ook de kerk heeft hij in zijn
herhaald diakenschap en zijn vrijwel
permanent boekhouderschap met ijver
en trouw belangeloos gediend. Voor
zichtig, slim wist hij de beknibbelaars
schaakmat te zetten en lachte daarna,
onhoorbaar, in zijn vuistje, tussen 'n
paar hoestbuien in.
Er was er maar één in de zondags
dienst, van wie ik het hoesten onder
de preek goed kon verdragen. Dat was
de Ruyter.
Hoe moeilijk hij het soms ook had
in een volle kerk, je zag, je hoorde
hem hijgend zich inspannen om zijn
hoest te bedwingen. Een man van over
leg en van zelfbedwang. Een man met
een groot verstand en een sierlijke
schrijfhand.
Nog zie ik hem zitten, aan tafel
thuis, zonder boord vanwege zijn be
nauwdheid, achter zijn boeken, die bij
te houden hem wel een van zijn liefste
werkje moet zijn geweest.
Daarnaast, daarboven uit zijn gezin,
zijn vrouw, vijf zoons en twee dochters,
stuk voor stuk heldere koppen, als zo
vele pijlen in zijn hand. Vier van hen
waren op één of andere wijze betrok
ken bij het verzet. Eén hunner heeft
het duur genoeg moeten betalen. Waar
dige dragers van een oud-vaderlandse
naam. Hij heeft ze alle zeven op goede
bestemming mogen zien.
Gemakkelijk is de Ruyters leven niet
geweest. Reeds niet door zijn zwakke
borst en dat juist in een bedrijf zó stof
fig als vlas en zó riskant in de handel.
Maar door goed en kwaad gerucht
heen heeft deze kenner van vlas en
lijnzaad èn van mensen, zich weten te
handhaven, altijd present, wanneer er
iets te verdienen viel in Rotterdam of
Riga, Hulst of Gent of Terneuzen, hoe
zwaar vooral later de fietstochten bij
tegenwind hem ook moeten zijn geval
len. Hij trapte er, moeizaam, hijgend
doorheen en was op zijn post, ook in
de kerk, gesteund door zijn geloof,
waarover hij niet veel sprak, maar dat
hij bij tegenslag toonde.
Als ik weer eens in Axel kom, zal
ik hem missen.
Bij de scheuring heeft hij een briefje
thuis gekregen, dat hij geen lid meer
was van ,,de" kerk.
Goddank, dat men hem niet heeft
kunnen schrappen als lid van de éne,
heilige, algemene Christelijke kerk,
waaraan hij met ons geloofde.
Bennekom.
D. J. COUVÉE.
Officiële berichten
OPGAVE van de bijdragen ingevolge
Artikel 17 K.O. over het
4e kwartaal 1961.
Gemeenten
Percen
- Gewone Reserve-
tage
dienst
fonds
Arnemuiden
5.3
353,16
105,84
Domburg
1.5
98,10
29,40
Gapinge
2
130,80
39,20
Grijpskerke
4
261,60
78,40
Koudekerke
5.3
346,62
103,88
Meliskerke
4.6
300,84
90,16
Middelburg
28.6
1870,44
560,56
Souburg
10.8
706,32
211,68
Oostkapelle
3.9
255,06
76,44
Serooskerke
7.1
464,34
139,16
St. Laurens
3.8
248,52
74,48
Veere
3
196,20
58,80
Vlissingen
16.5
1079,10
323,40
Vrouwenpolder
2.2
143,88
43,12
Westkapelle
1.3
85,02
25,48
6540,—
1960,98
De deputaat, A. POUWER.
Giro 27735.
Middelburg, Seisstraat 29.
VERGADERING VAN DE
EVANGELISATIE-COMMISSIES
IN DE CLASSIS MIDDELBURG
In opdracht van de Classicale Deputa-
ten voor de Evangelisatie-arbeid roept
ondergetekende de Evangelisatie-Commis
sies in de Classis op tot een vergadering
op D.V. 4 november a.s. in het Prot. Mil.
Tehuis, Zuidsingel 126, Middelburg.
Agendum verslagen zomerwerk plan
nen voor volgend jaar. Bespreking van de
vraag welke problemen van de Evange
lisatie in ons ressort houden ons het meest
bezig
Aanvang van de vergaderingn.m. 3
uur.
G. J. PONTIER,
Evangelisatie-predikant,
Badhuisstraat 57, Vlissingen, tel. 3705.
Voor de „Kinderen in Suriname" werd
op postrekening No. 49 43 78 t.n. van de
Surinamezending corr. Zeeland, Noord-
Brabant en Limburg te Yerseke bijge
schreven door N.N. te M. f 10,T.
te M. ƒ20,— mej. J. V. te M. ƒ5,—
K. v. B. te VI. ƒ5,— F. D. G. P. te
VI. ƒ5,— Ds. J. E. B. te Y. ƒ1,—
R. J. B. te Ax. 2,50; A. de F. te O.
2,50; mej. J. P.'K. te 's-Gr. ƒ5,— A.
'de W. te B.o.Z. 2,50 C. W. H. te Br.
2,50 P. M. K. te R. 5,—.
Namens de „kinderen in Suriname" zeer
hartelijk dank.
Yerseke, Schotte 23. W. Boogaards.
BUSJESACTIE V.U.
„In verband met moeilijkheden bij de
administratie in Amsterdam zullen de lijs
ten in de gehele provincie enkele weken
later verstuurd worden dan gewoonlijk het
geval is," zo is ons medegedeeld door
onze secretaresse van Vrouwen V.U.-
hulp.
Voor de lijsthoofden is het misschien
gemakkelijk dit te weten in verband met
de najaarsschoonmaak
C. F. Janse de JongeDekker.
Zaterdag 21 oktober, 2 uur, in het Jeugd-
gebouw Geref. Kerk, Vlissingen, Zeeuwse
Ouderlingenconferentie.
Spreker Prof. Dr. K. Dijk over„De
ouderling, de preek en de predikant".
GEESTELIJKE VOLKSGEZONDHEID
Zolang het kind nog leeft vanuit zijn milieu, dat is dus tot 12 a 14 jaar, zijn
zijn ouders nog geen probleem voor hem. Daarna ontstaat echter een snelle
ontwikkeling van een eigen beeld van goed en kwaad en het kind gaat zijn
milieu en de oude waarden kritisch bezien. Alle geboden en verboden zullen
zelfstandig moeten worden aanvaard en inhoud moeten krijgen.
Als we de eerste tafel van de Wet aan de theoloog mogen overlaten, dan
zien we reeds een eindeloos aantal vragen rond de rest van de 10 ge
boden. „Gij zult niet doodslaan." Maar wat doen we met de atoombom, de
dienstplicht „Gij zult niet echtbreken", maar wat is het antwoord op onze
sexuele problemen dan Niet stelen en niet liegen, maar soms schijnt dat wel
te mogen, bijv. tijdens de Duitse bezetting. Niet begeren Maar wat dan met
ons politiek beleid dat streeft naar sociale rechtvaardigheid Als de rijken
niet vrijwillig meewerken om tot een juiste verdeling van de welvaart te komen,
dan maar door belasting en subsidie het doel bereiken
Een antwoord op deze vragen heeft Jezus wel gegeven toen hij onderstreepte,
dat wij onze naaste behoren lief te hebben als öns zelf. Ja en maak dat nu
eens waar. Degene, die het voor het 70e jaar werkelijkheid heeft weten te
maken, verdient een kerkelijke ridderorde. Onze eigen wispelturigheid en
innerlijke onzekerheid, ondanks krampachtig tot principe uitroepen van allerlei
tijdelijke antwoorden, maakt het wel vanzelfsprekend, dat de jeugd niet altijd
zal willen meevaren met ons wrakke, zelfgebouwde schuitje.
Na deze inleiding wil ik even met U stilstaan bij het probleem dat de jonge-
mens heeft met het 5e gebod. Hoever kunnen wij gaan met het eren van onze
ouders
De belangrijkste redenen waarom jongeren tussen 12 en 18 jaar bij een psy
chiater komen zijn
1. Onvoldoende idealen en zelfdiscipline, waardoor studie en arbeidsresul-
taten gevaar lopen.
2. Conflicten met de ouders, hetgeen zich soms uitbreidt tot verzet tegen alle
gezagsdragers, alle ouderen, ja tegen de hele samenleving.
3. Verminderde activiteit door angst, onzekerheid en piekeren.
Voorzover deze gedragsstoornissen niet berusten op een aangeboren tekort
van de intelligentie (zwakbegaafdheid) of van de wil (psychopathie) zijn de
kansen voor een geslaagde behandeling groot, mits men niet al te lang wacht
met hulp te vragen.
Moeilijkheden op deze leeftijd kunnen weliswaar zeer hevig en gevaarlijk zijn,
maar het is tevens een teken, dat er geestelijke groei is, die nog geen eigen
wegen heeft gevonden. De jongemens, die gedwee de door vader en moeder
gebaande wegen volgt, mag dan oppervlakkig gezien het 5e gebod goed ver
staan, maar vaak blijkt aan het eind van zijn geestelijke groei, dat hij feitelijk
niet volwassen is geworden. De behandeling van deze mensen, die meestal
pas na hun 21e jaar moeilijkheden krijgen, is veel moeilijker en langduriger.
Hoe moeten wij het eren van onze ouders uitleggen Het betekent in ieder
geval niet een volledige gehoorzaamheid en trouw. Bedenk dat de Bijbel ook
meerdere malen spreekt van het verlaten van vader en moeder om Jezus te
dienen, de huwelijkspartner te volgen.
De betekenis van het 5e gebod ligt niet daarin, dat de ouderen een tekst
kunnen aanvoeren om te bewijzen dat ze de baas moeten blijven. Evenmin is
het een volmacht tot conservatisme en voortzetting van verouderde gewoon
ten. Wezenlijk inhoud krijgt het eren van onze ouder pas, als we het zien in
het verbondswerk van God. Zowel het scheppings- en verlossingswerk van
God, als Zijn bestraffing van de zonde, heeft Hij in een voor ons moeilijk te
doorgronden relatie gelegd met de opeenvolging van de generaties, met het
gezin. Als wij dus worden opgeroepen om onze ouders te eren, dan ligt daar
achter de uitnodiging dankbaar het verbond te aanvaarden en ondanks de
tekortkomingen van onze ouders hen te zien als de weg, waarlangs God tot
ons is gekomen.
De fout, die veel ouders maken, is dat zij hun taak als profeet, priester en
koning t.o.v. hun kinderen en het gezag, dat ze daaraan mogen ontlenen te
absoluut gaan zien. Ze staan daardoor de zelfstandigwording van hun kind in
de weg. Een gezond kind zal dat bij het begin van de puberteit niet meer aan
vaarden en dan ontstaan de conflicten, die tot de eerder beschreven crisis
situaties kunnen leiden.
Een van de moeilijkste problemen bij het begin van het volwassen worden is,
dat het kind bemerkt, dat zijn ouders niet volmaakt zijn. Daardoor gaat hij aan
hun gezag twijfelen en dit slaat soms zo ver door, dat hij hen ten onrechte ieder
gezag ontzegt. De ouders moeten dus zodra het kind daartoe rijp is, openlijk
erkennen, dat zij de waarheid ook slechts gebrekkig kennen. Het erkennen van
een fout siert de mens en zeker de ouders. Geef het kind zelf eens de kans ver
antwoordelijkheid te dragen voor zijn daden. Toon belangstelling voor de
wijze, waarop hij dit doet, adviseer hem hoogstens hoe U het zelf zou aanpak
ken en probeer begrip op te brengen als hij het anders doet. Maak het gemak
kelijk voor het kind om eventueel later te erkennen, dat het toch niet juist was.
Kortom, voedt het kind op tot zelfstandigheid en tot het dragen van eigen
verantwoordelijkheid en hanteer slechts in het uiterste geval de macht, die LI
ontleent aan Uw gezag. Hoe zeker kunt U zijn, dat U gelijk hebt
Dit alles betekent niet, dat ook in de puberteit geen plaats meer is voor disci
pline en zelfs straf. Waarde krijgt dit echter pas als de jonge mensen dit zelf
gaan aanvaarden als juist en rechtvaardig. Zo niet, dan ontstaat een strijd,
die de ouder op den duur zal verliezen.
Vlissingen A. J. BOOM.
Feuilleton
door
J. BRANDENBURG
Een verhaal uit de bezettingstijd
LIII
Ze hadden zich aan de riemen gezet, die omwonden
waren met oude lappen, zodat ze geluidloos konden trek
ken. Twee uur lang werd er onafgebroken geroeid. Toen
vond de man aan het roer het welletjes.
We zullen het kompas is bekijken, mannen, zei hij,
en dan slaan we de motor aan. Het kan zo wel.
Een van de mannen opende zijn jas en hield deze over
het kompas. Toen flitste onder de jas de zaklantaarn aan.
De stuurman keek en berekende. Tenslotte zei hijWe
hebben de richting aardig gehouden. Een tikje meer naar
het Noorden en nou de motor aan
Hij wilde aanstalten maken de motor aan te slaan,
toen de Engelse piloot door zijn tanden siste
Be carefull, there is a flas over there 1)
Ze zagen het allemaal. Door de mist boorde een licht
glans en tegelijk hoorden ze het zachte zoemen van diesel
motoren.
Een Duitse snelboot op patrouille. Ze konden niets
anders doen dan afwachten in de hoop, dat de boot ver
genoeg uit de buurt zou blijven en hen niet zou opmerken.
Het licht werd sterker en de zoemende stoten van de
diesel werden duidelijker.
De stuurman peddelde de boot zoveel mogelijk uit de
richting, maar wat betekent een peddelende roeispan
tegenover de sterke motoren van een snelboot
Kijk uitIk zie een lichtstraal ginds
Maar ze hadden geluk. De boot schoot voorbij. Het
zoeklicht schoot over het water en door de mist en
draaide verschillende kanten uit, maar het gleed wel
hoog over hun boot heen, doch te hoog om de sloep in
de stralenbundel te krijgen. Trouwens de afstand bleef
te groot ook. Weldra was alles weer stil. De mannen,
die voorover in de sloep gebukt gezeten hadden, kwamen
overeind. De stuurman zette na een minuut of tien de
motor aan, die snel pakte en aan de vaart, welke de
sloep daarop plots nam, merkten de mannen, dat de boot
vooruitschoot. Ze kwam nu ook wat vaster op de golven
te liggen. Maar de snijdende wind en de mist werden er
des te kouder door.
De piloot werd de spanning te groot. Hij had een si
garet gerold en onder zijn jas maakte hij vuur. Het werk
te aanstekelijk en de anderen volgden zijn voorbeeld.
Waren ze uit de gevaarlijke zóne
Het was voor Henk een wonderlijke gewaarwording,
dit gevoel van bevrijding. Niet meer onder de macht van
de Duitsers. Geen controle, geen bevelen, geen oproepin
gen, geen dwang, geen terreur, maarVRIJHEID
De boot sneed door het water en de motor zoemde zo
regelmatig of zij in haar beste humeur was.
Het ging recht op de Engelse kust aan.
Toen grauwde langzaam het licht van de nieuwe dag.
Dat betekende nieuwe gevaren. Want ze waren nog niet
zo ver uit de kust, dat ze buiten het bereik van de Duitse
boten waren. Maar dit moest worden geriskeerd.
Gelukkig bleef de mist hangen en het uitzicht dus be
perkt.
Het ging alles goed. De boot bevatte voldoende pro
viand. Er bleek voor alles te zijn gezorgd, zelfs al zou,
door onvoorziene omstandigheden, de tocht een paar da
gen langer duren dan verwacht werd.
De zee was tamelijk rustig. De lange golfslag maakte
het niet tot een pleziertochtje, maar het was te doen.
Enkele malen moest het water worden uitgeschept, dat
over boord kwam en op de duur werden ze allen tot op
de huid nat. Maar de motor bleef tevreden zoemen en
ze kwamen vooruit.
Het werd opnieuw avond. De mist was nu opgetrok
ken en het uitzicht vrij. Maar van de Engelse kust was
nog niets te zien. Natuurlijk was alles verduisterd aan
wak Maar ze begrepen, dat ze niet heel ver meer uit de
kust konden zijn.
Plots schuurde de sloep en lag met een schok stil. De
motor sloeg af.
Een zandbank, mannen, zei de stuurman.
Ze zaten muurvast, en het water was aan het ebben.
Er werd gepeild. Geen water meer om te varen.
Wat te doen? Stil blijven liggen tot de vloed kwam?
Dat kon uren duren.
We springen over boord, dat licht de boot en we
zullen proberen haar weer terug te krijgen in het water,
zei de stuurman. Ik zal aan boord blijven om het stuur
in de gaten te houden.
Er zat niets anders op en ze waren toch al nat tot op
de huid. Ze sprongen naast de boot en met wat rukken
en duwen kregen ze haar terug. De motor sloeg weer aan
en ze sprongen er weer in. De vraag was nu Noord of
Zuid De stuurman besloot tot het laatste. Hij vermoed
de, dat ze dichter bij Dover dan Folkestone zaten. Een
enkele maal schuurde de boot, maar ze bleef lopen. Henk
staarde over het donkere water. De schroef schuimde een
spoor achter de boot en het lichtte groenachtig op. Hij
rilde van de kou. Zijn schoenen had hij uitgetrokken en
zijn kousen uitgewrongen. De mannen waren stil. De
stemming was gezakt. De tocht duurde toch nog langer
dan gehoopt was en de koude in die natte kleding was
niet geschikt hen in een vrolijke bui te houden.
Alleen de Engelse piloot bleef onverstoorbaar dezelfde.
Hij floot het éne Engelse deuntje na het andere en pro
beerde grappen te maken. Z'n sigaretten waren bij het
avontuur op de zandplaat nat geworden en hij bedelde de
stuurman diens laatste sigaretten af. Hij brak ze in tweeën
en deelde er telkens een met een kameraad di ein dezelfde
positie was als hij.
Boven hun hoofden dreunden plots zware motoren van
overkomende vliegtuigen die hun bommenlast boven
Duitsland gingen uitstrooien. Achter hen zagen ze tegen
de donkere lucht de flauwe lichtflitsen van het Duitse
afweergeschut. Ze begrepen er uit, dat ze toch al een
heel eind uit de gevaarlijke kust waren.
(Wordt vervolgd)
