Kerknieuws
KLEINE VOSSEN
Wat deed die
S. S. K. nou
geeft ons dus het directe beeld van het
leven daarginds. We weten ook, dat de
levensgewoonten in het Oosten zó sta
biel zijn, dat veel dingen er nu nog pre
cies zo zijn als vóór eeuwen. In ieder
geval is de Jordaan nog dezelfde als voor
zoveel eeuwen. Welnu, we hebben de
Jordaan gezien en toen dacht ik: daar
is Jezus door Johannes gedoopt.
En zo is het eigenlijk heel de film
door. Je wandelt heel het land Kanaan
door en telkens denk je: „daar heeft Je
zus ook gelopen". Dat land was zijn
land, die mensen waren zijn volksgeno
ten, die gewoonten en gebruiken, daar
heeft Hij onder verkeerd. Je ziet de zee
van Galilea, je ziet het vissersbedrijf en
de mensen bezig met vissen en hun net
ten spoelen en boeten. Dat heeft Jezus
meegemaakt, zulke vissers heeft Hij tot
zijn apostelen gemaakt, om ze vissers
van mensen te maken. Je ziet de bootjes
dobberen op de golven. In zulke bootjes
(laten ze in de loop der eeuwen mogelijk
iets zijn veranderd en gemoderniseerd,
maar zoveel zal dat niet zijn) heeft Jezus
ook meermalen het meer overgevaren.
In zulk een bootje stak,Hij een eindje
van de wal af en leerde zo de schare.
Hoewel de persoon van Jezus haast
nooit op het doek komt, zien we Hem
in gedachten overal. Wél b.v. in de
vlucht naar Egypte. Dan zien we een
man en een ezeltje en een vrouw met
haar kind, maar in zijn volwassenheid
is Hij niet afgebeeld. Zeer terecht. Wie
zou in een film ook voor Jezus kunnen
„spelen Een enkele maal zie je iemand
in een rode mantel en ik kreeg de in
druk, dat met die persoon Jezus bedoeld
moet zijn. Maar dan zie je eigenlijk al
leen maar de mantel, de figuur, en niet
zijn aangezicht en ook niets van zijn
handelen.
Maar wèl zie je een bruiloft en het
gaat er vrolijk toe. En weer denk je:
op zulk een bruiloft is Jezus ook ge
weest en Hij heeft er voor gezorgd, dat
het feest nog ongestoord voort kon gaan.
Als Hij daar met zijn moeder en zijn
discipelen geweest is en de bruidegom zo
direct uit de verlegenheid heeft geholpen,
dat is Jezus zeker geen vijand van het
gewone leven geweest.
Je ziet er de rouw en de blijdschap.
Ja, ook de rouw en je hoort en ziet het
misbaar van hen „die verstand van ker
men hebbn", de beroepsrouwklagers.
Geen wonder, dat Jezus in het huis van
Jaïrus zei: „houdt daar maar mee op".
Je ziet er de spelende en ravottende kin
deren, echte robbedoesen, vuil en vrolijk.
Wat heeft Jezus ze liefgehad en tot Zich
getrokken en ze de schare ten voorbeeld
gesteld. Wat heeft Hij naar hun spel
staan kijken, als ze begrafenisje en brui
loft je speelden.
In die wereld heeft Jezus geleefd, de
kale woestijn van judea, de bloeiende
vlakte van Saron, het Jordaandal en het
Galilese land. Hij zag de leliën des velds
en de bloemenpracht, het koren en de
zee, en het diende Hem alles tot beelden
in toespraken en gelijkenissen.
Er is een klein rijmpje, dat zegt: „wie
de dichter wil verstaan, die moet naar
's dichters land toe gaan". Nu, het is
net, of het onderwijs van Jezus je veel
nader komt, als je dit alles ziet. Je weet
nu, wat Hij bedoeld heeft, als Hij zijn
gelijkenissen sprak en de schare leerde
en hoe Hij daar in Kanaan heeft ge
leefd en gewandeld én de mensen heeft
gekend en liefgehad. Hoe Hij met inner
lijke ontferming is bewogen geweest over
alle ellende en nood in die mensenwereld.
En daarbij klonk ook voortdurend het
gesproken woord, dat wel niet altijd was
te verstaan, maar toch ook dikwijls het
beeld weer duidelijker deed spreken.
Aan het eind van de avond hebben
we onze God hartelijk mogen danken,
dat Hij de filmtechniek op deze wijze
dienstbaar heeft willen maken tot de ar
beid in zijn koninkrijk. Het heeft mij
altijd een ideaal geleken, om nog eens
een reis te mogen maken naar Kanaan
en met eigen ogen de wereld te mogen
zien, waar onze Heiland heeft verkeerd
en het Woord des levens heeft gespro
ken. Daar zal wel niet meer van komen,
maar op deze manier komt het land naar
óns toe en kunnen we er toch een kijkje
nemen.
Het heeft mij tot grote dankbaarheid
gestemd.
K.-B. v. d. L.
zich toch verheugen moeten, dat onze
Stichting er is.
Stelt u eens voor, dat zij er niet was.
Hoe zou het er dan in onze kerken
uitzien
Dan zou er allerwege gemopper zijn,
dat de synode niets deed.
Dat hebben de oprichters der S.S.K.
reeds in '54 voorzien. Zij hebben begre
pen, dat een synode zonder het initiatief
uit de kerken zelf feitelijk met machte
loosheid geslagen is.
En met de niet genoeg te waarderen
morele steun der synoden hebben zij in
Gods kracht het enorme werk dan maar
aangepakt.
Met innige dankbaarheid kan zij alleen
maar zeggen, dat God haar niet be
schaamd heeft.
En omdat het om Zijn kerk gaat, zal
God haar ook niet beschamen.
De S.S.K. weet van hulp en uitred
dingen boven bidden en denken.
Meermalen stond zij voor een blinde
muur. Zij kon niet verder.
En telkens was in haar vergaderingen
weer grote blijdschap.
Er zijn nog mensen in den lande, die
de zaak van Christus' kerk centraal stel
len in hun leven.
Mensen, die uit het diepe geloofsbe
wustzijn leven: de kerk gaat vóór!
Aangrijpende blijken van steun heeft
de S.S.K. mogen boeken. Van predikan
ten en kerkeraden, die toonden met hel
dere blik de kerkelijke situatie van het
moment te kunnen peilen en te overzien.
Van eenvoudigen, die gegeven hebben
van hun nooddruft. Van welgestelden,
die de kerk des Heren meer achten dan
hun eigen welvaart.
En onze vurige propagandist, br. H.
H. Spoelstra, trok er op uit. Nooit is
deze hartelijke Fries een offer van tijd
en kracht teveel geweest. Men zag hem
in kerkeraadsvergaderingen en gemeen
telijke bijeenkomsten. Urenlang bepreek
te hij dominees en commissieleden. Hij
beklom, als het dan moest, na zijn hart
gesticht te hebben aan de zondagspreek,
zelf met het olijkste gezicht de kansel
(waarom niet?) en hij bracht een paar
sloepen van de zilvervloot binnen.
Als propagandist moest hij wegens
huiselijke omstandigheden aftreden. En,
of het hem ter harte ging! Dat hij tot
permanent adviserend lid van het Dage
lijks Bestuur benoemd werd, sprak van
zelf.
Thans gaat de heer A. Th. Besselaar
uit Amsterdam-Zuid, het werk van hem
overnemen. Geen sinecure. Maar Spoel-
stra heeft zijn pad gebaand en heel wat
toedeuren opengebroken. Want het valt
niet altijd mee als bedelaar van Christus
een voet tussen een drempel en een kerk
deur te krijgen. Maar het is de moeite
waard.
Verheugend is, dat er momenteel maar
heel weinig classes niets, of bijna niets
deden. Toch is het nog geen pinkster-
storm van offervaardigheid.
Het gewone kerklid moet nog veel
meer wakker worden.
Want tegenover de ruim drie ton, die
aan collecten binnenkwam, staat een be
drag van twee en een halve ton aan par
ticuliere giften.
Enis dat gereformeerd?
Gereformeerd isde laatste cent uit
je zak voor de S.S.K., wie je ook bent.
Mogen de girootjes op nummer 640833
het weer bewijzen.
Beroepen te Appingedam, H. Pestman
te Ter neuzen te Winschoten (vac. R.
J. de Jong), Jac. Boonstra te Zwaag-
westeinde te Niezijl, G. van Driel,
kand. te Utrecht.
Aangenomen naar Aalten (vac. L. Blij-
dorp), G. Morsink te Huizum (Fr.).
Bedankt voor Borne, A. IJkema te
Tweede Exloërmond.
Examens. De classis Groningen
heeft praeparatoir geëxamineerd en be
roepbaar verklaard de heer L. J. Wolt
huis, kand. te Groningen. Zijn adres is
Paterswoldseweg 81a, Groningen.
Aan de V.U. slaagden voor het kandi
daatsexamen de heren A. Heuzeveldt te
Amsterdam en H. E. Smid te Haarlem.
Afscheid en intrede. Wegens be
komen emeritaat nam Ds. G. D. Kuiper
afscheid als miss. predikant van de kerk
van Delft met Openb. 5:9. Na be
vestiging door zijn vader, Ds. K. v. d.
Meulen van Landsmeer met 2 Cor. 45
en 6, deed kand. J. D. B. v. d. Meulen,
gekomen van Amsterdam, intrede te
Emmer-Compascuum met Rom. 116.
Na bevestiging door Ds. J. H. Donner
van Broek op Langendijk met Joh. 16
en 7, deed Ds. D. Middelkoop, gekomen
van Zaamslag, intrede te Workum met
Zondag 1 van de H. Catechismus.
Kand. G. H. v. d. Berg te Hilversum is
voornemens 22 febr. intrede te doen te
Lollum en Waaxens, na bevestiging door
Ds. J. Thomas van Hilversum.
Ds. A. de Bruinverbonden aan de
lectuurdiensten in Djakarta is met ver
lof in nederland gearriveerd. Zijn adres
is v. Stolkweg 9b te 's-Gravenhage. Ds.
de Bruin werd in het bezit gesteld van
een re-entry-permit en hoopt na zes
maanden weer naar Indonesië te kunnen
vertrekken.
Ds G. K. Geerds te Buenois Aires,
met verlof hier te lande, mag op medisch
advies niet meer naar Argentinië terug
keren. Ook mevr. Geerds mag dit niet.
Ds. Geerds, die in 1916 geboren werd,
werd in jan. 1946 predikant te Drijber.
In 1949 vertrok hij naar Gent (België)
en 5 sept. 1954 verbond hij zich aan de
kerk van Buenos Aires.
Ds. J. C. J. Kuiper te 's-Graven
hage, die reeds enige tijd ongesteld is en
nu hoopte na enige tijd van rust zijn
arbeid te mogen hervatten, ziet zich daar
in teleurgesteld. De kwaal die hem reeds
zovele jaren hindert, betert niet vlug en
de doctoren hebben hem nu volstrekte
rust voorgeschreven, die wel eens een
paar maanden zou kunnen duren. Hij
moet nu alle arbeid laten rusten.
Ds. IT. Banning fIn een rusthuis
te Emmen is in de ouderdom van ruim
81 jaar overleden Ds. H. Lanning, eme
ritus-predikant der Geref. kerken. De
overledene werd 14 nov. 1877 te Zweelo,
waar zijn vader landbouwer was, gebo
ren. Hij was enkele jaren in het bedrijf
van zijn vader werkzaam en ging op
21-jarige leeftijd studeren. Hij deed dit
zowel aan de Theologische Hogeschool
als aan de Vrije Universiteit en werd in
1910 kandidaat. 7 mei 1911 aanvaardde
hij zijn ambt te Baarland, waar wijlen
Ds. J. Koele wijn hem bevestigde. Ds.
Lanning diende de kerken van Dwinge-
loo, Nieuw-Weerdinge, Siddeburen en
tenslotte nog 15 jaar die van Fijnaart,
waar hij 6 mei 1943 met emeritaat ging.
Daarna was hij nog 8 jaar als hulppre
diker werkzaam te Poortvliet, den Bom
mel, Stad aan 't Haringvliet, Stellendam
en Oud-Vossemeer. Ds. Lanning heeft
toen hij te Siddeburen stond te Tjuchem
het evangelisatiecentrum „Berea" ge
sticht. Zijn stoffelijk overschot is in zijn
geboorteplaats ter ruste gelegd.
Ds. T. Lopers te Nieuw-Amster-
dam is voor een behandeling in het ge
laat ter verpleging in het Academisch
ziekenhuis te Groningen opgenomen.
Ds. J. M. Spier te Sneek, auteur
van verschillende werken over de Calvi
nistische wijsbegeerte en de wijsbegeerte
der wetsidee ziet thans een van zijn boe
ken in het Koreaans vertaald. Prof. Yang
Sool Tohe, hoogleraar aan de Presbyte
riaanse Theologische Hogeschool te Se
oul in Zuid-Korea is bezig met een van
de in het engels geschreven wijsgerige
boeken van Ds. Spier, n.l. „What is Cal-
vinistic Philosophy" ten behoeve van zijn
studenten als leerboek in het Koreaans
te vertalen. Het is nog maar zelden voor
gekomen, dat een nederlands predikant
een van zijn werken in deze taal zag
overgebracht.
Ds. C. L. Timmers is verhuisd naar
Keizer Karelweg 355 te Amstelveen.
Ds. W. A. Wymengaf. Na een
langdurige ziekte is te Willemstad op
Curasao in de ouderdom van 55 jaar
overleden Ds. W. A. Wymenga. De over
ledene was een zoon van wijlen Ds. P.
J. Wymenga, die van 18991913 pre
dikant is geweest te Amsterdam. 16 jan.
1904 werd de overledene in de hoofdstad
geboren. Hij studeerde aan de V.U.,
waar hij ook in 1931 zijn doctoraal exa
men deed. In 1932 werd hij predikant
te Jutrijp-Hommerts, vanwaar hij in
1937 naar Uithuizen vertrok. In 1940
werd hij predikant te Leeuwarden en in
1946 vlootpredikant. 1 sept. 1948 ging
hij naar Curaqao als predikant van
's-Gravenhage-West, waar de kerk 1
sept. 1948 zelfstandig werd. Ds. Wy
menga heeft meermalen de aandacht ge
trokken door wat hij in zijn kerkbode
op markante wijze schreef.
Apeldoorn. Een gemeentelid, dat
onbekend wenst te blijven, schonk vier
broodschalen van zilver voor het avond-
maalsgereedschap van de Brinklaankerk.
Heiloo. Het ligt in de bedoeling
met ingang van 1 maart a.s. alhier een
zelfstandige gemeente te institueren. De
gereformeerden alhier ressorteren nu
onder de kerk van Alkmaar.
Koog a. d. Zaan. Het ligt in het
voornemen donderdag 12 febr. a.s. het
nieuwe kerkgebouw in gebruik te nemen.
Nijver dal. Het kerkgebouw zal
grondig worden gerestaureerd onder lei
ding van de heer D. Egberts, architect
te Hilversum. De ingang wordt geheel
vernieuwd. Ook het interieur ondergaat
een algehele restauratie.
In je jeugd leer je op de lagere school
bepaalde psalmverzen, doorgaans veel-
gezongene. Vele kinderen krijgen op hun
rapport een 10 voor 't leren van een
psalmversje. Maar dan ga je met die
psalmversjes het leven in en 't kan ge
beuren, dat een mens z'n hele leven werk
heeft om b.v. 't overbekende „opent
uwen mond" zó te leren, dat onze hemel
se Meester ons een 7 of 8 toekent. O,
die „hardleersheid"
't Was vorige zomer ergens in Zuid-
Holland, dat ik deze vos „hardleersheid"
betrapte. Ik bezocht onder meer een voor
mij uit m'n jongensjaren niet-onbekende
familie. Ik héb namelijk een lastig ge
brek: ik kan oude betrekkingen moeilijk
loslaten.
Die mensen waren oud geworden en
het was hun in het leven niet voor de
wind gegaan, ja, ze waren aan lager wal
geraakt.
Voorheen beheerde vader en móeder
een renderende zaak, veel klandizie en
de leden van het gezin gingen er naar
gekleed, zó, dat anderen, vooral de jonge
dames, er jaloers op waren. Maar of ze
nu boven hun stand geleefd hebben of
dat de zaken terugliepen, ik weet dat zo
niet, in ieder geval, ik vond ze, na jaren,
in nijpende nood; 't was armoe!
'k Had medelijden met hen en 't was
verre van mij om me te verkneuteren
over hun nedergang leedvermaak is
duivels
Weer later ontmoette ik dat gezin
weer en nu waren de gezinsleden wat
opgemonterd door de A.O.W. Toch bleef
op hen drukken 't gevoel van vernede
ring, ze konden 't nog steeds niet ver
kroppen, dat ze hun mooie stadswoning
hadden moeten verruilen voor een heel
eenvoudig huisje.
In onze gesprekken schemerde telkens
die gekrenkte trots door en uitten ze zich
telkens over de ondervonden verdriete
lijkheden, soms in niet aan bitterheid ge
speende bewoordingen.
Ik trachtte, voorzichtig, hen onder 't
oog te brengen, iets wat ze tientallen ja
ren lang onder de prediking gehoord
hadden, dat tegenspoed, tegenslag, tegen
vallen soms meer kan afwerpen dan
voorspoed, dat God Zijn kinderen kas
tijdt tot hun welzijn.
Maar 't hielp niet veel; ze zaten met
de wrange ervaring, dat het anderen, veel
slechter dan zij, 't toch maar best ging
en altijd geluk hadden; en met verbeten
heid noemden ze namen van dergelijke
bevoorrechte minderwaardigen.
Zo, zei ik, jullie doen op 't ogenblik
niet anders dan Ps. 7315 opzeggen
en ik dacht er bij: daar hebben jullie
vroeger zeker een 10 voor gehad van de
meester, maar van de hemelse Meester
krijgen jullie geen 2. Kijk, zei ik, nu
zeggen jullie gemakkelijk 't eerste deel
van Ps. 73 op, maar je moet die Psalm
helemaal leren en niet halfweg blijven
steken. En ik weet zeker, dat jullie vroe
ger in de kerk menigmaal gezongen heb
ben: ,,'k Zal dan gedurig bij U zijn in
al mijn noden, angst en pijn" en
„Wien heb ik nevens U omhoog, wat
zou m'n hart, wat zou m'n oog", enzo
voort, tot: „bezwijkt dan ooit in bittre
smart en bange nood mijn vlees en hart,
dan zult Gij zijn voor mijn gemoedmijn
rots, mijn deel, mijn eeuwig goed". O,
wat waren ze hardleers geweest en nog.
Toen ik heenging waarschuwde ik ze:
nu hebben we 't eerste deel van die Psalm
gehoord en 't klonk lelijk maar
volgend jaar hoop ik weer te komen en
dan wil ik Ps. 73: 12, 13, 14 horen
wat zal dat mooi klinkenen de hemelse
Meester geeft dan een 8 of 9, want vol-
maakt-goed zingen we 't nog niet.
Uit het oude-Vossenland.
De S.S.K. houdt er geen geheime boek
houding op na.
Als men vraagt wat zij tot dusver in
de vijf jaren van haar bestaan nu eigen
lijk gedaan heeft, dan durft zij vrij en
frank voor de dag te komen.
De S.S.K heeft niet minder dan 11
kerken haar noodzakelijke kerkbouw mo
gelijk gemaakt. Hier volgen de adressen
Amsterdam West, Hoogvliet, Slikker
veer, 's-Gravenhage-Loosduinen, Utrecht,
Gorinchem, 't Harde, Valkenswaard,
Papendrecht, Schiebroek-Hillegersberg,
Rotterdam-Zuidwijk. Flier komt nog bij,
dat aan 2 kerken reeds toezegging gedaan
is's-Gravenhage-Moerwijk en Rhoon.
En als men dan nog weet, dat er niet
minder dan 19 aanvragen ter tafel liggen,
waarvan 13 onder de doelstelling der
Stichting vallen, dan zal ieder kerklid
