eeuwóe
S^erkbode
KNIPSELS met kanttekeningen
Hel Evangelie
in Vlaanderen
cYïleditatie
17e JAARGANG No. 7
18 AUGUSTUS 1961
OFFICIEEL WEEKBLAD TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND
Redacteur: Ds. W. C. van Hattem, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150) 22 48
Medewerkers J. A. van Bennekora, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. D. J. Couvée, Bennekom
Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, Oud-VossemeerDr. P. C. Kraan, Vlissingen
Ds. J. v. d. Leek, Kapelle Ds. P. van Til, Middelburg Mej. F. A. Groot Nibbelink, Grijpskerke
en ontkom Mevrouw C. van Zwedenvan Alkemade, Goes J. Wattel, Gapinge.
f
Abonnementsprijs
3,per halfjaar
bij vooruitbetaling
Advertenties
12 cent per mm.
Bij abonnement lager
Losse nummers 12 ct.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, Tel. 2438
Giro no. 42280
vy
A
,,Wie antwoovd geeft, voordat hij hoort, dien is het
tot dwaasheid en smaad."
Spreuken 18 13.
Als spreken zilver is en zwijgen goud, dan is luisteren niet te betalen.
Voor redenaar kunnen we in de wieg gelegd zijn, maar om werkelijk
te kunnen luisteren moeten we opnieuw geboren worden. Want luisteren
vraagt dat we de problemen, de noden, de vreugden, de vaak onbe
duidende zaken van de ander minstens even hoog aanslaan als onze
eigen problemen, vreugden en vaak even onbeduidende zaken.
Luisteren vraagt aandacht, vraagt werkelijke belangstelling met die
ander, doet ons onszelf uitschakelen en de ander voor de volle 100 °/o
inschakelen, ook als wat hij zegt niet om aan te horen is.
In ons brein ligt vaak een goed gesorteerde verzameling antwoorden
klaar. Wij hebben zo maar onze antwoorden gereed bij sterfgevallen,
ziekten, bruiloften en partijen, voordat we ook maar iets geproefd hebben
van het werkelijke verdriet om een dode, de strijd van een zieke, de
vreugde en de spanning van een bruiloft.
We antwoorden voor we echt gehoord hebben en ons antwoord wordt
een slag in de lucht, kwetsend voor de ander en tot dwaasheid en smaad
voor ons zelf, hoe hoog we misschien ook als spreker aangeschreven
staan.
Hier ligt een dodelijk gevaar voor elke ambtsdrager, in het bijzondere
en in het meest bijzondere ambt, dat der gelovigen.
En niet alleen onderling. Ook tegenover God hebben we vaak zo gauw,
zo glad ons antwoord klaar. Als God b.v. ons onze zonde aanwijst, laten
we Hem vaak niet eens uitspreken en antwoorden we ik ben een zon
daar, zonder dat we er een kleur van schaamte bij krijgen, omdat we niet
gewacht hebben tot God klaar was concreet Zijn heilige vinger inderdaad
op onze meest eigen rotte plek te leggen.
We hebben vaak te kleine oren, omdat we een te grote mond hebben.
En Hij die werkelijk recht van spreken heeft, omdat Hij zo buiten
gewoon goed kan luisteren, in Zijn Zoon Jezus Christus, die Zijn oor
vlak aan onze mond heeft gebracht, Hij laat Zich soms maar over
schreeuwen door onze onnozele opmerkingen en zwijgt verschrikkelijk.
Hij wacht tot we gaan inzien dat wij pas recht van spreken hebben
als wij van ons grote voorrecht om te luisteren ten volle gebruik hebben
gemaakt.
Want eerst als we echt gehoord hebben wat Hij tot ons zeggen wil,
kan ons antwoord geformuleerd worden. Schuchter en aarzelend vaak,
maar vol van de verbazing om Zijn Woord, dat waarlijk vlees is gewor
den, en schatten in zich bergt die we eerst ten volle na dezen zullen
verstaan.
Haamstede C. M. BOERMA.
Wie wat zuidelijker komt beseft plots
hoe weinig we m Nederland eigenlijk
van Rome afweten, natuurlijk we weten
wel iets, maar toch zo langzamerhand
krijgt de gedachte steeds meer voet,
dat Rome en de Reformatie toch eigen
lijk veel dichter bij elkaar staan dan
we eigenlijk altijd gedacht en geleerd
hebben. Wanneer we zover zijn, dan
is een bezoek zuidelijker wel aan te
raden.
We' brengen thans onze vacantie
door aan de Vlaamse Zuidwestkust en
waren getuige van een zeewijding,
waarbij een processie met allegorische
groepen en garnalenvissers te paard
door de straten en langs de zeedijk
trok met medevoering van het aller
heiligste" onder een baldakijn. Aange
komen op het centrum van de zeedijk
werd een mis gelezen en vervolgens de
zee gewijd. We bezochten een kerk,
waarin een grote affiche hing Waarin
men opgewekt werd deel te nemen aan
een boet-processie, met als vooruitzich
ten een volle aflaat over zeven jaren.
Het was in diezelfde kerk waar we onze
ballpoint leenden aan een paar kinde
ren, die een briefje wilden invullen voor
een bepaalde voorbede. We hebben
over hun schouders meegelezen, wat zij
opschreven en vervolgens in de bus de
poneerden „opdat het niet zal rege
nen". Hier leren we Rome anders ken
nen dan in ons eigen land, maar hier
leren wij ook de kracht van het Evan
gelie kennen. Wie beschrijft onze ver
rassing toen we bij aankomst en in onze
brievenbus en op de tafel in het bureau
van tourisme een exemplaar van het
„Vlaams Kerkblad" zagen, dat juist
deze dagen hier langs de kust in de
Zuidwesthoek huis aan huis verspreid
was. En dan te horen hoe door simpele
mededelingen hierin sommigen hun weg
gevonden hebben naar een predikant.
Hoe een jongeman lezend dat er in de
Panne een bijbeltentoonstelling gehou
den werd, dezelfde dag al op de ten
toonstelling was en zijn hart uitstortte.
Dan besef je hoe vaak wij vergeten hoe
rijk we zijn, hoe dikwijls we het alle
maal zo gewoon vinden, hoe weinig
soms onze kerkgang een feest is, als je
daartegenover dat oude baasje stelt dat
met tranen in de ogen zondagmorgen
in de kerk zat te jubelen van de glorie
van zijn Heiland. Dan besef je ook
hoe wij maar al te makkelijk alle ver
schillen met 'Rome verdoezelen omdat
oecumene iets anders vraagt. Maar wat
werkelijke oecumene is, samen roemen
in het kruis van Christus en de verlos
sing door zijn bloed, dat ga je hier
verstaan. Dan kom je in kleine kerkjes
berekend op een zestig kerkgangers,
maar wat een blijdschap, wat een ont
roering over het heil in Christus.
En dan ga het bij ons eens proberen
om midden in het seizoen op een door-
de-weekse avond een spreekbeurt te
houden. Maar de heer Sluys uit Boe-
chout probeerde het in de Panne en de
kerk was vol. Hij sprak over „geloof
en commerce". Een zakenman die ge
tuigenis van zijn geloof aflegt en die
anderen uitnodigt om te komen luiste
ren naar wat de Here Jezus voor hem
betekent. Ik weet het niet, maar toch
kan ik me niet aan de gedachte ontwor
stelen, dat er heel wat zakenlieden zou
den zijn, die zeggen zouden ja maar
ik moet aan mijn zaak en mijn gezin
denken en die voor zoiets verstek zou
den laten gaan. De heer Sluys niet al
zo, hij sprak over geloof en handel, die
elkaar uitsluiten wanneer de kerk van
het geloof een handeltje gaat maken,
die elkaar insluiten wanneer onze han
del onder Gods opzicht gesteld wordt.
In een rooms land getuigt een protes
tants zakenman van zijn geloof in
woord en. geschrift en steeds weer zijn
er mensen die getroffen worden door
het Evangelie.
Wanneer wij naar onze maatstaven
(vervolg 4e kolom bovenaan)
DE PINKSTERGROEPEN
Op de, ook dit voorjaar gehouden,
jaarlijkse predikantenvergadering van
de Christelijke Gereformeerde Kerken
hield ds. L. Floor jr., een referaat over
het werk van de Heilige Geest en de
Pinkstergroepen. Een uitgebreid ver
slag van dit referaat troffen we aan in
„De Wekker" en we geven er gaarne
iets van door.
Ds. Floor begon met te zeggen, dat
het ons op moet vallen, dat bij alle
critiek, die er valt uit te brengen
deze beweging de aandacht vraagt voor
enkele puur bijbelse dingen. Daarom
moeten wij ons ook nu afvragen wat
wij moeten doen met de Schriftgege-
vens over de vervulling met de Heilige
Geest en de gaven des 'Geestes, waar
de Pinksterbeweging ons voor plaatst.
Hij vraagtKan de Pinksterbeweging
geen pneumatologisch appèl op de Kerk
zijn
„En dwingt de nood van de wereld en
niet minder die van de kerk ons niet
om ons weer op het Pinkstergebeuren
in 'zijn bijbelse volheid te gaan bezin
nen
Bij het lezen van het Nieuwe Testament
merken we dat er sprake is van een met
bijzondere charismata gepaarde Gees-
tesdoop. Hoe moeten wij dit vandaag
verstaan
Wanneer wij gaan luisteren naar wat
de Schrift over Pinksteren zegt, dan
valt ons allereerst op, dat Pinksteren
niet op zich zelf staat, maar in heel
nauw verband met de andere heilsfeiten
moet gezien worden. Pinksteren is de
vrucht en de voltooiing van de andere
heilsfeiten
Nu staat het heilsfeit van Pink
steren in heel nauw verband met Hemel
vaart. Hemelvaart betekent onder meer,
dat Jezus de heerschappij heeft aan
vaard, dat het koninkrijk er nu is. En
dit rijk is er nu op de wijze van de
Geest. Eén van de voornaamste bezwa
ren tegen de Pinksterbeweging is, dat
het verband tussen Hemelvaart en Pink
steren niet in het oog wordt gehouden.
Wie dit verband verwaarloost moet op
de een of andere manier scheef gaan.
Als heilsfeit is het Pinkstergebeuren on
herhaalbaar, maar wel moet het mach
tige gebeuren op de Pinksterdag in ons
leven en in onze kerken doorwerken
Is er bij de Pinksterbeweging het grote
gevaar, dat men de Schriftgegevens over
de Geestesdoop veel te veel gaat over
schatten en tot het een en het al van
de Bijbelse verkondiging maakt, bij ons
is er het niet minder grote gevaar, dat
wij voor deze Schriftgegevens nauwe
lijks enige belangstelling hebben.
De opgave is om op een Bijbels verant
woorde wijze over de vervulling met de
Heilige Geest en de gaven des Geestes
te spreken. We zullen dan aan alle
Schriftgegevens recht moeten doen.
We zullen oog moeten krijgen voor de
twee hoofdmanieren in het werk van
de Heilige Geestde momentane, dié
zich vooral voordoet op knooppunten
in de kerkgeschiedenis en de geleide
lijke, waar de apostel Paulus in de brief
aan de gemeente te Efeze de aandacht
voor vraagt.
De Schrift kent in het werk van de
Heilige Geest „normale" wegen en „a-
normale" wegen, die wij niet alleen voor
zeer bepaalde critische situaties mogen
reserveren.
De ervaring van de Pinksterdag mogen
we niet tot norm voor iedere christen
verheffen. Er is ook een geleidelijk vol
worden en vol stromen met de Heilige
gaan meten, dan zouden we geneigd
zijn te zeggen, dat de zaak van het
Evangelisch Christendom er maar
slecht voorstaat in zulke streken als de
Vlaamse Zuidwesthoek en daar niet
alleen maar op vele plaatsen in België,
kleine kerkjes, kleine groepen, veel te
genwerking en wat al niet meer, maar
wie goed ziet, ziet dat de Kerk leeft,
dat God doorgaat met zijn werk on
danks alle menselijke tegenwerking.
We hoorden er nog iets van toen de
heer Sluys ons vertelde, hoe juist deze
week de vergunning was afgekomen
voor de bouw van een nieuwe Gerefor
meerde Kerk in Boechout. Tot driemaal
toe heeft het r.k. gemeentebestuur ge
weigerd, maar nu hebben de gedepu
teerde staten, eveneens allen r.k., hun
goedkeuring aan het project gehecht,
zodat binnen afzienbare tijd in het cen
trum van Boechout een grote protes
tantse Kerk zal verrijzen aan het Onze
Lieve Vrouweplein.
Het wonder van Boechout, zo noem
de de heer Sluys zijn boek waarin hij
verteld heeft hoe het Evangelie daar
om zich heen gegrepen heeft. Het won
der gaat door, ook in het afkomen van
de vergunning voor de kerkbouw zien
we God is getrouw, zijn plannen fa
len niet, Hij kiest de zijnen uit, Hij
roept die allen. En het wonder van
Boechout zal niet tot Boechout beperkt
blijven, ook in de Zuidwesthoek zijn de
velden wit om te oogsten, want ook
hier leeft de vraag naar een genadig
God.
Er zijn mensen geweest, die het boek
van de heer Sluys kilometers ver heb
ben weggeworpen, omdat het aan de
verhouding tot Rome's kerk schade zou
doen, omdat het onwaarschijnlijk zou
zijn. Wellicht dat het voor noordelijke
oren onwaarschijnlijk klinkt, maar daar
om is het dat nog niet, het is de on
waarschijnlijkheid van het Evangelie
dat de Waarheid is. Het Evangelie,
dat ook in Vlaanderen een kracht Gods
tot zaligheid is en aan de verbreiding
waarvan ook u kunt meehelpen door
bij te dragen in de bouw van Boechouts
Kerk. Mocht u het gironummer niet we
ten, het is het nummer 382955 van de
Nederlandse Postgiro ten name van de
School met den Bijbel in Boechout en
zet u dan op het strookje voor Kerk
bouw.
Midden in een overwegend roomse
streek zal straks een grote gereformeer
de kerk staan, laten we meebouwen.
v. H.
Geest.
Het is zeer wel mogelijk, dat de Geest
ook in onze voorwaar geen gemakke
lijke tijd door middel van bepaalde
„doorbraken" en „uitstortingen van ga
ven" de kerk tot nieuw leven wil bren
gen.
We moeten er eerder vurig om bidden
dan er afwerend tegenover staan."
Dat men ook binnen de Chr. Geref.
Kerken zich op het probleem van de
Pinkstergroepen bezint blijkt wel uit
het bovenstaande. Een winstpunt is
daarbij dat ds. Floor wijst op het ver
band van Hemelvaart en Pinksteren en
er bij aantekent, dat wie dit verband
uit het oog verliest scheef moet gaan.
Helaas komt er verder geen andere
critiek meer voor dan dat men de
Schriftgegevens over de Geestesdoop
veel te veel gaat overschatten. Gaarne
hadden we echter gezien dat verder
doorgegaan was op het punt, o.i. de
punten, waar men begint scheef te
gaan. Hieruit zou misschien wel eens
kunnen blijken, dat we voorzichtig moe
ten zijn met woorden als pneumatolo
gisch appèl aan de Kerk. Men versta
mij goed, het gaat er niet om dat wij
abrupt „neen" zeggen tegen de Pink-
terbroeders, maar dat wij niet te snel
„ja" zeggen, althans niet voordat we
teruggegrepen hebben op de kern van
hun leer en die aan de Schrift getoetst
hebben. Daarom zijn we het van harte
met ds.- Floor eens als hij zegtDe
opgave is om op een Bijbels verant
woorde wijze over de vervulling etc. te
