DE LIJDENSWEKEN Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland MEDITATIE van de Vlaamse Gaai ZEEUWSE KERKBODE VIJFTIENDE jaargang No. 36 Berichten en opgaven Predikbeur ten tot Dinsdagsmorgens te zenden aan de drukkers Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. PloofdredacteurDr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563. Redacteuren Ds A. Koning, Ds J. B. van Mechelen, Ds A. Schippers, Drs A. Verschoor Medewerker: Ds D. J. Couvée, Bennekom. Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 VRIJDAG 4 MAART 1960 Abonnementsprijs: ƒ3,per half jaar (bij vooruitbetaling). Afzonderlijke nummers 12 cent. Advertentiën 12 cent per mm. LAM VAN GOD, VOOR ONS GESLACHT Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt. Joh. 1 29. Hoe vindt u dat er gepreekt moet worden Die vraag werd on langs aan allerlei predikanten voorgelegd. Zij moesten daar hun antwoord maar eens op geven. Wat intussen ook is gebeurd. Wilt u weten hoe zij (heus niet de eersten de besten) er over denken Lees dan het boek maar, dat kortgeleden verscheen onder de titel Hoe vindt u dat er gepreekt moet worden Daar hebt u hun ant woord, zwart op wit. Maar waarom zullen wij die vraag niet eens aan Johannes de Doper voorleggen Die was per slot van rekening net zo goed dominee. ,,Ds Johannes, hoe vindt u dat er gepreekt moet worden Johannes de Doper zegt ,,Wilt u mijn antwoord, zwart op wit Hier is het. Joh. 1 vers 29. Neem en lees Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemtZö heeft Johannes de Doper gepreekt Hij heeft alleen maar met de vinger naar Jezus gewezen. Kan het simpeler, zou men haast zeggen. Kijk, zo gaat het nog in iedere preek Er wordt met de vinger naar Jezus gewezen. U hoort 's zondags preken. Wat dat is Wel, dit u krijgt een vingerwijzing En 't belangrijkste is, dat u die opvolgt. Dan komt u bij Jezus 't Kan niet missen. Ook niet, wan neer u in de komende zondagen het lijdensevangelie hoort verkon digen. In al die preken wordt de vinger gestrekt Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt. ,,Zie Dit roept het beeld op van Golgotha. Daar hangt Hij Tussen hemel en aarde, want noch daarboven noch hier beneden is plaats voor Hem. Verstoten en verlaten van God en de mensen. Ontzettend. Niet te beschrijven, 't Hoeft ook niet. Als u maar beseft dat u bij dit kruis van de Heer Jezus betrokken bent. Dat ziét u toch wel Er zijn mensen (zijn wij dat niet vaak?) die verblikken noch verblozen als 't over zonde" gaat. Ze halen de schouders op. ,,Is dat nu zo erg. Er zijn ergere dingen. Ik maak me daar niet druk om. Eén zonde meer of minder. Wat doet het er toe Nu zien we dat het er wel toe doet Zie, het Lam Gods Dat is uw schuld ,,Mijn schuld zegt u misschien. Zeker, uw schuld Wiens schuld anders 't Is toch waarachtig Zijn éigen schuld niet, dat Hij daar hangt Jezus, volmaakt-onschuldig Zelfs Pilatus moet het erkennen. Nukijk nog maar eens goed Zie, het Lam Gods. 't Is uw schuld, mijn schuld. Onze zonden hebben Jezus aan het kruis geslagen. Zijn lijden en sterven Dat hebben wij op ons geweten. Zien we nu, hoe erg ,,de zonde" is Zien we nu, wat we hebben gedaan 't Wonderlijkste komt nog Dat deed Ik voor u Een vingerwijzing voor ons Duizend, duizendmaal, o Heer, Zij u daarvoor dank en eer. Nieuwdorp. A. F. GOEDENDORP. Als in de Rooms-Katholieke wereld het mensdom nog ..katterig" is van het gevierde .carnaval", dan breekt de stil le tijd aan, die wij kennen onder de naam van de lijdensweken. Zeker doet Rome daar ook aan mee Natuur en genade krijgen beide haar deel. Eerst jezelf echt uitleven in dolle pret, vaak onder onherkenbare vermom ming, en dan komt in de kerk ,,het zich bedekken" voor het aangezicht des He ren. Tal van gebruiken uit het verleden worden in stand gehouden. Zo kent men in ,,de lijdensweek", op witte don derdag, dat een twaalftal oude mannen door de vorst van het land de voeten worden gewassen, dat ze verder een maaltijd krijgen en een uitdeling in geld. Nu zijn er niet zo heel veel landen meer waar de vorstelijke waardigheid nog in ere is, zodat veel van dit „vertoon" zal verdwenen zijn. Op die manier moest de gedachte aan de voetwassing leven dig blijven. Of het veel vrucht gedra gen heeft Het geld, en de kleren, dat vonden die mannen mooi. Maar dat dit ceremonieel er toe heeft bijgedragen, om de rijkdom van Christus in zijn lijden te verstaan, valt moeilijk aan te nemen. Ook het gratie verlenen op goede vrijdag, zoals Pilatus daar toe kwam, schijnt in verschillende r.k. landen ge bruik te zijn geweest, tot in onze eeuw. Of deze gebruiken na de 2e wereld oorlog zijn teruggekeerd, durf ik niet zeggen. In ieder geval heeft men véél kracht gezocht in allerlei ceremonieel, dat iets moest uitbeelden van wat in de lijdens weken plaats vond. In de hervorming heeft men gebro ken met al deze dingen, en is terugge gaan naar het evangelie. Men heeft door meditatie over het lijden des He ren aan het leven de vertroosting ge bracht, die in het volbenrgen van de gang naar 't kruis ligt opgesloten. Daardoor is het lijden van Christus op de juiste wijze gekomen in het mid delpunt van het kerkelijk leven. Wij zullen goed doen, om op geen andere manier ons met het lijden bezig te hou den, dan met de dankbare erkenning, dat zó de redding van het leven kwam. Het heeft niet zoveel zin, om allerlei onthoudingen in de lijdensweken toe te passen. Ik kan er geen waardering voor opbrengen, dat men in de z.g. stille week geen huwelijk moet bevestigen. Dat men zich onthoudt van het organi seren van bepaalde feestavonden, is te begrijpen. Maar, ik zou toch wel willen, dat men het lijden en de volbrachte of ferande ziet in het licht van de over winning. Over elke lijdenstekst zal gepreekt moeten worden, terwijl de heerlijkheid, daarna volgende, sterk naar voren komt. Wij mogen niet in de mineur toon zijn, en behoeven niet mee te doen met een sentimentele ontroering, die te kort doet aan de vrijwillige overgave van Jezus. Op elk punt van de lijdensweg wor den wij geroepen tot een dankbaar aan vaarden van Gods grote gave der ver zoening. U weet toch wel, dat Jezus zelf zingende de lijdensweg opging Hij had het licht van de overwinning zien stralen op de berg der verheerlijking. Naar de heerlijkheid gaat Hij, maar Je zus wil niet anders dan langs de van God aangegeven weg. De verzoeking van satan, die in Petrus' voorstel lag (3 tenten bouwen op de berg en daar dan maar blijven!), wijst Jezus af. De Heiland is barmhartiger voor Petrus dan dezé1 zelf is. Jezus wil boven alles het verzoeningswerk volbrengen. Want Hij wil voor ons deze uitkomst bereiden, dat alle schuld verdwijnt en de weg naar de Vader geopend wordt. De redding van het leven staat Hem voor de aandacht. Daarom gelukt geen enkele poging om Hem tot een andere weg over te halen Met innige dank mogen wij zo ons bezig houden met het lijden van Chris tus. Dan verdwijnt al het meewarige uit onze omgang met het evangelie van het lijden. U moet niet zeggen, als u eens pijn hebt, erge pijn lijdt wat heeft Jezus voor ons niet moeten lijden, zouden wij ,,dat beetje" dan niet doormaken Zulk een vergelijking gaat niet op. Het zégt u ook niets en geeft in geen enkel opzicht enige kracht. Wie kan het „plaatsvervangend" lijden des Heren met menselijke moeilijkheden vergelij ken Want, die lichamelijke pijn was het zwaarste niet Dat moet .u nooit den ken. Dan draagt u menselijke beschou wing in, in wat voor ons „niet te vat ten" is. Jezus droeg Gods toorn over onze zonde. Als een gevloekte ging Hij naar Gol gotha. Dat is het ergste geweest. Die vloek, die toorn, die Godverlating. Nee, heus niet die geselslagen. Die hebben ande ren ook ontvangen en doorstaan, denk maar aan Paulus. Maar, die vloek, die wraak, die God nam over al onze slechtheid, dat heeft de zwaarte van het lijden uitgemaakt. Dusliever geen valse vergelijkingen meer. Niets is te vergelijken met het lijden van Jezus. Dit onbegrijpelijke lijden bracht de redding. Ook van de wereld. Van de maatschappij. Het is mogelijk, in het teken van het Kruis te werken aan een nieuwe op bouw. Het Kruis kan het huwelijk en de arbeid goed maken, en de verhouding tussen „blank en bruin" zuiveren. Misschien hebben wij het leven te weinig gezien in het teken van het kruis! Te weinig in geloof ons zelf gegeven, opdat een nieuwe orde zou worden be leefd. Het is niet onmogelijk, bij de machtige en niet te stuiten vrijheids drang van vrijwel alle volken, die voor heen nauwelijks meespeelden, ons in deze tijd tot ernstige bezinning roept. Die bezinning brenge ons in de scha duw van het kruis. Wat zou God ge wild hebben door het offer van Jezus, in de samenleving der volken Op volkerengebied, op kerkelijk erf, in de schaduw van het Kruis komt de vraag zijn wij op de goede weg Als de lijdensweken ons zó tot gees telijke bezigheid roepen, dan kan de vrucht van onze meditatie groot zijn C. St. Vandaag vraag ik aandacht voor een zaak, die niet zo vaak of misschien wel nauwelijks in onze kerkbode aan de orde komt. Dit is een zaak van barmhartigheid Ik kom met deze zaak op tweeërlei wijze in aanraking, zowel door contact met de Oostelijke- als de Westelijke flank van onze provincie. Om precies te zijn, wat het Oostelijk contact be treft, met dat stuk van Brabant, dat onder Zeeuws kerkelijke ressort gere kend wordt. Ik doel op een zeer ernstige situatie in die inrichtingen, welke de verpleging verzorging van mensen, die tengevolge van geestes- of zenuwtoestand opname behoeven. In 't algemeen is het reeds overbe kend, dat er een slopend gebrek is aan goede verpleegsters. Daar is al heel wat over geschreven. Daar is nauwelijks wat nieuws over te zeggen, maar zo nu en dan wordt men gedrukt op een nood situatie. In Vrederust is het zo, dat volgens mededelingen, die mij bereiken van een zijde, die tot de welingelichte mag ge rekend worden, dat er binnenkort vrou wen naar huis zouden moeten gestuurd worden, wier toestand dit eigenlijk nog niet toelaat maar de nood dwingt, want er is geen vrouwelijk personeel. Eenzelfde situatie ongeveer doet zich op Walcheren voor, waar noodzakelijke opnamen moeten geweigerd worden wegens het ontbreken van vrouwelijk personeel. Ieder voelt hoe pijnlijk dit is. Adver tenties tot werving van personeel ver slinden kapitalen. Het helpt onvoldoen de. Vroeger werkten verpleegsters onder abnormaal slechte omstandigheden. Ik weet voorbeelden van leerling-verpleeg sters, die naast de kost ƒ2,— per maand verdienden, met een aantal werkuren, dat de acht per dag ver over trof en onder sociale arbeidsvoorwaar den, die een bespotting waren voor de gezondheid en een bedreiging van het leven. Die toestanden waren soms schande lijk Toch waren er desondanks voldoende of meer dan voldoende gegadigden. Voor veel meisjes was het een voor recht en een eer om verpleegster te zijn. Vandaag liggen de arbeidsvoorwaar den belangrijk beter. De arbeidstijd is verkort, de rechtspositie is vooruitge gaan, de inrichtingen doen vaak veel om het werken als verpleegster aan trekkelijk te maken. En het werk zelf Mens-liefde is hier voor nodig, na tuurlijk, maar vooral liefde voor de mens, die in moeilijkheden verkeert, in psychische moeilijkheden, wanneer het betreft de opgenomenen in inrichtingen als bovenbedoeld. Barmhartigheid noemt de bijbel dit soort van liefde. Blijkens het verhaal van de barmhartige Sama ritaan is deze eigenschap geen speci fiek vrouwelijke, maar het beoefenen van deze deugd in de verpleging heeft toch iets, waarvan men zou mogen ver wachten, dat het meer nog tot het vrou welijk dan tot het mannelijk deel van ons geslacht spreekt. Juist aan vrouwelijke hulp is sterk behoefte. Is dit werk voor vele meisjes niet te zwaar Dat zal ongetwijfeld het geval zijn. Daarom is èen keuring geen luxe. Niet ieder is in staat tot alle soort van werk. Lichamelijke bezwaren kunnen een ver hindering zijn, ook de geestelijke aan leg. Maar men moet niet alleen op de bezwaren letten Of het moest zijn in dit opzicht, dat men bezwaren onder het oog ziet, om ze dapper, gelovig te overwinnen. Uiteraard, waar nood is, zijn moei lijkheden, anders was er ook geen hulp nodig, maar het is toch ook heerlijk te mogen helpen in nood, het is toch een voorrecht als men zo gezond en sterk is en zoveel gaven naar lichaam en geest mag genieten, dat men deze in dienst mag stellen van de lijdende mensheid. Barmhartigheid is een specifiek chris telijke deugd. In het beoefenen hiervan kunnen op rijke wijze navolgers en na volgsters zijn van Christus. Indien men in de juiste gestalte dit werk aanpakt, zal men daar innerlijk ook rijker van worden. Licht en vreugde laten stralen iii levens, die vaak donker kunnen zijn, is een zaak, die zonder twijfel veel lief de en geduld en volharding vraagt, maar die ook in kwaliteit uitgaat boven heel wat werk, dat gemakkelijker ligt en minder verantwoordelijkheid vraagt. Zou onze provincie niet voldoende meisjes kunnen opleveren, die hiertoe bereid en in staat zijn Naar ik vernam worden er plusminus honderd patiënten, alleen al uit Zeeuws Vlaanderen, in „Vrederust" verpleegd, doch verpleegsters uit Zeeuws Vlaan deren werken hier niet. Moet Zeeuws Vlaanderen de verzorging van zijn pa-

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1960 | | pagina 1