IVerandering op komst
EEN DOZIJN is meer dan twaaif
Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland
ZEEUWSE KERKBODE
ZESTIENDE jaargang No. 13
Berichten en opgaven Predikbeur
ten tot dinsdagsmorgens te zenden
aan de drukkers Littooij Olthoff,
Spanjaardstraat 47, Middelburg
Hoofdredacteur Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 5906.
Redacteuren Ds A. Koning, Ds B. van Mechelen, Ds Y. J. Tiemersma,
Drs A. Verschoor.
Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
VRIJDAG 23 SEPTEMBER '60
Abonnementsprijs: ƒ3,'— per half
jaar (bij vooruitbetaling).
Afzonderlijke nummers 12 cent.
Advertentiën 12 cent per mm.
Onze Zeeuwse Kerkbode ondergaat
een beetje verandering. De firma Lit
tooij Olthoff te Middelburg ver
zorgde de uitgave, maar krijgt nu ook
in oktober a.s. het recht van eigendom.
Zo is besloten op de Particuliere Sy
node van Zeeland.
Daar is vanzelf één en ander aan
voorafgegaan.
Dadelijk na de oorlog besloot de Sy
node om zelf als eigenares op te treden
van het kerkelijk orgaan. Vroeger was
dat niet het geval.
Deze stand van zaken gaf eerst wei
nig moeilijkheden. Er waren geen te
korten en dan loopt het als regel wel
aardig. Maarde prijzen gingen
stijgen en de uitgave werd moeilijker.
Toen deed zich de vraag voor wie
zal dat nu in orde brengen Een ker
kelijke vergadering is gewoonlijk niet
erg bevoegd om over zaken van de uit
geverij te oordelen. Er werd een rege
ling ingevoerd om e.v. tekorten op te
vangen. De kritiek kwam ook los, wat
iedereen kan begrijpen. Raadgevingen
kwamen er, die niet altijd uitvoerbaar
bleken. Intussen kwamen er vele plaat
selijke blaadjes, wat de grote uitgave
der kerkbode niet ten goede kwam. Het
werd een beetje worstelen.
Dankbaar blijven wij, voor verleende
medewerking, vermeerdering van abon
nementen maar het was niet afdoend.
Tenslotte is het de koers uitgegaan
van overdracht van het recht van uit
gave door de firma Littooij Olthoff.
Deze firma is met de uitgave dei-
kerkbode geheel vertrouwd, en wil het
risiko op zich nemen. De kerken be
houden haar orgaan, al zal de opzet
wat anders worden.
Dat deze firma het vertrouwen ge
niet van de kerken, behoef ik niet spe
ciaal te zeggen. Zij is dat ook ten volle
waard. Wij hopen, dat deze verande
ring gunstig zal werken en dat de kerk
bode daardoor als orgaan voor de, ker
ken haar bijdrage zal mogen leveren.
Door omstandigheden heb ik aan de
voorbereidingen weinig of niet deel ge
nomen. Maar ik stem er van harte mee
in, dat de uitgeversfirma ,,elk wat wils"
probeert te geven, en daartoe verschil
lende medewerkers heeft aangezocht.
Er komt zelfs een medisch-psychiatri-
sche rubriek.
In verschillende gevallen krijgt men
om de 14 dagen een beurt, opdat de
verscheidenheid tot haar recht zal ko
men. Er komen ook een paar maande
lijkse bijdragen. Volgende week krijgt
u de lijst van medewerkers onder de
ogen. Dan zult u bemerken, dat er voor
verscheidenheid wordt gezorgd.
School en gezin, de jeugd, een feuil
leton, enz., naast veel, dat tot nu toe
werd geboden. Zo gaat onze kerkbode
starten voor een volgende loop.
De samenwerking was totnutoe goed
te noemen. Vergaderingen van de re-
daktie werden weinig gehouden, om
dat het eigenlijke werk hier niet in ver
gaderen ligt, maar in het klaar maken
van artikelen.
Het is in Zeeland niet zo eenvoudig,
om van alle kanten de mensen bij el
kaar te krijgen. En, omdat de exploi
tatie niet bepaald een zaak van over
vloed was, ging men de te maken kos
ten ontzien. Ik wil bij deze gelegenheid
allen danken, die uit de verschillende
classes tot de redaktie toetraden, waar
bij de één een meer geregelde arbeider
zich toonde dan de ander. Maar, wij
hebben samen geprobeerd, om het ker
kelijk leven in Zeeland te dienen.
Het was een opmerkelijk verschijn
sel, dat onze kerkbode bij verschillen
de gelegenheden in ons land werd aan
gehaald, waar sommigen in eigen pro
vincie verstek lieten gaan.
Wil nu de nieuwe opzet in alle op
zichten slagen, dan hebben wij behoef
te aan medewerking. Abonnée worden
is van belang.
De kerkelijke pers heeft de daad
werkelijke steun nodig van ons allen.
Zeeland kan een goede kerkelijke pers
hebbenals wij allen meedoen. De
mooiste opzet lukt uiteindelijk niet,
wanneer wij er lauw tegenover staan.
Daarom vragen wij u dringend doe
meeGeef deze boodschap door en
laat zo de kerkelijke pers enige voor
lichting brengen, waar wij allen om
vragen.
Het spreekt vanzelf, dat de firma
Littooij Olthoff met het recht van
eigenaar spreken kan. Men heeft een
zeer royale houding aangenomen te
genover de Zeeuwse kerken maar
deze kerken zullen op haar beurt de
rechten van de eigenaar hebben te er
kennen.
Persoonlijk geloof ik, dat wij op
deze wijze gezonde verhoudingen heb
ben. Wanneer alle kerken tegelijk hét
recht van eigendom hebben, en wij ken
nen geen vaste vertegenwoordiging
van de kerken, dan kunnen hieruit
gauw moeilijkheden voortvloeien.
C~}?leclitatie
HET ZWA AR D
Daarop zeide de koning Haalt mij een zwaard.
(1 Kon. 3 24.)
Want het Woord Gods is krachtig en scherper
dan enig tweesnijdend zwaard.
(Hebr. 4 12.)
Het zwaard brengt de oplossing in de moeilijke zaak die Salomo
werd voorgelegd.
U kent het verhaal. Twee vrouwen die samen een soort herberg
houden hebben ongeveer tegelijk een kind gekregen. De zoon van
de ene vrouw is door onvoorzichtigheid van de moeder gestorven.
Ze heeft echter haar dode kind verwisseld met het levende kind
van de andere vrouw, terwijl deze lag te slapen. Tenminste daar
van wordt ze beschuldigd. Maar wie zal dat bewijzen Getuigen
zijn er niet. Niemand anders dan de beide moeders hebben de kin
deren gezien. En beide houden voet bij stuk. Deze zaak schijnt
onoplosbaar.
Dan klinkt het bevel van de koning door de rechtzaal Haalt
mij een zwaard En zo waar dit zwaard brengt de oplossing. Het
ware moederhart spreekt, als de ene vrouw roeptgeeft haar het
levende kind, maar dood het in geen geval. Terwijl de woorden
,,LIet zal noch van mij, noch van haar zijn snijdt door onmoge
lijk door de moeder gesproken kunnen zijn.
Zo dwingt dit zwaard deze vrouwen tot een beslissende uit
spraak. Koning Salomo heeft hier feitelijk niets aan toe te voegen.
De zaak is opgelost.
Op een dergelijke manier dwingt nu ook het tweesnijdend scher
pe zwaard van Gods Woord tot een beslissing. Dit zwaard lokt
een antwoord uit. Elke keer wanneer wij het Woord horen ver
kondigen in de kerk vellen wij ons eigen vonnis in de wijze waarop
wij reageren Ja telkens als we uit de bijbel lezen, valt er een
beslissing.
Wat is uw reactie op dit zwaard
Hebt U er critiek op als het in uw eigen vlees snijdt Protesteert
U Bent U het er soms alleen mee eens, als U denkt dat het an
deren treft Zegt U dan snijdt door, voer het oordeel maar uit
Of laat U zich door Gods Woord terecht wijzen. Laat U zich de
weg wijzen naar de Vader van onze Here Jezus Christus Hij
liet liever Zijn eigen Zoon ter dood brengen dan dat Hij ons
prijsgaf aan het oordeel.
Wat is uw reactie op deze daad van God. Dat is heel belangrijk!
Want hier valt de beslissing van wie wij een kind zijn Een kind
van de duivel, die mij dooddrukt en dan begerig naar het volgende
slachtoffer grijpt. Of een kind van God die mij zo lief heeft dat
Hij Zijn enig Kind ter dood liet brengen, om mij het leven te geven!
Scharendijke. T. KAMPER.
Nu weten wij voortaan, aan welk
adres wij moeten zijn. Met september
loopt de gebruikelijke uitgave af. Met
oktober treedt de nieuwe gang van za
ken in. Met vertrouwen wachten wij
de ontwikkeling 'af.
Volgende week krijgt u de zakelijke
voorstelling van de nieuwe medewer
kers. Moge deze verandering de uit
gave ten goede komen en zegene God
ook dit werk. C. St.
Tot 2 oktober a.s. loopt de aktie voor
het reclasseringswerk. Dit wordt nu
voor de 25e keer, dat er een nationale
reclasseringsdag komt. Thans zaterdag
2 oktober a.s.
Voor dit werk wordt uw belangstel
ling gevraagd. In veel gevallen heeft de
reclassering prachtige hulp kunnen bie
den, om -een wankel leven te helpen.
Zij, die in de maatschappij vastlopen,
moeten gelegenheid krijgen om weer
ingeschakeld te worden.
Daarom wordt uw gave gevraagd.
En nog veel meer.
Helpt de reclassering om mislukken
van het leven te voorkomen C. St.
Dat is op zichzelf genomen een
dwaas gezegde en menigeen zal mo
gelijk zeggen, dat het ook klare onzin
is. Als je een dozijn knikker^ in je hand
houdt en je gaat aan het tellen, dan zul
je als je eenmaal tot twaalf geteld hebt,
er heus niet één meer in de hand heb
ben. Dan ben je uitgeteld en de knik
kers rollen daar ergens over de vloer.
En toch zou ik het beeld willen vast
houden, om de waarde van het op
schrift hierboven te bevestigen. Want
de kleine jongen, die met die knikkers
speelde, is met al die uiteenrollende
knikkers helemaal niet blij, hoewel hij
zich toch mogelijk niet al te ongerust
maakt, dat er eentje weg zal rollen.
Diep in z'n hart zal hij daar niet zo
erg bang voor zijn. Maar toch wil hij
ze weer bij elkaar hebben en het zal
heus zo lang niet duren, of je ziet hem
over de grond kruipen, om ze weer bij
een te zoeken, tot hij ze weer in z'n
hand heeft of in z'n broekzak. Als hij
z'n schatten weer bij elkaar heeft, voelt
hij zich weer rijk.
Nu zijn dat nog maar dooie knik
kers, hoewel dat kind er natuurlijk an
ders over denkt, want voor een kind
leeft het speelgoed. Maar als het dan
van knikkers geldt, dan lijkt het me ze
ker op te gaan van levende mensen, ik
bedoel, dat het samen-zijn, de gemeen
schap, meer is dan de optelsom van de
individuen.
Als dat van alle gemeenschapsvor
ming geldt, dan zeker wel van de chris
telijke kerk. Eén gelovige alleen, dat
kan eigenlijk niet. Natuurlijk kan het
in een noodsituatie eens voorkomen,
zeg dat bij een schipbreuk een gelovige
op een totaal onbewoond eiland terecht
komt, moederziel alleen. Maar als er
gens ter wereld meerdere gelovigen
zijn, dan zullen ze zonder enige twijfel
elkaar zoeken en een gemeenschap vor
men.
Ik heb eens iemand ontmoet, die zei,
een-oprecht gelovige te zijn (wat ik niet
mocht erkennen, want het oordeel komt
ons niet toe), maar die volkomen ge
ïsoleerd leefde en nooit te kerk ging.
Hij beweerde lid te zijn van de kerk
.hierboven". Over het hart willen we
dan maar niet oordelen, maar het is
dan toch wel duidelijk, dat deze beste
man niet aan het bevel van Christus
gehoorzaam was.
Want Christus heeft gewild, dat
zijn kinderen samen een geméénte zou
den vormen. Het is goed, dat broeders
samen wonen. Nu heeft de zonde ook
hierin wel ontzettende verwoestingen
aangericht, maar hoe gebrekkig dan
ook, wie het met het bevel van Chris
tus ernstig neemt, zal die gemeenschap
zoeken. Als straks alle gevolgen van
de zonde zullen zijn weggedaan, dan
zal het één1 grote schare zijn, die de lof
des Heren zingt.
Hierin ligt ook de machtige beteke
nis van het kerkelijke leven. Toen het
allengs zo werd, dat praktisch in elk
gezin een radiotoestel kwam, heeft men
wel eens gezegd ,,dat wordt straks
een grote werkeloosheid onder de do
minees en we kunnen de kerken wel
sluiten, want één dominee kan nu voor
alle mensen preken", maar het is niet
uitgekomen. Gelovigen willen bij elkaar
zijn, zij zoeken de gemeenschap.
En die gemeenschap is ook werkelijk
anders, is ook meer dan de som van de
individuen. De bediening des Woords
in de gemeente is heel anders dan een
persoonlijk godsdienstig gesprek of een
toespraak tot enkelingen. Het is ook
niet een soort collectieve zielszorg, voor
het gemak aan velen tegelijk, omdat
het afzonderlijk bezoek wat omslachtig
en wat tijdrovend is, maar het is de
proclamatie van het heil aan de ge
méénte van Jezus Christus. De gemeen
te hoort het Woord van haar Heer en
wie van die gemeente een levend lid
maat is, weet zich in die gemeenschap
geborgen en er door gedragen en heeft
ook gemeenschap aan de Heer der ge
meente en hij hoort zö, in die gemeen
schap, met al die anderen, datzelfde
Woord tot zijn vertroosting.
Wat ook zo duidelijk spreekt in de
zegengroet aan het begin en bij de ze
gen aan het eind van de dienst.
Niet minder bij de sacramenten. We
kunnen niet alleen of bij de radio het
avondmaal vieren. Daarvoor moeten we
bij elkaar zijn. De Here heeft het sacra
ment aan zijn gemeente gegeven en
we kunnen het slechts gebruiken in de
vergadering van zijn volk.
Er is zeker een mogelijkheid, dat we
deze gemeenschapsgedachte overdrij
ven en ik meen, dat het rapport over
de stand van het geestelijk leven daar
tegen ook wil waarschuwen. Die over
drijving is zeker aanwezig, als we het
samen aanzitten aan één tafel en het
eten van één brood eigenlijk het één
en het al zouden vinden. Gelijk ik het
eens van vrijzinnige zijde hoorde. In
bloemrijke stijl en verheven bewoordin
gen werd de heerlijkheid van de avond-
maalsbediening geroemd, maar men
kwam niet verder dan het heerlijk
samenzijn" van alle gelovigen, terwijl