Jeugdweek 1961
De Sociaal Psychiatrische Dienst
DOOR WATER EN VUUR
Is dit ziekelijk gedacht gaarne
laat ik me overtuigen, want ik wil graag
gezond denken en preken
We schrijven onder de titel „Kleine
vossen", zou de vos van „zelfzucht"
en haar jongen „genotzucht" en „har
teloosheid", gekweekt door welvaart en
weelde, niet ongemerkt de hof der kerk
deerlijk schaden Al heb ik zeer wel
oog voor 't vele, zeer vele, dat heden
daags wordt behartigd, ik zie toch ook,
dat de sommen besteed aan allerlei ge
rief de som der liefdadigheid bij velen
in 't niet doet verzinken.
Evenwel en we noteren 't met
dankbaarheid zijn er broeders en
zusters, die gedachtig zijn aan 's Hei-
lands opwekking wie twee rokken
heeft, dele mede aan hem, die er geen
heeft. En wij hebben wel honderd
rokken in vergelijking met velen, die
maar een oude, versleten „rokje" heb
ben.
Zo ontmoette ik een familie in Gro
ningen, die een bezoek mocht brengen
aan een familie in Budapest. O.a. ga
ven ze aan de dominé op een dorp twee
harde rijksdaalders en deze dominé was
zó blij, dat hij 't 's zondags van de kan
sel meedeelde, dat hij „zo'n gift" uit
Holland had ontvangen. Was dat geen
„rokje", dat we bij ons in de lorremand
stoppen Zeer, zeer veel dank voor
allen, die 't zonnenummer 220659 van
't „Zeeuwse zonnetje" weer bedachten.
Telkens ontvang ik girostrookjes met
bijschrijft „een zonnestraaltje", „een
brokje", nu kan 't ook worden „een
rokje".
Uit het „ziekelijke" en toch
gezonde oude-Vossenland.
Zoals U allen zo langzamerhand wel
bekend is, valt de jeugdweek 1961 in
de periode van 17 t.m. 23 september.
Het merendeel der gemeenten heeft in
die week enkele festiviteiten. Al wat
plaatselijk georganiseerd wordt, willen
we buiten beschouwing laten. Alleen
de regionale festiviteiten zullen we on
der de loupe nemen.
De streekverbanden op Walcheren
hebben besloten één startavond te hou
den voor het gehele eiland. Daar ech
ter op een grote opkomst gerekend
wordt, zullen twee avonden gehouden
worden en wel in Vlissingen en in Mid
delburg. Het programma op beide avon
den is hetzelfde
a. Een gesprek met de tijd
b. satyre (een luchtig programma, ver
zorgd door Middelburgse- en Vlis-
singse jongeren);
c. de andere regisseur (een stuk ge
baseerd op het boek Job. Onze
Goese vrienden zullen dit spel ver
zorgen);
d. avondsluiting door Ds. Verschoor
(in Vlissingen), Ds. Boonstra (in
Middelburg).
Op donderdag 21 sept. zal dit pro
gramma in Vlissingen gebracht worden
in het Scheldekwartier. De volgende
dag (22 sept.) zal het herhaald worden
in het Schuttershof te Middelburg.
Aanvang der avonden 7.45 uur.
Toegang 0,50.
Jongeren en ouderen, laten we samen
feestend het nieuwe verenigingsjaar in
gaan
U komt toch ook
R. BARENTSEN.
J. STOL.
OOK HET JEUGDWERK OP
SCHOU WEN-DUIVELAND
GAAT WEER BEGINNEN
Jeugdappèl op vrijdag 22 september,
's avonds half acht, in het Ned. Herv.
Verenigingsgebouw te Zierikzee.
Ds. Huyser van Zonnemaire spreekt
over „Naar de kracht van elk lid".
Na de pauze wordt de film vertoond:
„Al wat gij hebt".
Alle jongeren vanaf 11 jaar hartelijk
welkom.
GEREFORMEERD JEUGDCENTRUM
De maand september betekent ook
voor de Bond voor Geformeerde Jeugd
organisatie een hernieuwde start van
het jeugdwerk. Niet alleen de 43.000
jongens en meisjes zullen weer met
enthousiasme aan de slag gaan, maar
ook het leiderscorps zal zijn krachten
geven aan de ruim 2300 plaatselijke
clubs. Zij zullen daarbij ondersteuning
ontvangen van 240 mentoren die op een
drietal instructiemiddagen in elf pro
vinciale hoofdsteden zich nader op hun
taak zullen bezinnen in totaal dus in
33 bijeenkomsten.
Daarnaast zijn er scholingsmogelijk
heden voor de leiding van de 8—12-
jarigen clubs in een vijftal instructie
weekend welke gehouden worden in
Ommen, Rotterdam, Wijk aan Zee en
Huis ter Heide.
Ook de leiding voor het 12^16-ja-
rigenwerk staan weekends ten dienste.
Één in het komende najaar in Ommen,
een ander in het volgende voorjaar op
het Gereformeerd Jeugdcentrum „De
Witte Hei".
De Bond voor Gereformeerde Jeugd
organisatie hoopt daarmee zoveel mo
gelijk leiders en leidsters te confronte
ren met de mogelijkheden van modern
jeugdwerk, terwijl een en ander tevens
een stimulans kan zijn voor een ieder
die overweegt zijn krachten aan dit
werk te geven.
O ff f o i
berichten
KORT VERSLAG van de vergadering
der Classis Tholen der Gereformeerde
Kerken op 31 augustus 1961.
De vergadering werd geleid door Ds.
van Egmond.
In het openingswoord staat de praeses
stil bij het overlijden van br. van Driel,
ouderling van Tholen. Hij feliciteert Ds.
Stoffels met het beroep naar Laren en
wenst de kerken van Rilland-Bath en
Krabbendijke spoedige voorziening in de
vacature toe.
Notulen worden gelezen en credentie-
brieven nagezien.
(vervolg op pag. 3)
GEESTELIJKE VOLKSGEZONDHEID
Voor mij ligt het 4e Jaarverslag van de Stichting „Dienst voor de Geestelijke
Volksgezondheid", en wel over het jaar 1960. Ik meen, dat het goed zou zijn,
wanneer deze Dienst wat nadere bekendheid zou krijgen, want het werk, dat
hier verricht wordt, is het ten volle waard.
Eigenlijk is deze dienst ontstaan uit de z.g. „Nazorgdienst" van „Vrederust"
in Bergen op Zoom. Wat toch was het geval?' Indertijd kwam men al meer
tot het inzicht, dat vele patiënten ontslagen konden worden en in vele gevallen
ook tot hun werk konden terugkeren, als zij maar onder voldoende toezicht
bleven. Niet alleen betekent dit immers een vreugde voor de betrokkene en
hun gezinnen, maar ook het genezingsproces kan bevorderd worden, wanneer
men zijn plaats in de maatschappij terugvindt.
In nauw verband hiermede stond, dat er allerlei nieuwe geneesmiddelen en
behandelingsmethoden konden worden toegepast, waardoor vroeger „hopeloze
gevallen" nieuwe kansen kregen.
Maar geleidelijk aan breidde dit werk zich gelukkig zodanig uit, dat
het niet voldoende was, dat een arts van „Vrederust" zich enige dagen per
week hieraan wijdde, maar aan afzonderlijke dienst met een psychiater en
districtsverpleegster dringend noodzakelijk werd. Met medewerking van alle
niet-R.K.-instanties is toen de Dienst voor de Geestelijke Volksgezondheid
opgericht. De Rooms-Katholieken hebben n.l. hun eigen dienst.
Leider van de Dienst is de psychiater Dokter J. Dorsman, terwijl Zr. A.
Voprèn al sedert vele jaren als districtsverpleegster fungeert.
De Dienst ontvangt van Rijk, Provincie en Gemeentebesturen een gezamen
lijke subsidie van ca. 46.000,
Wanneer men nu het jaarverslag doorleest, komt men onder de indruk van
de vele noden die er zijn, maar ook van de prachtige hulp, die geboden kan
worden. Statistieken kunnen soms dor zijn, maar hier stellig niet. Onder „reden
van afvoering" staat b.v. „Aanpassing gestabiliseerd 43 personen". Dat betekent
in gewoon-Nederlands, dat 43 personen de hulp van de dienst niet meer nodig
hebben en tot het normale leven zijn teruggekeerd.
Het werk van de sociaal-psychiatrische dienst heeft twee kanten de na
zorg van ontslagen patiënten, en de voorzorg.
En het is juist deze voorzorg, die wat meer bekendheid verdient. Hoe dik
wijls wordt iemand, die licht geestelijk gestoord raakt, niet onbillijk beoordeeld,
omdat men niet inziet, dat het hier een geval van ziekte betreft. Er komen
conflicten*in het gezin en in de maatschappij, terwijl ook de dominee niet weet,
hoe hij met deze man of vrouw aan moet. Tijdige raadpleging van een zenuwarts
kan heel veel narigheid voorkomen en in tal van gevallen kan ook de weg tot-
genezing worden gevonden. Maar daartoe zal in vele gevallen ook nodig zijn,
dat de patiënt in maatschappelijk opzicht hulp ontvangt. Welnu, deze hulp
kan de Dienst bieden. Een dreigende opname in een psychiatrische inrichting
kan hierdoor meermalen voorkomen worden.
Het is dus wel prachtig werk, dat hier verricht wordt, waarmede we ook
als Gereformeerden te maken hebben. In het Stichtingsbestuur heeft zitting een
lid van de Vereniging voor Geestelijke Volksgezondheid op Geref. Grondslag.
46 leden onzer kerken hebben in het afgelopen jaar onder toezicht van de
Dienst gestaan of de hulp er van genoten.
De tijd is wel verre achter ons, dat geestelijk gestoorden werden beschouwd
als „door de duivel bezeten" zonder meer. We hebben met zieken te maken
en een psychiatrische inrichting is al meer een ziekenhuis geworden. En bij
deze genezing van zieken is de sociaal-psychiatrische dienst een onmisbaar
iets geworden.
In nauw verband met de Dienst is ook opgericht een Medisch-Opvoedkundig-
Bureau (een z.g. M.O.B.) voor kinderen die uitzonderlijke leer- of gedrags
moeilijkheden geven. Maar daarover kunnen we beter eens afzonderlijk spreken.
En als „toepassing van de preek" geven we hier gaarne het adres en de
spreekuren van de dienst
Dienst voor Geestelijke Volksgezondheid in de provincie Zeeland
Adres: Loskade 27, Middelburg, Telefoon 2938.
CONSULTATIEBUREAUS
GOES: Medisch Centrum, Beatrix/tan. Ie dinsdag van de maand 1011 uur,
3e vrijdag van de maand 1011 uur
THOLEN Groene Kruisgebouw, le vrijdag van de maand 34 uur
MIDDELBURG: Loskade 27. le woensdag van de maand 1011 uur,
3e dinsdag van de maand 23 uur
OOSTBURG: Groene Kruisgebouw. 4e dinsdag van de maand 1011 uur
TERNEUZENGebouw Dienst Maatsch. Zorg, Schoollaan 10.
4e dinsdag van de maand 34 uur.
VLISSINGEN Medisch Centrum, Julianalaan 4. le woensdag van de maand
23 uur, 3e woensdag van de maand 23 uur
ZIERIKZEE Groene Kruisgebouwjanne Wekken. 2e dinsdag van de maand
1011 uur.
PsychiaterJ. Dorsman. DistrictsverpleegsterA. Vooren.
A. ELSHOUT.
Vragen omtrent deze rubriek te zenden aan Ds. A. Elshout, Beatrixlaan 17,
Koudekerke.
Feuilleton
door
J. BRANDENBURG
Een verhaal uit de bezettingstijd
XLIX
Op dat ogenblik kwam de kapitein op het tweetal toe
en nam Henk en zijn kameraad scherp op. Een eigenteelt
sigaar bungelde tussen zijn lippen.
Hij schoof zijn pet naar zijn achterhoofd en zei, met
een knik naar de piloot
Jij en je makker worden zeker afgehaald in Ter-
neuzen
Henk keek hem onthutst aan, doch herstelde zich ter
stond.
Hoe zo vroeg hij, tijd winnend.
De kapitein gaf hem een knipoogje en zeiBlijven
jullie maar een beetje in mijn buurt, dan komt het wel in
orde. Begrepen
Hoe wist de man het vroeg Henk zich verbaasd af.
De boot legde aan en twee marechaussee's kwamen de
loopplank over en stelden zich op de boot aan weerszijden
van het plankier op. Alle persoonsbewijzen moesten wor
den gecontroleerd. De Duitse militaire auto verdween
met de officier en een paar soldaten. Dat vond Henk
alvast een opluchting. Ook de overige soldaten gingen
aan wal.
De mensen verdrongen zich naar het plankier, maar
Henk en de piloot hielden zich wat op de achtergrond,
in de nabijheid van de kapitein.
Zij behoorden tot de laatsten. Toen kwam de kapitein
naar voren en gebaarde Henk hem te volgen. Hij schoof
langs de linkse politie en gaf deze een knipoogje. De
beide jongens lieten hun persoonsbewijs zien. De politie
man bekeek ze zeer zorgvuldig en zei met een duidelijke
stem
In orde, ga maar aan wal
Henk begreep, dat deze een „goeie" was.
Ze zetten hun voetreis voort naar Clinge, aan de Bel
gische grens en het was laat in de avond toen ze daar
aankwamen.
Wachtmeester de Kuinder was met hun komst op de
hoogte.
Ik breng jullie bij tante Beth, zei hij. Daar moet je
blijven tot je gehaald wordt. Hoe lang dit duren zal, weet
ik niet. Dat kan twee dagen zijn en het kan ook een week
zijn. Dat hangt van de omstandigheden af.
„Tante Beth" woonde aan de buitenkant van het dorp.
Het scheen een klein boederijtje.
De Kuinder leverde hem bij de achterdeur af en ver
trok meteen weer.
Ze was een klein vrouwtje met bolle wangetjes en een
wipneus. Haar witte muts omlijstte een rond gezichtje en
ze keek alsof er geen oorlog en levensgevaar op de we
reld bestonden.
Kom maar mee, zei ze.
Ze werden in het achtervertrekje gebracht, waar nog
twee jonge kerels zaten, die zich als Piet en Gerrit voor
stelden. Aan hun spraak merkte Henk direct, dat ze geen
Zeeuwen waren. Natuurlijk ook onderduikers.
We benne hier ondermekaere en asse we niet te
hard praete dan kenne we hier zegge wat ter op 't harte
leit, zei „tante Beth".
Zonder wat te vragen schoof ze een paar boterham
bordjes voor de beide jongens beladen met grote boter
hammen, dik belegd met kaas en ham. Ze kregen er een
grote kop zwarte koffie bij.
De andere onderduikers praatten over „de ploeg van
Dolf", die op België aan werkte ze hadden het over
„Huize Musica", waar een sterk ondergronds verzet
scheen in de maak te wezen ze hadden het over een
dokter, die veel ondergronds werk deed, en de jongens,
die naar Duitsland moesten, bloed in de urineblaas spoot,
zodat ze door de Duitse dokter werden afgekeurd.
Tante Beth schudde bedenkelijk het hoofd.
Jullie kletsen weer veul te veul, waarschuwde ze.
Waarom vroeg er een. We benne hier ommers
onder mekaar
Van zwiegen heit ter nog nooit iemand berouw ge
had, zei ze.
De jongens zwegen en keken naar Henk en de Engelse
piloot, die nog geen woord gezegd had.
Na de maaltijd nam tante Beth een stallantaarn en zei
tegen Henk
Kom nou maar is mee met je makker, dan zal ik
je slaapplekkie is anwiezen.
Ze ging hen voor de schuur in. Er stond een ladder
tegen een berg hooi.
Klautert ter maar is op, zei ze.
De beide jongens deden het en werden door tante Beth
gevolgd.
Hier ken je slapen. Dekes kriegen je nie, want as
de Moffen komme of de zwarthemden motte ze niks
kenne vinden. As ter onraad is, hei je hier een luuk, daar
krupe je maar in en dan kom je in een hok, waardat ze
je niet zo gauw vinde zallen. En genacht. Geen lucifers
gebruke en no smoke, dat is hier verboje.
- Did you get it vroeg Henk aan de piloot.
Deze knikte.. Het lantaarnschijnsel verdween en het was
pikdonker.
Henk had het gevoel, dat ze hier volkomen veilig wa
ren en het duurde maar kort of ze sliepen. Geest en li
chaam konden zich ontspannen.
Drie dagen later werden ze 's avonds laat weggehaald
door De Kuinder.
Indikke duisternis ging het op weg het Zuiden in. Langs
zijpaadjes ging het de grens over en daar werden ze in
handen overgedragen aan „La Brigade Blanche", de Wit
te Brigade. Ze kregen Belgische papieren en de tocht
ging Zuidwaarts door een dicht bos, drie uur achtereen
maar lopen, door een dikke duisternis, over een smal,
bijna onbegaanbaar pad, vol oneffenheden, gaten en mols
hopen en boomwortels. Kennelijk was het een smokkel-
weggetje, dat men alleen vond en houden kon wanneer
men er goed mee op de hoogte was.
(Wordt vervolgd)
