KLEINE VOSSEN
INTREDE
KERKNIEUWS
Ds Boonstra
Agendum der Particuliere Synode GerefKerken
in Zeeland
BOEKHANDEL
FANOY
Het Jaarboek vaii de
Geref. Kerken 1959.
Doch voor 'n ogenblik werden zij als
pas door de Geest van Jezus vervülde
gemeente, verwaardigd de verwarring
der talen sedert de mislukte torenbouw
op te heffen, door allen zich te uiten,
in extase te roepen in hemelse taal.
Verwaardigd om voor één keer vooruit
te grijpen op het gemeenschappelijk le
ven bij God met de éne taal, waarin
eens alle volken tong en natie de Here
zal mogen prijzen.
En bij dit spree/c-wonder gaf de Here
bovendien 'n gehoor- wonder, zodat
mensen uit 15 onderscheiden landsstre-
ken de verrukte gemeente horen spre
ken in de taal, waarin elk afzonderlijk
geboren is.
Twee dingen vallen hierbij op.
Dat tot 3 maal sprake is van horen
(Hdl. 2:6, 8, 11).
De éne bovenmenselijke taal der ge
meente valt in het oor der 15 verschil
lende groepen uiteen in de taal waarin
zij geboren zijn.
Zij zeggen niet hé, hoe kunnen die
Galileërs Arabisch of Grieks spreken.
Want énig Grieks bijv. zullen de
apostelen zeker hebben gesproken, zo
als in onze havensteden ieder wel wat
Engels kent.
En als Petrus op de hoon over dron
kenschap ingaat, dan spreekt hij Ara
mees, de taal die blijkbaar alle aanwe
zigen uit die 15 streken kunnen volgen.
Om verstaan te worden behoefde de
Gemeente dan ook allerminst op die
eerste Pinksterdag in 15 vreemde talen
te gaan spreken. Vooral de Joden uit
,,Judea" hadden niet nodig, dat Petrus
in 'n vreemde taal hun toesprak. En
hoe het ons ook in te denken, dat juist
waar 'n groep uit Cappadocië stond,
Cappadocisch werd gesproken door zeg
Nicodemus en waar juist 'n groep uit
Egypte Egyptisch door zeg Thomas of
Maria van Magdala.
De gemeente zat juist als één geheel
bijeen.
Daaromheen stonden de op het ge
luid toegestroomden en hoorden die
bezielde schare, zonder dat het hun 'n
Babylonische spraakverwarring scheen.
Want ze hóórden hen, niet in de taal
die zij allen als Joden of Jodengenoten
hadden geleerdhet Aramees of He
breeuws, maar in de taal, die elk af
zonderlijk als kind in Egypte of Me-
sopotamië of Rome met de andere kin
deren op straat gesproken had.
De Here werkte deze Pinksterwon
deren om, symbolisch, zijn kerk nü
reeds te presenteren als universele-,
wereld-kerk.
Maar óók om voor dit keer vooruit
te grijpen op wat straks in de hemel
aller deel zal zijn dat allen elkaar zul
len verstaan, begrijpen, in het prijzen
van de grootse daden Gods.
In Genève zet zich vandaag de ver
warring van Babel voort.
Al verstaat ieder der gedelegeerden
daar wel enig Engels, al wordt iedere
speech terstond door tolken vertaald
in de taal die ieder het best kent, woor
den als vrijheidliefde, demokratie,
enz. worden door ieder volkomen an
ders geïnterpreteerd. Eerst indien déze
woorden bijv. voor Russen en Ameri
kanen 'n zelfde inhoud zouden hebben,
zou er van werkelijk begrip, van wer
kelijke eenheid sprake kunnen zijn.
Dat nu later in Korinthe zich het
spreken in tongen heeft voorgedaan,
echter bij sómmigen slechts, is voor
Paulus zó weinig reden dit aan te moe
digen, dat hij veeleer waarschuwt er
zich thuis toe te beperken en het zéker
niet in de openbare saamkomsten te
doen, als er niet óók tegelijk iemand
is die het onverstaanbare kan uitleggen!
Streeft", zo zegt hij, vooral naar
het profeteren. Want wie in 'n tong
spreekt, spreekt niet tot mensen, maar
tot God (waarvoor men als ongeletter
de geen Latijn behoeft te spreken, doch
wel in verrukking!), want niemand ver
staat het. Maar wie profeteert, spreekt
voor de mensen, stichtend, vermanend
en bemoedigend." En hij besluit met de
verklaring, dat hij zelf in de gemeente
liever vijf woorden met zijn verstand
wil spreken", zodat ieder er terstond
iets aan heeft, dan duizenden woorden
in 'n tong."
Toen die eerste Christelijke gemeen
ten het nog zonder ons volledige nieu
we Testament moesten stellen, gaf de
Here bijzondere gaven, bijv. door tij
delijk profeteren, om het ledig door het
spoedig vertrek van de apostel, enigs
zins aan te vullen.
Hoeveel rijker is metterdaad de kerk
van vandaag en élk lid der gemeente,
die op kansel èn in huiskamer 'n vol
ledige openbaring, 'n afgesloten profe
tie bezitten mag, zoals géén kerk in
Paulus' tijd waar ook heeft gekend.
En dan zouden we jaloers zijn op
voorbije, armelijker tijden
Dan zouden we tóch weer willen
dwingen om dingen, die Paulus al naar
de binnenkamer verwees, mee om het
duidelijk misbruik, in plaats van dage
lijks ons te oefenen in het door onze
nieuwe vertaling wéér zoveel dichter
bij ons gebrachte woord Gods
Aan de goede trouw van menigeen
in Pinkstergemeente en zo, wil ik niet
twijfelen.
Ook in Korinthe was stellig goede
trouw bij velen. Maar met dat al ver
gisten zij zich in het jagen naar wat
toen reeds niet het belangrijkste was èn
soms bedierf en wat nü weinig meer
betekenis zou hebben dan het opzien
barende.
Reeds in het midden van de tweede
eeuw na Christus kwam 'n gewezen
heidens priester, Montanus, met iets
dergelijks. Maar de grote geestdrift, die
de „ingezonken" kerk had moeten red
den", liep uit op steeds duidelijker af
wijking van het nuchtere Woord van
God.
De sekten gaan voorbij.
De kerk blijft, met al haar gebreken.
God houdt zijn kerk in leven,
hoe ook bespot, verdrukt,
door dwalingen omgeven,
verscheurd, uiteengerukt.
Al roepen van de tinnen
de wachters nog hoe lang
Straks gaat de dag beginnen
en 't klagen wordt gezang
Bennekom. D. J. Couvée.
Sommige leden der kerk hebben een
eigenaardige kijk op hun mede-gelovi
gen. Ze beschouwen ze als een soort
speldekussens.
Er wordt heel wat geprikt en gepikt,
tot in de pers toe. We hebben iets te
gen onze naaste, zien in hem verkeerde
dingen en in plaats van ruiterlijk èn
zachtmoedig hem deze fouten onder 't
oog te brengen, geeft men hem voort
durend steken onder water.
Dit kan zich zelfs voordoen op de
kansel, die dan in plaats van een preek
stoel een prikstoel wordt. Dit heet kan
selontluistering, waarbij een prediker
iets zegt met de bijgedachte ziezo, die
zit. Als student heb ik het echter an
ders meegemaakt. We gingen even bui
ten Kampen wel eens luisteren naar een
oefenaar. Deze man maakte van de
preekstoel geen prikstoel, ook geen
steekstoel, maar meer een straf-stoel.
Hij kwam zo te spreken over de ij del
heid van alle aards bezit en de waarde
loosheid van wereldse schatten, als 't
aangaat op de eeuwigheid. Scherp en
fel oordeelde hij de hoogmoed en zelf
zucht en zonder aanzien des per-
soons richtte hij zich tot een blijk
baar rijke boerin en sermoende van de
kansel: ,,ja, Keetje, 't zal je niet baten,
ook al heb je twee boerderijen, daar
mee kun je aan de hemelpoort niet te
recht". In die trant. De mensen keken
er helemaal niet van op, waren zo'n
openbare afstraffing gewend.
Veronderstel, dat wij zo iets beston
den, ik weet zeker, dat die zuster op
stond, de kerk verliet om er nooit meer
in te komen.
Ik heb dit voorbeeld tot op de hui
dige dag nog niet gevolgd. Toch vind
ik die vrome oefenaar hij was inder
daad vroom een oprechte prediker,
die in elk geval niet hield van spelde-
prikken. Ik geloof, dat wij hedendaags
wel wat al te fatsoenlijk en beschaafd
preken, zó, dat 't niemand zeer doet,
maar hoogstens gewerkt wordt met een
speld of naald. Nu kan dat kleine din
getje verbazend pijn doen, maar het
wekt meer verbittering dan verbetering.
De Heiland en ook de apostelen
prikten niet, maar namen geen blad
voor de mond. Het zijn geen spelde-
prikken, maar sabelhouwen, als de
Here Jezus de Farizeërs publiek aan
spreekt metadderengebroedsel, kinde
ren van de vader-der-leugens, huiche
laars gierigaards, die onder de schijn
van lang te bidden, de huizen der we
duwen opaten. En Paulus gaf Petrus
geen speldeprik, toen hij zijn mede
apostel openlijk bestrafte wegens vein
zerij, Gal. 2 11 19.
Om maar niet te spreken van 't
Ds. Boonstra nam op le Pinksterdag
afscheid van zijn gemeente te Zwaag-
westeinde met als tekst Psalm 68 20,
„Geprezen zij de Here. Dag aan dag
draagt Hij ons die God is ons heil".
De steeds terugkerende gedachte in zijn
afscheidspredikatie was„Het was de
Heer"
De belangstelling, ook uit niet-Gere-
formeerde kring, was groot.
Zondag 31 mei hoopt Ds. Boonstra
te Middelburg intrede te doen, na be
vestigd te zijn door zijn schoonvader,
Ds. Willemse van Arnhem.
Tweetal te 's-Gravenhage-Loosdui-
nen (6de pred. pl.)H. Tien te Nij-
kerk en J. Wilschut te Zeist.
Beroepen te Schoonoord en St. Lau
rens (accl.), Chr. van Ulden, kand. te
's-Gravenhage te Wateringen, J. C.
Rietveld, kand. te 's-Gravenhage te
's-Gravenhage-Oost (vac. F. E. Hoek
stra) en te Meidicine Hat (Alberta,
Canada) (Chr. Ref. Churches), D. J.
Roos te Haarlem-Zuid te Buiten
post, A. IJkema te Tweede Exloërmond
te Bergum, R. Petersen te Oudemir-
dum te Terneuzen en te Vrooms-
hoop, K. Ubels te Zwartebroek te
Ds en Mevrouw Boonstra
Naast zijn gewone taak als predikant
van de kerk van Middelburg, zal het
jeugdwerk, met alle daaraan verbonden
aspecten, zijn speciale aandacht heb
ben. Hij zal als voorzitter optreden van
het college van jeugd-ouderlingen.
Amsterdam Zuid-Slotervaart, W. Dek
ker te Ijlst te IJsselmonde-West, L.
Schuurman te Giessenburg te Vrooms-
hoop te Dirkshorn, kand. J. Tevel
te Middelburg.
Aangenomen naar Wormerveer, P.
Noomen te Westeremden naar
Wormerveer (2de beroep), A. Prins te
Winsum (Fr.) naar Klazienaveen
(2de pred. pl.), Joh. Dijkstra te Scher-
merhorn.
Bedankt voor Nijmegen (vac. wij
len Ds. G. van Doornik), J. M. Bloem
kolk te Ede voor Ferwerd, A. IJke
ma te Tweede Exloërmond.
1. Opening namens de roepende Kerk van Middelburg.
2. Onderzoek der Credentiebrieven.
3. Verkiezing van het Moderamen.
4. Vaststelling der Notulen.
5. Mededeling van gevoerde correspondentie.
6. Ingekomen stukken en Instructies
a. Van Classis ZierikzeeClassicale indeling ((Drie-eilanden-plan).
Van Classis AxelBid- en Dankstonden.
Van Classis Tholen Steun aan Geref. Kerk Bergen op Zoom voor
Evangelisatie-arbeid.
Van Classis TholenSteun aan de kerk van Oud-Vossemeer.
Van Geref. Kerk Utrecht-OostSamenroeping Generale Synode.
Van Generale SynodeOver plaats der diakenen op de meerdere ver
gaderingen.
g. Van Deputaten tot oefening van het verband tussen de Geref. Kerken in
Nederland en de Theol. Faculteit der Vrije Universiteit.
h. Van A.K.B. (officieuze) uitgave van de Kerkorde.
i. Van A.K.B. Commissie rapport herziening Kerkorde,
j. Van K. Mulder, Naarden.
k. Van Generale Synode. Besluit herziening Kerkorde.
Rapporten
a. Van Deputaten ad Art. 11 D.K.O.
b. Van Deputaten ad Art. 13 D.K.O.
c. Van Deputaten ad Art. 19 D.K.O.
d. Van Deputaten ad Art. 49 D.K.O. (oud).
e. Van Deputaten Kas Onderlinge Steun aan Diaconieën.
f. Van de Quaestor.
g. Van de Curator Theol. Hogeschool.
h. Van de Zendingsdeputaten.
i. Van de Deputaten v. d. Evangelisatie,
j. Exploitatie Zeeuwse Kerkbode,
k. Van de Archivaris.
1. Nazien boeken.
Geestelijke verzorging Militairen,
n. Deputaten „Werk onder schippers".
0. Commissie Kostenverdeling Zuiderzending.
Benoemingen
Art. 11 K.O.
Art. 13 K.O.
Art. 19 K.O.
Art. 49 K.O. (oud).
Kas Hulpbeh. Diaconieën.
Quaestor.
Curator.
Zending.
Evangelisatie in de Provincie.
Zeeuwse Kerkbode,
k. Archivaris.
1. Geestelijke verzorging militairen.
Deputaten „Werk onder Schippers".
n. Afgevaardigden Generale Synode 1959.
Regeling van de volgende Particuliere Synode*
Aanwijzing drukker Acta 1959.
Rondvraag.
m.
m.
9.
10.
11.
12.
13.
Vaststellen korte notulen.
Sluiting.
In opdracht van de Particuliere Synode '58
namens de Raad van de roepende Kerk
Ds. J. YTSMA, Praeses h.t.
B. H. LAVOOIJ, Scriba,
Noordsingel 22, Tel. 0 11802902.
Godsoordeel van Petrus over Ananias
en Saffira en zijn betiteling van Simon
de tovenaar kind des duivels, een gans
zeer bittere gal en samenknoping van
ongerechtigheid Daar was geen woord
Frans bij en ook geen speld.
Nee, onze mede-gelovigen en mede
mensen zijn geen speldekussens, zoals
dat een zuster meende, die bij 't uit
gaan van de kerk een andere zuster
een nieuwe mantel benijdde en zeije
moet tegenwoordig wel eens wat uit
stellen te kopen en de kerk heeft zo
veel nodig. PrikOfer zijn tegen
woordig mensen, die onbetaalde reke
ningen hebben en iets overbodigs aan
schaffen. Prik
Dit is de vos „geniepigheid", een
lelijkerd in z'n soort.
Ik lees wel, dat bij onze wapenrus
ting behoort het zwaard des Geestes,
't welk is Gods Woord, maar ik lees
niet van de speld des Geestes
Maar een speld is ook niet zo zwaar
als een zwaard
Laat ons eerlijke strijders zijn, maar
geen geniepige speldeprikken.
Uit het oud-Vossenland.
VERKRIJGBAAR bij
NIEUWE BURG 26—28
MIDDELBURG
Prijs 3,50.
Toezending na ontvangst van
bedrag op postrekening
het
19522