KLEINE VOSSEN INTREDE KERKNIEUWS Ds Boonstra Agendum der Particuliere Synode GerefKerken in Zeeland BOEKHANDEL FANOY Het Jaarboek vaii de Geref. Kerken 1959. Doch voor 'n ogenblik werden zij als pas door de Geest van Jezus vervülde gemeente, verwaardigd de verwarring der talen sedert de mislukte torenbouw op te heffen, door allen zich te uiten, in extase te roepen in hemelse taal. Verwaardigd om voor één keer vooruit te grijpen op het gemeenschappelijk le ven bij God met de éne taal, waarin eens alle volken tong en natie de Here zal mogen prijzen. En bij dit spree/c-wonder gaf de Here bovendien 'n gehoor- wonder, zodat mensen uit 15 onderscheiden landsstre- ken de verrukte gemeente horen spre ken in de taal, waarin elk afzonderlijk geboren is. Twee dingen vallen hierbij op. Dat tot 3 maal sprake is van horen (Hdl. 2:6, 8, 11). De éne bovenmenselijke taal der ge meente valt in het oor der 15 verschil lende groepen uiteen in de taal waarin zij geboren zijn. Zij zeggen niet hé, hoe kunnen die Galileërs Arabisch of Grieks spreken. Want énig Grieks bijv. zullen de apostelen zeker hebben gesproken, zo als in onze havensteden ieder wel wat Engels kent. En als Petrus op de hoon over dron kenschap ingaat, dan spreekt hij Ara mees, de taal die blijkbaar alle aanwe zigen uit die 15 streken kunnen volgen. Om verstaan te worden behoefde de Gemeente dan ook allerminst op die eerste Pinksterdag in 15 vreemde talen te gaan spreken. Vooral de Joden uit ,,Judea" hadden niet nodig, dat Petrus in 'n vreemde taal hun toesprak. En hoe het ons ook in te denken, dat juist waar 'n groep uit Cappadocië stond, Cappadocisch werd gesproken door zeg Nicodemus en waar juist 'n groep uit Egypte Egyptisch door zeg Thomas of Maria van Magdala. De gemeente zat juist als één geheel bijeen. Daaromheen stonden de op het ge luid toegestroomden en hoorden die bezielde schare, zonder dat het hun 'n Babylonische spraakverwarring scheen. Want ze hóórden hen, niet in de taal die zij allen als Joden of Jodengenoten hadden geleerdhet Aramees of He breeuws, maar in de taal, die elk af zonderlijk als kind in Egypte of Me- sopotamië of Rome met de andere kin deren op straat gesproken had. De Here werkte deze Pinksterwon deren om, symbolisch, zijn kerk nü reeds te presenteren als universele-, wereld-kerk. Maar óók om voor dit keer vooruit te grijpen op wat straks in de hemel aller deel zal zijn dat allen elkaar zul len verstaan, begrijpen, in het prijzen van de grootse daden Gods. In Genève zet zich vandaag de ver warring van Babel voort. Al verstaat ieder der gedelegeerden daar wel enig Engels, al wordt iedere speech terstond door tolken vertaald in de taal die ieder het best kent, woor den als vrijheidliefde, demokratie, enz. worden door ieder volkomen an ders geïnterpreteerd. Eerst indien déze woorden bijv. voor Russen en Ameri kanen 'n zelfde inhoud zouden hebben, zou er van werkelijk begrip, van wer kelijke eenheid sprake kunnen zijn. Dat nu later in Korinthe zich het spreken in tongen heeft voorgedaan, echter bij sómmigen slechts, is voor Paulus zó weinig reden dit aan te moe digen, dat hij veeleer waarschuwt er zich thuis toe te beperken en het zéker niet in de openbare saamkomsten te doen, als er niet óók tegelijk iemand is die het onverstaanbare kan uitleggen! Streeft", zo zegt hij, vooral naar het profeteren. Want wie in 'n tong spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God (waarvoor men als ongeletter de geen Latijn behoeft te spreken, doch wel in verrukking!), want niemand ver staat het. Maar wie profeteert, spreekt voor de mensen, stichtend, vermanend en bemoedigend." En hij besluit met de verklaring, dat hij zelf in de gemeente liever vijf woorden met zijn verstand wil spreken", zodat ieder er terstond iets aan heeft, dan duizenden woorden in 'n tong." Toen die eerste Christelijke gemeen ten het nog zonder ons volledige nieu we Testament moesten stellen, gaf de Here bijzondere gaven, bijv. door tij delijk profeteren, om het ledig door het spoedig vertrek van de apostel, enigs zins aan te vullen. Hoeveel rijker is metterdaad de kerk van vandaag en élk lid der gemeente, die op kansel èn in huiskamer 'n vol ledige openbaring, 'n afgesloten profe tie bezitten mag, zoals géén kerk in Paulus' tijd waar ook heeft gekend. En dan zouden we jaloers zijn op voorbije, armelijker tijden Dan zouden we tóch weer willen dwingen om dingen, die Paulus al naar de binnenkamer verwees, mee om het duidelijk misbruik, in plaats van dage lijks ons te oefenen in het door onze nieuwe vertaling wéér zoveel dichter bij ons gebrachte woord Gods Aan de goede trouw van menigeen in Pinkstergemeente en zo, wil ik niet twijfelen. Ook in Korinthe was stellig goede trouw bij velen. Maar met dat al ver gisten zij zich in het jagen naar wat toen reeds niet het belangrijkste was èn soms bedierf en wat nü weinig meer betekenis zou hebben dan het opzien barende. Reeds in het midden van de tweede eeuw na Christus kwam 'n gewezen heidens priester, Montanus, met iets dergelijks. Maar de grote geestdrift, die de „ingezonken" kerk had moeten red den", liep uit op steeds duidelijker af wijking van het nuchtere Woord van God. De sekten gaan voorbij. De kerk blijft, met al haar gebreken. God houdt zijn kerk in leven, hoe ook bespot, verdrukt, door dwalingen omgeven, verscheurd, uiteengerukt. Al roepen van de tinnen de wachters nog hoe lang Straks gaat de dag beginnen en 't klagen wordt gezang Bennekom. D. J. Couvée. Sommige leden der kerk hebben een eigenaardige kijk op hun mede-gelovi gen. Ze beschouwen ze als een soort speldekussens. Er wordt heel wat geprikt en gepikt, tot in de pers toe. We hebben iets te gen onze naaste, zien in hem verkeerde dingen en in plaats van ruiterlijk èn zachtmoedig hem deze fouten onder 't oog te brengen, geeft men hem voort durend steken onder water. Dit kan zich zelfs voordoen op de kansel, die dan in plaats van een preek stoel een prikstoel wordt. Dit heet kan selontluistering, waarbij een prediker iets zegt met de bijgedachte ziezo, die zit. Als student heb ik het echter an ders meegemaakt. We gingen even bui ten Kampen wel eens luisteren naar een oefenaar. Deze man maakte van de preekstoel geen prikstoel, ook geen steekstoel, maar meer een straf-stoel. Hij kwam zo te spreken over de ij del heid van alle aards bezit en de waarde loosheid van wereldse schatten, als 't aangaat op de eeuwigheid. Scherp en fel oordeelde hij de hoogmoed en zelf zucht en zonder aanzien des per- soons richtte hij zich tot een blijk baar rijke boerin en sermoende van de kansel: ,,ja, Keetje, 't zal je niet baten, ook al heb je twee boerderijen, daar mee kun je aan de hemelpoort niet te recht". In die trant. De mensen keken er helemaal niet van op, waren zo'n openbare afstraffing gewend. Veronderstel, dat wij zo iets beston den, ik weet zeker, dat die zuster op stond, de kerk verliet om er nooit meer in te komen. Ik heb dit voorbeeld tot op de hui dige dag nog niet gevolgd. Toch vind ik die vrome oefenaar hij was inder daad vroom een oprechte prediker, die in elk geval niet hield van spelde- prikken. Ik geloof, dat wij hedendaags wel wat al te fatsoenlijk en beschaafd preken, zó, dat 't niemand zeer doet, maar hoogstens gewerkt wordt met een speld of naald. Nu kan dat kleine din getje verbazend pijn doen, maar het wekt meer verbittering dan verbetering. De Heiland en ook de apostelen prikten niet, maar namen geen blad voor de mond. Het zijn geen spelde- prikken, maar sabelhouwen, als de Here Jezus de Farizeërs publiek aan spreekt metadderengebroedsel, kinde ren van de vader-der-leugens, huiche laars gierigaards, die onder de schijn van lang te bidden, de huizen der we duwen opaten. En Paulus gaf Petrus geen speldeprik, toen hij zijn mede apostel openlijk bestrafte wegens vein zerij, Gal. 2 11 19. Om maar niet te spreken van 't Ds. Boonstra nam op le Pinksterdag afscheid van zijn gemeente te Zwaag- westeinde met als tekst Psalm 68 20, „Geprezen zij de Here. Dag aan dag draagt Hij ons die God is ons heil". De steeds terugkerende gedachte in zijn afscheidspredikatie was„Het was de Heer" De belangstelling, ook uit niet-Gere- formeerde kring, was groot. Zondag 31 mei hoopt Ds. Boonstra te Middelburg intrede te doen, na be vestigd te zijn door zijn schoonvader, Ds. Willemse van Arnhem. Tweetal te 's-Gravenhage-Loosdui- nen (6de pred. pl.)H. Tien te Nij- kerk en J. Wilschut te Zeist. Beroepen te Schoonoord en St. Lau rens (accl.), Chr. van Ulden, kand. te 's-Gravenhage te Wateringen, J. C. Rietveld, kand. te 's-Gravenhage te 's-Gravenhage-Oost (vac. F. E. Hoek stra) en te Meidicine Hat (Alberta, Canada) (Chr. Ref. Churches), D. J. Roos te Haarlem-Zuid te Buiten post, A. IJkema te Tweede Exloërmond te Bergum, R. Petersen te Oudemir- dum te Terneuzen en te Vrooms- hoop, K. Ubels te Zwartebroek te Ds en Mevrouw Boonstra Naast zijn gewone taak als predikant van de kerk van Middelburg, zal het jeugdwerk, met alle daaraan verbonden aspecten, zijn speciale aandacht heb ben. Hij zal als voorzitter optreden van het college van jeugd-ouderlingen. Amsterdam Zuid-Slotervaart, W. Dek ker te Ijlst te IJsselmonde-West, L. Schuurman te Giessenburg te Vrooms- hoop te Dirkshorn, kand. J. Tevel te Middelburg. Aangenomen naar Wormerveer, P. Noomen te Westeremden naar Wormerveer (2de beroep), A. Prins te Winsum (Fr.) naar Klazienaveen (2de pred. pl.), Joh. Dijkstra te Scher- merhorn. Bedankt voor Nijmegen (vac. wij len Ds. G. van Doornik), J. M. Bloem kolk te Ede voor Ferwerd, A. IJke ma te Tweede Exloërmond. 1. Opening namens de roepende Kerk van Middelburg. 2. Onderzoek der Credentiebrieven. 3. Verkiezing van het Moderamen. 4. Vaststelling der Notulen. 5. Mededeling van gevoerde correspondentie. 6. Ingekomen stukken en Instructies a. Van Classis ZierikzeeClassicale indeling ((Drie-eilanden-plan). Van Classis AxelBid- en Dankstonden. Van Classis Tholen Steun aan Geref. Kerk Bergen op Zoom voor Evangelisatie-arbeid. Van Classis TholenSteun aan de kerk van Oud-Vossemeer. Van Geref. Kerk Utrecht-OostSamenroeping Generale Synode. Van Generale SynodeOver plaats der diakenen op de meerdere ver gaderingen. g. Van Deputaten tot oefening van het verband tussen de Geref. Kerken in Nederland en de Theol. Faculteit der Vrije Universiteit. h. Van A.K.B. (officieuze) uitgave van de Kerkorde. i. Van A.K.B. Commissie rapport herziening Kerkorde, j. Van K. Mulder, Naarden. k. Van Generale Synode. Besluit herziening Kerkorde. Rapporten a. Van Deputaten ad Art. 11 D.K.O. b. Van Deputaten ad Art. 13 D.K.O. c. Van Deputaten ad Art. 19 D.K.O. d. Van Deputaten ad Art. 49 D.K.O. (oud). e. Van Deputaten Kas Onderlinge Steun aan Diaconieën. f. Van de Quaestor. g. Van de Curator Theol. Hogeschool. h. Van de Zendingsdeputaten. i. Van de Deputaten v. d. Evangelisatie, j. Exploitatie Zeeuwse Kerkbode, k. Van de Archivaris. 1. Nazien boeken. Geestelijke verzorging Militairen, n. Deputaten „Werk onder schippers". 0. Commissie Kostenverdeling Zuiderzending. Benoemingen Art. 11 K.O. Art. 13 K.O. Art. 19 K.O. Art. 49 K.O. (oud). Kas Hulpbeh. Diaconieën. Quaestor. Curator. Zending. Evangelisatie in de Provincie. Zeeuwse Kerkbode, k. Archivaris. 1. Geestelijke verzorging militairen. Deputaten „Werk onder Schippers". n. Afgevaardigden Generale Synode 1959. Regeling van de volgende Particuliere Synode* Aanwijzing drukker Acta 1959. Rondvraag. m. m. 9. 10. 11. 12. 13. Vaststellen korte notulen. Sluiting. In opdracht van de Particuliere Synode '58 namens de Raad van de roepende Kerk Ds. J. YTSMA, Praeses h.t. B. H. LAVOOIJ, Scriba, Noordsingel 22, Tel. 0 11802902. Godsoordeel van Petrus over Ananias en Saffira en zijn betiteling van Simon de tovenaar kind des duivels, een gans zeer bittere gal en samenknoping van ongerechtigheid Daar was geen woord Frans bij en ook geen speld. Nee, onze mede-gelovigen en mede mensen zijn geen speldekussens, zoals dat een zuster meende, die bij 't uit gaan van de kerk een andere zuster een nieuwe mantel benijdde en zeije moet tegenwoordig wel eens wat uit stellen te kopen en de kerk heeft zo veel nodig. PrikOfer zijn tegen woordig mensen, die onbetaalde reke ningen hebben en iets overbodigs aan schaffen. Prik Dit is de vos „geniepigheid", een lelijkerd in z'n soort. Ik lees wel, dat bij onze wapenrus ting behoort het zwaard des Geestes, 't welk is Gods Woord, maar ik lees niet van de speld des Geestes Maar een speld is ook niet zo zwaar als een zwaard Laat ons eerlijke strijders zijn, maar geen geniepige speldeprikken. Uit het oud-Vossenland. VERKRIJGBAAR bij NIEUWE BURG 26—28 MIDDELBURG Prijs 3,50. Toezending na ontvangst van bedrag op postrekening het 19522

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1959 | | pagina 2