wat zoudt GIJ doen van de Vlaamse Gaai Niet zien, maar geloven! vijftiende jaargang No. 2 Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 10 juli 1959 MEDITATIE ZEEUWSE KERKBODE Berichten en opgaven Predikbeur ten tot Dinsdagsmorgens te zenden aan de drukkers Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. HoofdredacteurDr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563. Redacteuren Ds A. Koning, Ds J. B. van Mechelen, Ds A. Schippers, Drs A. Verschoor Medewerker: Ds D. J. Couvée, Bennekom. Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 Abonnementsprijs3,per halt jaar (bij vooruitbetaling). Afzonderlijke nummers 12 cent. Advertentiën 12 cent per mm Wij hebben de vorige week de ver- vangingsformule met elkaar gelezen. Dit is toch zeker het eerste, dat moet gebeuren. U zoudt anders de indruk kunnen krijgen, dat er met die vervan gingsformule toch wel ,,iets bijzonders" aan de hand is. Dat bijzondere zal u bij de lezing niet bepaald zijn opgeval len. Wij kunnen er ook van verzekerd zijn, dat een grote schare in onze ker ken hier niet het minste bezwaar tegen heeft. Men hoort" ze alleen niet zo luid roepen. Van de verschillende stukken, bij de generale synode ingezonden over deze zaak, hebt u vanzelf kennis genomen. In het ene geval drukte men zich voor zichtiger uit dan in het andere geval. Wat alleen opviel, niemand heeft aan getoond, dat de vervangingsformule be hoort opzij geschoven te worden, om dat zij onjuist is. Het is belangrijk om dit te vermelden. Het gaat dus niet over iets, dat ,,in ieder geval" wég moet, omdat achteraf blijkt, dat wij daarin foutief geweest zijn. Wij komen dus helemaal op het ter rein van het praktisch handelen. Die formule is wel goed, maarje krijgt er zon moeite mee. Naar het dogma tisch museum met het ding, zo is al voorgesteld. Och ja, we leven snel, je bent zó ,,aan bod", en je wordt ook even snel naar het museum verwezen. Nu is het altijd moeilijk uit te maken, of wij praktisch er mee opschieten, een bepaalde zaak op te ruimen. Men kan onder elkaar wel denken of zeggen de vrijgemaakten zien dan de weg meer openliggenmaar het is de vraag, of aan. de kant van de vrijgemaakten het metterdaad zo is. Het belangrijke blad „Kerknieuws" van de heer Scheps, dat heel objectief van voorlichting dient, gaf ons een „persschouw" uit de kring der vrijge maakten. Het viel op, dat daarin van een spontane drang om het jongste ver leden ongedaan te maken, niets viel te bespeuren. In het gunstigste geval werd gesproken over „afwachten wat er komt". De vrijgemaakten te Almelo en Baarn hebben geen aanmoediging uit eigen kring gekregen. Zo als in onze kring ineens de pennen zijn opgeno men, om te melden nu is het de ge legene tijd van doortastenzo heeft men bij de vrijgemaakten geen pen en inkt nodig gehad om van instemming te doen blijken. Ik kan mij zelfs voorstellen, dat een ,,zo maar terzijde schuiven" van de vervangingsformule bij vele vrijgemaak ten een heel andere uitwerking zal heb ben dan sommigen bij ons denken. Het zou ook kunnen zijn, dat wij in ons enthousiasme er aan toe zijn, de zaken een beetje te verwarren. De vrijgemaakten in Baarn hebben al de terechtwijzing uit eigen kring ont vangen, dat zij in ,,het gesprek met ons" hadden moeten wijzen op ,,de geref. kerk van Baarn", oftewel de vrijge maakte kerk. Nu gaat men ,,met de gebondenen" het pad van de hiërarchie op. Het zal toch nodig zijn om van zulke uitingen kennis te nemen. We willen in dit stadium geen enkel kommentaar of kritiek leveren. Maar, u moet wel op de hoogte zijn van wat er omgaat. Men krijgt bij sommigen van ons de indruk, alsof de vrijgemaakten er al léén op wachten, dat de slagboom, de vervangingsformule, op zij geschoven wordt, en dan gaat alles de goede kant uit. Men kan zo naïef zijn om te me nen, dat het zó zal gaan. Als men dan maar, wanneer dit op een teleurstelling uitloopt, niet zo „vreemd" zal doen, om dit op rekening te schrijven van onze generale synode. Het is te hopen, dat er metterdaad van toenadering mag sprake zijn. Maar, past u op voor een gevoelsbeweging, en vooral wanneer die gevoelsbeweging van één kant komt. Het spijt me, dat alles, wat totnutoe aan de synode is voorgelegd en waar van wij kennis konden nemen, zonder argumenten is. Men wil het zo graag... Dit laatste was bij alle synoden het geval sinds de scheuring. Men heeft getoond, hoe graag men wilde naderen tot elkaar om te spreken. Met als grondslag de Schrift en de drie for mulieren van enigheid Méér niet Uit de besprekingen zou dan de kwestie van de vervangingsformule tot een oplossing moeten komen. Niet vóór die tijdHet zou te begrijpen zijn, wan neer de vrijgemaakten gingen opmer ken zulk een Opruiming van te voren maakt de zaak van toenadering eer er ger dan beter. Als die formule zó maar op zij kan, zonder argument, dan had deze ook nooit mogen gesteld worden. In een dergelijke redenering zou ik persoonlijk de vrijgemaakten moeten gelijk geven. Men zou ook nog eens moeten lezen de verdediging van 1905 door wijlen prof. dr. K. Schilder, tegen over Apeldoorn en de christel. gerefor meerden. Bij het wegvallen van de vervan gingsformule bedenke men, dat ook 1905, die mooie en kernachtige uit spraak, al buiten werking is. Moet er iets anders voor in de plaats komen, of gaan wij zo maar verder varen Dit zijn toch dingen, die nu beslist moeten overdacht worden. Wat wil men met de roep weg met de vervangingsfor mule Als het kerkelijk leven het zon der verdere verklaring kan stellen (wat te betwijfelen valt), wat doet gij dan Leven uit de rijkdom van zondag 26 en 27, van de artikelen over de sakra- menten en de doop in het bijzonder Gaat u daar dan mee beginnen Wij mogen onze synode toebidden het rechte inzicht om hier naar de eis te handelen. En, u zult toch niet be horen tot die „figuren", die meteen we ten, dat de synode het verkeerd deed, als het eens niet precies uitvalt naar veler van te voren vastgestelde opinie. C. St. Toen Farao naderbij gekomen was, sloegen de Israëlieten hun ogen op, en zie Toen werden de Israëlieten zeer bevreesd Maar Mozes zeide tot het volkVreest niet, houdt stand, dan zult gij de verlossing des HEREN zien, Ex, 14 10 en 13 gedeeltelijk. Wanneer je iets dat je kwijt bent, aan 't zoeken bent en 't ver miste voorwerp bevindt zich toch op een heel voor de hand lig gende plaats, dan hoor je het verwijt„Je moet niet zo met je neus kijken geef je ogen eens de kost Toch kan het juist heel gevaarlijk zijn veel te kijken. Hóé riskant dat is, zien wij aan de panische angst, die de Israëlieten in de woestijn overmeesterde, toen zij hun ogen teveel de kost gaven. Amper ademen ze de ruime lucht van de woestijn in en nog maar nauwelijks zijn ze bevrijd uit 't wrede tyrannenland Egypte, of daar horen ze in de verte gerommel als van een opkomend onweer. Al spoedig zien ze in het noorden een stofwolk die snel naderbij komtEn dan zien ze temidden van een wemeling van ruiters met steigerende rossen en bliksemende lansen de gevreesde gestalte van Farao, voorop op zijn strijdwagen. De angst die er nog inzit, grijpt hen bij de keelo, heel de benauwdheid van Egypte komt op hen af En ze kunnen niet weg in 't westen en zuiden zijn bergen, in 't oosten zijn de schuimvlokkende golven van de Schelf zee en in 't noorden, daar is hij, de meedogenloze Ze gillen 't uit van angst. Ja, dat komt er van als Israël zijn ogen opslaat en niets anders doet dan kijken, 't Vergaapt zich dan aan de machten en 't vergeet de Almachtige. Dat gevaar is ook voor óns allerminst denkbeeldig. Kijkt U maar eens om U heen U kijkt dan in één groot wapenarsenaal. We zien (en nog meer hóren) straaljagers overgieren we horen van ballistische projectielen en van de meest verschrikkelijke vernieti gingswapens, die elkaar in de gruwzaamheid van hun uitwerking nog overtreffen. Enkele weken geleden werden mij door de Stich ting Bevordering Bescherming Bevolking enkele goedverzorgde brochures toegezonden, waarin in zakelijke bewoordingen de uit werking van atoomwapens beschreven wordt. Bij het lezen word je je al meer bewust dat de helse uitwerking van deze moordwerk tuigen tot de reële mogelijkheden behoort. De angst en verschrik king van de achter ons liggende wereldbrand komt weer in je boven en al te gauw ben je geneigd het voorbeeld van de Israëlieten in de woestijn te volgen, d.w.z. de angst krijgt je te pakken als ge- electrificeerd blijf je staren op deze ontzettende mogelijkheden, zoals een lam verbijsterd in de fosforiserende glans van een paar tijger ogen kijkt, ja zoals Israël zijn ogen van de aanstormende Farao met zijn wagens niet meer af kon houden. De schrik slaat je om 't hart, want de kinderen en de kleinkinderen Al je lust en energie om aan te pakken en te bouwen verdwijnt. Deze reactie is menselijk, is begrijpelijk. Neem ook Gods volk bij de Schelf zee deze wijze van reageren niet kwalijk Gods kin deren blijven vóór alles ménsen. Eén ding miste Israël echter en dat was geloof. Het had tegenover de zichtbare machten 't geloof moeten stellen in de onzichtbare God, Wiens wagens tegenover die van Farao tien en tien maal duizend sterk zijn. Het had i.p.v. alleen maar zijn natuurlijke ogen ook eens zijn geloofsoog moeten gebruiken. Op dat manco wijst Mozes. Daarom wil ik ook U, lezer, aansporen Vergeet vooral nooit op Hem te zien van Wie Ps. 33 zegt dat niets van wat zich hier afspeelt zich aan Zijn alziend oog onttrekt. Hij zal Zijn Kerk wel voltooien ondanks, ja sterker juist via de machten en Hij zal zich blijven ontfermen over degenen, die Hem vrezen. Houd dus moed en laat U als christen nooit intimideren „Laat Hem besturen, waken, Zo zal Hij alles maken, 't is wijsheid wat Hij doet dat g' U verwond'ren moet Ook in deze verschrikkelijke twintigste eeuw Bruinisse. C. A. WIELEMAKER. .Het kan leuk'gaan, als men schrijft in het publiek Men weet dan niet, wat er uit de bus, of liever, in de bus komt. De eerste vriendelijke reactie op mijn stukje over de propaganda voor de Zeeuwse Kerkbode was er één, waar ik zeker niet op had gerekend. U denkt misschien 10 nieuwe abon nementen Neen, helaas niet Maar het woord „Mannenvereni- ging" klonk in de oren van een ijverig propagandist. Hij herinnerde er aan, hetgeen hij al eens meer gedaan had, dat er in Oostburg nog geen mannen- vereniging is, eigenlijk gezegd niet meer isen of het geen tijd zou zijn er één op te gaan richten. Dat ware dus een prachtig punt van nieuwsberichtgeving, als het weer zo ver zou kunnen komen. Wie weetAls betrokken lezers hun misschien reeds sluimerende plannen in daden omzet ten, danlaat ons zien, wat er nog komt. En wie weet, of er nog geen initiatieven op andere plaatsen te mel den vallen. Ik ben dus met mijn neus geduwd in een gaping van de plaatselijke organi satiemogelijkheden. Een andere broeder was zo goed mij een heel program te zenden in 6 punt ten. Ik wil niet al mijn kruit ineens verschieten door heel dit program af te drukken, want deze brief is voor lopig mijn laatst ontvangene. Zijn eerste punt is een toejuiching van de gedachte om aan jonge mensen bij hun huwelijk een abonnement cadeau te doen. Hij heeft echter de volgende, in vragende vorm gestelde, aanvulling zou het iets voor de kerkeraden zijn om te geven naast de trouwbijbel Hier kan ik niet op antwoorden, want dit is een zaak van de kerkeraden. Laat dit dan het idee van de week zijn. Andere stemmen hoor ik nog graag. Hoe algemener de zaak in de belang stelling staat, hoe beter. Het zou zeker ook stimulerend werken, als iemand kon melden ik heb er een bij gewon nen Het is nu stil geworden in het dorp. De merelaar, die elke morgen en elke avond zijn hoogste lied zingt van de toren van de kerk of, bij uitzondering, van de schoorsteen van de pastorie, is vermoeid van zijn schone lied ter ruste gegaan. De trommelaars en muzikan ten, die ter ere van Prins Bernhard en onder de belangstelling van oud en jong het gehele dorp vervulden van roffels en vrolijke tonen, hebben de vermoeide armen en droge kelen ge gund, wat deze lichaamsdelen na de inspanning behoefden. Ook is verstomd de nagalm-uit-kindermonden van de liederen, die in de middagsamenkom sten geleerd waren tijdens de tentcam pagne te Schoondijke. De kinderen sla pen evenals de meeste groten. Dan is het even tijd om indrukken te verwer ken, o.m. deze, dat het lied toch zo'n machtig evangelisatiemiddel is. Want de kinderen hebben leren zingen

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1959 | | pagina 1