STARTLIJN
Een praatje bij de
WAAR LIEFDE WOONT
Nieuws uit de Kerken
Nedm Bijbelgenootschap
Het gebeurt maar zelden, dat de uitgever van een krant ruimte in de
redactionele kolommen voor zich opeist. Maar nu onze kerkbode vanaf
volgende week een nieuwe koers uitgaat, willen we eens een praatje
houden met onze abonné's over de medewerkers, die zich bij het start
punt hebben verzameld.
In tegenstelling met voorheen, wordt de redactie slechts gevormd door
één persoon. Met de Zeeuwse Kerken is overeengekomen, dat deze post
moet worden bezet door een Zeeuws Predikant. Het lag voor de hand,
dat de keus viel op Dr. C. Stam, die algemeen het vertrouwen geniet en
reeds lang als eind-redacteur van de Zeeuwse kerkbode optreedt, als
opvolger van wijlen Ds. H. Veldkamp. Wij hopen zeer dat zijn gezond
heidstoestand het zal toestaan dat hij nog lange tijd als „captain" van
het medewerkersteam mag fungeren. Zijn hoofdartikelen zijn een weer
spiegeling van een verkwikkend ruime visie die hij heeft ten aanzien van
tal van vraagstukken die in de kerkelijke wereld aan de orde zijn.
Van de oude staf blijft natuurlijk ,,de Vossenjager". Dit zal algemeen
worden gewaardeerd. Ons is bekend, dat „ergens" in Zeeland een pre
dikantsvrouw, zodra de kerkbode in de brievenbus is gearriveerd, deze
grijpt en leest wat Ds. Koning nu weer in 't jagers-vizier heeft. Het stof
zuigen wordt daarvoor zelfs onderbroken. Ds. Koning zelf klaagt er
over dat zijn jachtterrein wat dun bevolkt raakt. Maar een ervaren jager
als hij is, zal nog menig diertje weten te verschalken
Ook Ds. van der Leek blijft zijn medewerking voortzetten. Zijn artikelen,
die zich kenmerken door een sterke pastorale inslag, worden alom ge
waardeerd. Hij komt echter met iets nieuws. Iedere 14 dagen zult U
„Uit een dagboek van een Predikant" de belevenissen van „een" predi
kant kunnen lezen. Dat hij zich aan deze arbeid wil zetten, stellen wij
op prijs.
Aan de „oud-medewerker" Ds. Couvée roepen we een speciaal welkom
toe. Dat hij, als vrucht van de hartelijke relatie die er altijd tussen hem
en onze firma heeft bestaan, ook nu bereid werd gevonden zijn arbeid
aan de kerkbode voort te zetten, zal velen verheugen. „Van de wijde,
ruige heide", blijft de titel van zijn rubriek. Van zijn journalistieke gaven
zullen onze lezers iedere 14 dagen weer kunnen genieten.
Ds. van Hattem te Terneuzen is ook geen onbekende in de kerkelijk-
journalistieke arbeid. Als medewerker aan de Groninger Kerkbode ver
zorgde hij regelmatig een rubriek. In onze kerkbode gaat hij een veertien
daagse rubriek verzorgen „Kort Kommentaar". Hij zal U in kennis
brengen met persknipsels uit de landelijke kerkelijke pers en die
van kommentaar voorzien. Ook hem heten wij van harte welkom in de
kring van medewerkers.
Ds. P. van Til, de nestor der predikanten uit Zeelands hoofdstad zal
iedere maand een artikel schrijven onder het opschrift„Een standpunt
in een brandpunt". De bedoeling van deze rubriek is, een bepaald onder
werp dat in de algemene belangstelling staat, te belichten. Wie Ds.
van Til kent zal toegeven dat dit een kolfje naar zijn hand is, al is de
opdracht niet eenvoudig.
Tot -zover de predikanten die aangezocht zijn. Maar ook anderen dan
predikanten zijn gevraagd medewerking te verlenen.
Bizonder prettig was het dat de heer van Bennekom, de directeur der
Chr. Kweekschool te Middelburg en een bekende figuur uit de onderwijs
wereld, bereid werd gevonden naast zijn vele werk ook maandelijks een
bijdrage te leveren in de rubriek „Uit de wereld van school en gezin".
Een wel bizondere rubriek zal door een driemanschap worden verzorgd,
nl. Drs. Elshout te Koudekerke, Dr. P. C. Kraan, Chirurg en Dr. A. J.
Boom, Psychiater, beiden te Vlissingen. In het eerstvolgend nummer zal
deze rubriek door deze heren zelf worden ingeluid.
Ook de jeugd is niet vergeten. Nadere mededelingen volgen hierover
later. Het principe zal zijn een rubriek „Vóór en dóór de jeugd".
Dikwijls werd ook gevraagd om een feuilleton. Dit zal een plaats vinden
in ieder nummer. Een verhaal dat zich afspeelt in de bezettingstijd in
Zuid-Beveland.
Er zal ook plaats zijn voor een rubriek „Ingezonden stukken". Maar
een rubriek in de meest uitgebreide zin van het woord. Ieder die iets
belangrijks heeft te zeggen aan onze lezers wordt hiertoe onder bepaalde
voorwaarden in de gelegenheid gesteld. Alles natuurlijk onder het wa
kend oog van de Redacteur.
„Kerknieuws" en „Meditatie" zullen wekelijks niet ontbreken, alsmede
de Officiële berichten en Predikbeurten.
Er zijn nog steeds enkele kerkeraden die ons wat in het duister doen
dolen wat de opgave van de predikbeurten betreft. Soms moeten hier
voor op het laatste moment vele „telefoontjes worden gevoerd". Mogen
we ook in dit opzicht Uw medewerking
Tot zover de plannen. Zo op 't eerste gezicht lijkt een en ander misschien
wat „overladen". Maar dat geeft nu juist de mogelijkheid in de nummers
wat variatie te geven. Mocht in de toekomst blijken dat een bepaalde
rubriek bizonder gewaardeerd wordt, dan kan altijd nog besloten worden
tot een veelvuldiger frequentie.
De uitgevers koesteren de hoop, dat de Kerkbode in nieuwe vorm „het
doen zal" en de lezers de natuurlijke propagandisten worden voor het
enig officieel orgaan voor de Gereformeerde Kerken in Zeeland. Moge
de Zeeuwse Kerkbode ook haar deel bijdragen tot een meerdere bloei
van het Gereformeerd kerkelijk leven in Zeeland.
De Uitgevers.
'SA/N
Deze dagen was Urk in het nieuws.
De Christelijke Gereformeerde kerk
heeft zich daar bijna enbloc aan het
kerkverband onttrokken. Volgens het
persbericht om enige geschillen in leer
en leven. Zij hebben zich aangesloten
bij de Christelijke Gereformeerde Ge
meenten in Nederland.
Op zichzelf niet zulk schokkend
nieuws. Misschien hebben we er meer
belangstelling voor, hoe het in midden
Afrika toegaat en wat de vergadering
van de V.N. aan resultaat zal opleve
ren. Daarbij vergeleken is wat daar op
Urk gebeurde maar kleingoed. De we
reld draait er wel om verder en het zal
de beurs in Wall Street en aan het
Damrak wel niet beïnvloeden.
Toch trok het m'n aandacht en ik
vond het verdrietig. Het is droevig,
dat we aan kerkscheuring zo langza
merhand gewoon raken. Als er iets is,
dat ons niet naar de zin is, iets, waar
we verschil van mening over hebben,
dan gaan we maar uit elkaar, dan gaat
ieder zijns weegs.
Laat niemand z-eggen „steek de
hand maar in eigen boezem". Ik weet
het ook wel. De wonden van '44 zijn
nog niet geheeld en de lidtekens trek
ken nog. Daarna hadden we Wolvega.
We weten van deze droeve dingen mee
te praten, helaas.
Daarom is er ook geen schijn van
leedvermaak, dat ik zeggen zou zo,
wat ons overkomen is, nu ook eens in
buurmans huis Ik vind het alleen
maar erg verdrietig. We weten, hoe
pijnlijk het is. En het zal ook onze
Christelijke Gereformeerde broeders
zeker pijn doen.
Maar, had dat nu gehoeven „Ver
schillen in leer en leven." We weten
verder niets bizonders. Het kan natuur
lijk, dat hier zulke diep ingrijpende
verschillen openbaar geworden zijn, dat
verder samenleven onmogelijk werd.
Als de fundamenten van.de belijdenis
worden aangetast, als de waarheid van
Gods Woord wordt geloochend of dis
putabel gesteld, als er een leven is, dat
met Gods geboden niet strookt en zulk
een levensgedrag wordt vergoeilijkt en
getolereerd, dan kan ik verstaan, dat
samenwonen moeilijk wordt. Dan zal
zelfs om de ere van de Naam des He
ren en om de reinheid van Gods ge
meente de breuk noodzakelijk zijn.
Nog eens, bizonderheden weten we
niet, maar het lijkt me toe, dat de ge
schillen wel niet zo diep ingrijpend zul
len geweest zijn. Ik heb zo de indruk,
dat de zuivere prediking van het
Woord Gods in de Christelijke Gere
formeerde kerk wel zowat veilig is ge
steld. Daar heb ik goed vertrouwen in.
En de levenswandel staat er zeker on
der de tucht van Gods geboden. Ik
twijfel er geen ogenblik aan.
Nu is het kerkelijk leven vaak wel
erg moeilijk. Het is nu eenmaal zo, dat
je anderen graag als mede-christenen
wilt erkennen en dat je toch niet kunt
samengaan. Ik heb geen moeite, om
mijn Roomse buurman als christen te
aanvaarden, maar ik ga niet met hem
naar de kerk en met sommige reforma
torische christenen zou ik er ook moei
te mee hebben.
Maar het is de vraag, of hier zulke
ernstige geschillen aanwezig waren. En
is om alle verschil van inzicht nu altijd
een breuk gewettigd Vraag het eens,
op de man af, aan alle leden van Uw
kerk, hoe ze over dit en dat denken.
Zou het altijd volkomen eenstemmig
zijn Ik betwijfel het.
En het leven Zouden we dan alle
maal eender moeten denken In onze
ZAAMSLAG
Laatste klap stuk je.
Dit is mijn laatste klapstukje. U hebt
wel gelezen, dat er met onze kerkbode
een en ander gaat veranderen. Nieuwe
heren, nieuwe wetten. Tot dit nieuwe
wetten behoort ook, dat plaatselijk
kerkelijk nieuws niet meer opgenomen
wordt. Ik kan dit besluit van de uit
gevers wel enigszins begrijpen. Zaam-
slag was eigenlijk de enige kerk. die
regelmatig plaatselijk kerkelijk nieuws
inzond. In andere kerkbodes is dat an
ders. Daarin bevindt zich meestal een
pagina, waarop elke plaatselijke kerk
over ruimte mag beschikken voor haar
eigen nieuws. Maar goed, het is niet
anders. Wij zullen ons bij het besluit
neer moeten leggen.
In dit laatste klapstukje deel ik nog
iets mee uit de laatstgehouden kerke-
raadsvergadering. Onder de ingekomen
stukken bevond zich ook nog een brief,
waarin aan de kerkeraad een naam
voorgesteld werd voor ons jeugdge-
bouw. De kerkeraad heeft de voorge
stelde naar niet overgenomen. Hij be
dacht reeds een andere naam. Welke
Dat zult u te zijner tijd horen.
Catechisaties.
A.s. maandag en dinsdag hoop ik
weer met de catechisaties te beginnen.
Ik verwacht een even trouwe opkomst
als de vorige winter.
De uren zijn als volgt
Maandagavond
5 uur jongens en meisjes van 13 en 14
jaar (eerste groep),
7 uur jongens en meisjes van 13 en 14
jaa r(tweede groep),
7J4 uur jongens en miesjes van 15 en
16 jaar,
S]/2 uur jongens en meisjes boven 16
jaar (eerste groep),
kerk doen we het zeker niet en in de
Christelijke Gereformeerde kerk ook
zeker wel niet. Maar hindert dat
Moet het nu altijd koekkoek-eenzang
wezen Moeten we binnen het kerk
verband allemaal precies naar hetzelfde
patroon zijn geknipt Is er dan geen
plaats meer voor de christelijke vrij
heid En moeten we elkaar niet ver
dragen, als dan een ander over som
mige dingen misschien wat anders
denkt dan wij zelf
Johannes 11 is een bekend hoofd
stuk in onze bijbel, maar het komt me
voor, dat velen het nog nooit goed ge
lezen hebben.
Als Jezus twee dagen te laat in Be-
thanië komt en zijn vriend Lazarus in
tussen reeds gestorven is, dan maken
Martha en Maria Hem hierover een
licht verwijt. Maar Jezus troost hen,
want, zegt Hij „Uw broeder zal op
staan".
Maar dan blijkt het, dat Martha over
dat opstaan anders denkt, dan Jezus.
Hier wordt nu echt even een verschil
van gevoelen openbaar. En dan is het
merkwaardig, dat Jezus zich niet haast,
dit recht te zetten. Hij zegt niet „nee
Martha, zö bedoel ik het niet, want zie
eensHij laat dit verschil nu eens
rustig voor wat het is, Hij laat het
zwemmen. Maar wel wijst Hij aan
stonds op zijn Persoon Ik ben de op
standing en het leven".
Als wij dat nu ook eens deden Bij
e.v. verschil van inzicht over dit en dat
elkaar wijzen op Jezus, die de opstan
ding en het leven is. Misschien zegt
iemand „ja maar, daar zit meer aan
vast, dat heeft z'n consequenties, dan
moeten we ook de lijn doortrekken"
en dan worden de puntjes op de i ge
zet en we horen van voortgaande re
formatie en wat dies meer zij.
Allemaal goed en best, dat het leven
z'n consequentie heeft, weet ik ook wel
en de liefde tot Jezus heeft het zeker,
maar het komt me toch voor, dat we
heel wat onenigheid konden overwin
nen en heel wat geharrewar konden
voorkomen, als we ook hierin eens het
voorbeeld van onze Heiland volgen.
„Kom, Martha, laat dat nu maar zwem
men, Ik ben de opstanding en het le
ven, gelooft Ge dat
En bovenal, als er onder ons nu eens
eenzelfde liefde woonde als in dat ge
zin in Bethanië. Wat hadden die men
sen elkaar lief. En wat hadden zij de
Here Jezus lief. En wat had Jezus hen
lief.
En waar oprechte liefde woont, daar
houden we elkaar wel vast. Niet, omdat
wij zo braaf zijn, maar omdat Jezus
óns liefheeft en ons bij elkaar houdt.
K.-B. v. d. L.
Dinsdagavond
iy2 uur jongens en meisjes boven 16
jaar (tweede groep),
8J/4 uur belijdeniscatechisatie.
Belijdeniscatech isatie.
Deze catechisatie heb ik op hetzelfde
uur gezet als de vorige winter. Nu zijn
er in onze gemeente nog enkele oudere
doopleden, die nog niet tot belijdenis
kwamen. Voor hen wil ik in onderling
overleg graag een apart uur vaststel
len. Ik hoop, dat zij daar gaarne ge
bruik van zullen maken.
M. den B.
Het Ned. Bijbelgenootschap verga
dert dinsdag 4 oktober a.s. in de Prins
van Oranje, Nieuwstraat 14 te Goes.
De huishoudelijke vergadering be
gint. des morgens om half elf.
Na deze vergadering een gezamen
lijke broodmaaltijd.
De dag zal worden besloten met een
openbare bijeenkomst, die om 14 uur
begint. In deze vergadering zal Ds.
S. O. Meeuwes, predikant in dienst van
het Zeister Zendingsgenootschap, aan
de hand van dia's spreken over het on
derwerp „Ontwikkeling van Kerk en
Zending in Suriname".
Wij zijn erg blij, dat Ds. Meeuwes,
zo juist teruggekeerd uit Suriname,
voor ons het woord zal voeren. Dit is
voor ieder bestuurslid een goede ge
legenheid om nader kennis te maken
met dit arbeidsterrein van het Neder-
landsch Bijbelgenootschap.
U behoeft bovendien niet alleen te
luisteren, want er zal gelegenheid zijn
voor discussie.
Er is vrije toegang voor iedere be
langstellende.