eeuwóe 3£erkkode TROUW r~ WAT IS DE MENS? KNIPSELS met kanttekeningen c17lecLitatie 16e JAARGANG No. 43 21 APRIL 1961 OFFICIEEL WEEKBLAD TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND Redacteur: Ds. W. C. van Hattera, Herengracht 15, Terneuzen, Telefoon (0 1150) 2248 Medewerkers J. A. van Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen Ds. D. J. Couvée, Bennekom Drs. A. Elshout, Koudekerke Ds. A. Koning, Oud-Vossemeer Dr. P. C. Kraan, Vlissingen Ds. J. v. d. Leek, Kapelle Ds. P. van Til, Middelburg Mej. F. A. Groot Nibbelink, Grijpskerke Mevrouw C. van Zwedenvan Alkemade, Goes J. Wattel, Gapinge. Abonnementsprijs 3,per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 12 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 12 ct. Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, Tel. 2438 Giro no. 42280 Terwijl we dit artikel schrijven staan de kranten vol over de succesvolle ruimtevaart van de Russische majoor Gagarin. Het is de mens gelukt een mens de ruimte in te zenden en deze behouden op de aarde terug te bren gen. We realiseren ons hoe verbluffend knap de mens geworden is, daar wordt een capsule met een ruimtevaarder in een baan rond de aarde gebracht, de aarde wordt rondgecirkeld en zie daar komt de capsule veilig terug en de in zittende, die als eerste mens door de ruimte cirkelde stapt gezond en wel te rug op de aarde. Wat een wetenschap en wat een vooruitgang, wat een voor uitgang van de wetenschap We denken aan psalm 8, waar van de mens staat ,,Gij doet hem heersen over de werken uwer handen, alles hebt Gij onder zijn voeten gelegd". En als er van deze mens gezegd wordt, dat hij bijna goddelijk gemaakt is, dan verstaan we deze woorden nu misschien beter dan ooit tevoren. Maar diezelfde kranten, die ons het bericht van de eerste geslaagde ruimte- vlucht meldde, die zelfde kranten staan dag aan dag vol met andere berichten ook, we denken slechts aan het nieuws uit Algerije, Laos, Congo, Angola en Zuid-Afrika gebieden waar men elkaar dreigt te verslinden, berichten waaruit blijkt hoe voor velen de mens en de menselijkheid niet meer mee schijnen te tellen en het elkaar beestachtig verslin den en afslachten de gewoonste zaak van de wereld geworden schijnt. Bijna goddelijk en toch beestachtig. De mens van deze tijd, zoals Billy Gra ham eens zei, is een atlasfiguur met een verschrompelde ziel. Een groot intellect, maar geen hart. Bijna goddelijk, maar zonder God. Daarom zoals de apostel Paulus zegt zonder hoop in de wereld. Daarom kunnen we zo weinig echt blij zijn met de resultaten van de weten schap, we verwachten er immers niets anders van dan nieuwe onheilen, en we hebben geen hoop dat het ooit beter zal worden. Zo staat de mens van vandaag in de wereld bijna goddelijk, met heerlijk heid en luister gekroond en de schep ping zucht. En dit alles komt omdat deze mens, omdat wij als mensen, wij mensen, onze plaats zijn kwijt geraakt, de plaats van het bijna goddelijk. Dat is de plaats, die de Bijbel ons steeds weer aanwijst, want niet de hemelen vertellen des mensen eer, maar Gods eer. En niet hoe heerlijk is des mensen naam op de ganse aarde, maar O, Here, onze Here, hoe heerlijk is Uw naam. Deze plaats die de Bijbel ons wijst, die is het die ons er voor bewaart om te hoog te grijpen, om over onszelf heen te grijpen, deze plaats bewaart ons ook voor de moedeloosheid en voor de teleurstelling. Marsman zegt in één van zijn ge dichten van zichzelf ,,Deze mens verloor het geloof in wat sterker was dan hijzelf", om enkele verzen verder in dezelfde gedichtencyclus te wensen ,,laat mij te pletter slaan en bijten in het zand als een kreperend dier". Daar hebben we het hoge grijpen, gevolgd door de wanhoop en de ver twijfeling. En daar wil de Bijbel ons nu juist voor bewaren, daar wil God ons voor bewaren, en daarom vraagt Hij aan ons, mensen van de eeuw van de ruimtevaart weet ge hoeveel ster ren klevenEn je dan te realise ren, dat je het niet weet, maar dat Hij al die duizenden tezamen bij hun na men roept, dat Hij ze geroepen heeft, dat Hij heel dat universum in Zijn hand houdt He got the whole world in His hands en dat Hij om Zijns Zoons Christus wille mijn God en mijn Vader is. Die God, die de sterren bij name roept, die alles in Zijn handen draagt, die God onze Vader om Jezus' wil. Dan leer je psalm 8 weer zingen, helemaal zingen, en blij verwonderd deze regel wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet Een kleine mens bij al zijn grootheid en vernuft en toch geen moedeloze mens, omdat hij weet van God die naar hem omziet. Ruimtevaartuigen komen en gaan, straks worden er misschien geregelde diensten onderhouden van de ene pla neet naar de andere en ze vertellen al lemaal iets van het bijna goddelijk, maar de hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt het werk Zijner handen, ook in het tijdperk van de ruimtevaart. v. H. MEDITATIES Dat een enkele maal geen meditatie in de Kerkbode wordt opgenomen, dat zelfs na het paasnummer twee weken achtereen geen meditaties in ons blad verschenen, betekent niet dat deze moesten wijken voor andere artikelen, maar vindt zijn oorzaak in het feit, dat de gevraagde meditaties nieCof niet op tijd werden ingezonden. Gaarne doen we dan ook een beroep op alle collega's om hun meditaties op tijd in te zenden of indien het om één of andere reden niet mogelijk is er een te leveren, hier van tijdig kennis te geven, opdat voor zieningen getroffen kunnen worden. v. H. INTERKERKELIJK Ds. P. Visser uit Tilburg is van me ning dat velerlei samenkomsten, ge beurtenissen en acties ten onrechte met het woord interkerkelijk gesierd wor den. „Wanneer mensen uit verschillende ker ken samenwerken in welke aktiviteit ook maar, dan noemt men dat interker kelijk. En daarmee uit. Maar daarmede is het juist helemaal niet uit. Want het gebruiken van dit woord interkerkelijk voor al deze en soortge lijke activiteiten is helemaal niet juist en kan alleen maar verwarrend werken. Wanneer we ooit de verdeeldheid van de kerk van Christus willen onderken nen en overwinnen, dan zullen we het gebruik van het woord interkerkelijk voor alle bovengenoemde activiteiten volledig moeten uitbannen. Want daar voor het woord interkerkelijk te gebrui ken kan alleen maar de oplossing van het kerkelijk vraagstuk belemmeren. Wat betekent het woord interkerkelijk Kerkelijk betekent van de kerk uitgaan de, op de kerk betrekking hebbende. Dat is voor iedereen duidelijk. Even moeilijker is het woordje inter te dui den. Het is een latijns voorzetsel dat „tussen" betekent, maar dan „tussen" in de betekenis van: in betrekking staan de tot. Dus in de zin van er is iets tussen die twee. Interkerkelijk betekent dus er is iets tussen twee of meerdere kerken. Wat er is, moet dan nader blij ken. Dat kunnen allerlei aktiviteiten zijn. Maar het heeft iets met de kerken te maken. Niet met leden van die ker ken, maar met de kerken zélf. Daarvoor heet het inter-kerkelijk." Interkerkelijk wil dan ook zeggen „Dat is, dat er kontakt bestaat tussen kerken onderling betreffende gezamen- en wekte allen op om naar het voornemen van hun hart de Here trouw te blijven." (Hand. 11:23.) Goede voornemens zijn niet zo moeilijk. Je kunt er zo echt tevreden van genieten. Als een heiden gelovig wordt en zich laat dopen is dat een van de zwaarste stappen van zijn leven. Dan zijn die goede voornemens een kwestie van levensbeslissing voor hem, en zijn ze lang niet zo gemak kelijk als bij ons. Voor de meesten van ons is belijdenis doen een dank baar erkennen dat God van jongs af met ons bezig is geweest. Er gaat zeker wel strijd aan vooraf, maar toch niet de worsteling om los te komen van een door en door heidens verleden en misschien van een heidense familie. Maar in beide gevallen zijn de goede voornemens een reden om in een blijde stemming te zijn dat zijn goede voornemens namelijk altijd. En bovendien ziet een gelovige een leven voor zich onder de leiding van zijn levende Heer dat maakt de goede voornemens nog mooier, en uitvoerbaar. En zo nemen we ons vaker het goede voor. Als je jong ben bijvoor beeld, en vast van plan bent om je leven beter in te richten dan de oude ren van wie je de verkeerde voorbeelden voor je ziet. Of als je in de kerk getrouwd bent en echt je komend gezinsleven naar Gods wil pro beert te gaan inrichten. Bovenstaande tekst speelt ook in zo'n prille, blijde situatie. In Antio- chië is een grote en snelle uitbreiding van de kerk te zien zelfs heidenen bekeren zich tot de Heer de Messias van de Joden blijkt de Heiland van de volkeren te zijn. En nu komt uit Jeruzalem Barnabas als afgevaardigde om poolshoogte te nemen, om als het goed is de blijdschap van de moe derkerk uit te spreken en om de helpende hand te bieden bij de leiding van de jonge gemeente. En dïè taak heeft Barnabas verrassend helder gezien. Na zijn spon tane vreugde te hebben geuit over dit goddelijk betoon van genade komt terstond zijn aansporing om trouw te blijven. Ja, ik kan zeggen dat het één gepaard gaat met het ander. Goede voornemens, belijdenis doen, voortaan naar Gods wil willen leven, 't is prachtig. Maar hoe gauw komt de tijd dat het allemaal zo gewoon en vanzelfsprekend wordt, en dat je je de blijde stemnïing van toen niet meer in kunt denken Om er maar van te zwijgen dat het geloof je soms veel gaat kosten. Dan vol te hou den Er valt ook zaad in ondiepe grond, en dat schiet wel snel op, maar verwelkt weer even spoedig. En er is ook overwoekerend onkruid. Maar als Lukas, de schrijver van Handelingen, in die gelijkenis van het zaad Jezus' woorden over de goede bodem weergeeft, dan spreekt hij van „een goed en vroom hart", van „het woord uasfhouden" en van „vrucht dragen in volharding" zó komt die honderdvoudige vrucht Daar is trouw voor nodig. Trouw mist de uitbundigheid en dikwijls het entoesiasme van de eerste beslissing. Daarom is het vaak moeilijker te blijven dan te komen, moei lijker te houden dan te krijgen. Maar trouw is voor ons de beslissende eis als we vrucht willen dragen. Bloeiende bomen in het voorjaar zijn mooi. Maar de vrucht komt pas als de boom de hele lange zomer door blijft groeien. Het mag ons sterken dat er in bovenstaande tekst eigenlijk staat om naar het voornemen van hun hart bij de Heer te blijven". Dat betekent blijven bidden en blijven luisteren De rank aan de wijnstok. Gapinge. M. BOOT. lijk te voeren aktiviteiten. Dat kontakt bestaat dan door en in de kerkeraden. Maar als de kerkeraden dat kontakt niet hebben gelegd en het niet onderhouden, als de kerkeraden de aktiviteiten niet uitvoeren, dan is er geen sprake van inter-kerkelijke aktiviteit." Ds. Visser wijst er vervolgens op, dat hij in het geheel geen tegenstander van alle bestaande sóórten van samen werking is, deze integendeel van harte toejuicht, maar dat hier het woord in terkerkelijk niet past, ja belemmerend werkt op de oplossing van het kerkelijk vraagstuk. „Want men zegto, de samenwerking is hier zo aardig, de predikanten werken in verschillend terrein samen, bij Paas- en Kerkdiensten hebben ze om beurten de leiding, in de schoolvereniging is er ook volkomen harmonie en de dames van de ziekenkrans doen ook alles ge meenschappelijk. Neen, wat dat betreft, merk je hier weinig van de kerkelijke gescheidenheid En dat is juist het erge. Alsof die sa menwerking van gelovigen uit verschil lende kerken ook maar iets zou veran deren aan de verhouding van die ker ken zelf tot elkaar en alsof die samen werking niet een verhindering zou zijn voor het beleven van de verscheurdheid der kerk. Alle gebruik van het woord interkerkelijk, wanneer men bedoelt ak tiviteit van gelovigen buiten de kerk en de kerkeraad om, helpt mee om die ca mouflage ongewild natuurlijk, maar daarom niet minder waar te verster ken. Willen we eerlijk zijn dan moeten we dikwijls zeggeninterkerkelijk kunnen we niet samenwerken, daarvoor zijn de kerken niet rijp, daarvoor bidden we er ook veel te weinig om, dat willen we misschien niet eens. En daarom werken we als gelovigen maar samen. Maar laten we dat alsjeblieft niet inter kerkelijk noemen. Want dat is het niet. Hoe we het wel moeten noemen, weet ik ook niet. Maar beter geen naam, dan een verkeerde naam. En zeker geldt dat voor de naam kerk. Met die naam mo gen we vast niet sollen. Want hij be tekent van de Here (Jezus Christus). Daarom moeten we er zuinig op zijn." We geven deze opmerkingen van ds. Visser graag ter nadere overweging door, want inderdaad wordt het woord interkerkelijk veelal gedachtenloos en daarom vaak te onpas gebruikt. ACHTERSTAND VAN HET GEESTELIJK LIED Sedert enkele maanden verschijnt er een maandblad gewijd aan de geeste lijke muziek en in het bijzonder moder ne geestelijke liederen. In het aprilnum mer van dit blad, dat „Canto di Van- gelo" heet, komt onder meer een arti kel voor van ds. Joh. Heule over de „Hymniade". Na eerst het doel van de hymniade te hebben uiteengezet „De Hymniade is georganiseerd om drie re denen 1. Om te komen tot een bundel van nieuwe verantwoorde evangelisatie liederen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1961 | | pagina 1