De vrouw
in het Ambt
RUST ROEST
Hier is
VLAANDEREN
veertiexde jnargang xo. 3 Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland VR1JDAG J"-i 1958
MEDITATIE
Welkom Ds H. Pestman
ZEEUWSE KERKBODE
Berichten en opgaven Predikbeur- Hoofdredacteur: Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563. Abonnementsprijs: ƒ3,per half-
ten tot Dinsdagsmorgens te zenden Redacteuren: Ds A. Koning, Ds. H. Pestman, Ds Y. J. Tiemersma, Drs A. Verschoor jaar (bij vooruitbetaling).
aan de drukkers Littooij Olthoff, Afzonderlijke nummers 12 cent.
Spanjaardstraat 47, Middelburg. Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 Advertentiën 12 cent per mm.
Jaagt naar dc vrede met allen en naar de heiliging,
zonder welke niemand de Here zal zien.
Hebr. IJ,: 12.
Op bovenstaand oud-Nederlands spreekwoord zal waarschijnlijk
heel verschillend gereageerd worden. Degenen, die in de drukte van
de oogst zitten, zullen het van harte beamen. Maar de vacantiegangers,
die het onder ogen krijgen, zullen misschien geërgerd hun schouders
ophalen.
En tóch geldt deze spreuk zomer en winter voor allen en iedereen.
Tenminste als we haar zien als een samenvatting van de tekst uit
Hebr. 12.
Het evangelie trekt immers steeds van leer tegen elke vorm van
bezadigdheid. Steeds worden we uit onze geestelijke verlamdheid tot
activiteit opgeroepen en aangespoord. Logisch, want waar geen leven
is, heerst de dood, is het roestproces ingetreden.
En zo haalt onze tekst ons uit elke vorm van valse gerustheid weg.
Jaagt! zo begint het. Jaagt!!! Dat heeft niets met jakkeren te maken
of met zenuwachtig en vluchtig werken, waardoor allerlei ongewenste
spanningen worden aangetrokken. Neen, integendeelMaar het be
tekent wèleen ingespannen bezig zijn, vacantie of geen vacantie. Dat
duldt geen slaap des doods, maar vraagt voortdurende nuchterheid en
waakzaamheid.
Dat kent ook een welbewust deel, waar op afgestevend wordt. Zoals
voetballers heel goed weten, welke kant de bal uitgetrapt moet worden,
en de hardloper niet hoeft te vragen, welke richting hij uit moet, zo
kennen ook wij onze loopbaanJaagt naar de vrede met allen en de
heiliging. Stilstand wordt daar niet geduld. Op het voetbalveld kan
stilstand het beslissende doelpunt schelen, op de renbaan kan het
eveneens de overwinning kosten. Welnu voor het geestelijke geldt
dat niet minder. Daar kunnen we evenzeer en zelfs veel gemakkelijker
overwonnen worden.
Daarom: jaagt naar de vrede met allen en de heiliging. Bij slapheid
loopt de vrede in elke levenskring gevaar. Laat U daarom in beweging
brengen. Heft de slappe handen op en strekt de knikkende knieën en
maakt een recht spoor! Met slappe handen kunt U niet werken en
met knikkende knieën niet lopen, laat staanhardlopen. Jaagt naar
de heiliging, de levensvernieuwing. Ga niet als één door het leven,
die alleen maar (als een roofdier) krijgen wil, maar geef uzelf in
dienende liefde.
Jaagt naar de vrede met allen en naar de heiliging. Dat is onmis
baar, zegt onze tekst, want zonder deze zal niemand de Here zien.
Zonder dat jagen in de goede zin des woords, liggen we in de dood.
Stilstand is achteruitgang!
Jaagt naar de vrede met allen en de heiliging. Daarin komt uit, of
het menens is met uw liefde tot Christus, met bewust uw kruis op
nemen. Uw weg gaat dan heus niet over rozebladeren. Daar weet
Guido Gezelle bij voorbeeld ook van mee te praten
Men tuimelt wel en wonden krijgt
men dikwijls, dicht' en diepe.
Maar we zijn geen lafaards, die het er maar bij laten zitten, door
Gods water over Gods akker te laten lopen
't en vlucht geen weerbaar man, die strijdt'
of hem de dood beliepe!
Het leven is geen vreed' alhier,
geen wapenstilstand vragen.
Het leven is de kruisbanier
tot in Gods handen dragen
Brouwershaven. P. L. SCHUDDEBEURS
In de Ned. Herv. Kerk is nu de be
slissing gevallen. Met een uiterst geringe
meerderheid van een paar stemmen. De
ambten zijn opengesteld voor de vrouw,
in bepaalde gevallen ook het predikambt.
Wel zijn er reserves gemaakt.
Als ergens een dominee er moeilijk te
gen kan, om door een vrouw naar de
kansel te worden geleid, dan heeft men
geadviseerd om er maar van af te zien.
Dit kan wel aanleiding geven tot een
enkele moeilijkheid. Als zo'n dame op
haar stuk staat, en wettig gekozen is, dan
doet zich de vraag voor, waarop dan het
recht berust om haar toch terug te wij
zen.
In verschillende streken zal het wel
geen doorgang vinden. Men krijgt nogal
verscheidenheid.
Merkwaardig: in dezelfde week, waar
in de beslissing viel, werd er een disser
tatie verdedigd, ik meen aan de Utrechtse
Universiteit, waarin de stelling voor
kwam, dat men bij deze doorvoering van
het recht van de vrouw in het ambt, zich
liet leiden door de tijdgeest in de Kerk,
meer dan door Nieuw-Testamentische
argumentatie
Wij hebben daar in het verleden en
kele artikelen aan gewijd, waarop ik nu
niet wil terugkomen. Ik weet niet, of in
die kringen, waar vrouwelijke ambts
draagsters zijn, bij de Luthersen en Re-
Door de mutatie, die er kwam, zal nu
collega Pestman de redakteur zijn vanuit
Zeeuws Vlaanderen.
Hij heeft zichzelf al gepresenteerd.
Wij mogen niet nalaten, hem hartelijk
te verwelkomen. Ds. Pestman is ons uit
allerlei arbeid van nabij bekend. Wij ho
pen, dat hij ook zijn plaats vindt onder
de Zeeuwen als schrijver in de Kerkbode.
De vijf classes zijn weer allen ver
tegenwoordigd en er is ruimte en vrij
heid genoeg bij de medewerking. Wij
hopen de naam van Ds. Pestman gere
geld in onze kolommen te mogen aan
treffen. In de geregelde medewerking
ligt voor de verschijning van ons blad
grote betekenis.
Ds. Pestman, véél schrijversvreugde!
C. St.
In Vlaanderen wonen en dan niét naar
de Expo gaan, dat zou natuurlijk al te
veel dwaas zijn. Zo zijn we vorige week
dan ook meegereden met 'n lid van onze
gemeente, die er reeds voor dc derde
maal heen ging endie nóg wel eens
of meerdere keren zal gaan, omdat men
er in geen dagen uitgekeken is.
Na ongeveer 75 km. gereden te heb
ben, waren we er. Want, ja, dat is nu
weer een vóórdeel van het wonen aan
déze kant van de Schelde, dat men er
zó België inrijdt
De rit door Vlaanderen was die mor-
monstranten, het uitzonderlijk praktisch
belang zo sterk is gebleken.
Mij schiet een regel te binnen uit het
boek van de heer Ingwersentussen
Kerk en hangar. U weet, dat dit nogal
zwaar was van critiek. Hij zegt ergens:
vrouwen, die gaan preken, vermeerderen
het aantal preken, en verminderen het
aantal vrouwen. Aldus een oudere over
deze dingen.
Het komt mij voor, dat het op dit
ogenblik niet de tijd is, om breedvoerig
„pro of „contra" te behandelen. Stellig
zullen ook in het gereformeerde kamp
wel stemmen opgaan. Zij zijn al eens
vernomen. Het beste is nu, belangstellend
toe te zien, of hieruit in de Ned. Herv.
Kerk een -betekenisvolle praktijk zich
ontwikkeld. Enja, wij zullen toch
goed doen, met ons of te vragen, of deze
ontwikkeling uit het Nieuwe Testament
inderdaad voortvloeit en voor deze tijd
meer dan vroeger geboden is.
Er was onlangs een broeder, die ont
heffing vroeg uit het ambt, omdat hij
het adembenemende roken niet kon door
staan. Hoe zal de vrouw daar een frisse
sfeer brengen? Of.... brengt ze ook
rokerij mee?
Afwachten is voorshands de bood
schap. Maar, iets meer „luchtverversing"
zou op elke kerkeraad de luchtwegen dei-
leden ten goede komen. C. St.
gen prachtig. We namen de binnenweg
getjes en toerden door verrukkelijke
dorpjes en, eer we het wisten, waren wc
er al. In de verte zagen we reeds het
„atomium", het ontzaglijke gevaarte, dat
z'n stempel drukt op heel deze tentoon
stelling. Het deed mij denken aan de
scheikundeles, vroeger op school, waar
ons op deze wijze voorgetekend werd de
bouw van 'n molecule.
Na de wagen gestald te hebben op
één van de ruime parkeerplaatsen aan
de buitenzijde van het terrein, wandel
den we dan al spoedig tussen „de won
deren van deze eeuw". Nu, men kan er
wandelen, want ruime boulevards door
kruisen deze expositie. Fonteinen spui
ten tegen elkaar in en het licht van de
zon heeft alle gelegenheid te spelen met
het fijn-verdeelde water, waardoor men
soms plotseling 'n prachtige regenboog
ziet, die doet denken aan „Iris" van
Jacques Perk: „Ik hen geboren uit zon
negloren en 'n zucht van dc ziedende
zee", waar wij, als jongens, wel oneer
biedig van maakten„Ik ben geboren in
Apeldoorn en m'n zusje in Zierikzee".
Maar de regenboog moet ons, als chris
tenen, ook altijd doen denken aan Gods
verbond met Noach, het verbond van
Zijn „algemene genade". En het is goed,
daar juist ook op deze Expo aan herin
nerd te worden! Want de blijken van
die algemene goedheid Gods zijn hier
in overvloed
We wandelden tussen enorme gebou
wen, het één al imposanter dan het an
dere en ook: het één al moderner, al
gedurfder dan het andere. Zou dit 'n
beeld zijn van de stad der toekomst?
Werkelijk, de techniek, ook de tegen
woordige bouwtechniek viert hier haar
grote triomfen.
Ik schreef reeds, dat men op deze ten
toonstelling in geen dagen uitgekeken is.
Daarom moet men, wanneer men er één
dag vertoeft, 'n keuze doen. Natuurlijk
zal men dan later van deze of gene ho
ren: „Hoe is het mogelijk, dat je dat
niet hebt gezien!", maar dat moet men
rustig aanvaarden. Waarschijnlijk hebt
dan weer gezien, wat hém niet is op
gevallen.
Wij hebben die dag slechts enkele af
delingen gezien en.... we hadden daar
„ogen vol werk" aanOok hadden onze
voeten veel werk. Want, ja, wie niet wc.1
ter been is, dient zich dubbel te beden
ken alvorens hij besluit, naar de Expo
te gaan. Zeker, men kan zich dan laten
rondrijden in 'n soort (moderne) ricksha
of in 'n treintje met open wagentjes en
aldus 'n totaal-beeld van het terrein krij
gen, maar wanneer men het eigenlijke
van deze enorme show wil zien, clan
moet men lopen, slenteren, trappen-klim-
men door de verschillende afdelingen en
dat is zeer vermoeiend.
Echter, het loont dan ook zeer de
moeite
Natuurlijk hebben we „Nederland"
bezocht. En, laat mij het dadelijk zeggen,
ik acht de inzending van ons land bij
zonder geslaagd. Deze conceptie is wer
kelijks groots! Dit is Holland op z'n
best. Donderend slaat er de branding te
gen 'n dijkglooiïng, zoals wij in Zeeland
die maar al te goed kennen. Imponerend
is het deel van 'n zeeschip, waar het ge
stamp der machines in de oren dreunt.
