Hier is... Vlaanderen
Kerknieuws
Kleine Vossen
Nieuws uit de Zeeuwse Kerken
In de vacantie leest 'n mens niet zo
regelmatig de krant en luistert hij niet
zo geregeld naar de nieuwsberichten als
hij dit thuis pleegt te doen. Zo wist ik
nog „van niets" toen ik bij 'n kapper
binnen liep om m'n haar te laten fatsoe
neren. Er waren meerdere mensen in de
zaak en er heerste (wat vooral bij 'n
kapper opvalt) diepe stilte. D.w.z. in
diepe stilte luisterde men naar 'n extra
uitzending van de nieuwsdienst, waarin
werd meegedeeld, dat nog steeds geen
teken van leven was ontvangen van de
K.L.M.-Superconstellation ,,Hugo de
Groot", die 99 mensen aan boord had.
Het ergste werd gevreesd.
Toen de stem door de radio zweeg,
bleven alle mensen in de winkel zwijgen.
Ieder was met z'n gedachten kennelijk
bij die 99. 'n Stem zei in ons allen: „dat
zou ontzettend zijn".
Later op de dag werd dit ontzettende
bevestigd: 99 mensen, ouderen en jon
geren, volkomen onverwacht naar de
eeuwigheid
Ook de allermodernste techniek biedt
geen volkomen veiligheid. Men dacht
het in de dagen van de „Titanic" en men
vergiste zich, maar ook in onze tijd wordt
de wereld er soms plotseling op schok
kende wijze aan herinnerd.
Doch de tweede gedachte, die zich bij
dit aangrijpend gebeuren aan ons op
dringt, is die wordt weergegeven in het
bekende„De mens wikt, God beschikt".
Al die mensen aan boord van de
„Hugo de Groot" hadden hun plannen.
Zelfs was er 'n jong paar aan boord, dat
z'n huwelijksreis maaktede trouwfoto
zag ik vandaag ergens in 'n krant en
als men zo iets ziet, wordt men weer
stil. In dezelfde krant stond ook de foto
van 'n jong meisje, dat slechts twee da
gen tevoren van de K.L.M. bericht ont
ving, dat ze met 'n ander vliegtuig zou
moeten reizen. Nu is zij veilig bij haar
ouders in New York.... Het probleem
van de Voorzienigheid Gods! Dat ene
meisje moest niet mee! Zij mocht blij
ven levenWaarom
Inderdaadde mens wikt, God be
schikt, dat blijkt ook telkens weer in
vacantietijd. Gisteren ontving ik 'n brief
van 'n gemeentelid van mij. Hij was met
vrouw en kinderen op vacantiereis in
Duitsland, blij er eens „uit" te zijn, want
in zijn gewone leven heeft hij het heel
druk. Doch, zie, zijn vrouw werd in het
vreemde land plotseling heel ziek en
moest snel geopereerd worden. Enige
dagen was haar toestand zeer ernstig,
doch nu kon hij melden, dat God de ge
beden had verhoord en dat zij, voorzover
(slot artikel Gewoon doorgaan")
aan één stuk op m'n tenen staan? Dat
houd ik nooit vol.
Een paar dagen geleden las ik aan ta
fel in het gezin van de jonge Samuël.
Dat is toch wel een merkwaardige ge
schiedenis. U weet wel, van die stem,
die hij hoorde, en dat hij dacht, dat het
Eli was, die hem riep. Straks wordt het
Eli duidelijk, dat het de stem des Heren
was en dat de Iiere voor Samuël stellig
een bizondere boodschap had. Daarom
zegt hij, dat Samuël maar goed moet
luisteren, wat de Here te zeggen heeft.
Dat heeft hij gedaan ook en zo jong
als hij was, maar hij heeft wel begrepen,
dat het een boodschap was van gewel
dige inhoud. Hij zal ook wel hebben be
grepen, dat hijzelf voortaan de plaats
van Eli zou moeten innemen en dat hij
onder Israël een man van groot gezag
zou gaan worden.
Maar daar maakt de jonge Samuël
zich niet door van streek. Allereerst
wordt ons verteld, dat hij na hei: ont
vangen van die boodschap rustig op z'n
bed blijft tot de morgen. En verder, dat
hij de deuren van het huis des Heren
opende.
Dat was blijkbaar zo z'n gewone werk
's morgens. Hij zal dat wel elke morgen
hebben gedaan. En op de morgen na zijn
geweldige roeping wijkt hij daarvan niet
af.
Nu moeten we met de bijbel altijd
voorzichtig zijn, want daar worden ons
van de groten in de dienst des Heren
ook wel verkeerde dingen verteld, maar
in dit verhaal merk ik niets van enige
afkeuring, waaraan ik vrijmoedigheid
ontleen, te zeggenmisschien mogen wij
ons die jonge Samuël wel tot een voor
beeld stellen.
Je hebt ook van die mensen, die zich
tot een grootse taak geroepen weten en
maar onmiddellijk hard van stapel lo
pen. Ze zijn zo vervuld van hun bizon
dere opdracht, dat ze ook maar direct
aan de slag gaan, om bizondere dingen
te doen. Ik weet van mensen, die zo
van de evangelisatieijver gegrepen wa-
het zich liet aanzien, buiten levensgevaar
was. Nu ligt zij in 'n ziekenhuis in den
vreemde. Dit gezin ging met vacantie,
menend: op weg naar de blijdschap en
naar de verkwikkingDe mens wikt,
God beschikt!
Maar velen sterven plotseling als ze
met vacantie zijndenk b.v. aan broeder
Hofman, de ijverige directeur van het
Centraal Diaconaal Bureau, en aan zo
vele anderen.
En hoe vaak klinkt in vacantietijd niet
'n S.O.S.-bericht door de radio, waarin
vacantiegangers met spoed naar huis
worden teruggeroepen, omdat vader,
moeder, kind ernstig ziek is.
Door al die dingen wordt ons wel zeer
bijzonder op het hart gebonden, dat wij
ten allen tijde bereid moeten zijn om
voor God te verschijnen en dat wij be
zitten moeten als niet-bezittende. En 'n
predikant beseft bij zulke berichten op
nieuw, dat de ernst van de waarschuwing
in zijn prediking niet mag ontbreken.
Ach, neen, dit heeft niets te maken
met somberheid of met 'n pessimistische
inslag, maar wel met verantwoordelijk
heid.
Trouwens, wie ernstig wijst op de
noodzakelijkheid van het geloof in de
Here Jezus Christus, die mag en die
moet er toch ook tegelijkertijd aan toe
voegen, dat 'n gelovige weten mag te/
leven in de bedeling der vreugde, waarin
'n man als Paulus kon opwekken„Ver
blijdt u ten allen tijde!"
De mens wikt, God beschikt, dat is
voor 'n gelovige geen sombere waarheid,
die hem de vreugde ontneemt, maar in
tegendeel 'n rustgevende zekerheid, die
hem niet tot lijdelijkheid verleidt, maar
hem wel tot lijdzaamheid leidt. Tot lijd
zaamheid, d.i. tot stille overgave van de
eigenlijke leiding van zijn leven aan de
Vader van Zijn Heiland, die daarvan
ook zijn Vader is. En, schijnen hun Zijn
wegen duister, neen, dan vraagt hij niet
„Waarom maar dan weet hij„Een
maal zie ik al Uw luister, als ik in Uw
hemel kom".
Als er gelovigen in de „Hugo de
Groot" geweest zijn, dan zijn zij door
'n Vaderhand, in één ogenblik, uit dit
woelige, gevaarlijke leven overgezet in
de heerlijkheid van de hemel.
Sommigen van hen gingen emigreren,
d.w.z. waren op weg naar 'n nieuw va
derland, maar, als zij discipelen waren
van de Heiland, bracht dit vliegtuig, in
strument in Gods hand, hen naar het
allerbeste Vaderland dat bestaat, waar
geen enkele teleurstelling zal zijn.
H. P.
ren, dat ze zich geen tijd gunden, om
te eten en te slapen. Weer anderen wa
ren zó doordrongen van hun roeping, om
's Pieren getuigen te zijn, dat ze hun
eigen zaken niet behartigden en hun
eigen gezin verwaarloosden.
Maar de jonge Samuël begint z'n eer
ste dag maar heel gewoon, terwijl hij
toch wel geweten heeft van zijn gewel
dige opdracht.
Nu wil ik de vergelijking maar niet
te ver doortrekken, maar in ieder geval
mag een dominee zich toch een dienaar
weten in het huis des Heren.
En dan kon het voor hem, als hij na
de vakantie z'n werk weer moet aanvat
ten, misschien een goed advies zijnmaar
goed luisteren naar het Woord des Pie
ren en dat Woord getrouw doorgeven,
maar verder maar heel gewoon door
gaan.
Of de Plere ons dan tot grote dingen
gebruiken wil, laten we Plem over.
K.-B. v. d. L.
Een vacantie-mens kan prachtige din
gen zien en horen. Velen bewonderen
hedendaags op de Expo de indrukwek
kende prestaties, de vindingrijkheid, de
kundigheid van de moderne mens. 't Spijt
me, dat ik daarvan geen deelgenoot kon
zijn, daar deze adem-benemende wereld
tentoonstelling wellicht te veel van m'n
krachten zou vergen en ik juist kracht
moet zamelen voor een heel drukke win
ter, die voor de deur staat. Ja, ja, een
dorpsdominétje kan het óók druk heb
ben
Andere lieden zoeken inspiratie en
verheviging van gedachten door zich te
vermeien in de aanschouwing van Alpen,
Pyreneën of Vogezen en trachten in
drukken op te doen van majesteit en
trotsheid van de zich ten hemel heffende
rotsgevaarten en huiveringwekkendheid
door te staan aan de rand van gapende
afgronden. Deze belevenissen kunnen
zeer wenselijk en dus aanbevelenswaar
dig zijn voor hen, die geroepen zijn tel
kens weer de hoogheid, majesteit, ver
hevenheid van God en Zijn werken te
tekenen. Deze schilders-met-het-woord
nemen nieuwe, verse verven op hun pa
let om straks te schoner de heerlijkheden
van het Koninkrijk Gods te malen.
Zo niet, dan is het uitgegeven vacan-
tiegeld weggegooid en ware 't beter ge
weest deze sommen gestort te hebben in
de veelsoortige kassen, waarvan men
doorgaans de bodem zien kan.
Ik stel me voor, dat Predikanten-berg-
bestijgers de eerste zondagen na de va
cantie preken over Ps. 104 of 148, 149.
Wat is het gelukkig, wanneer een mens
een sterke verbeeldingskracht bezit en
hij door de beschouwing van schilder
stukken, schetsen, tekeningen van berg
landschappen zich de indrukwekkende
beelden en tafrelen zó duidelijk voor de
geest kan roepen als ware hij zelf met
eigen oog aanschouwer geweest, 't Gaat
toch tenslotte om verrijking, verbreding,
verhoging, verdieping van de geest.
En dan kan een mens binnen 's lands
grenzen zulke verheven dingen zien!-Zo
geviel 't mij, dat ik ergens in een klein
stadje een bezoek moest afleggen bij een
familielid in een ziekenhuis. Op dezelfde
zaal lag een heel oud vrouwtje, dat ont
zettend leed, pijn, benauwdheid, dode
lijke vermoeidheid.
Uiteraard spraken we samen even en
droeg ik, zittend aan haar bed ze was
hardhorend de nood, het lijden, de
smart, en ook de verlangens van de zie
ken op aan de enige Pleelmeester. En
tijdens het gebed wanneer er een
troost woord, een belofte uit Gods
Woord oor en hart van die zwaar-wor-
stelende zuster trof, jubelde het luid-op:
„Halleluja" of „ja, Plere" of iets der
gelijks. Ploogte, noch diepte, pijn noch
benauwdheid, konden dit kind van God
scheiden van de heerlijkheid van Gods
vertroostende genade in Christus.
Enkele dagen later stierf ze en ging
uit dit tranendal over naar de plaats van
ongestoorde zaligheid enik had ge
staan bij de afgronden van ellende en
de daaruit oprijzende grootsheid van
Gods weldadigheên
Dit „berglandschap" is verhevener dan
alle natuurtafreien, die de aarde biedt,
want deze zijn slechts beeld van wat God
in Zijn Woord ons bekent. Ja, ja, de
Alpen zijn dikwijls dichter bij dan men
vermoedt.
Uit het oude-Vossenland.
Beroepen te Haulerwijk, R. D. Beu-
kema te Doorn te Harlingen, J. Snel
te Reitsum (Fr.) te Gees (Dr.) en
te Neede, G. de Jong, kand. te Nijega
(Small.) te Schagen, G. J. van den
Burgh, kand. te 's-Gravenhage te
Nieuwlande (Dr.), D. Bouwknegt te
Wolphaartsdijk te Maassluis (vac. PI.
Vollenhove), L. H. Kwast te Plooge-
veen te Tholen, S. van der Linden
te Lemele (O.).
Aangenomen naar Emmen (3de pred.
pk), W. Wiersinga te Bleiswijk naar
Meeden, H. Dijkslag, kand. te Epe
(Geld.), die bedankte voor Echten (Fr.),
Houwerzijl, Niezijl, Oosterend (Fr.) en
voor Oudehorne.
Bedankt voor Aduard, A. Nagelkerke
te Zweeloo voor Leeuwarden-West
(3de pred. pk), S. van Bekkum te Mon
ster voor Vollenhove-Sint Janskloos
ter, G. de Zeeuw te Schoonoord.
Afscheid en intrede. Ds. H. J.
Hegger is voornemens wegens bekomen
studieverlof 8 sept. afscheid te nemen
van Denderleeuw (België). Ds. G.
Ringnalda is voornemens wegens vertrek
naar Canada 14 sept. afscheid te nemen
van Oudehorne.
Geen sterke argumenten. De ker
keraad van Wapenveld heeft op het ver
zoek van de afdeling van de Ned. Prot.
Bond ter plaatse om het kerkgebouw te
mogen gebruiken voor haar eredienst af
wijzend beschikt. De kerkeraad voerde
daarvoor als argumenten aan, dat het
kerkgebouw geen verenigingsgebouw is
(een argument dat slaat als een tang op
een zeker beest) en dat hij het kerkge
bouw geen prediking wil toelaten, die
lijnrecht staat t.o. de eigen prediking,
die de boodschap van Gods Woord be
vat. Het is maar goed, dat de Remon
strantse kerkeraad te 's-Gravenhage toen
de Geref. kerk van 's-Gravenhage-O.
enkele jaren geleden vroeg om het kerk
gebouw te mogen gebruiken, omdat de
Westerkerk werd gerestaureerd, niet een
zelfde, weinig broederlijk standpunt, in
nam. Overigens is het standpunt van de
kerkeraad van Vaassen Rooms, want het
gaat hier om een gebruik van een ge
bouw zonder meer
Overbelasting van predikanten. De
kerkeraad van Roermond heeft zich be
zig gehouden met de oorzaken van de
oververmoeidheid van predikanten, een
zaak, die in de classis Maastricht actueel
is geweest. Daarom heeft hij zijn predi
kanten van een aantal bijbaantjes ontlast
en besloten dat deze voortaan om de
veertien dagen één dienst in Weert zal
waarnemen.
Geref. zielszorg. De stichting cen
trum voor zielszorg op Geref. grondslag
zal 29 en 30 sept. a.s. in het Conferen
tieoord Heerewegen te Zeist een confe
rentie houden, waarvan het thema zal
zijnMan en vrouw. Als sprekers zullen
optreden de heren Ds. Th. Delleman,
studentenpredikant te Groningen, Dr. J.
G. Fernhout, leider van bureaus voor
levensmoeilijkheden te 's-Gravenhage,
Dr. A. Plijmans, sexuoloog te Rotter
dam, Prof. Dr. R. Schippers, hoogleraar
aan de V.U. en Dr. L. Zielhuis van
Baflo.
De Witte Hei. Het Geref. Jeugd
centrum „De Witte Hei" te Huis ter
Heide bestaat tien jaar. Honderden con
ferenties zijn in die periode aldaar ge
houden en het conferentieoord is voor
het Geref. jeugdwerk van grote beteke
nis gebleken. Er rust op de stichting nog
schuld en daarom zal een actie worden
gevoerd om in nov. a.s. een bedrag van
200.000,bijeen te brengen ten be
hoeve van De Witte Hei. Daarbij gaat
men uit van een kwartje per (Geref.)
ziel.
„In en om de Kerk", het veertiendaags
contactorgaan van de Geref. Kerk te
Vlissingen bericht, dat op zaterdagmid
dag 13 september in het openlucht-theater
„Toorenvliedt" te Middelburg een sa
menkomst zal worden gehouden, die ten
doel heeft de activering van het geeste
lijk en kerkelijk leven. Ds. P; Homburg
en Drs. Okke Jager zullen de sprekers
zijn. Diverse zangkoren en muziekensem-
bles verlenen hun medewerking.
m
Middelburg.
Op zondag 7 september a.s. hoopt Ds.
J. Ytsma des avonds in de Noorderkerk
intrede te doen, na des ochtends beves
tigd te zijn door Ds. E. J. Wassink te
Zwolle.
Op zondag 5 oktober hoopt Ds. J. H.
de Boer des avonds afscheid te nemen
in de Noorderkerk. Zondag 19 oktober
doet hij intrede te Leiden, na bevestigd
te zijn door Prof. Dr. K. Dijk.
Souburg.
Ds. P. A. Bohlmeijer hoopt zondag 7
september a.s. afscheid te nemen van de
Geref. Kerk te Wilnis en zondag 14 sep
tember a.s., des middags om half drie,
intrede te doen als tweede gereformeerd
predikant te Oost- en West-Souburg, na
des morgens bevestigd te zijn door Ds.
G. L. D. Brederveld. De nieuwe predi
kant zal in Souburg de nieuw gestichte
tweede predikantsplaats bezetten. Ds.
Bohlmeijer werd op 4 juli 1922 te Am
sterdam geboren. Nadat hij het Chris
telijk lyceum te Hilversum bezocht had,
was hij in de bezettingsjaren werkzaam
op een kantoor te Amsterdam. Na de
bevrijding ging de heer Bohlmeijer weer
aan de studie. Na het voltooien van zijn
theologische studie aan de Vrije Univer
siteit, waar hij op 2 april 1954 zijn kan
didaatsexamen deed, werd hij eind april
1954 beroepbaar gesteld. Op 19 septem
ber 1954 werd hij door Ds. B. G. Mees
ten Oever te Wageningen in zijn eerste
standplaats Wilnis in de classis Breuke-
len in het ambt bevestigd. Tijdens zijn
ambtsperiode in Wilnis was Ds. Bohl
meijer ruim een jaar legerpredikant.
We lezen in het „Kerkelijk Medede
lingenblad van Krabbendijke en Rilland-
Bat h"
Reis- ervaringen.
Alles wisselt en verandertdat
vers schiet mijn gedachten nog al eens
te binnen. Het is veel toepasselijk, ook
op onze tijd.
Deze hunkering naar wisseling gaat in
vele dingen op. In de mode, in het reizen
en trekken, een ook wel in de kerkgang.
Men wil het wel eens anders!
Soms heb ik het voorrecht om in een
geheel ander omgeving te kerken. Dat
doet mijn verkenningsgeest goed. Ik vind
het een voorrecht om te ontdekken dat
de Gemeente des Fleren veel wijder en
groter is dan eigen omgeving.
Maar ook met die dingen raak je vlug
verzeild in de sfeer van sensatie. Ik
moest dit ondervinden toen ik een jaar
geleden ter kerk ging in het oosten van
ons land. Het was een kleine gemeen
schap, zonder eigen predikant. Flet orgel
