<:Uakantie
r A
zestiende jaargang No. 7 Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 12 augustus '60
c~ïïleditatie
TWEE SCHEPEN
ZEEUWSE KERKBODE
Berichten en opgaven Predikbeur
ten tot dinsdagsmorgens te zenden
aan de drukkers Littooij Olthoff,
Spanjaardstraat 47, Middelburg
Hoofdredacteur Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563.
Redacteuren Ds A. Koning, Ds J. B. van Mechelen, Ds Y. J. Tiemersma,
Drs A. Verschoor.
Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
Abonnementsprijs: ƒ3,— per half
jaar (bij vooruitbetaling).
Afzonderlijke nummers 12 cent.
Advertentiën 12 cent per mm.
Tyrusgij dachtvolmaakt schoon ben ik
Volgeladen en zwaav bevracht laagt gij midden
in de zee." Ezech. 27 3b, 25b.
,,Maak u een ark van gofevhoutmet vakken
zult gij de ark maken en haar van binnen en van
buiten met pek bestrijken." Gen. 6:14.
Hebt u Ezech. 27 wel eens gelezen Indien niet, dan raad ik u
aan dat dan eens te doen. Want dit hoofdstuk is als een schitterende
kleurenfilm. De opnamen zijn enorm en de geluidstechniek perfect.
Herman van der Horst kan Ezechiël in zijn filmische kwaliteiten
echt niet verbeteren. U ziet hier n.l. voor uw verwonderde ogen het
trotse zeekasteel, de Tyrus", dat een diep-blauwe Middellandse
Zee bevaart. Wat is dit schip sierlijk opgetuigd Luxueus is het
gebouwd en toch tegelijk soliede. Kosten noch moeite zijn gespaard.
Bekijk het materiaal eens, waarvan de romp vervaardigd is cypres-
senhout van de Senir En de mast een ceder van de Libanon Of
het dek met ivoor ingelegd En dan het zeildoek kleurig Egyp
tisch linnen, fijn byssus Let u ook even op de bemanning Want
dat zijn stuk voor stuk gediplomeerden, talentvolle zeevaarders.
Heus, een kijkje op dit schip te nemen loont de moeite. Dit is met
recht een toverschip.
Weet u, waar het mij aan doet denken Aan onze tegenwoordige
wereld. Want weet u wel, dat wij ook zo'n droomschip aan 't bou
wen zijn Het toverschip van onze moderne beschaving. Al die
rijkdommen, die 't moderne leven ons biedt, dat comfort, die ver
nuftige artikelen achter de étalages, die verfijning en dat streven
naar al maar meer perfectionisme, is het geen boeiende film Wat
wordt ons wereldschip mooi opgetuigd Men heeft aan alles ge
dacht, wantsafety first
En toch zal de proefvaart een drama worden. Let maar op de
Tyrus" in hoofdstuk 27. Het prachtige kleurenspel eindigt in een
triest drama. Het trotse zeekasteel verdwijnt in het hart van de
zee
Zo zal 't ook gaan met ons wereldschip. En waarom? Omdat
men aan alles gedacht heeft, behalve aan God. Door onze prestaties
op allerhande gebied zijn we zó vol van onszelf geworden, dat we
God uit 't oog hebben verloren. We hebben Hem niet meer nodig,
omdat we vinden dat we zelf knap genoeg zijn om ons bestaan te
beveiligen, 't Is ons eenvoudig naar het hoofd gestegen. Vandaar,
dat God ons wereldwonderschip opeens in de golven zal doen ver
dwijnen. Ezechiëls profetisch penseel heeft het geschilderd.
Als u zich dus wilt inschepen, bedenk dan goed wat u doet. Mag
ik u een raad geven Ga dan in dat andere schip. Er kan nog
passage worden geboekt. Aarzel niet. Het is eigenlijk een vreemd
geval met dit schip. Laten we voorop stellen, dat het lang en lang
zo mooi niet is als het eerste. Een vaart er mee lokt dan ook beslist
niet aan. Ik zie dat wonderlijke gevaarte al drijven, dat met pek en
teer aan-elkaar-gelijmde gammele ding. Het mist elke lijn, vormloos
als het is. Ik kan ook beslist niet vatten, hoe al die dieren er in kon
den. Maar dit weet ik wel, dat, als daarin voor de dieren genoeg
plaats is, er zeker voor de ménsen genoeg plaats in zal zijn. Ten
minste voor die mensen, die de waarborgen voor hun veiligheid niet
zoeken in zichzelf, maar die weten, dat alleen Gods genade kan
behouden. Kom, scheep u in in dit schip, want dit schip zal o
wonder eenmaal behouden aanleggen, zélfs wanneer de golven
van Gods oordeel tegen de scheepswand zullen beuken.
Bruinisse. C. A. WIELEMAKER.
Echt een onderwerp in de zomer
maanden.
De bevolking van provincie en land
wordt dooreen gemengd, en ook uit an
dere volken komen er opdagen. Wij
gaan naar het buitenland en van an
dere landen komen ze hierheen.
Onlangs werd bij wijze van grap ge
vraagd, wat je moest kénnen" wanneer
je naar het strand ging. Het antwoord
was duits".
Wij komen ze graag tegemoet, in het
aanbieden van kamers in hun eigen taal.
Merkwaardig, dat wij met het evange
lie niet zoveel „haast" gemaakt hebben.
En, als het over de prijs gaatdan
is er wel eens reden om te kleuren.
Intussen heeft het begrip „vrije da
gen" een grote plaats gekregen. Al
maanden van te voren zijn we er mee
bezig. Sommigen overtuigen u, dat het
hoog tijd voor hen werd alleen begrijp
ik dan niet, dat 14 dagen zulke won
deren kunnen doen.
Wat is het alles „anders" en „rui
mer" geworden dan vroeger Geslach
ten gingen werkende door 't leven en
aan vrije tijd werd niet gedacht. Als
het dan bepaald moestdan zelf
betalen. Geloof maar, dat het wel eens
„dankdagen" waren, om rond te lopen
met een ziel vol bitterheid. Moest je dan
„danken" voor een ruime oogst èn voor
een onredelijke mindering in loon Als
er van die vroegere tijden eens wat ver
teld wordt, dan voelen wij nu nog, hoe
't verzet gekweekt werd tegen een
maatschappij, die het recht niet nakwam
en aan verdrukking deed.
Het zat er zó diep in, dat ik het per
soonlijk heb meegemaakt, hoe rentenie
rende boeren niet wilden kijken naar
een uitstapje van „bejaarden", waar zij
vanzelf ook niets voor over hadden. Ze
„genoten" op die manier te véél.
Het moest lang duren, eer het recht
op vrije tijd erkenning vond. En de
mogelijkheid om het er tijdens de va
kantie van te nemen, was gekomen in
wat vakantiegeld.
Gun het een ander, om voor een
weekje zich voor te doen als een ander
mens. Hier lag een groot gebrek van
vroeger dagen, en wij mogen heus die
vroegere „waardering" van het leven
niet terug verlangen. Daaruit sprak niet
de waardering van de medemens als
schepsel Gods. Hier was geestelijk een
achterstand, die om herziening riep.
Er zijn er genoeg, die alles tekort
komen als het over vakantie gaat. Ik
heb er gekend, die jarenlang bedlegerig
waren en voor wie een uitstapje tot de
onvervulbare wensen behoorde. Och...
ga alstublieft niet bij zo'n zieke zeggen,
dat de Here kracht zal geven. Dit ge
tuigt van .ongevoeligheid. Zeg liever
niets. Vertel iets van het mooie dat
uzelf hebt gezien misschien kan een
ander op die manier ook nog wat mee
genieten. Speel vooral niet de mede
lijdende figuur
Het is zo, dat God om onbegrijpe
lijke redenen ons onthoudt, wat allen
zou goed doen. Dan zal deze strijd in
de stilte moeten gestreden worden.
Hoofdzaak is, dat de vakantie ons
weer tot zingen brengt. In het dagelijks
leven krijgt de gang soms iets afmat
tends. Men moet telkens nieuwe kwes
ties onder de ogen zien. Ook degenen,
met wie u samenwerkt, reageren soms
als een vermoeide van geest. Daardoor
krijgt de samenleving een zekere ner
veuze spanning. Men voelt zich wel wat
zwaar belast' onder de mede-mensen.
De vakantie sluit voor ons de deur
naar dat dagelijks bedrijf. U gaat er
gens anders heen, en ziet en hoort heel
andere dingen. Deze afwisseling is op
zichzelf al zo belangrijk.
Als een kantoormens b.v. met roeien
de blaren op zijn vingers krijgt, dan
geeft dat een heel andere levensvisie.
Men is de laatste jaren ook druk met
het uitwisselen van ploegen voor de
arbeid. Van de school naar het koren
veld, enz. Het staalt de krachten en
maakt meer geschikt om te dienen.
Tijdens vakantie dringt het tot ons
door, hoeveel mogelijkheden er nog lig
gen buiten de toch altijd beperkte kring,
waar wij ons ophouden. De „zin" om
te leven wordt rijker. Wat geeft God
véél in deze wereld, dat ons toeroept
lééf en werk als schepsel Gods
Het gaat er om hoe gebruiken wij
onze vrije tijd
U behoeft niet beslist als „nikker"
terug te komen.
Het belangrijkste is ook niet, dat wij
kunnen zeggen zóveel kilometers heb
ben wij gereden. Maarzag u iets
in de natuur, dat u trof, of in de cul
tuur, dat u heeft toegesproken Heeft
een vreemde streek de schatten voor u
„open" gedaan
Vakantie-houden betekent ophou
den met wat ons dagelijks bezig houdt
en tot iets anders overgaan. Daarin zal
blijken, dat de geest bij de één meer
bezigheid zoekt dan bij de ander. Op
dat punt zijn de mensen niet gelijk en
u kunt ze ook niet gelijk indelen. Het
„eigene" van een mens komt ook in zijn
vakantie uit.
Over één ding kunnen wij het „eens"
zijn vakantie dient om de samenleving
rijker te maken. Ook op kerkelijk gebied
vindt u andere toestanden, en u merkt
ook, dat de bevolking in verschillende
streken een eigen geestelijke stijl kent.
Als maar de samenbinding in Chris
tus overal mag spreken U komt, zeker
in het buitenland, op tal van plaatsen,
waar van een leven met God weinig te
merken valt. Des te meer spreekt het,
wanneer u het moogt ondervinden, dat
God óók daar Zijn volk bijeen brengt.
En, wij mogen dan zelf zijn tot een ge
tuigenis
Geniet uw vakantie, om straks met
te meer energie u op de arbeid u te
kunnen werpen.
Vrijheid, tot meerder dienstbaarheid
aan God
Zó kan de vakantie voor kerk en
maatschappij vruchtbaar zijn.
C. St.
van de v Saam se gaai
Een evangelisatielied moet op een
aansprekende wijze een centraal deel
van Gods openbaring brengen.
De moeilijkheden liggen uiteraard
vooral daar, waar men dit „aanspreken
de" nader gestalte moet geven.
Hoever mag men tegemoet komen aan
het milieu, dat men wil benaderen en
in hoever heeft deze gedragslijn het be
oogde effect
Dit zijn vragen, die men niet met een
bepaalde slagzin of machtsspreuk kan
afdoen.
Men behoeft zeker hetgeen ons voor
geslacht ons aan goede liederen heeft
overgeleverd niet te miskennen. Toch
dragen ze het stempel van een verleden
tijd, m.n. in dit opzicht, dat men toen
niet in dezelfde mate als wij thans te
maken had met zo ver gaande ontker
stening. Een deel van deze liederen
heeft ook een bepaalde kleur en is on
der sommige groepen Christenen zo
populair geworden (denk aan de bun
del van Joh. de Heer) en is er zo in
geprent, dat men zich haast niet kan
voorstellen, dat er iets anders mogelijk
is, dat even goed is. Men staat tegen
over iets nieuws zeer onwennig en dus
vaak ook afwijzend.
Toch zal men niet kunnen ontkomen
aan de overweging, dat elke tijd een
eigen karakter heeft en dat daar dus
ook een lied uit moet voortkomen, dat
speciaal is ingesteld op de behoeften en
gedachten van deze tijd.
Nu kan men stellig sommige nieuwe
re proeven aanstonds afwijzen. Ik vond
b.v. in bepaalde bundel liederen met
letterwoorden, in deze trantals je ge
looft weet dan wel, dat je gaat naar de
H.E.M.E.L. Het stond er zo niet pre
cies, maar het was er niet ver vandaan.
Zelfs het woord bijbel had men ge
splitst in de letters B.IJ.B.E.L. Afge
zien van het feit, dat deze letters heel
moeilijk in het gehoor liggen, m.n. de
B.IJ.B., maakt dit van het heilige teveel
een rijmlesje, dat mogelijk past in een
prentenboek, maar toch beneden het ni
veau ligt van bijbelse verkondiging.
Volledigheidshalve moge ik vermelden,
dat er ook voorbeelden van veel betere
liederen in staan. Het streven van deze
methode is kennelijk om op bekende
melodieën of zeer gemakkelijke in het
gehoor liggende wijzen kinderen iets in
het geheugen te prenten, dat ze gemak
kelijk vasthouden kunnen.
Met een van deze liederen heb ik zelf
geëxperimenteerd op een evangelisatie-
kindersamenkomst. Ik vond dit lied in
de bundel kinderkoren van het Internat.
Kinderevangelisatiegenootschap we
gens vacantieomstandigheden kan ik
voor juiste namen niet geheel instaan,
daar ik uit het hoofd citeren moet).
De tekst van dit lied is
O zie, o zie, ik sta aan de deur en
Ik klop, klop, klop (bis).
Een meisje hoort mijn stem,
Een jongen hoort mijn stem
En doet open, open, open de deur
En Ik zal binnen gaan.
Kennelijk is dit lied geïnspireerd op
de tekst Openbaring 3 20 Zie, Ik sta
aan de deur en Ik klop. Hoewel ik de
melodie niet op andere wijze leerde ken
nen, heb ik een vermoeden, dat er een
bestaande melodie aan ten grondslag
heeft gelegen. De melodie en de tekst
voegen zich echter heel goed bij elkaar.
De kernpunten komen goed uit.
Bovendien laat het lied zich heel goed
gebruiken voor begeleidende bewegin
gen, b.v. klop, klop, klop. Het door be
weging begeleide lied vergt een inten
ser medeleven en zal allicht bijdragen
tot intensiever opnemen van het gezon
gen lied.
In dit geval meende ik naast het ge
hoor en de beweging ook het. gezicht te
kunnen inschakelen. Twee harten, een
van de jongen en een van het meisje,
met ieder een venster en een deur, die
geopend konden worden, maakten het
geheel zeer aanschouwelijk. De jongen
en het meisje die luisterden, werden
zichtbaar achter het geopende venster.
Het meisje deed de deur open. De jon
gen werd zelf niet zichtbaar, maar de
deur, die hij openbaar gaf een blik in
de kamer van het hart, waar Jezus zou
aanzitten en de maaltijd gebruiken.
Daar stonden een tafel en twee bankjes
om samen ten eten te gaan.
Aan de hand van deze gegevens kon
heel wat verteld worden, dat de evan
gelieboodschap concrete gestalte gaf.
Op dit laatste wil ik in dit verband
niet ingaan.
