Almelo en Baarn van de Vlaamse Gaai WIE ZIJT GIJ? veertiende jaargang No. 49 Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 5 juni 1959 MEDITATIE j. b. v. M. ZEEUWSE KERKBODE Hoofdredacteur: Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563. Berichten en opgaven Predikbeur- Redacteuren: Ds A. Koning, Ds. H. Pestman, Ds Y. J. Tiemersma, Drs A. Verschoor Abonnementsprijs: ƒ3,- per hall ten tot Dinsdagsmorgens te zenden Medewerker: Ds D. J. Couvée, Bennekom. 'aar (b'> vooruitbetaling), aan de drukkers Littooij Olthoff,Afzonderlijke nummers 12 cent. Spanjaardstraat 47, Middelburg. Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 Advertentiën 12 cent per mm. Maar de boze geest antwoordde en zcide tot hen Jezus ken ik en van Paulus weet ik, maat wie zijt gij Hand. 19 15. Ja, wie zijn zij Toch eigenlijk mannen van niets 't Is waarlijk geen wonder, dat duivelse hoon hun deel wordt. Al zijn ze dan met zeven man sterk, die zonen van Scaeva, het lukt hun niet om die bezetene van de boze geest te bevrijden. En met hun mooi klinkende bezweringsformuleIk bezweer u bij de Jezus, die Paulus predikt, bereiken ze niets. Ja, dit bereiken ze er mee, dat ze de kous op de kop krijgen. De bezetene vliegt hen aan en ze worden zo volkomen afgetuigd dat ze „zonder kleren en gewond" de benen moeten nemen. Ze hebben dus niet alleen builen en schrammen opgelopen, maar ook en dat is wel het ergste ze staan lelijk in hun hemd Letterlijk en figuurlijk Het succes van de duivel dus. Waarmee we maar zien Je kunt wel in de naam van Jezus de duivel te lijf gaan, maar als dat niet gepaard gaat met een levend geloof in Jezus, dan kun je lelijk in je hemd komen te staan Levend geloof, dat misten die zeven zonen van Scaeva juist. Zeiden ze niet Ik bezweer u bij de Jezus, die Paulus predikt Let wel zij prediken Jezus niet. Dat laten ze rustig aan Paulus over. Ze willen alleen maar gebruik maken van de naam Jezus. Wie weet, misschien is met een dergelijke bezweringsformule wel iets te be reiken Maar, ze bereiken er niets mee. Daar leent Jezus Zijn Naam niet voor Willen we in de strijd „tegen de duivel en zijn ganse rijk" geen modderfiguur slaan, dan zal de naam Jezus voor ons iets meer moeten betekenen dan een formule, die we prevelen. Dan komt het dus aan op levend geloof in Hem Maar, dan zij we ook verbonden met Jezus, die de Overwinning reeds heeft behaald Die in Zijn kruis en Opstanding over de machten der duisternis heeft getrium- feerd. Dan zullen we 't merken Ons staat de sterke Held terzij, Dien God ons heeft verkoren. Nieuwdorp. A. F. GOEDENDORP. LI hebt de laatste tijd wel eens ge lezen, dat in beide plaatsen „samen- spreking" mogelijk bleek tussen gere formeerden en vrijgemaakt gerefor meerden. Eerst tussen de predikanten. Daarna ook kwam het tot een ont moeting of vruchtbare korrespondentie tussen de beide kerkeraden. Dit zijn zaken, waar wij bij moeten stilstaan. Er is een zekere beweging ten goede. Onlangs kwamen jongeren samen van de beide gereformeerde kerken in Amsterdam, waar Dr Kunst en Drs Bremmer spraken. Zulke „tekenen" hebben zich nog niet voorgedaan. Het is nog meer opmerkelijk, omdat van vrijgemaakte zijde deze kontakten allerminst worden toegejuicht. Ik weet niet, of men in Almelo en Baarn ge regeld „de reformatie" leest. Dan komt men wel tot de overtuiging, dat er nog heel wat moet gebeuren, zal men het gehoopte ideaal verwezenlijkt zien. Als ik denk aan gemeenten, waar de bur gerlijke beleefdheid zelfs niet wordt in acht genomen, dan moet er nog veel kracht van God „het menselijke" aan banden leggen. Maarwij mogen werkelijk niet klein denken van onze God Hij kan méér doen dan wij van Hem vragen. Er zit in het kontakt in beide ge noemde plaatsen véél, dat warm aan doet en ons toespreekt. Dit is beter te verwerken, dan b.v. de rede, die voor enige tijd prof. Veenhof hield over „de Kerk" in Utrecht, op uitnodiging van het komitee voor eenheid gereformeerde belijders. De uitgesproken wil, om elkaar te benaderen, kan men opmerken in alles wat nu wordt uitgegeven. Vanzelf zijn daar zaken bij van een plaatselijk ka rakter. Als b.v. in Almelo een schor sing van weleer wordt ongedaan ge maakt, dan zal de kerkeraad hebben ingezien, dat het beter ware geweest, tot deze tuchtmaatregel niet over te gaan. Of dit toen geschied is, in samen werking van een andere kerkeraad, met daarna een uitspraak van de klassis, kunnen wij niet beoordelen. Als dit het geval is geweest, dan zal voor zulk een opheffing toch ook wel nadere bespre king nodig zijn. Maardat maken wij hier niet uit. Een juiste handeling is, dat men in Almelo het eigen kerkverband niet voorbij wil gaan, en dat men van vrij gemaakte zijde wacht op een ontmoe ting van elkaar, nadat onze synode een uitspraak zal hebben gedaan. Trou wens, dat zal aan vrijgemaakte zijde eveneens het geval zijn. Hoe men het plaatselijk ook goed vinden kan met elkaar, een plaatselijke kerk kan op zichzelf geen diep-ingrijpende verande ringen aanbrengen. Wat ik mij meen te herinneren van de laatstgehouden synode van vrijgemaakte zijde, geeft niet veel grond voor spoedige vorde ringen. Maarook daarbij moet onze hoop hoger gericht zijn dan de aarde. Er zijn ook wel uitspraken, waarbij voorlopig een vraagteken kan worden Met het vertrek van Ds Pestman uit Terneuzen, en daarmede uit de classis Axel, heeft onze streek zeker een ern stig verlies geleden. Onder de menselijke sterren zal er wel geen zijn, die naar alle kanten straalt. Zo zal de criticus zeker ook wel kans zien minder sterke plekken in het werk van onze vertrokken collega aan te wijzen. Dit kan bij voorbaat worden toegegeven. De betekenis van het werk van collega Pestman wordt daardoor zeker niet weggenomen. Wat wij in hem bezaten was een man van ervaring en evenwicht. Zijn leiding en adviezen waren afgewogen geplaatst. Als de geref. kerkeraad schrijft „dat wij verlegen staan ten op zichte van de leeruitspraken van 1942 „en 1946, en dat de geref. kerken heb- „ben terug te keren tot de drie formu- .lieren van enigheid zonder meer", dan betekent dit metterdaad een terugkeer achter 1905. In geen enkel opzicht wordt er op gewezen, waarin die verlegenheid dan bestaat. In beginsel veranderde in die jaren niets. Daarom is niet zonder meer duidelijk, waarin die verlegenheid dan moet gezocht worden. Bovendien zal men zich in Almelo wel herinneren, dat onze Synode her haalde malen kontakt zocht met de vrij gemaakte kerken, waarbij als basis voor de bespreking genoemd werd het Woord Gods, naar de belijdenis van de drie formulieren. Meer niet. Zodat onze kerken noch van 1905. noch van 1942- '46 een struikelblok hebben gemaakt, waarop alles moest vallen. Het verzoek om de vervangingsfor mule weg te doen, is niet nieuw. Op elke synode kwamen dergelijke ver zoekschriften, zonder dat werd gekon- stateerd. dat die formule onjuist was en daarom weg moest. Thans zijn Al melo en Baarn hierin eenstemmig, dat zij tot overtuiging kwamen „geen dog matische konstruktie is bij machte de „volle rijkdom van verkiezing en ver- „bond, zoals die tot ons komt in het „levende en beweeglijke woord van „God. zó samen te vatten, dat ons ver zwakte denken volkomen bevrediging „vindt". Baarn zegt wat anders dan Almelo, maar het ontloopt elkaar toch niet veel. Alleen had men in Almelo bij de uit drukking „het levende en beweeglijke Woord van God" wel een kleine toe lichting mogen geven, wat men daar onder verstaat. Het klinkt erg dyna misch, maar zal toch moeilijk kunnen inhouden, dat in verband met de „be weeglijkheid" van het Woord ook het denken inzake verkiezing en verbond telkens wijziging ondergaat. Hierover zou toch een nadere verklaring niet overbodig zijn. In Almelo blijkt er in de vrijgemaakte kerk dankbaarheid te zijn over dit ver loop. Dat geeft ons allen reden tot blijdschap. Er is dus een begin. Wij zullen de ontwikkeling met be langstelling afwachten. Alles wat de eenheid der kerk, ook in haar zichtbare gestalte, ten goede komt, roept om mee leven en meebidden. Mits natuurlijk bij de eenheid ook de waarheid wordt ge diend. Onze synode zal zich dus met de zelfde zaak van vele jaren hebben be zig te houden. Misschien willen wij al len er aan denken, dat wij voor haar vragen om wijsheid, hoe zij in deze moet handelen. De ernst, waarmee vo rige synoden zich met de zaak bemoeid hebben, zal stellig ook op de komende synode aanwezig zijn. De eenheid van Sion gaat onze kerken, ook in meerdere vergadering, ter harte C. St. en getuigden doorgaand van scherp in zicht. Hierdoor voelde een classis zich veilig in zijn aanwezigheid. Zijn ac- coord gaan met conclusies verhoogde zeker de waarde en kracht van een besluit. De kerk van Terneuzen in de eerste plaats en daarna ook die in classis en provincie zijn hem dank verschuldigd, mede van het warme medeleven, dat telkens weer van zijn optreden uitging. Het blijkt in heel de gang van het beroepingswerk, dat ervaring op de meerderheid van onze kerkmensen en zelfs op die der kerkeraden een niet te grote indruk maakt. Jeugd en jonge kracht zijn favoriet. Daarom is het heengaan van een kracht, die geschoold is, niet gemakkelijk te compenseren. Wij zullen stellig zo iemand geruime tijd blijven missen. Dit betekent niet, dat wij gedeci meerd zijn geworden. Zelfs niet nu binnenkort slechts drie predikanten voor al het werk staan. Er zal wel het een en ander moeten blijven liggen. Dat is nu al duidelijk. Een tweetal Evangelisatiecampagnes moest in het westelijk deel teruggebracht worden op één. We hopen dat onze gelederen voor het nieuwe seizoen versterkt mo gen zijn. Het is ook reeds gebleken, dat jon geren op een classisvergadering heel wat werk kunnen verzetten. Onder lei ding van onze jongste predikant heeft de classis zich in haar laatste vergade ring heen geworsteld door een program, zoals we dat in een mei-classis in geen jaren gekend hebben. Daar onder was een voorstel van de kerk van Aardenburg betreffende de laatste inter-kerkelijke bidstond en de aanvrage van de kerk van Breskens om een evangelisatie-predikant voor West- Zeeuws Vlaanderen, met als stand plaats Breskens. Intussen moest ook het aandeel van coll. Pestman in de redactie van de Zeeuwse Kerkbode worden overgeno men. „Hier is Vlaanderen" is uitgeval len. Met name de kerk van Zoutespui zal deze rubriek niet licht vergeten. Nu de definitieve vorm van de kerk steeds duidelijker wordt, zal de dank voor wat Ds Pestman, met achter zich een stoet van gevers en geefsters, voor de bouw gedaan heeft, meer en meer verankerd worden in de harten van allen, die daar straks hopen te kerken. Een korte tijd van behelpen nog, en zo God wil, is dit leed spoedig geleden. Na het stemvaste en statig-blijmoedi- ge „Hier is Vlaanderen" zult u voort aan kunnen luisteren naar een minder solide klank, de stem van de Vlaamse gaai. Er ligt, als men zo tot het uiterste zuiden behoort, iets natuurlijks in om aan deze vogel te denken. Wanneer men dan nagaat, wat dit toch wel voor een vogel is, dan knikt men beurtelings hoopvol of schrikt teleurgesteld. De Vlaamse gaai behoort tot de zangvo gels. Dat is goed nieuws, maar hij is helaas familie der kraaien. Dit stelt teleur. Herman Löns, een befaamd vo gelkenner, beschrijft hun als schuw en teruggetrokken in de eenzaamheid van het bos. Dit zou kunnen wijzen op be scheidenheid, maar ook, er is niets wis selvalliger dan een Vlaamse Gaai, want soms is hij brutaal en astrant. Nu eens verraad hij de vos aan de jager, wan neer dit sluwe dier zich al te voortva rend op de jacht heeft begeven, maar een andere keer speelt hij de jager par ten, die juist een hert onder schot tracht te krijgen. Met lawaai en beweeg waar schuwt hij tot iets bruins tussen de tak ken snel verdwijnt. Zo is de Vlaamse Gaai allesbehalve constant, een vreemde vogel op Zeeuw se klei, tussen de gestadigheid van het monotone leven, steeds in de weer, steeds zinnend op wat anders, als hij met het ene nog niet klaar is. Zo is de Vlaamse Gaai, aanvallend, zelfs rovend, en dan weer de minzaam heid zelve, al naar men hem aantreft. Een wondere vogel. Men schrikt, als men zo'n symbool gekozen heeft en keert tot zich zelf in ter eigen lering. Intussen zat de Vlaamse Gaai kort na Pinksteren in de bossen van Woud- schoten. Daar is wellicht iets uitge broed, dat voor Zeeland van belang zou kunnen zijn.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1959 | | pagina 1