PREDIKBEURTEN
Kleine Vossen
Hans KENT HET NIET
CLASSIS MIDDELBURG. ZONDAG 4 OKTOBER 1959.
Middelburg (Hofpleinkerk) 9.30 uur Ds J. Boonstra, Voorb. H. Av.
2.30 uur Ds P. van Til, Zondag 42
5 uur Ds P. van Til, Zondag 42
(Noorderkerk) 9.30 uur Ds P. van Til, Zondag 42
5 uur Ds J. Boonstra
Collecte Geref. Gezinsverzorging alhier.
Luth. Kerkavond 7.30 uur geen dienst
Arnemuiden 10 en 2.30 uur Ds H. K. Poelman
Domburg 10 uur Leesdienst, 2.30 uur Drs A. Verschoor.
Grijpskerke 10 u. Drs J. Vlaardingerbroek, 2.30 u. Ds S. v. Wouwe
Gapinge 9 en 2 uur Ds M. Boot
Koudekerke 9.30 en 2.30 uur Drs A. Elshout
Meliskerke 9.30 en 2.30 uur Ds J. v. d. Leek te Kapelle
Voormiddag Voorber. H. Av.
Oostkapelle 10 u. Ds S. v. Wouwe, 2.30 u. Ds Sj. Th. de Groot
Voormiddag Voorber. H. Av.
Serooskerke 10 uur Ds Sj. Th. de Groot
2.30 uur Drs J. Vlaardingerbroek
St. Laurens 10 en 2.30 uur Drs C. van Ulden
Souburg 9.30 en 2.30 uur Ds G. D. L. Brederveld, Voorber. H. Av.
Veere 10 en 2.30 uur Ds J. C. Streefkerk
Voormiddag Voorber. H. Av.
Vlissingen 9.30 en 5 uur Drs A. Verschoor
Vrouwenpolder 10 en 2.30 uur Ds J. v. d. Wal
Westkapelle 9.30 en 2.30 uur Ds M. E. van Heesen
Bed. H. Av. en Dankz.
CLASSIS AXEL.
Aardenburg 10 en 3 uur Ds van Henten te Zeist
Axel 10 en 3 uur Ds A. van Leeuwen
Breskens 10 en 2.30 uur
Hoek 10 en 2.30 uur Ds A. J. Verbeek
Schoondijke 9.30 en 2.30 uur Ds H. A. van Bottenburg
Namiddag Voorber. H. Av. Collecte voor S.S.K.
Terneuzen 10 en 3 uur Ds J. B. Vanhaelén te Mijdrecht
Voorber. H. Av.
Oostburg 10 en 3 uur Ds J. B. van Mechelen
Zaamslag 9.30 en 2.30 uur
Zoutespui 10 en 2.30 uur Ds v. d. Kerk te Gorkum
CLASSIS GOES.
Baarland 9.30 en 2 uur
Borssele 10 en 2.30 uur Ds J. v. d. Veen, Bed. H. Av. en Dankz.
Driewegen 9.30 en 2 uur Ds G. J. Pontier te Vlissingen
Goes (Westerkerk) 10 uur Dr C. Stam
5 uur Ds E. Jansen, Zondag 5
(Oosterkerk) 9 uur Ds E. Jansen
5 uur Ds J. Koolstra, Zondag 4
Extra collecte Stichting Steunt Kerkbouw.
s-Gravenpolder 10 en 2.30 uur Ds J. Bos te Emmeloord
Heinkenszand 10 en 2.30 uur Ds N. H. Heiner
Kapelle 10 en 2.30 uur Ds G. van Driel te Oudorp
Kruiningen 10 en 2.30 uur Ds J. Visscher te Zwijndrecht
Lewedorp 9 en 2.30 uur Ds J. Koolstra
Nieuwdorp 10 en 2.30 uur Ds A. F. Goedendorp
Wemeldinge 10 en 2.30 uur Ds C. de Ruijter
Wolf aartsdijk 10 en 2.30 uur Cand. W. Hoogsteen te Driebergen
Yerseke 9.30 en 2 uur Ds J. E. Booy
Bed. H. Av. en Dankz.
CLASSIS THOLEN.
Anna Jacoba Polder 10 en 2.30 uur
Bergen op Zoom 9.30 uur Ds C. M. Boerma
5.30 uur Ds W. Haverkamp te Anna Jacoba Polder
Voorber. H. Av.
Hoogerheide (Schapendreef 21) 10 uur Ds W. Haverkamp
4 uur Ds A. G. v. d. Stoel
Krabbendijke 9 en 2.30 uur Ds J. v. d. Klaauw
Oud-Vossemeer 10 en 2.30 uur Ds A. Koning
Poortvliet 10.30 uur Leesdienst, 2.30 uur Cand. J. Slomp.
Rilland-Bath 10 en 2.30 uur Ds R. Bakker te Rotterdam
Voorber. H. Av.
Tholen 10 en 5 uur Cand. J. Slomp te Hoorn
CLASSIS ZIERIKZEE.
Brouwershaven 10 en 2.30 uur Ds D. J. Coumou, em. pr. te Haarlem
Bruinisse 10 en 5 uur Ds C. A. Wielemaker
Colijnsplaat 10 en 6 uur Ds A. Schippers, Bed. H. Av. en Dankz.
Geersdijk 10 en 2.30 uur Ds H. L. van Aller
Haamstede 10 en 3 uur Ds J. M. Mulder te Amsterdam
Voorber. H. Av.
Kamperland 9.30 en 2.30 uur Ds A. J. Radder
Nieuwerkerk 10 en 5 uur Dr J. H. Becker
Collecte S.S.K.
Oosterland 10 en 3 uur Ds H. de Bruin te Rotterdam
Renesse (Evangelisatiegebouw) 7.30 uur Ds J. M. Mulder
Scharendijke 10 en 2.30 uur Ds T. Kamper
Wissenkerke 10 en 2.30 uur Ds M. C. Kersten
Zierikzee 10 en 5 uur Ds Y. J. Tiemersma
Zonnemaire 10 en 2.30 uur Ds P. Melse
gerige donkerkijker gelezen had en dit
luchten wilde
Wat kon de Jong bitter zijn en mij
als knaap al zwaar belasten met zijn
spot over de maagdelijke geboorte van
Jezus, of ,,de kattenmelk" die hij van
de bazin in zijn koffie kreeg heel
het personeel dronk tegelijk mèt het
grote gezin koffie-in de huiskamer
terwijl de baas en zijn vrouw de room
kregen, of over zijn zoon bij de poste
rijen die precies hetzelfde werk deed
als 'n commies, maar veel minder ver
diende. De wereld was vol onrecht en
onbillijkheid. Daarvan mummelde zijn
eeuwig pruimende mond en vonkten
zijn ogen. Rood op de graat en in hart
en nieren. En het was mij 'n raadsel,
dat hij Jan en de anderen niet aanstak.
Ik geloof, mij nog het meest
Want niet slechts jaarlijks in de va-
cantie, maar al meer dagelijks in de
wat ruwe werkstad Rotterdam, kwam
ik in aanraking met de vragen, eerder
met de moeiten, de zorgen, het duide
lijk gebrek soms van ,,de mindere man".
(Wordt vervolgd.)
Bennekom. D. J. Couvée.
'k Zou niet graag .rechter" zijn, hoe
wel dit ambt overigens zeer begeerlijk
schijnt te zijn. O, wat trekken we graag
de rechterstoga aan en zetten ons op
de rechterstoel. We zijn met ons vonnis
dadelijk klaar wetboeken hebben we
niet nodig, getuigen helemaal niet, een
onderzoek stellen we niet in het is
een schurk, afgelopen, 't is een gemene
bandiet, klaar
Hebt U wel eens een verkeersongeval
meegemaakt of althans zien gebeuren
Dan moet U er andere ooggetuigen
over horen, U zult zien, dat meestal
alle getuigen er een ander oordeel over
hebben ze hebben 't allemaal gezien
en toch heeft ieder 't anders gezien.
En als je dan de krant er over leest,
is 't helemaal er naast. En toch, in de
omgang met elkander, als broeders en
zusters, wordt er dikwijls ontzettend
lichtvaardig geoordeeld en nestelt men
zich behagelijk in de rechterszetel.
Een paar weken geleden had er een
ernstig ongeluk plaats in de bossen rond
Legerplaats Ossendrecht, waarbij een
kapitein 't leven verloor en andere mi
litairen min of meer ernstig werden ge
wond. Er was een bom ontploft. En
nu gaan er rond die bom allerlei uiteen
lopende verhalen.
In de krant stond vermeld, dat de
militairen er mee hadden gespeeld men
weet niet, wat voor soort bom het is
geweesteen gewone granaat, een tijd
bom, een tijdmijn of iets dergelijks.
Nu kwam ik op de kamers van de
jongens en natuurlijk ging 't over het
droevig ongeval. Ik vroeg of 't nu waar
was, dat de militairen er mee hadden
gespeeld. Welnee, riepen ze op de ene
kamer, geen sprake van hij ging wel
van hand tot hand en tenslotte hebben
we hem tegen een boom gezet. Nee, zei
een ander, hij lag op tafel bij de offi
cieren. Och kom, ik heb hem toch zelf
gezien tegen die boom. Op een andere
kamer weer 't gesprekzeg jongens,
die kranten schrijven toch maar wat,
want er staat in, dat de jongens met
dat projectiel gespeeld hebben, maar
hiernaast beweren zij, die er zelf bij
geweest zijn, dat 't uit de duim gezogen
is. Wat, zegt er een recruut, öf 't waar
is.
Zo, zeg ik, die jongens hiernaast zijn
er toch zelf bij geweest. Wel, nu nog
mooier, ik heb dat ding zelf tegen een
boom geslagen en die kameraad ook,
want ze zeiden, dat hij ontladen was.
Maak 't nu maar uitVan schuld als
zodanig is hier geen sprake, en waag
ik me niet aan een beoordeling, laat
staan veroordeling.
Nee, 'k wou niet graag .Rechter"
zijn, want het is bijna ondoenlijk
om achter de waarheid te komen. En,
de .waarheid" behoeft niet altijd ver
huld te zijn in een weefsel van leugens,
maar verschuilt zich dikwijls achter
onze kortzichtigheid en onvermogen om
't juiste waar te nemen. Daarom dient
een christen bedachtzaam en voorzich
tig te zijn in 't oordelen, en inplaats van
de rechterstoga aan te tijgen gekleed
zijn met de mantel der liefde, die een
menigte van zonden bedekt en te luis
teren naar 't zo bekende woord van de
Heiland oordeelt niet, opdat ge niet
geoordeeld worde
De vos ,,lichtvaardig'oordelen" heeft
heel wat kwaad berokkend en dient,
vooral uit de gemeente des Heren, ge
weerd, nog meer dan uit de bossen van
Ossendrecht.
Uit het oude-Vossenland.
Het was maar een heel gewoon jon
getje, die kleine Hans, helemaal niet lie
ver en ook helemaal niet ondeugender
dan andere jongetjes.
Maar hij was kind van zijn vader en
moeder, net zoals alle kleine jongetjes
zijn en dat zegt eigenlijk alles. Och, de
band tussen ouders en kinderen is zo
nauw. Daarom zullen ouders ook altijd
het goede voor hun kinderen zoeken.
Dat hebben deze ouders voor Hans
zeker gedaan, toen ze er in toestemden,
dat hij de christelijke school zou be
zoeken. De meester was er over komen
praten en vader en moeder gaven zich
gauw gewonnen goed, Hans zou ko
men.
Dat was wel een heel verstandig be
sluit. Als ouders besluiten hun kinderen
naar de christelijke school te zenden,
dan geven ze hun kinderen wel het bes
te mee, wat ze hun mee kunnen geven.
Want op die school moeten ze natuur
lijk ook heel veel leren en heel erg hun
best doen, maar er wordt hun ook van
Jezus verteld, de grote Kindervriend.
En wat we ook kunnen missen in het
leven, maar niet de Naam van Jezus.
Erg gelukkig, dat Hans op school
van Jezus heeft gehoord, die om ons te
redden, de hemel verliet. Want ook
thuis heeft hij van Hem gehoord, maar
och, hoe gaat dat. Vader en moeder
hebben het wel eens wat druk, zodat er
van opzettelijk onderwijs soms niet zo
heel veel terecht komt. En de juffrouw
op school kan natuurlijk veel mooier
vertellen.
Lang heeft hij de school niet bezocht,
want toen hij nog maar net in de 2e
klasse zat, is hem een ongeluk over
komen. ,,Met dodelijke afloop" staat er
dan in de krant. Of ,,aan de bekomen
verwondingen bezweken". En meteen
slaan we het blad weer om en we gaan
eens zien, hoe Chroestsjew in Amerika
ontvangen wordt.
Maar zo denken de ouders er niet
over, wier eigen kind dat verongelukte
ventje was en zo denkt de juffrouw er
niet over, die alle dagen het kereltje in
de klasse had. Het moet je maar per
soonlijk raken, dan wordt alles zo an
ders.
Het gebeurde op een maandagmid
dag, na schooltijd. Hans heeft nog wel
levend het ziekenhuis bereikt, maar toen
hij er nog maar net was, nam God hem
weg.
's Maandags moeten de kinderen hun
versje kennen. Het was deze keer
,,'s Heren goedheid kent geen palen".
Hans had, wat heus niet altijd gebeur
de, deze keer een 10 gekregen. Hij
kende het prompt. Toen de juffrouw bij
de bedroefde ouders een bezoek bracht,
hoorde ze van de vader, dat hem dat
versje maar aldoor in z'n hoofd zat. Hij
had het zowat de hele zondag lopen
zingen. Natuurlijk werd er gesproken
over de a.s. begrafenis. Niet de hele
school, maar de kinderen van de klasse
zouden bij het graf aanwezig zijn, had
het hoofd bepaald. ,,En vindt u goed,
als de kinderen dan nog zingen had
de juffrouw gevraagd. ,,Ja, maar dan
het versje, dat Hans zo goed kende
's Heren goedheid kent geen palen."
Natuurlijk was er de volgende mor
gen gewoon school, al was Hans' plekje
in de bank nu leeg. De kinderen voel
den het ongewone en het vreemde. Wat
zijn jonge kinderen ontvankelijk voor
de eeuwige dingen. Ze worden er ook
maar zo vóór geplaatst. Gister zat hier
hun vriendje nog en speelden ze nog
met hem. Een vreemde stilte in de
klasse.
Dan kun je maar niet gewoon begin
nen met sommen maken of met de lees
les. De juffrouw moest eerst eens met
haar kinderen praten. Een echt klasse-
gesprek. Wat kan dat goed, ook met
peuters van zeven jaar.
Toen heeft de juffrouw verteld over:
,,laat de kinderkens tot Mij komen" en
de kinderen hebben ademloos geluis
terd. Hebben ze in die vertelling de
stem van de goede Fierder gehoord
Daarna hebben ze samen gezongen.
Ze kenden het nog niet, maar hoe gaat
dat op school, zingen en leren tegelijk,
zingend leren. ,,Daar boven juicht een
grote schaar van kind'ren voor Gods
troon."
,,Wat mooi, hé jongens", zegt de
juffrouw, ,,daar bóven juicht een grote
schaar van kind'ren voor Gods troon
en wij, hier op aarde, hier in de school,
zingen het ook. Dan zingen we dus al
lemaal met elkaar hetzelfde, mooie
lied."
Maar toen ging er, wat schuchter,
een vingertje omhoog. „Juf, Hans kent
het niet." Pienter kereltje, de klasse was
immers pas bezig, het te leren. Dus
Hans had het niet gekend, toen hem
het ongeluk overkwam.
Maar de juffrouw vond, dat je in de
hemel alles veel vlugger leert. Op school
geeft het nog wel er 's een beetje moei
te, maar in de hemel gaat alles veel
vlotter. En toen zakte het vingertje
weer. Het manneke begreep.
Drie dagen later stond de klasse rond
het grafje. Toen het kistje neerzonk,
klonken de kinderstemmetjes ,,'s He
ren goedheid kent geen palen". Wel
wat dun en bedeesd, maar toch zo kin
derlijk zuiver.
Wat zijn Gods wegen wonderlijk.
Waarom moest dit jonge leven zo plot
seling worden afgesneden Waarom
moesten deze ouders deze smartenweg
gaan
Laten we niet vragen en tenminste
Gods doen niet bedillen. Dit staat vast,
ook al begrijpen we het niet't is wijs
heid, wat Hij doet.
En was dat psalmvers in kindermond
geen prediking Kwam God de Here
het door die kinderstemmetjes niet zelf
die verslagen ouders zeggen wie Hem
need'rig valt te voet, zal van Hem zijn
wegen leren
En die kinderen zelf, och het lege
plekje van Hans vergeten ze wel weer.
Straks zit er een ander op die plaats
in de bank. En ze spelen weer even
vrolijk en ze zijn ook wel weer eens
ondeugend.
Maar is het niet mogelijk, dat het
diep bij hen wordt weggelegd, wat ze
daar samen zongen bij het graf van
hun kameraadje en wat de juffrouw
toen heeft verteld Heus, de ontroering
van het ogenblik gaat weer voorbij, ge
lukkig maar, kinderen moeten spelen en
niet treuren.
Maar zou het niet kunnen zijn, dat
de indruk van dit droef gebeuren, waar
door het donker van de dood het licht
des levens speelde, waar bij alle smart
toch ook het blije evangelie klonk, deze
kinderen bij blijft tot ver op volwassen
leeftijd
Dat ze 't nooit weer vergeten en dat
er, zelfs in tijden van afval en opstand,
nog een stemmetje in het hart blijft, dat
zingt daar boven juicht een grote
schaar van kind'ren voor Gods troon
K.-B. v. d. L.
