kleine vossen
Meedoen
recrutendag
troost in lijden
me, gerechtvaardigd. Ik las, dat de
Hervormde en Gereformeerde kerkera
den van Voorburg zelfs een onderlinge
(uiteraard vriendschappelijke") wed
strijd hebben gespeeld om de voortgang
der actie te animeren. Dat zal overal
wel geen navolging kunnen vinden
dit is niet nodig en vaak ook onge
wenst maar belangstelling en aan
beveling zal toch wel dienstig zijn.
Van de zijde der Ned. Herv. kerk
is onmiddellijk medewerking toegezegd,
meldt ons ,,De Rotterdammer" van 15
aug. Intussen is dezer dagen een cir
culaire uitgegaan aan alle predikanten
en kerkeraden van de Ned. Herv. kerk.
Deze circulaire is voorzien van een
aanbeveling van de Generale Synode
dezer kerk."
In deze circulaire wordt, blijkens uit
bericht duidelijk gemaakt, dat het
C.N.S. (Chr. Nat. Sportfonds) aan de
kerken geen collecte of enige andere
inzameling vraagt.
Men kan van een dergelijke gezond
initiatief met genoegen kennis nemen.
Alleen, de vraag rijsthoe staat het
met de belangstelling der andere ker
ken Is alleen de Hervormde kerk
,,sport-minded", van het belang van de
sport overtuigd en er door bezield
Men zou dit kunnen afleiden uit de
kop van genoemd artikel in ,,De Rot
terdammer". Daar lees ik in dikke let
ters C.N.S. wendt zich tot Hervorm
de predikanten".
Met kleinere, maar toch ook nog vrij
zware letters,,Geref. kerken geen
gehoor".
Mijn eerste reactie was Wat is dat
nou
Ik wil aannemen dat genoemde kop
penmaker het niet zo kwaad heeft be
doeld. Ik ontkom echter niet aan de
gedachte, dat onze Geref. kerken een
weinig fraai etiket is opgeplakt. We
worden reeds zo gemakkelijk uitge
maakt voor conservatief en bekrompen.
We zouden, naar de mening van niet
te weinigen, altijd een heel eind achter
de feiten aankomen. Juist hier klemt
dit temeer. Waar met name het Geref.
volksdeel zich eenparig tegen de toto
verzet heeft en dus nu ook met een
grote daad zou moeten antwoorden.
Leest men het artikel zelf, dan wordt
de situatie heel wat milder. Daar staat:
,,Tot dusverre werd geen bericht ont
vangen van de Synode der Geref. ker
ken, de Evangelisch Lutherse kerk, het
bestuur van de Doopsgezinde Sociëteit
Zonder te willen beweren, dat voor
bereiding van een vergadering en lei
ding tijdens een vergadering de enige
aspecten zijn van welker gezondmaking
de bevrijding uit de verlegenheid te
verwachten is, zo ben ik toch van me
ning dat hier al vast een beginpunt kan
liggen.
Het is me niet onbekend, dat deze
methodes van voorbereiding en leiding
hun toepassing vinden in diverse be
stuurlijke organen zoals een gemeente
raad e.d.
Het is mij meermalen opgevallen dat
er op zakelijk gebied allerlei vergade
ringen plaats vinden met concrete pun
ten op het programma welke in een
verrassend tempo en toch grondig
worden afgewerkt, terwijl het vaak een
langdradige geschiedenis is met ver
gaderingen, waarbij geestelijke waar
den op het programma staan.
Ik herinner mij een vergadering in
bezettingstijd van de afdeling hulpver
lening aan gevangenen in de neder-
landse concentratiekampen. Deze ver
gadering ging uit van het Rode Kruis
en stond onder leiding van een vrouw.
In een half uur werd hier meer klaar
gemaakt, dan op andere vergaderingen
in een gehele dag.
Is het niet gewenst, dat bestuurde-
ren eens kennis maken met de verga
dertechniek van directies van bedrijven,
daar waar concentratie op zakelijke be
langen is gericht, daar waar de beper
king de toon aan geeft en het tempo
uitgedrukt wordt in geldswaarde
Kunnen we niet een en ander leren
van vergaderingen op geheel ander ni
veau, om het goede daaruit te halen
en toe te passen op het meer geeste
lijke vlak
Ik weet heter is haast een onein
dige verscheidenheid op het gebied van
vereniging en vergadering, maar daar
om zal het ook zo noodzakelijk zijn zo
scherp mogelijk te onderscheiden tus
sen die, waarbij de activiteiten van de
leden behoren te overheersen en die,
waarbij de nadruk ligt op de actie naar
buiten door middel van een bureau of
apparaat.
en de Geref. Kerk Vrijgemaakt. Van
de zijde der Chr. Geref. Kerk werd
een schrijven ontvangen waarin wordt
geadviseerd de predikanten en kerke
raden aan te schrijven. Dit laatste zal
binnenkort geschieden."
Dit klinkt wel-anders dan: Geref.
kerken geen gehoor". Waarom in de
kop een misleidende indruk gevestigd
speciaal t.o.v. de Geref. kerken
Misleidend in de eerste plaats, om
dat ook anderen nog niet antwoorden,
maar vooral hoe kan een Synode ant
woorden, die er nog niet is Deze moet
nog samengeroepen worden, want wij
hebben geen permanent synodaal be
stuur, maar Synoden die eenmaal in de
twee jaar opnieuw gekozen worden en
dan uiteengaan, als haar zaken zijn af
gedaan. Uit de niet te nauwkeurige
naamaanduiding van kerken in bedoeld
artikel mag misschien afgeleid worden,
dat bij schrijver en vervaardiger der
koppen niet al te grote kennis van dit
soort zaken aangenomen moet worden
of dat dit in de haast aan de aandacht
is ontsnapt, maar het blijft toch onge
wenst de indruk te wekken, dat er bij
Gereformeerde kerken gebrek aan be
reidheid zou zijn. Ik behoef niet op het
antwoord van de Synode vooruit te
lopen. Deze zal weten, wat ze moet
antwoorden, maar van gebrek aan be
reidheid is niets gebleken.
Ik denk ook, dat men, wanneer men
een spoedig antwoord wenst, er goed
aan zal doen zich te gedragen naar het
advies, dat van Chr. Geref. zijde in
kwam om zich te wenden tot predi
kanten en kerkeraden. Desgewenst zou
men ook m.i. de classicale vergaderin
gen kunnen inschakelen. Deze zijn ze
ker zo geïnsteresseerd bij al wat chris
telijke actie aangaat, dat zij stellig aan
zulk schrijven goede aandacht zullen
besteden en zij zijn toch ook zeker in
staat een goed oordeel uit te spreken.
Nogmaals ik wil geen kwade be
doeling aannemen bij een blad als ,,De
Rotterdammer", onvoorzichtig en een
onjuiste indrukwekkend en daarom
minder prettig aandoend, was het toch
wel. Ook de Geref. kerken stellen een
goede reputatie op prijs.
In Zeeland staan heel wat ..koppen-
jagers" waarmee men spinrag verwij
dert. Ik hoop, dat het spinrag van de
kop om ons naamkaartje, grondig ge
veegd mag worden door een krachtige
steun uit onze kerken.
J. B. v. M.
CUaria
5
Zodra uitgemaakt is, dat in een be
paald verenigingsverband de activiteit
der leden tot het welwezen van dit
verband behoort, dan dient ernst ge
maakt met de voorstellen, welke Prof.
Kuiper lanceerdeeen overzichtelijke
en grijpbare problematiek, kleine groe
pen, kort durend en in vertrouwde
sfeer, en wij voegen er aan toe goede
voorbereiding en goede leiding, gericht
op het meedoen van allen.
Hiernaast wil ik ook nog een lans
breken voor deze vorm van vergaderen
van leden ener vereniging, waarbij het
hoofddoel is de ontmoeting.
Ook hier moet gevochten worden
tegen een verflauwing der grenzen,
doordat men het de leden wel voor
spiegelt dat ruim gelegenheid gegeven
zal worden tot onderlinge conversatie
en versterking van banden, maar in
tussen de mensen samenperst in geslo
ten stoelen-gelederen en ze vergast op
ellenlange redevoeringen in een ver
stikkende rook.
De ontmoeting is in een tijd van ver
lies van persoonlijkheid uiterst waarde
vol. Laat haar dan ook plaats vinden.
Ook hier geldt weer houdt het doel
in het oog. Y. J. T.
Op woensdag 7 september a.s. wordt
in de Geref. Kerk te Goes weer een
recrutendag gehouden.
Iedere jongeman, die nog dit jaar in
militaire dienst moet en nog geen re
crutendag heeft bezocht, wordt uitge
nodigd deze dag onze gast te zijn.
De sprekers zijn Luit.-Kol. J. H. A.
van Dijk, Kapitein Cornelisse, Ds. Ie
Cointre, Ds. Kapt. Rijper en Ds. Lug-
tigheid.
De recrutendag begint 9.30 uur, slui
ting uiterlijk 15 uur.
Ds. P. VAN TIL,
deputaat vanwege de Particu
liere Synode van Zeeland voor
de geestelijke verzorging der
militairen.
Ergens aan de oever van de Een
dracht" stond een mooie auto. Blijk
baar was 't de wagen van twee heren,
die voor dag en dauw uit België hier
heen gekomen waren om zich te ver
maken met de visvangst. Ze zaten op
een kistje, dat blijkbaar tevens diende
als voorraadschuur voor voeding van
vissers en vissen. Ze hengelden met
duur visgerij, want ze beschikten over
een werphengel, welk instrument, naar
ik hoorde, ongeveer 50,— kost. Bo
vendien stond op de uiterste oeverrand
een draagbaar radiotoestelletje, dat,
naar ik veronderstel, moest dienen om
de vissen te lokken, want sommige
diersoorten schijnen zeer gevoelig te
zijn voor muziek we hadden vroeger
een poes, die, als men 't orgel begon
te bespelen, al spoedig op 't klavier
zat Wellicht is een vis, misschien
wel schol en paling, die in de „Een
dracht" alleen wordt aangetroffen,
andere soorten sporadisch, zeer ont
vankelijk voor bepaalde klanken.
Maar hoe kostbaar de uitrusting ook
was, hoeveel inspanning men zich ook
getroostte en hoeveel geduld men ook
opbracht, na een paar uur zat er nog
geen enkel visje in 't daarvoor be
stemde netje.
Ik dacht bij vergelijking zo zit jij
als dominé nu ook, want de Bijbel ver
gelijkt een prediker met een visser, en
wel van mensen. Voorts mediteerde ik:
wat een kostbaar gereedschap bezit de
prediker een boekenkast vol lijvige en
minder-lijvige boekwerken, tot een be
drag van, zeg maar 8000,—. Voorts
heeft hij een kostbare opleiding gehad,
waaraan een bedrag van meer dan het
dubbele werd besteed. De kosten van
een werphengel is er niet bij.
Daarbij komt heel het kerkelijk appa
raat, dat z'n tien en honderdduizenden
verslindt, al is 't maar akkefietje bij
wat bioscoop en toneel en sport aan
gelden kosten.
Voorts doet deze „visser" niet an
ders dan spelen en tokkelen op de harp
van het Evangelie om de „vissen" te
lokken en betoont hij een verbluffend
geduld en toch, en toch z'n netje
blijft dikwijls tijden lang leeg.
In één ding verschilt de visser-van
mensen van deze visser-aan-de-Een-
dracht, dat hij werkt met een net en
niet met de scherpe angel, die de vis-
senmond deerlijk wonden kan.
Ik nam er de lering uit om in zacht
moedigheid, in blijmoedigheid, met
lokken en nodigen de radio aan de
oever voort te gaan om met geduld
het tégenspartelend „vissenvolk" te
vangen-tot-behoud Immers en ook
hier gaat 't beeld niet op deze vis
sers uit België vangen vissen-tot-hun-
dood ze liggen straks te kieuwbek
ken tot de verstikkingsdood maai
de dominé vangt z'n „vissen" tot hun
behoud. Wie zich gevangen geeft on
der de gehoorzaamheid van Christus,
is pas werkelijk vrij en is behouden.
Maar 't is vaak zo een mistroostig
en moedbenemend werk, want de „vis
sen" zijn zovelen, maar de gevangen
„vissen" zo weinigen. Steeds minder,
zo schijnt 't althans, wordt er geluis
terd naar het bekorend Evangelie en
de meeste „vissen" schieten langs en
onder 't net door. En toch, één „vis"
door de prediker gevangen, is meer
waard dan alle vissen, die ooit in de
„Eendracht" worden gevangen.
En daarom blijft 't devieshoud
aan, predik 't Woord met liefde en
lijdzaamheid. De vissers aan de oever
leerden mij zorg voor degelijk vistuig,
hoe kostbaar ook vis met opgewekt
heid, doe het lokkend en nodigend
en vis vooral met „geduld" en nog eens
„geduld"
Uit het oude-Vossenland.
P.S. Weer hoorde ik bij monde van
iemand, die zelf in Z. Frankrijk is ge
weest en Ds Richard ontmoette, hoe
dankbaar men daar is voor de kleinste
hulp en hoe onbaatzuchtig en bereid
om anderen, die, naar hun zeggen, 't
nog meer nodig hebben, van hun klein
bezit gaarne willen bijstaan. Als je dit
weer zo hoort, dan is 't zo beschamend
voor ons Maar ook is 't een heerlijk
werk om deze broeders een weinig de
helpende hand te reiken. Hier volgt
weer de verantwoording van hen, die
met hun gaven de „Franse Beker" hel
pen vullen. K. te M. 10,— N.N.
ƒ25,-; L. te M. ƒ2,50; B. te G.
Wed. M. te S. 10,- N.N.
te K. 10,- v. SI. te M. ƒ50,-
B. te T. 50,— R. te B. 5,— Ds
X. te Z. 10,- VI. te G. ƒ5,-
M. te G. 2,50; W. te H. 10.-
Wed. H. te T. ƒ2,50; P. te O.V.
2,50.
De giften vloeien zelfs uit Drenthe
en Noord-Holland, maar natuurlijk 't
meest uit Zeeland.
Allen ..zeer hartelijk dank.
Giro als steeds 220659.
A. Koning, Oud-Vossemeei'.
Wat heeft de vraag naar de zin van
het leed de mensen de eeuwen door
bezig gehouden. Telkens staan er ook
weer personen en stromingen op, die
ons zeggenhet leed en het lijden
mag er niet zijn. Jezus Christus heeft
alle lijden overwonnen en wie waar
achtig in Hem gelooft en met Hem
verbonden is, die heeft het eeuwige le
ven. En dat is met lijden, in welke
vorm dan ook, onverenigbaar. Als soms
het lijden ons treft, dan is dit een aan
val des bozen en in geloof en gebed
hebben we deze aanval af te slaan.
Wie door een levend geloof met Chris
tus verbonden is, zal, als ziekte of leed
hem treft, dit in de kracht des geloofs
en des gebeds moeten overwinnen.
Ik zal niet trachten, deze redenering
te weerleggen. Overtuigde voorstan
ders van de z.g. geloofs- en gebedsge
nezing zouden me kunnen toevoegen
„ze is ook niet te weerleggen".
Maar kom, laten we er niet over
twisten. Wél wil ik opmerken, dat de
bijbel het leed kent. Daar spreekt de
bijbel heel open over. De bijbel is zo'n
menselijk en levensecht boek. Alles,
wat het mensenleven beroert, vinden
we in dit boek terug. Ik denk, dat er
geen leed en geen lijden, geen smart
en geen onrecht of wat er ook voor-
vreselijks in het leven is, gevonden
wordt, of de bijbel spreekt er ons van.
De bijbel kent ook de vraag naar de
zin van het lijden. Daar hebben de
vromen van alle eeuwen mee gewor
steld, met de vraag naar het „waarom".
Een vraag, die in alle donkerheid van
het lijden zeker niet altijd tot een op
lossing kwam.
Ik meen, dat de oplossing alleen te
vinden is in het kruis en de opstanding
van Jezus Christus. Niemand als Hij
is ingegaan in al ons leed. Als het lij
den ons treft, voelen we ons bezocht,
we kunnen'niet meer volop meedoen,
we kunnen niet volop leven, het brengt
vervreemding, maar dat alles heeft Hij
gedragen in dat bange 4e kruiswoord
mijn God, mijn God, waarom hebt Gij
Mij verlaten En als Hij dan straks
opstaat uit het graf, dan is metterdaad
het lijden overwonnen en mag Gods
kind zingen 't allerdonkerst uur van
lijden zal in blijdschap overgaan, want
de Heer is opgestaan.
Hier ligt ook het antwoord op al
onze vragen en klagen. Ik zeg niet, dat
alle zieken weer beter worden, als ze
werkelijk het eigendom des Haren zijn
en dat dan alle leed weer geleden is
(ik meen, dat de bijbel en de praktijk
van het leven het ons wel anders laten
zien), maar wél, dat zij getroost zullen
zijn, als zij de nabijheid des Heren zul
len smaken. Want in die nabijheid is
in de diepste zin de vervreemding op
geheven.
God antwoordt ons op onze vragen
niet, door als met toverslag alle lijden
weg te nemen, ook niet door ons een
theorie aan de hand te doen, die alle
lijden verklaart, maar alleen door de
levende werkelijkheid van kruis en op
standing.
Maar dan moet dat ook levende
werkelijkheid zijn. Voor een keurig op
gestelde theorie kopen we niets. We
kunnen het niet beredeneren. We kun
nen alleen maar Jezus' liefde persoon
lijk ervaren en dan is het goed.
Als Lazarus gestorven is, blijkt Mar
tha Jezus niet goed te begrijpen. De
Here zegt dan, dat ze haar tranen maar
drogen moet, want dat haar broer weer
zal opstaan. Maar dan blijkt Martha
Jezus niet goed te verstaan.
En dan is het opmerkelijk, dat Hij
niet tracht, Martha tot beter begrip te
brengen. Hij zegt niet„nee, nee Mar
tha, zo bedoel Ik het niet, want zie
eensMaar Hij wijst op zijn Per
soon. Twistpunten en geschilpunten en
het bijleggen er van acht Jezus blijk
baar vrij onbelangrijk. Dat laat Hij nu
maar voor wat het is, dat laat Hij rus
tig lopen, maar Hij vestigt de aandacht
van Martha op ZichzelfIk ben de
opstanding en het levengelooft gij
dat
