najaar in
ANGST
cTïleditatie
ZEEUWSE KERKBODE
zestiende jaargang No. ii Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 9 september 'óo
Hoofdredacteur: Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563.
eric ten en opgaven re i eur- Redacteuren: Ds A. Koning, Ds J. B. van Mechelen, Ds Y. J. Tiemersma, Abonnementsprijs: 3,—per half-
ten tot dinsdagsmorgens te zenden £)rs Verschoor. iaar vooruitbetaling),
aan de drukkers Littooij Olthoff,Afzonderlijke nummers 12 cent.
Spanjaardstraat 47, Middelburg Drukkers: Littooij 6 Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 Advertentiën 12 cent per mm.
Het is aan alles te merken, dat wij
de laatste periode van dit jaar ingaan.
Een vroeg najaar schijnt het te wor
den.
De regen werd een gewoon ver
schijnsel, die kan ons moeilijk meer
verrassen. Welke resultaten de over
vloedige regen voor de oogst zal heb
ben, is nog niet te zeggen maar de
vooruitzichten zijn niet bepaald gun
stig.
Intussen, het kan nog meevallen. Het
resultaat is tenslotte niet vastgesteld
door de werkende mens. Wij leren in
de natuur onze afhankelijkheid.
Dat geldt dan verder voor héél het
leven. Wij planten, en begieten de
planten, maar de wasdom is Gods gave.
Het is goed om elkaar dat even voor
te houden, juist in het najaar. Op alle
gebied begint de aktie weer. De scho
len openen weer de deuren en op aller
lei gebied is er de roep om de arbeid.
De verenigingen treden aan, en er
komt weer de prettige tijd van samen
werken.
Ook de kerk doet mee. De jeugd
wordt geroepen om de katechisaties
trouw te volgen. In vele dorpen zegt
men ,,dat heeft nog even de tijd". De
kerk besteedt niet overal evenveel tijd
aan de geestelijke vorming van de
jeugd.
Het is al geruime tijd geleden, dat
ik over deze dingen uitvoerig geschre
ven heb. Het zou de moeite waard zijn
om na te gaan, hoe groot sindsdien de
post ,,katechisatie-uitgaven" op de ker
kelijke begrotingen werd. Voor het
schilderen, jadesnoods een lening,
want wij willen de boel opknappen.
Maarwaar vergadert de ker-
keraad, waar ze met de handen in 't
haar zitten over die ,,als maar meer
der" wordende uitgaven voor het ker
kelijk onderwijs, waarvan allen zeg
gen dat móét er zijn Enwaar
is de kerkelijke regeling van toezicht
en advies, die hierbij heus wel nodig
zou zijn
Wij lezen zulk geschrijf.
Het heeft in de pers ook buiten Zee
land een plaats gekregen. Ochje
zegt danaardige opmerkingen,
daar niet vanvrouw, is er nog
koffie En zo gaat het leven, niet al
leen van de geruste landman genoege-
lijk voort. Ook de kerk heeft daar iets
van.
Merkwaardig is, dat je soms kunt
verlangen naar oude uitgaven voor de
katechisatie, waar vroeger wat mee te
bereiken was. Tegenwoordig is alles
veranderlijk en bewolkt. Aan de éne
kant zou je graag alle katechisanten
een open oog willen geven voor de ker
kelijke vragen van vandaag. Zij moeten
wat weten over de dienst der gemeen
te, over de geschiedenis van de kerk,
maar daarbij blijft toch het belangrijke:
de belijdenis verstaan
De aandacht moet daar speciaal op
gericht blijven. Een jeugd, die de zin
van het gereformeerde leven ként, zo
dat zij met anderen, ook andersdenken
den, daarover een gesprek kunnen voe
ren daar hebben wij behoefte aan.
Nu zijn wij het najaar weer inge
gaan.
De dagen komen, dat predikant en
jeugd elkaar op geregelde tijden ont
moeten. Dan moeten zij samen zich
klaar maken voor nieuwe bloei der
kerk.
Juist in het najaar moeten wij daar
aan denken. Want, wij gaan er dan
op uit, om nieuwe vrucht te mogen
verkrijgen. Ook in deze sombere regen
tijd moeten wij er aan denken, dat het
leven van de kerk een fleurige ontwik
keling moet krijgen. Als wij ons goed
bezig houden met de vragen over de
kerk, dan ontdekken wij dat deze ar
beid blijmoedig maakt. Wij gaan niet
het najaar in, om in somber peinzen
terug te denken aan wat mooi was en
nu gaat verwelken. Maar, wij zijn over
tuigd, dat de glans van de toekomst
valt over zomer, herfst en winter.
Herboren opstaan
Dat is de innerlijke kracht der kerk
en wij moeten daaraan meewerken. Op
standingsgedachten moeten leven en
wij mogen deze gedachten helpen be
vorderen.
Ik weet wel daar heeft de lieve
jeugd zelf nog niet veel begrip van.
Het aardse en menselijke speelt een
rol. Toch moet zij indrukken uit de
Bijbel ontvangen, en uit het belijden
der kerk, haar geschiedenis, haar strijd
en haar triomf, die tot het jonge en
ontvankelijke hart spreken. De kate-
cheet is er voor om daarbij te helpen.
Vele dominees moeten te veel doen.
Maar de uren aan de jeugd besteed,
behoren wel tot de meest produktieve
arbeid van een predikant. Wie behoor
lijk werk maakt van zijn katechisaties,
die heeft aan de opbouw der kerk be
hoorlijk bijgedragen.
Daarnaast preken, en de gemeente
in. Best, maar de opvatting moet er in
gehamerd worden, dat goed katechise-
ren al iets bijzonders is. Maar ja, wie
zal het een ander zeggen Wij erken
nen immers geen toezicht over ons,
vanwege onze zelfstandigheid
Intussen, het najaar begint.
Begint ook ons werken en ijveren in
dienst der kerk
Als de blaren vallen, ligt er de be
lofte van een nieuwe tijd
C. St.
EEN STAND A IN EEN 1? PUNT
President Roosevelt heeft indertijd
als doel van het fervente verzet tegen
het Hitlerdom gesteld, dat de mens
heid vrij zou worden van de angst. Hij
wilde ten enenmale een einde maken
aan het boze spel van mensen en sta
ten om een permanente bedreiging te
zijn voor de ander.
Hij is begonnen met goed vertrou
wen te stellen in zijn medemens, nie
mand uitgezonderd. Hij nam blijkbaar
aan, dat ieder die met hem mee wilde
praten nu ook met hem mee zou willen
handelen.
Zelfs al was heel de macht door
Stalin en zijn 5 communisten van
het grote Rusland, al de jaren gebruikt
om eigen volk te regeren door terreur
en angst, ja al rustte heel deze ideolo
gie op de overmacht van de heersende
klasse over de anderen, het kon hem
niet verhinderen het alles zo te schik
ken en te richten dat deze man Stalin
nog meer volkeren onder zijn in
vloedssfeer" zou krijgen, en deze te
knevelen door hun macht.
Zo is het geschied in al de jaren na
de oorlog, dat Amerika haar machtige
invloed heeft doen gelden om het pro
gram van Roosevelt te realiseren
vrijheid voor allenvrijheid van elke
angst voor alle mensen en staten. En
ieder die het woord vrijheid in haar
vaan had geschilderd, werd beschouwd
Het losgeld van iemands leven is zijn rijkdom
Spr. 13 8a.
Hoe gaat het toe in het werkelijke leven Waarin ook heb
zuchtige mensen zijn, en kidnappers
Dan heeft de rijke het lang niet zo rustig als de armeBij
de rijke is wat te halen. Daar is het lokkend idee van het losgeld.
Bandieten roven het kind van een rijke het komt vrij, als u daar
op die tijd een groot bedrag afgeeft, en anders
Wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn kind.
Al wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven.
Voor zijn leven wil 'n mens alles dure medicijnen, kostbare
lading overboord werpen, als 't moet, 'n amputatie zelfs, om het
gehele lichaam te behouden
Veel prijsgeven, tot behoud
Het losgeld van iemands leven is zijn rijkdom.
Maar nu nog wat dieper bezien.
De losprijs van aands leven is evenzo gelegen in zijn rijkdom
die hij moet opgev. wil hij tot het leven met God geraken.
U moet al uw vermeende, uw-buiten-God-vastgehouden rijkdom
loslaten.
De rijke jongeling moest ook juist dat ene doen zijn rijkdom
loslaten. Dan zou hij tot het leven zijn ingegaan.
Onze vermeende rijkdom kan zo veel zijn, vermeend, omdat we
die niet in de Here bezitten, en daarom toch eenmaal niet kunnen
meenemen
ons levenswerk, waarop we trots zijn,
ons verdriet, onze ziekte, die we toch eigenlijk koesteren,
onze eigen vrome gedachten, onze eigen godsdienstige denk
beelden, die we krampachtig vasthouden, 't Kan zo veel zijn.
Al deze dingen moeten we loslaten tegenover de Here. Dan
zullen we pas van schijnrijkdom tot ware rijkdom in Christus ge
raken.
Christus vraagt alles van ons leven.
Hij wil wél wonen in ons hart, maar dan alleen
Dingen te bezitten naast Hem is niet mogelijk, wel in Hem.
In Hem krijgen we alle losgelaten dingen rijker, beter, terug.
Wilt u dus niet langer leven bij vermeende rijkdom, maar bij
verkregen rijkdom van God
Dat is eerstleven.
Leven door Christus.
Want ook hierin gaat onze tekst op
De losprijs van uw leven was Christus' rijkdom, d.w.z. als los
geld van uw leven was nodig de rijkdom van Christus, die Hij
gaf in Zijn grote offer.
Gij kent immers de genade van onze Here Jezus Christus, dat
Hij om uwentwil arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat gij
door Zijn armoede rijk zoudt worden
Nieuwerkerk (Z.) J. H. BECKER.
als een geschikte partner voor deze
edele strijd. Men behoefde niet te let
ten op wat die man of die stroming
ook voor boze overwegingen steeds
liet gelden.
Wanneer prompt na de verworven
vrijheid, deze Merdeka-helden begin
nen met de vrijheid van grote of kleine
bevolkingsgroepen te breken, alles in
naam van Souvereiniteit en Zelfstan
digheid, dan blijkt de Amerikaan nog
bij lange niet tot bezinning te zijn ge
komen. Zij zijn daar blijkbaar zo dol
op hun vrijheidsbeeld en democracy,
dat ze niet eens meer kunnen onder
scheiden tussen ware en valse vrijheid,
ware en valse democratie.
De democratie die de minderheden
maakt tot displaced persons is een ka
rikatuur. Een dezer dagen wordt van
Canadese zijde er bij ons op aange
drongen om de Ambonezen als staat
te erkennen. Dat is wel aardig van die
Nederlandse Canadezen om dit ons nu
op de ziel te binden. Het leek mij ech
ter juister als ze toch minstens ook eens
een dergelijk verzoek zonden naar
Washington, dat een grotere verant
woordelijkheid draagt voor de „vrij
heid" van Indonesië om deze autoch-
thone bevolking van haar eilandenrijk
van hun echte vrijheid te beroven.
Het is allemaal heel aardig om met
leuzen in een snelle roffel allerlei volk
jes en stammen tot souvereine staten
te promoveren, maar als souvereiniteit
een vrijbrief wordt om de mensen die
in de status van ingezetenen daar ver
toeven over de kling te jagen en het
leger de verstotenen en ballingen op
aarde te vergroten, zoals nu weer in
de Kongo gebeurde, dan is er blijkbaar
niet genoeg bezinning geweest voor
dat men begon. En wanneer nu bloed
en tranen en binnenlandse oorlog de
prompte reactie is op de zo gemakke
lijk verworven vrijheid, dan lijkt het mij
dat de volken en staten die zich zo in
tens bemoeien met andere volken, om
hun tot die gevaarlijke souvereiniteit
te brengen, geraden is zich er op te
bezinnen, zij het dan ook achteraf, of
er een weg is om aan deze angst en
ellende drastisch een einde te maken.
Ik meen toch dat Roosevelt en velen
met hem zoveel inspanning zich heb
ben getroost om de mensen te bevrijden
van angst en toch niet om wegen te
bewandelen, waardoor de boosheid van
mens tegenover mens ongedachte kan
sen heeft gekregen.
De brutaliteit waarmee wij werden
uitgedaagd door Hitier en allen die
met hem meededen, hebben wij willen
weerstaan. Een nieuwe brutaliteit legt
dreigend zijn schaduw over de volke
ren op aarde. Het is begonnen met Ber
lijn, voortgezet met Hongarije, en het
gaat nu voort met het bespottelijk ma
ken van die man, die zoveel gedaan
heeft voor onze vrijheid, Finland wordt
nu geïntimideerd, Loemoemba gesteund
in zijn verdwazing en het sluitstuk zul
len wij straks krijgen in het gebouw
van de Verenigde Naties van New
York, waar de vrije wereld voor gek
gezet zal worden.
Het is een goed ideaal om vrijheid
van angst na te streven, maar wij moe
ten niet zo argeloos zijn om te denken
dat de middelen die men daarvoor ge
bruikt zeer kritisch moeten bekeken
worden. De wereld is vol boosheid van
mens tegenover mens. Bij elke maatre-
