Wat lezen wij?
Hier is,,. Vlaanderen
Handen omhoog
Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 26 september 58
De provinciale Toogdag
der Gerei:Vrouwen
MEDITATIE
ZEEUWSE KERKBODE
VEERTIENDE jaargang No. 13
Berichten en opgaven Predikbeur
ten tot Dinsdagsmorgens te zenden
aan de drukkers Littooij Olthoff,
Spanjaardstraat 47, Middelburg.
PloofdredacteurDr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563.
Redacteuren: Ds A. Koning, Ds. H. Pestman, Ds Y. J. Tiemersma, Drs A. Verschoor
Medewerker: Ds D. J. Couvée, Bennekom.
Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
Abonnementsprijs: ƒ3,per halt
jaar (bij vooruitbetaling).
Afzonderlijke nummers 12 cent.
Advertentiën 12 cent per mm.
Boeken verschijnen er in grote hoe
veelheid. Bij ogenblikken komt het u
haast onbegrijpelijk voor, dat een schrij
vers- of schrijfstersgeest zó vruchtbaar
is. De persen van de uitgevers leveren
maar af, en het publiek verslindt de lek-
tuur. U moet immers kunnen zeggen
dat boek, o ja, dat heb ik gelezen hoor.
Dat klinkt zo echt „bij", ziet u. Iets moei
lijker wordt het, als iemand nu eens pre
cies van u wil weten, waar het in dat
boek over ging. Maar.dat doen wij
niet zo vaak meer. Wij leven zo snel,
en wij krijgen zoveel te verwerken, dat
je dit niet uit elkaar kunt houden.
In ieder gevalop het gebied van
christelijke lektuur is er nog al „kans".
Er blijft echter nog een ander terrein
over, en daar willen wij eens over praten.
Over „het krantje" op uw tafel.
Omstreeks deze tijd van het jaar wordt
propaganda gemaakt voor onze jeugd-
arbeid. De jeugd heeft een paar week
bladen voor zich. Maar, heeft het gezin,
ieder christelijk gezin, ook een dagelijkse
krant op tafel, waarvan wij kunnen zeg
gen hier is overeenstemming tussen wat
het gezin wil, en wat de krant geeft
U wilt toch iets, als gezin?
U wilt goed voor de dag komen, góed
voor uw kinderen zijn, en vooral ziet u
ze graag goed terecht komen. Ik stel het
mij zó voor, dat u het gezinsleven zó
wilt leiden, dat u verantwoording kunt
afleggen voor God. Dat u, zelfs in die
gevallen, waarin het „mis" ging. toch
voor God durft verklaren, dat u zich
hebt ingezet om de christelijke vorming
van het leven te zoeken
De keus is soms zo gauw gemaakt:
de gymnastiek vóór de katechisatie.
Wanneer later het inzicht ontbreekt,
mopper dan op uzelf!
Zo moet li ook de jonge garde leren
krant lezen. Ja, gerust ook een kerkelijke
krant. Lach nu niet een beetje smalend
wat staat daar nu in.... Vindt u El
sevier soms zo „geweldig" van inhoud
Zeker drie-kwart kan als waardeloos pa
pier opzij gelegd. Verder is het nu niet
bepaald een „vormende" voorlichting-
voor onze jeugd.
Dat is met het dagblad ook zo. Zeker,
daar is véél nieuws, dat u praktisch in
alle bladen vindt. Daarover loopt het
ook niet.
Ook met een krant wordt een bepaalde
bedoeling nagejaagd. Dat zit in „de be
schouwingen", die een dagblad geeft. Op
politiek gebied, bij maatschappelijke vra
gen, over het kerkelijk leven, enz. Daar
zijn dagbladen, waarin het kerkelijk
nieuws erg spaarzaamlijk wordt ver
strekt. Daarentegen kunt u er elke dag-
uit leren, wat er in alle mogelijke kaba-
rets te doen is. Daaruit spreekt een be
paalde geesteshouding.
Sommige doen het „anders". Die heb
ben de ene pagina voor het kabaret, de
andere voor een „stichtelijk stukje". Elk
wat wils, wat zegt u er van? En, je blijft
neutraal, en kunt tegen allen: onze krant
geeft ieder „zijn gewicht".
Van zulke dingen gaat méér invloed
uit dan wij denken. Wanneer dan daarbij
komt, dat men in de geest van onze tijd,
het „christelijk partijleven en organisa
tieleven niet van zo groot belang acht,
dan is die neutrale houding van „alle
kanten kunnen uitgaan", bepaald beden
kelijk. Daarom moet u terdege op uw
krant toezien, in welke richting die krant
u wil vormen.
In veel opzichten is de strijd voor het
recht van het 'christelijk leven, de vorige
eeuw krachtig ingezet, door ons overge
nomen en voortgezet. Denkt u maar aan
het christelijk onderwijs.
Op het gebied van de christelijke pers
waren wij lang niet zo op onze hoede
als ons voorgeslacht. Wij hebben bestaan
de christelijke bladen soms laten worste
len, en hadden nog kritiek op de koop
toe. Het moest zó zijn, dat men verbaasd
kon staan over de toeloop tot de christe
lijke pers. Hoe meer het christelijk gezin
daarvoor openstaat, des te beter kan de
krant worden, die u ontvangt.
Dan moogt u gerust uw opmerkingen
hebben. Breng ze daar, waar ze horen
en waar ze wat resultaat kunnen afwer
pen.
Wij zouden haast aan een „doe-mee"
aktie kunnen denken. Zonder dat wij
kans lopen, een bromfiets of een televi
sietoestel te winnen. Een bepaald niet-
christelijke mentaliteit, om ..het gewin"
in aanmerking te nemen. Zonder meer
moet de christelijke pers onze voorkeur
hebben.
Wat is er een kracht uitgegaan inder
tijd van Kuyper's persarbeidZulke
journalistieke gaven gaan zo maar niet
over op een ander. Dat is in later jaren
bij Kuyper's lijfblad ook wel gebleken.
Maar, getrouw aan de opzet, hebben an
deren de verantwoordelijke taak van de
voorlichting van ons volk voortgezet. In
dat spoor gaat onze christelijke pers.
Mensen aantrekken, die de lezerskring-
met belangstelling naar de krant doen
grijpen, zult u zeggen. U hebt gelijk. Als
u er enkele wéét. noeiu gerust namen
aan direktie en redaktie van welk chris
telijk dagblad. Zij zullen er heel blij mee
zijn, bij bepaalde vakatures te weten
waar zij heen moeten.
In de eerste plaats: lees de christelijke
pers. Laat u niet „nemen" door het neu
traliteitsbegrip, het „twee kanten tege
lijk" uit kunnen gaan. Zo'n krant stuurt
u geen enkele leant uit, helpt u totaal niet
om in christelijke zin 't dagelijks leven,
het wereldgebeuren, te leren bekijken.
Krant en Bijbel moeten samengaan. De
opdracht voor de christelijke pers is
mooi. Ons aller opdracht ismaak ge
bruik van dit vormingswerk, en houdt
de christelijke pers hoog! C. St.
Op dinsdag 30 september a.s. willen
onze geref. vrouwen weer haar jaarlijkse
provinciale dag houden. Deze vergade
ring is belegd in Goes, in „de Prins van
Oranje", Nieuwstraat 14.
Aangezien eerder een andere plaats
genoemd is, worden allen vriendelijk ver
zocht hiervan goede nota te nemen.
's Morgens om 10 uur begint het sa
menzijn. Dat er die dag veel gezongen
zal worden, spreekt vanzelf. Verder
hoopt Ds Tiemersma van Zierikzee te
spreken over: leven of geleefd worden.
In de middagdienst, die om 2 uur be
gint, wil mevr. A. HegrsinkBeekman
uit Vroomshoop spreken over: de sfeer
van ons gezin.
Zowel 's morgens als 's middags mo
gen er vragen gesteld worden. Verder
een kollekte, waarvan de inhoud alle
overige verenigingen (als: mannen e.d.)
tot jaloersheid moet verwekken.
U draagt allen een goed humeur bij.
En wij wensen deze vrouwen-bondsdag
een prachtig slagenC. St.
En ivanncer Mozes zijn hand ophief, had Israël
de overhand, maar wanneer hij zijn hand liet zakken
had Amalck de overhand. Ez. 17: 11.
Het begin van de strijd, die Israël zal moeten voeren voor z'n
bestaan is er. Amalek heeft onverhoeds de achterhoede van Israël
aangevallen en zich daarna weer teruggetrokken, wellicht zich voor
bereidend op een tweede aanval.
Maar dan zal Israël klaar staan om strijd te leveren, een strijd met
het zwaard en een strijd met de staf.
En deze laatste blijkt de belangrijkste te zijn. Aan de stand van
Mozes' handen, waarin de staf is, hangt het verloop van de strijd af.
Als Mozes zijn handen maar omhoog hield dan was er overwinning
voor Israël en geen overgave, verlies. Dat was er als de handen van
Mozes daalden en de staf zakte.
Hieruit blijkt maar al te duidelijk hoe belangrijk het is, hoe wij
onze strijd voeren, hoe wij daarbij onze handen houden.
Mozes moet z'n handen omhoog houden als in een voortdurend
gebed tot God om hulp en bijstand in de strijd. Plij mocht daar om
wat voor reden ook, nooit in verslappen, want dat had z'n terugslag
op de strijd.
Als wij 't hebben over „handen omhoog" dan verbinden we daarmee
gelijk de gedachte van: 't verloren hebben, de strijd op moeten geven.
Nu vraagt ook God van u de handen omhoog te steken en ze zó
te houden, want daarin ligt dan voor u de overwinning, omdat u zo
op deze wijze, die de enig juiste is, uw strijd voert.
Als u 't niet meer weet, als u geen uitzicht meer ziet omdat u weet,
hoe fel de strijd is en hoe sterk uw tegenstander, dan niet met uw
handen in uw schoot gaan zitten, dan maar niet lijdzaam afwachten
wat er met u zal gebeuren, nee, strijden moet u.
U moet uw handen vouwen en deze gevouwen handen opheffen
tot uw God, want als u dit doet dan krijgt u deel aan Christus' over
winning en dan kunt u vanuit deze overwinning weer uw strijd voeren
en dan is de uitslag niet twijfelachtig.
Handen omhoog ofu verspeelt uw overwinning. God wil ge
beden zijn, God wil onze geheven handen zien, omdat wij daarmee
te kennen geven het zelf niet meer te kunnen, omdat wij daarmee
belijden al onze hulp alleen maar van Hem te verwachten. En dan is
het goed, dan zal God verhoren, omdat God Zijn eenmaal gegeven
belofte gestand doet.
God wil daaraan door ons herinnerd worden, want dan herinnert
Plij Zich de doorboorde handen van Zijn Zoon, Die de strijd heeft
gestreden en daarin overwonnen heeft, omdat Hij het contact met
Zijn Vader nooit heeft verloren, omdat Hij Zijn handen nooit heeft
laten hangen, maar altijd geheven heeft gehouden en God dit gebed
heeft verhoord.
Daaromhanden omhoog, want als u dat niet doet, bent u inder
daad verloren, is het uit met u.
Daaromvoer uw strijd en daarbijhanden omhoog.
Ileinkenszand.
N. H. PLEINER.
Kort geleden werd er in Terneuzen een
merkwaardig jubileum gevierd. Toen
namelijk bestond de Vereniging voor
christelijk nationaal onderwijs honderd
jaar. Het-feit werd herdacht met een
receptie van het bestuur én de hoofden
van de lagere en de ulo-school (die van
de genoemde,Vereniging uitgaan) en een
herdenkingsavond in het Concertgebouw.
Door deze opmerkelijke, immers hon
derdste, verjaardag werden wij nog eens
bijzonder bepaald bij de zaak van het
christelijke onderwijs in onze tijd. Wij
zullen waakzaam moeten blijvenIm
mers, de voorstanders van het openbare
onderwijs zitten niet stil. Propaganda
voor dit laatste wordt op allerlei manie
ren gevoerd, waarbij aan de mensen van
het christelijke onderwijs wordt verwe
ten, dat zij de jonge kinderen reeds van
hun jeugd af aan wennen aan wat men
noemt de heilloze verzuiling van ons volk.
En, zoals bekend, daarbij ontvangen de
liberalen, die van huis uit het openbaar
onderwijs prefereren, steun van de door
braakmensen, die zich voor hun stand
punt menen te kunnen beroepen op de
„Jezus van de Bergrede", die de gelovi
ge het zout der aarde noemde, en daar
om van mening zijn, dat wij, als christe
nen, in geen enkel opzicht „apart" mo
gen gaan staan, zoals men zout immers
ook niet naast het voedsel legt.
ITet is niet mijn bedoeling deze ziens
wijze hier te gaan weerleggen, te wijzen
op andere uitspraken van de Heiland in
de Bergrede, als b.v. dat de gelovigen
het licht der wereld zijn, 'n stad boven
op 'n berg liggende, waardoor wij wel
zeer voorzichtig dienen te zijn met het
exegetiseren van afzonderlijke woorden
uit die rede en nooit mogen vergeten,
dat de Here hier zijn onderwijs dikwijls
goot in de vorm van de, bij de rabbijnen
zijner dagen zo geliefde, masjaal-vorm,
waarin slechts één zijde van 'n bepaalde
waarheid zeer sterk naar voren werd ge
bracht, waarop ons indertijd o.m. Her
man Ridderbos in zijn dissertatie gewe
zen heeft. Doch ik wil nu slechts be
klemtonen, dat wij t.a.v. ons christelijk
onderwijs zeer op onze hoede dienen te
zijn. De finantiële gelijkstelling is er
sinds jaren, zeer zeker, maar dat bete
kent niet, dat het verzet'tegen dit onder
wijs verdwenen is. Neen, maar juist van
daag, door factoren als de bovengenoem
de, is dat verzet groeiende.
Door factoren als de bovengenoemde,
ja, maar zou het in dé laatste jaren ook
weer niet gegroeid zijn door de versnip
pering, die ook op onderwijs-gebied is
gekomen? Ik geloof het zeker. Neem nu
de plaats mijner woning. Zoals ik mee
deelde, vierde daar Me Vereniging voor
christelijk nationaal onderwijs haar hon
derdjarig bestaan. Echter, in de loop dei-
tijden is hier ook 'n Hervormde school
gekomen en één van de Gereformeerde
Gemeente. En, ik weet het, in andere
plaatsen in ons vaderland is de verdeeld
heid nog groter, als b.v. ook dè Gerefor
meerden van art. 31 er 'n eigen school
op na houden. En al deze scholen steu-
