Van de wijde, ruige Heide
Vlaamse Gaai
Officiële Berichten
van de
Kleine Vossen
Vandaag is het meer weer voor
meeuwen dan voor gaaien. De wind
'jaagt de golven op, zodat de Schelde
zich gekleed heeft in een gewaad van
witte schuimkoppen, een dreigend ge
zicht voor mensen met aanleg voor zee
ziekte, maar toch ook beangstigend voor
hen, die eens het geweld van het water
op zo verschrikkelijke wijze ondervon
den hebben, dat ze dit nooit meer kwijt
raken.
Voor het Zeeuwse kerkelijke leven
wordt deze dag, 1 juli, echter geken
merkt door iets anders. De broeders
diakenen hebben hun grote toogdag ge
had in de provinciale diaconale confe
rentie te Goes. Onder leiding van br.
De Poorte, die, tussen haakjes, met vlag
en wimpel herkozen werd (proficiat),
vergaderden een honderdtal diakenen
in de moderne Oostkerk, een unieke
vergadergelegenheid.
Als U mij persoonlijk sprak, zoudt
U mij allicht vragen,,Hoe vond U
het er
Dit is letterlijk in twee geijkte woor
den te zeggen Leerzaam, gezellig.
Voor het gaaiken waren er nog at
tracties aan verbonden ook. Hij mocht,
schouder aan schouder, met coll. J.
v. d. Veen zich opmaken om het dia
conaal gezelschap te adviseren, maar
nog schoner was, dat hij werd aange
zocht om een verhaaltje over de con
ferentie te schrijven. Hij is daardoor
bemoedigd om met pogingen tot
nieuwsvoorziening voort te varen.
Op dit punt gekomen, mag hij wel
even een klein uitstapje maken. De
Gaai springt immers van nature van het
een op het ander. Het propagandafront
is in beweging. De uitgever deelde
mede, dat de kerkeraad van Hoek 10
abonnementen beschikbaar had gesteld
voor een half jaar om zo lezers te ver
krijgen, die zich zouden abonneren, om
dat de kerkbode voor hen onmisbaar
was geworden. Bravo HoekGoed
voorbeeld doet goed volgendat uw
hoop niet in rook mag opgaan maar
dat zal niet, want ik. vertrouw, de broe
ders dit welberaden gedaan hebben.
Aardenburg, in de zak van het land
van Cadzand, wenst niet onder in de
zak te blijven zitten. Evenals Hoek
heeft deze kerk nu 12 abonné's. Bijna
40 proefabonnementen worden er en
kele weken gedistribueerd. Een broeder
verklaarde zich bereid de broeders te
helpen bij het nemen van hun beslissin
gen, niet te vergeten de zusters. Die
geven misschien wel de doorslag. De
stand Hoek—Aardenburg is dus thans
12—12. We zijn benieuwd, hoe het er
over een half jaar zal uitzien.
Maar ik keer terug naar Goes, naar
de conferentie, al schuddeschokkend
overigens, omdat de pont, waarop ik nu
vaar, zwaar voor de broek krijgt.
Ds P. van Til gaf jubilerend" een
uiteenzetting over de in liquidatie ver
kerende I.P.S. (Interk. Prot. Sanatori
um). Twee fondsen zijn er: het steun
fonds en het Stichtingsfonds. Het
steunfonds kan nog 2 of 3 jaar gebruikt
worden voor betaling van reiskosten
wegens bezoek aan patiënten in chr.
sanatoria en voor diverse onkosten, die
uit andere fondsen niet gedekt kunnen
worden. Hiervoor is toestemming ver
kregen van de 3 partners, met wie te
zamen het bedrag vergaard was door
straatcollecten. Het andere, grotere be
drag zal, wat het aandeel van onze
diaconieën betreft, over enige tijd wor
den overgemaakt aan de diaconie van
Middelburg, na verkregen goedkeuring
der betrokken diaconieën. Hierna zal
Middelburg voor verdere verdeling
zorg dragen.
Uiteraard heeft Ds Van Til nog
meer gezegd, maar alles kan ik niet
vermelden.
Zeer levendig was de discussie in
zake een tweetal vraagstukken, waar
over advies gevraagd was. De vraag
stukken zelf hier belichten lijkt niet ge
wenst. Zulke dingen worden allicht te
veel aan bepaalde personen verbonden.
Wel is mij opgevallen, dat er zo'n ster
ke bewogenheid bij alle diakenen, die
zich uitten, werd aangetroffen, een be
wogenheid om het werk der barmhar
tigheid in Christus' naam zo goed mo
gelijk te volvoeren evenzo bleek het
goede begrip voor de grondgedachten
der chr. barmhartigheid, al kan natuur
lijk over de uitwerking verschil van me
ning openbaar worden.
Een verzorgde en gezellige koffie
maaltijd sterkte de vergaderden tot het
luisteren naar het instructieve en boei
ende referaat van Ds Tiemersma over
,,Zorg voor ,,onvolwaardigen" Hier
kan ik slechts weer een tip van oplich
ten.
Hij waarschuwde er tegen, dat wij
invalide mensen niet tegemoet treden
als mensen die op lager niveau staan.
Wij kunnen van deze mensen leren
door opnieuw te gaan vragen, waartoe
het leven dient. Wij moeten ons afvra
gen bij de ontmoeting met invaliden
„Welke mens ontmoeten wij" en ons
niet blind staren op een bepaald gebrek,
waardoor bij ons verlegenheid of mede
lijden gewekt worden zou.
De invaliden zelf behoren ook niet
aan deze gedachten van hun omgeving
toe te geven.
Bij onze benadering van invaliden
moeten wij ons bewust zijn, dat wij
slechts betrekkelijk gezond en zij slechts
betrekkelijk invalide zijn.
Een verlamde-in-zijn-spraak bleek
toen hij het spreken had aangeleerd
een bijzondere intelligentie te hebben,
waardoor hij, ondanks andere nog ge
bleven* verlammingsverschijnselen, bo
ven zijn collega's uitstak, nadat hij aan
een geschikte werkkring geholpen was.
Daarom moet het leed van gebrek
kigheid niet goed gemaakt worden door
geld, dit kan niet, maar er is een reva
lidatie nodig, een terugbrengen tot ge-
eigende arbeid. Hiervoor is deskundig
heid vereist. In Engeland is de zorg
voor de invalide mens ver geperfection-
neerd. De kansen tot terugkeer in de
maatschappij zijn daar 93 Ook in
Nederland wordt al veel gedaan, maar
de centrale leidinggevende instantie en
de speciaal hierop ingestelde artsen
ontbreken nog.
Beschutte werkplaatsen hebben ook
een belangrijke functie, als de gewone
revalidatie niet mogelijk is. Nodig is
hier een soort arbeid, die nuttig is voor
het maatschappelijk leven.
Ds T. besloot ,,U kunt door deze
strijdvaardige mensen getroost worden
en U vergeet hen te troosten".
Hierna bespreking, rondvraag en er
was alle reden in dankgebed te sluiten.
J. B. v. M.
Op m'n, gelukkig niet langdurig,
krankbed heb ik wat ontdekt. Als je
zo ligt te zuchten en te tobben, omdat
alles je pijn doet en 't bovendien snik
heet is, dan komen er allerlei gedach
ten in je op en loop je kans je zelf te
gaan beklagen.
Ik dacht zo, terwijl je zo volstrekt in
beslag genomen dreigde te worden door
het lichaam wat een soorten pijn een
mens al zo kan hebben. Er is nu letter
lijk geen plekje op en in je lichaam, dat
geen pijn kan veroorzaken en het is dan
toch maar een wonder, wanneer je pijn
loos ben. Ik verbaasde me er over, dat
een gezond mens niet weet, in elk ge
val niet voelt, dat hij een hart heeft,
dat hij lever, nieren, longen, ingewan
den, dat hij een galblaas, allerlei soor
ten klieren, spieren, zenuwen bezit, dat
hij huid en hersenen heeft het werkt
alles feilloos en pijnloos. En nu is 't,
tenminste bij mij, bij een griepaanval
zo, dat je meent, dat letterlijk alles pijn
doetje hebt buikpijn, hartpijn, rug
pijn, hoofdpijnje voeten zijn dood
moe, zelfs je ogen doen zeer, velerlei
spieren verwekken pijngevoelens, je
huid is gevoelig er is geen goed
meer aan je gehele lijf
Maar, zo dacht ik, waar je nooit of
weinig van hoort is tongpijn. Zeker,
je kunt wat keelpijn hebben, wat moei
lijkheden met slikken, maar om nu te
zeggen ik heb tong-pijn, nee, dat heb
ik nooit gehoord, hoewel het wel zal
bestaan. Die tong moet dus wel m.i.
het meest gezonde orgaan van heel je
lichaam zijn. En zo dacht ik dat
komt niet erg overeen uit met wat Ja
cobus over dit lichaamsdeel schrijft. Dat
is niet zo mooi We lezen daar „Zo
is ook de tong een klein lid en voert
toch een hoge toon. Zie, hoe weinig
vuur een groot bos in brand steekt.
Ook de tong is een vuur, zij is een
wereld van ongerechtigheidde tong
neemt haar plaats in onder onze leden,
als iets, dat het gehele lichaam bezoe
delt en het rad der geboorte in vlam
zet, terwijl ze zelf ontstoken wordt
door de hel
Inplaats van het meest gezonde li
chaamsdeel, dat nooit last heeft van
pijn, blijkt het tegelijk het meest zieke,
ongezonde lid te zijn.
De tong bezoedelt, steekt in brand
en zelfs aangestoken door de hel. Je
zou haast zeggen was die tong maar
eens meer echt ziek, zodat ze niet ge
bruikt kon worden. Maar zelfs bij oude
mensen, bij wie alle delen des lichaams
Dermate afdoend is Gods kind uit
alle satansheerschappij bevrijd, dat zijn
Zoon 't nu voortaan ook bewaart, alzó,
dat zonder de wil van zijn hemelse Va
der zelfs geen onnozel haar van zijn
hoofd vallen kan
Niet voor niets stond er met lichaam
èn ziel het eigendom van Jezus.
Ons lichaam, dat nü nog zo dikwijls
de terugslag van de zonde ondergaat,
soms als direkt gevolg van eigen zonde
geteisterd, soms ook geheel los daar
van gelijk Jobs arme lijf, dat lichaam is
voor de Schepper niet iets bijkomstigs,
nog veel minder iets verachtelijks,
geen kerker voor de gekooide ziel, maar
de van oorsprong schone woning, het
fijne instrument der ziel, dat Hij als
zijn éigen werk en als bij elke ziel spe
ciaal passend kleed niet prijs geeft,
doch méé door Jezus' bloed heeft ver
lost ènbewaart
Hoe gering schatten wij zelf meest 'n
haar van ons hoofd.
Misschien is 't ook van ons wonder
schoon organisme het allerminste.
Niettemin voor de Here 'n kostbaar,
lévend kunstwerk, één voor één door
Hem gemaakt, geteld.
Nu troost niet dit op zichzelf, dat
onze duizende hoofdharen nauwkeurig
door de Almachtige zijn geteld.
Hoewel het toch ook reeds inhoudt
door Hem op prijs gesteld
Maar dit geldt in zekere zin ook
van wie verloren zullen gaan.
De Here verliest als Onderhouder
en Bestuurder niets uit het oog, ook 't
kleinste niet bij Saul noch bij Judas.
Maar dat wij de verzekering ont
vangen, dat zelfs geen schijnbaar te
missen ding ons kan ontvallen zonder
de wilvan onze hemelse Vader
Dat Hij óók 't geen wij zelf nauwe
lijks achten, als 'n Vader verzorgt en
bewaakt
De Here belooft ons dus niet, dat
ons geen haar van ons hoofd gekrenkt
zal worden.
verzwakt zijn, die aan alle organen lij
den, is vaak de tong springlevend,
spuwt ze vuur, prikt en priemt en bijt.
Ja, zo dacht ik, die mond is net een
vossen-hol, waaruit allerlei sluw volk
te voorschijn springt: kwaadsprekerij,
vinnigheid, leugenachtigheid, achter-
docht-zaaierij, venijnspuiterij, achter
klap en laster. Ja, die gezonde tong
wordt al te veel misbruikt om een le
ger van vossen in de wijngaard te ja-
•gen.
Gelukkig de gezonde tong, die ge
zonde woorden spreekt, en ontstoken
is, niet van de hel, maar van de hemel
en die woorden Gods spreekt, getui
gend van liefde, van wijsheid, van ge
nade. Waren 't niet tongen als van
vuur, die de gelovigen deden getuigen!
't Vuur des H. Geestes. 'k Geloof niet,
dat deze gedachten op m'n legerstede
ziek zijn en hoop, dat tong en mond
geen hol van vossen is, maar een huis
vol lof en dank
Uit het oude-Vossenland.
KORTE NOTULEN der classis Axel,
in vergadering bijeen op 2 juli in
„Pro Rege" te Terneuzen.
1. Opening door Ds. A. van Leeu
wen. Onderzoek der credentialen.
2. ModeramenDs. A. van Leeu
wen, praesesDs H. v. Bottenburg,
scribaDs J. B. v. Mechelen, alg.
plaatsvervanger'.
3. Stukken van cand. Verbeek, be
roepen pred. te Hoek worden met gun
stig resultaat nagezien.
4. Cand. Verbeek houdt preekvoor-
stel over Maleachi 1 8.
5. Met goedvinden van depp. ad art.
53 wordt het examen voortgezet, nadat
het preekvoorstel in comitévergadering
is besproken.
6. Met instemming van voornoemde
depp. wordt Cand. Verbeek toegelaten
tot de dienst des Woords en der Sacra
menten, hij ondertekent het betreffende
formulier. Hem wordt toegezongen Gez.
8 3. Van de uitslag van het examen
wordt hem acte verleend.
7. Toespraken van praeses, depp. ad
art. 53 en van br. Dieleman, namens
Hoek. Deze nodigt de classis uit zich
bij de intrede te doen vertegenwoordi
gen.
8. Kort verslag wordt gelezen en
goedgekeurd. Assessor gaat voor in
dankgebed.
In opdracht der classis voornoemd,
J. B. v. Mechelen.
Veilig in Jezus' armen.
Integendeel.
Er zal nog wel méér vallen, vooral
straks bij de dood
Maar als we iets moeten missen,
ja, als we eens alles moeten missen,
missen we Hém toch nooitals
onze Vader in de nood.
Hij zegt nadrukkelijk toe, dat alle
ding, ook wat volstrekt tegen schijnt,
juist onze zaligheid bevorderen moet.
Dat is des Christens troost, beide in
leven en sterven.
Onze énige.
Ook afdoende.
In leven.
Iedere dag.
In sterven.
Ook de laatste, zwaarste dag, dat
Zijn bloed mijn hoop zal wekken.
Niet voor de mysterieuser ziel al
leen, die, als de heerlijkste, aanstonds
naar de Vader afreist.
Ook voor 't lichaam, dat nu nog
vaak benauwd, misvormd, gedood, toch
zó volkomen eigendom van Jezus
Christus is en blijft, dat Hij ditzelfde
ontluisterde en tot stof ontbonden li
chaam geen sekonde kwijt raakt, doch
er over waakt, als ware 't zijn eigen
lichaam in Jozefs hof. En 't daarom
straks even heerlijk op doet staan als
heilig huis voor ónze en tempel voor
zijn Geest.
Is dit geen sterke troost
Hij verloste ons voor eeuwig.
Hij bewaart ons in het moeilijk heden.
En dit bewaren blijft al evenmin als
het „verlossen" bij 'n woord alleen.
Hij doet het.
En Hij laat het merken.
Zodat we in dit leven soms al uit
roepen wat was dat nadeel, die druk,
dat lichamelijk gebrek, die tegenslag,
die weigering, totzelfs die zonde,
mij tot heil
Kent gij sterker troost
Bennekom. D. J. Couvée.
KORT VERSLAG van de vergadering
van de classis Goes, gehouden op
woensdag 8 juli 1959.
Namens de roepende kerk van Baar
land opent Ds. Veldhuijzen. Hij laat
zingen Ps. 19 vs. 1. Leest Psalm 19
en gaat voor in gebed.
De credentiebrieven worden nage
zien. Alle kerken zijn wettig vertegen
woordigd. De kerken van 's-Graven-
polder en Wolf aartsdijk, elk met een
instructie.
't Moderamen neemt zitting. Praeses
Ds. Koolstra, Assessor Dr. Stam, le
scriba Ds. van der Leek, 2e scriba Ds.
van der Veen.
De praeses feliciteert Ds. Veldhuij
zen met 't beroep naar Numansdorp.
Bidt hem licht en wijsheid toe om een
verantwoorde beslissing te nemen.
De kerk van Wolf aartsdijk wordt
een voorspoedige voorziening toege
wenst in de komende vacature.
De notulen van de vorige vergade
ring worden gelezen en onveranderd
goedgekeurd.
Ingekomen stukken. Van br. Bogaard
is een schrijven binnengekomen betref
fende regeling kindergelden.
Een dankbetuiging van deputaten
geestelijke verzorging ziekenhuis, per
soneel en patiënten voor de verhoging
van 5 cent per ziel.
Een schrijven van de zending onder
Chinezen en Oosterlingen. Deze arbeid
mag wel bijzondere aandacht en liefde
van onze kerken hebben.
Instructies. De kerk van 's-Graven-
polder vraagt, welke houding moet
worden aangenomen tegenover de
steunaanvragen voor Chr. Recreatie
centra.
Er is naar het oordeel van de classis
geen bezwaar dit werk te steunen.
De kerk van Wolf aartsdijk vraagt
vacaturebeurten aan.
Rapporten. Dr. Stam rapporteert uit
voerig over de particuliere synode. Hij
brengt enkele markante dingen naar vo
ren.
Ds. van der Leek geeft nog enkele
inlichtingen over te houden collecten.
Regeling predikbeurten.
Borssele Di. Goedendorp, Jansen en
De Ruyter
DriewegenDi. Koolstra, Van der
Leek, Oegema
's-GravenpolderDi. Booy, Heiner,
Jansen, Koolstra, Oegema, Van der
Leek, Veldhuijzen
WolfaartsdijkDi. Goedendorp, Hei
ner, Van der Veen
HogerheideDi. Booy, De Ruyter,
Veldhuijzen,
