de invloed van Kontacten
„Moeder"
niet vergeten
KLEINE VOSSEN
Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland
Film
Ned. Bijbelgenootschap
ZEEUWSE KERKBODE
VEERTIENDE jaargang No. 30
Berichten en opgaven Predikbeur
ten tot Dinsdagsmorgens te zenden
aan de drukkers Littooij Olthoff,
Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Hoofdredacteur: Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563.
Redacteuren: Ds A. Koning, Ds. H. Pestman, Ds Y. J. Tiemersma, Drs A. Verschoor
Medewerker: Ds D. J. Couvée, Bennekom.
Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
VRIJDAG 23 JANUARI 1959
Abonnementsprijs3,per half
jaar (bij vooruitbetaling).
Afzonderlijke nummers 12 cent.
Advertentiën 12 cent per mm.
U weet wel, dat omgang met elkaar
in het leven niet zonder betekenis blijft.
Dat geldt zowel bij personen als in ver
schillende kringen.
Ook in het leven van de Kerk is het
bedenkelijk, zich af te zonderen, terwijl
er weinig aandacht blijkt voor wat er
buiten eigen kring op kerkelijk terrein
zich voordoet. Vooral in deze gespannen
tijd van zenuwen-oorlog enz. is het goed,
dat Kerken op de hoogte zijn van eikaars
bestaan.
Zo is er pas een samenkomst van Ker
ken geweest te Nyborg, waar wij op
moeten letten. Ook de Geref. Kerken
zonden een paar waarnemers uit depu-
taten voor de evangelisatie. Na wat de
verslagen ons over deze vergadering heb
ben verteld, moeten wij blij zijn, dat ook
onze Kerken daar mede hebben geluis
terd.
Uit verschillende volken van Europa
waren daar kerkmensen bij elkaar. Daar
was gelegenheid om met elkaar te pra
ten, en om eikaars ogen te openen voor
wat deze of gene nog niet, of nog niet
voldoende zag.
Het blijkt bij zulke ontmoetingen, dat
wij hier in het westen de woorden
„nood" en „probleem" nog wel wat ge
makkelijk hanteren. Wanneer dan chris
tenen uit Europa, uit het midden en
meer naar het oosten toe, van li'un er
varingen spreken, dan brengt dat ons
wel wat in verlegenheid. Plier in Neder
land zeker. Met hoeveel kleine dingen
moet dan het kerkelijk leven hier zich
bezig houden, terwijl toch, naar het zég
gen van allen, de grote dag des Heren
ons beweegt. Wat zou het dan goed zijn
voor vertegenwoordigers uit verschillen
de kring, wanneer zij ook eens in een
andere ruimte werden geplaatst, waar zij
wat schaamrood werden over wat hen
bezig houdt. Het zou de kerkelijke ver
houdingen op een wat hoger plan kun
nen brengen.
Zo kunnen de kerken elkaar ook wak
ker maken èn houden, om naar het
Woord des Heren te handelen.
Een belangrijk gezichtspunt op ge
noemde vergadering washet leven van
de Kerk en het leven van Europa. Daar
over heeft Dr Dibelius belangrijke din
gen gezegd. Wij horen wel eens wat over
een europese ekonomische organisatie,
over een europees parlement, over ge
zamenlijk optreden voor luchtvaart, voor
verdediging en tal van politieke en
maatschappelijke gezichtspunten meer.
Maarover de Kerk in het europa
van vandaag zijn de artikelen wat al te
schaars.
Dat hele europa is in gisting. Niet al
leen omdat er een ijzeren gordijn hangt,
maar er zijn ook aan de westelijke zijde
„roeringen" genoeg.
Zou de Kerk hierin een belangrijke
taak kunnen vervullen? Welke invloed
moet er te constateren zijn, dat er een
Kerk staat midden in de beweging dei-
mensen Over zulke vragen past het, dat
wij allen nadenken, en dat de Kerken
gedachten uitwisselen.
Daarbij kan dan een voorlichting als
van Dr. Dibelius voor ons allen van be
lang zijn. Wat opvalt bij een referaat
als van iemand van zijn formaat, is dit,
dat hij zich tegen niemand afzet. Hij
heeft een positief doel, daar spreekt hij
over, en tracht allen te doen verstaan,
dat het leven van europa de Kerken
raakt.
Dit moeten wij in ons land ook veel
meer krijgen. Het leven moet „op hoger
plan" komen, dan zullen velen het „zeu
ren" moe worden.
Kort na de oorlog had ik het voor
recht, één keer te mogen ontmoeten de
nu overeleden bisschop uit Noorwegen
Dr. Berggrav. U hebt allen ongetwijfeld
het bericht van zijn overlijden gelezen.
Het was in een besloten kring in het
aardige Noorse kerkje in Rotterdam.
Berggrav sprak toen tot de daar verza
melde kring. Kort, eenvoudig en positief.
Ik hoorde hem niemand aanvallen of
ter zijde schuiven. Hij wees de taak van
de christelijke kerk na de kerk: elkaar
willen kénnen, om samen God te dienen
in het belang der volken.
Verkwikt gingen allen naar huis.
Zo iets is er, op ruimer schaal, in Ny
borg beleefd.
Dibelius sprak er van, dat er van
Christus' Kerk krachten van wederge
boorte en vernieuwing moeten uitgaan.
Hij verlegde daarbij geen landsgrenzen
en verloor zich niet in internatianalisme.
Wat hij wilde, was: de kerk in eigen
land, vormend, bewarend en vernieuwend
inwerken op de volkssamenleving.
Laten zien, dat er is: een schare, die
Christus aanhangt, die de levendmaking
uit Hem belijdt, ènin de praktijk
bewijst. In daden van geloof en liefde.
Zeker houden de ontwikkeling óf de
teruggang van een volk verband met de
verhouding, waarin zich de Kerk be
vindt. Een kerkelijk leven, dat afbrok
kelt, dat de deuren naar het leven af
sluit om dan als onvermijdelijk gevolg-
te krijgengeharrewar naar binnen
zulk een kerkelijk leven dient het volks
leven niet. Het gaat er heus niet om,
dat wij telkens wat nieuws op touw zet
ten, of vraagstukken aanpakken, die voor
behandeling beslist nog niet rijp zijn,
maar het gaat wèl hierom, dat er van
de Kerk een doordringende stem van
God het leven ingaat, die allen plaatst
voor de vraag: wéét je, waarvoor je
lééft, èn. houdt dat levensideaal ver
band met God èn de naaste?
Daar moeten wij ons op bezinnen.
Daar moeten wij met elkaar over pra
ten.
Zó worden wij met elkaar ingesteld
op de nieuwe tijd, die wij zijn ingetre
den. Daarin zal het anders gaan dan
vroeger, daar is vrijwel ieder van over
tuigd. Dan moeten wij ook niet zó „klem"
zitten in bepaalde vormen, dat wij bij
voorbaat de neiging hebben om al wat
aan het veranderen is, af te wijzen.
Een levende Kerk in een gespannen
wereld.
Met een beetje kennis van die landen
en volken, waar werkelijk nood is. Een
diep geloof, dat de zaak van Gods Ko
ninkrijk voortgaat naar het einde, en
door kontaktoefening een ander beïn
vloeden en zelf ook beïnvloed worden.
Ziedaar de dingen, die ouderen én
jongeren moeten beroeren. Wie met be
zieling zó „kerkt", zó iets leest uit de
kerkelijke pers, wie zó medewerkt met
de gemeente en met zijn vereniging, die
is vreugdevol bezig, en geniet van hoger
plan uitzichten, die in „het dal der be
nauwdheden" (d.w.z. het platvoerse, laag
bij de grondse kribben en bijten dat èn
't leven van de enkeling èn van de ge
meenschap bederft), nooit zal gevonden
worden
En.... christenen zijn toch: bergbe
klimmers C. St.
Een nieuwe film van het N.B.G. zal
hier in Zeeland worden vertoond. De.
titel luidt: „Waar eens de hemel zong".
Het is een kleurenfilm die het verhaal
brengt van een reiziger door Palestina.
Alle leidt hem in dit land terug naar
de inhoud van de Bijbel.
We trachtten een vorig maal de vos
„vluchtigheid" onder vuur te nemen.
Gezien de geaardheid van dit schichtige
diertje, valt dat niet mee. Maar ik heb,
naar ik meen, zijn spoor ook ontdekt in
de ambtelijke hof. We worden tegen
woordig zó overspoeld door allerlei lec
tuur, dat we moeilijk ons kunnen con
centreren.
Om nu deze schadelijke vos uit eigen
hof te weren, heb ik, met 40 collega's,
een reisje gemaakt naar Amsterdam en
ben ik weer eens een drietal dagen „stu
dent" geweest. Er werden daar colleges
gegeven en we zaten opnieuw aan de
voeten van de Gamaliëls-dezer-dagen.
Dit heeft me bepaald goed gedaan
Vooral twee dingen heb ik daar ge
leerd: 1°. meer respect voor 't gewichtig
werk der Professoren; 2°. mishagen over
eigen gebrekkigheid in 't doordenken van
alles, wat met het ambtswerk samen
hangt. Wat graven die Proffen diep!
Vergeleken bij hen is mijn kennis zo
diep als een strandmeertje aan de oever
van een diepzee. Dies ben ik bezig om
weer te leren duikenDat valt niet mee,
als je oud ben.
Die Hoogleraren doken soms zó diep,
dat ik er van huiverde en dacht: als ze
maar weer boven komen!
Maar door het stellen van vragen on
zerzijds kwamen ze toch weer aan de
oppervlakte van het gewone leven. Im
mers alle geleerdigheid dient tenslotte
om Jan en Alleman te onderwijzen; zo
als b.v. alle diepgaande landbouwweten
schap te Wageningen dienen moet om
een betere kwaliteit spinazie en prinses-
senboontjes te kweken in de tuin van
een arbeider.
En zo moet de hoge en diepe weten
schap in de Godgeleerdheid dienstbaar
zijn om ons in staat te stellen jongens
en meisjes, boeren en burgers, soldaten
en chauffeurs begrijpelijke kennis bij te
brengen uit Gods Woord en de belijde
nis. Wij gaan dus nu geen college geven
aan ouden-van-dagen, aan onze ravotten
de jongens en kwikkelende deerntjes,
maar hebben met de „wetenschap" te
doen als een huisvrouw met limonade
essence: zó te verdunnen, dat ze geniet
baar en drinkbaar wordt voor de „ge
wone man". En dat is een hele toer
Immers 't is misschien stout te
zeggen ik heb wel eens horen verlui
den, dat die hooggeleerde Heren, bij hun
diep-duikerij naar de paarlen, onderweg
blijven hangen aan de takken van diep
zee-planten, zodat ze de paarlen niet bo
ven water kunnen krijgen om ze an
deren te tonenen dan moeten minder
diep-duikende dominé's deze opgeviste
paarlen overnemen en naar boven bren
gen om ze te laten schitteren na zorg
vuldige behandeling. Maar dat kan wel
een praatje zijn!
Intussen heb ik te Amsterdam veel
geleerdnatuurlijk niet van die vier col
leges alleenmaar ik ben weer meer over
tuigd van de waarheid, dat de schatten
van het Evangelie niet maar voor 't op
rapen zijn. Het vosje „vluchtigheid", dat
ik in mijn ambtshof ontwaarde, werd wel
Uit het leven van vandaag in Pales
tina roept de film herinneringen op aan
het verleden.
Ongetwijfeld zal hiervoor grote be
langstelling zijn.
Wij geven de data, waarop de film in
onze provincie draait.
26 januariGoes, kerk Westwal, 7.30
uur.
27 januariKapelle, kerkgebouw, Bieze-
lingsestraat, 8 uur.
28 januariSouburg, kerkgebouw, Ka
naalstraat, 8 uur.
29 januari: Middelburg, Plofpleinkerk,
7.30 uur.
30 januariVlissingen, Johanneskerk,
Bonedijkstraat, 8 uur.
Te hopen, dat deze tournée moge sla
gen C. St.
niet doodgeschoten, toch wel aangescho
ten en ik hoop, dat hij kreupel blijft,
zolang ik nog Gods Woord mag verkon
digen.
We hebben de Here te dienen ook met
gehéél ons verstand en dus zeker op de
studeerkamer, en hoe dieper we vermo
gen in te dringen in de mijn van Gods
getuigenis, hoe duidelijker èn eenvoudi
ger de boodschap wordt. Was de predi
king van de Here Jezus zelf, Die de
diepten Gods kende, niet begrijpelijk
voor de minst-ontwikkelden
Ja, die tocht was zeer verootmoedi
gend
Uit het oude-Vossenland.
In het begin van het jaar zal welhaast
op alle kerkeraden de begroting voor het
komende jaar zijn gepresenteerd. Moge
lijk is er nog wel hier en daar een en
kele kerk, waar men het zonder begro
ting doet en maar zo'n beetje van de
hand in de tand leeft, het lijkt me een
zaak van gezond financiëel beleid, als
er tevoren een begroting is van uitgaven
en inkomsten, waar ook zoveel mogelijk
de hand aan wordt gehouden.
De financiële zorg is een ding, dat we
in het kerkelijk leven zeker niet voorbij
mogen zien. Voor onze gezamelijke ker
ken weten we, dat het bedrag tot in de
ettelijke miljoenen loopt, die opgebracht
worden tot instandhouding van eigen
kerkelijk leven, tot verzorging van be-
hoeftigen en verder voor allerlei arbeid
in het koninkrijk van onze God.
Laat ik eerlijk zeggen, dat ik respect
heb voor de broeders, aan wie deze zorg
is toevertrouwd. In elke plaatselijke kerk
gaan hun toch elk jaar maar enige dui
zenden door de vingers en met geld om
gaan is altijd een voorzichtige en hoogst
belangrijke zaak. Er mag ook wel grote
dankbaarheid zijn, dat de gemeente blijk
baar altijd weer bereid is, dat geld bijeen
te brengen. Dankbaarheid allereerst je
gens de Gever van alle goed, want we
hebben niets van onszelf, maar het hart
moet ook gewillig zijn, om het af te
staan voor de dienst des Heren.
Niet dat ik het kerkvolk hierin be
klaag, omdat het leven van een christen
toch maar een duur leven zijn zou, want
de wereldling heeft ook heus z'n uitga
ven wel voor dit en dat. Natuurlijk ne
men wij onze portemonnaie mee, als we
naar de kerk gaan, maar wie niet naar
de kerk gaat en 's zondags zich wat ver
treedt, een klein uitstapje maakt (nog
maar heel bescheiden) of een eindje gaat
rijden en in een goed restaurant iets gaat
gebruiken (óók maar heel bescheiden)
cl ie slaat ook gauw een paar tientjes stuk.
Het ligt er maar aan, waar de liefde van
ons hart ligt. Als we de dienst van God
liefhebben zal het offer tot zijn dienst
ons zeker niet zwaar vallen.
Merkwaardig ook, dat er nooit een
kerk failliet gaat. Mogelijk, dat hier en
