<v,
Kerknieuws
erne Uoóóen
Wanneer je plaats neemt in het alle
daags vervoermiddel, zie je jonge kerels
binnenstappen, soms met handen als
ploegscharen.
En dan kan ik een lichte ergernis niet
onderdrukken, wanneer die gespierde,
breed-bladige knuisten in een boekje of
aantekenschrift zitten te frutselen.
Dan komt er een kriebeling in m'n
ouderwets gemoed, waar ik, ten platte-
lande geboren en getogen, voorheen niet
anders gezien heb dan stoere werkvuis-
ten, die willig grepen naar zeis,riek, hooi
vork, kruiwagen, ploeg, spade, juk met
emmers, voorhamers, blokschaven enz.
enz.
En dan zitten daar die sterke knullen,
met handen als spaden, een dicteetje te
ontcijferen, een algebra-som vol a-tjes
en b-tjes te beredeneren, om met 'n zak
kammetje af en toe de wilde haren naar
't achterhoofd te schuiven.
Eerlijk, ik heb er vaak medelijden mee,
want die boekjes en schriften zijn, dik
wijls, voor hun hersenen zwaarder, dan
zeis en spa en voorhamer zouden zijn
voor hun uitgegroeide werkhanden. Maar
ja, wat moeten ze anders! Vele van ge
noemde werktuigen zijn uit de boeren
schuur naar 't museum verhuisd!
Waar vroeger zwaar-gespierde vuisten
voor nodig waren, doe je nu met je pink
op knopjes drukken, handles overscha
kelen, met de voet op pedalen trappen
en je ogen en hersens gebruiken.
Vergeleken bij de vroeger doorkerfde,
doorploegde, vereelde werkhanden, ge
lijken nu de handen van vele sterke jonge
kerels meer op welverzorgde, nagel-ge
lakte dameshandjes.
Je zou zo zeggen, dat, nu de handen
goeddeels werkeloos geworden zijn, nu
meer overgeschakeld zou zijn op gedach-
tenarbeid. Wanneer we een foto konden
nemen van de hersenen en de gedachten-
10 jaren preken voor hetzelfde gehoor.
Op 21 maart was het precies tien jaar
geleden, dat Ds. Pestman als predikant
van Terneuzen werd bevestigd. De jubi
laris is in al die tien jaren niet één zon
dag verhinderd geweest zijn dienstwerk
te verrichten. Ds. Pestman merkt in
„Meeleven" op, dat 10 jaren preken voor
hetzelfde gehoor een opgave is, waarvan
de zwaarte alleen verstaan wordt door
hen, die dezelfde taak hebben.
Ds. Goedendorp wordt brandweerman.
In „Van het Kerkplein" vertelt de pas
tor van Nieuwdorp, dat hij van 14 april
t.m. 13 mei de militairen van het onder
deel M,C. 2 geestelijk gaat verzorgen.
M.C. 2 of „brandweer-coilonne". Ds.
wereld van de jeugdmens, zou je mogen
verwachten, dat er bewonderens-waardi-
ge gedachtenbouwsels te voorschijn kwa
men, waarbij de inhoud van de hoofden
van onze zwaar-zwoegende ouders maar
bouwvallen geleken.
Nu is 't wel zeker, dat er in veler
hoofd heel wat opgestapeld is, wat voor
heen totaal onbekend was aan ons voor
geslacht, bergen kennis aangaande tech
niek, wiskunde, economie enz., maar ze
ker is ook, dat hoeveelheden kennis aan
gaande Gods Woord en belijdenis maar
molshopen gelijken, bij wat vroeger 't
geestelijk bezit van vele slovende arbei
ders was.
Terwijl de gespierde handen, noodge
dwongen, in letterlijke zin in de schoot
zijn gelegd, schijnen de hersenen werke
loos te zijn ten aanzien van het bedenken
en zich bezinnen op de geestelijke goe
deren.
Begrijpelijkerwijs zoeken de tot wer
keloosheid gedoemde handen schadever
goeding in sport en spel, maar deze pres
taties, hoe noodzakelijk ook, gaan veelal
ten koste van de ontwikkeling van de
Geest, wat betreft de bestudering van
Gods Woord. Doordat ik in aanraking
kom met jongens uit 't gehele land, kan
ik een beetje oordelen over de mate van
die kennis en dan is 't me soms verbijs
terend, tot hoe laag peil de parate kennis
van Gods Woord en de belijdenis ge
daald is.
Naar de mate dat de handen werkeloos
geworden zijn, schijnt 't, dat de vos
„geestelijke traagheid" zijn intrede deed.
De eenzijdige inspanning van de geest
laat bij velen blijkbaar weinig ruimte
meer voor het zich bezinnen op de gees
telijke goederen, die toch onmisbaar zijn
voor een vruchtbaar luisteren naar de
prediking. We hebben hier met een wolf,
dan met een vosje te doen.
Uit het oude-Vossenland.
Goedendorp zegt hieroverU zit natuur
lijk met de vraag wat een Ds. bij de
brandweer doet. Ze horen immers niet
bij elkaar. De brandweer doet niets lie
ver dan vuurtjes blussen en een dominee
heeft maar wat graag dat hij vuurtjes
kan stoken. Hij ziet tenminste met vreug
de dat er vuurtjes branden in de harten
van groten en kleinen, die vlammen van
de liefde tot God en Zijn dienst.
Ds. v. d. Stoel kon rustig na het eten
naar huis.
In het „Kerkelijk Mededelingenblad"
van Wemeldinge wordt verteld
„Er was op de laatste classisvergade-
ring 'n aardig voorval. Het examen van
cand. Heiner was vlot verlopen. Half één
waren we klaar. Toen maakte één van
de provinciale deputaten voor de exa
mens bezwaar tegen een zinsnede in de
beroepsbrief. Daar stond, dat de beroe
pen dominee op „de geschikte tijd" ca
techisatie moest geven. „Wat betekent
dat vroeg Ds. van der Stoel. Het bleek,
dat cand. Heiner catechisatie zou moeten
geven zolang er catechisanten kwamen.
Kwamen die pas met October dan be
ginnen we met october; en kwamen ze
na Biddag niet meer, dan er mee ophou
den. Hoelang hij dus zou catechiseren,
zou vast zitten op de interesse van de
catechisanten.
Ds. van der Stoel ging daar niet mee
accoord. Dat moest veranderd worden.
Hij had haast: in Bergen op Zoom is
veel te doen. Daarom wilde hij wel graag
eerst mee-eten, maar daarna direct met
de trein van kwart voor twee naar huis.
Maar wanneer die zinsnede uit de be
roepsbrief niet veranderd werd, zou hij
beslist na 't eten terugkomen om alsnog
zijn gevoelen door te zetten. „De synode
heeft gezegdhet minimum aantal cat.-
uren is dertig. Dat moet doorgaan, of de
catechisanten nu willen of niet. 't Is voor
hun eigen bestwil. En ze moeten het
maar leren om te komen."
Hij kreeg zijn zin. De classis beloofde,
dat hij na 't eten rustig naar huis kon,
en dat alle kerken in de classis zouden
aansturen op dertig uren catechisatie.
Aldus de meerdere vergaderingen. En
dat moet voor vast en bondig gehouden
worden. Derhalve gaan wij door tot eind
april. Momenteel zitten er 25 uren op.
Daar moeten nog vijf bij. De ouders zul
len het begrijpen. En 'k weet dat de jon
gens zullen komen. En dan ieder jaar een
maand erbijTot we catechiseren van
sept, tot sept.
Kerkbouw in Zeelands hoofdstad,
Middelburgs kerkeraad gaat de kwes
tie van grondaankoop voorleggen aan een
gemeentevergadering. Verschillende fac
toren dwingen tot kerkbouw. Daar is de
„Noorderkerk", het bekende kerkgebouw
der doleantie, dat zo langzamerhand aan
vervanging toe is. Voorts doet zich in
Middelburg het verschijnsel voor, dat er
een volksverhuizing plaats vindt uit de
binnenstad naar het Zuidwesten, het zgn
't Zand. De tijd, dat men b.v. vanuit
Grijpskerke in Middelburg kwam kerken
is reeds lang voorbij. Nu is het devies:
breng de kerk bij de mensen. Vandaar
dat Middelburgs bouwcommissie bezig is
aan een gedurfd project van kerkbouw
van twee kerken, die beide eerlang de
Noorderkerk moeten vervangen. Een in
het Zuiden, de ander in het Noorden en
als centrumkerk „De Hofplein". Het
eerst zal dan worden begonnen met de
bouw van een kerk aan de B ree weg
hoek Koninginnelaan, een terrein dat
valt binnen het uitbreidingsplan van de
gemeente. Maar eerst moet de grond nog
worden gekocht en daarover zullen de
gemeenteleden zich op 22 april uitspre
ken
Vergadermoeheid en vergaderspreiding.
Wie zou denken dat de vergader woede
alleenin de steden zijn slachtoffers,
maakt, zal misschien door een noodkreet
uit Baarland daar anders over gaan den
ken. Ds. Veldhuijzen schrijft daarover:
Vergaderspreidingvoorzover mij be
kend, wel geen woord dat in „Van Dalen"
voorkomt, .maar ieder die wel eens van
vakantiespreiding gehoord heeft, kan be
grijpen wat ik met dat woord bedoel. Ik
hoor zo wel eens klagen, dat er „bij ons"
nu nooit eens „wat" te beleven valt, maar
dit gaat in ieder geval niet op wat betreft
de maanden januari tot en met maart.
Dan gaat er bijna geen week voorbij, dat
er niet 2 of meer vergaderingen op ons
agendum staan. In die weken kan een
mens ook wel eens teveel van het goede
krijgen. Ik ga alle vergaderingen niet op
sommen, maar U weet het zelf wel.
Nu is mijn vraag bij dezen aan alle
verenigingen, die in het nawinterseizoen
een dergelijke avond organiseren: Is het
niet mogelijk om Uw jaarvergaderingen
e.d. een beetje over het gehele jaar te
„spreiden"? Ik doe enkele suggesties, en
begin dan maar bij de kerkeraad (die
maakt zich ook aan het veroorzaken van
vergadermoeheid schuldig)de contact
avond zou beter in b.v. november ge
pland kunnen worden, dan één week
voor de ledenvergadering.
Verder: zouden de jeugdverenigingen
hun „openbare" vergaderingen niet liever
eens in de jeugdweek kunnen doen val
len (in september), dan is er gelijk een
goede mogelijkheid van propaganda te
genover hen, die nog geen lid zijn en
vormt deze samenkomst een goede start
voor het winterseizoen.
Nog een suggestie: zou onze school
vereniging de „ouderavond" niet eens in
juli houden vóór de grote vakantie, als
afsluiting van het schooljaar en tegelijk
als afscheid van die leerlingen, die de
school gaan verlaten (die worden dan
ook uitgenodigd).
Zo zouden we door kunnen gaan, maar
deze voorbeelden mogen genoeg zijn.
Laten we er nu eens allen aan meewer
ken, dan is er het hele jaar door „wat"
te doen en zal de animo ook groter zijn
mijns inziens.
Beroepen te Den Burg (Texel), kand.
S. de Lange te Rotterdam.
Bedankt voor Oost- en West-Souburg,
B. Berends te Beetsterzwaag voor
Rotterdam-IJsselmonde, C. Ch. Griffi
oen te Voorthuizen voor Diever, W.
H. J. de Boer te Heerenveen.
Benoemd tot hulpprediker te Silixen
(Lippe, Did.), kand. A. Klaassen te Ech-
telerveld (Did.).
Afscheid en intrede. Wegens ver
trek naar Groningen-O., nam Ds W.
Reeskamp afscheid van 's-Gravenhage-
W. met Luk. 24: 19. Wegens vertrek
naar Deventer nam Ds. C. W. de Vries
afscheid van Lollum met Philipp. 212b
en 13. Kand. G. Assies te Finsterwol-
de doet a.s. zondag intrede als evangeli
satie-predikant te Oostwold (Old.), na
bevestiging door Ds. I. Meijer van Wes
ter lee (Gron.).
Ds. H. Th. v. Munster te Gorin-
chem moet op medisch advies een maand
rust nemen, terwijl hij in het belang van
zijn stembanden aan stemoefeningen
moet doen.
Ds. W. Reeskamp heeft zich met
terwoon gevestigd Petrus Campersingel
223 te Groningen.
Ds. F. L. Schalkwijk te Baarn
slaagde aan het zendingsseminarie aldaar
voor het zendingsexamen.
Examens. De classis Deventer heeft
peremptoir geëxamineerd en toegelaten
tot de dienst des Woords en der Sacra
menten de heer A. J. Aaftink, kand. te
Amsterdam en beroepen predikant te
Hellendoorn.
Delft. De kerkeraad heeft besloten,
gezien de ingekomen namen, de nieuwe
zuiderkerk de naam te geven van Im-
manuëlkerk.
Dokkum. Ten aanzien van de ver
bouwing van de Noorderkerk heeft de
kerkeraad besloten een nieuw groot plan,
waarmede minstens 150.000,zou ge
moeid zijn, niet uit te voeren. De zaak
zal nog nader in behandeling komen.
Emmen. De financiële rondgang
door de gemeente heeft een totaal bedrag
aan vaste bijdragen opgeleverd van
56.000,wat nog 4000,beneden
de raming van de kerkeraad is. Dit
werd veroorzaakt doordat 25 van de
gemeenteleden de bijdrage niet verhoog
de. Wat het gebruik van het Ichtus-
gebouw voor niet-kerkelijke doeleinden
betreft, oordeelde de kerkeraad, dat elke
aanvrage apart moet worden beschouwd.
Het gebruik mag nooit strijdig zijn met
Gods Woord en de Chr. zeden en enig
risico mag daarbij niet genomen worden.
Gent (België). De kerkeraad heeft
de Rabotkerk aangekocht voor de ere
dienst. De besprekingen werden gevoerd
(vervolg de liefde tot het leven)
gen„Wie zijn broeder haat, is een dood
slager".
Zijt niemand iets schuldig dan elkaar
lief te hebben. Wie de ander liefheeft
heeft de wet vervuldWie, buiten
Jezus Christus, kan zeggen schuldvrij te
zijn en de wet in deze zin „vervuld" te
hebben Volmaakt in de liefde is de Hei
land alleen.
We kunnen niet zeggen dat wij geen
moordenaars zijn, wanneer er nooit bloed
kleefde aan onze handen. Was het maar
een kwestie van bloed alleen.
Maar het leven van de naaste is méér
dan zijn huid. Ook zijn positie, zijn
naam, zijn werk, zijn omgang, enz. enz.,
behoren tot zijn leven. En wie hem daar
in liefdeloos aantast, doet een poging tot
doodslag, zonder dat er één druppel
bloed aan te pas komt. Men kan iemands
leven aanranden, men kan iemand dode
lijk treffen, zonder dat er messen aan te
pas komen, ja zelfs zonder dat men een
vinger naar hem uitsteekt. Ook een las
terlijke tong kan dodelijk zijn. Men kan
met allerlei intriges iemands leven on
dermijnen, men kan iemands levens
vreugde doven, door hem in zijn plaats
en positie niet de erkenning te geven die
hem toekomt, enz. enz. Er zijn tal van
mogelijkheden om iemand de ontplooiing
van zijn leven onmogelijk te maken, door
haat, nijd, afgunst.
Zo werpen sommige ouders een be
lemmerend net over het leven en de toe
komst van hun kinderen. Vaak uit naam
van de „liefde", maar dan een liefde, die
in werkelijkheid egoïsme is.
Wat speelt zich in de kleine wereld
van het gezin veel „doodslag" afelkaar
de pas afsnijden, elkaar voor de voeten
lopen, elkaar het geluk niet gunnen, el
kaar op alle mogelijke manieren dwars
zitten. Als eenmaal de liefdeloosheid haar
spaak in het wiel steekt, wordt het prach
tige spel van het mensenleven in deze
kleine wereld wreed verstoord.
Datzelfde vinden we in de maatschap
pij, in de staat, in de kerk: moordende
liefdeloosheid, die nérgens voor terug
deinst
Ik denk aan oneerlijke concurrentie,
uitbuiting, tyrannisering van het leven,
hoog-kerkelijk optreden, waarbij kerke
lijke ambtsdragers hun verantwoordelijk
heid jegens, de Koning der kerk niet
meer zien. Dit alles brengt doodslag mee,
knechting van het leven.
Daarom is het, dat er hete tranen
worden geschreid. Daarom zijn er, die
„hongeren en dorsten" naar „de" gerech
tigheiddie „uiteindelijke" gerechtigheid,
die Christus in Zijn komst aanbrengen
zal in deze wereld, waarbij alle liefdeloze
knechting van het leven, tot in de kerk
toe, geoordeeld zal worden en het leven
van Gods kinderen in volle eer en vrij
heid wordt hersteld.
Dat neerslaan van het léven zal eens
ophoudenals alle tyrannie verbroken
wordt, als alle gezag binnen zijn eigen
grenzen zal worden teruggedreven, als
alle gezagsdragers in gezin, bedrijf,
staat en kerk ter verantwoording wor
den geroepen. Als liefde en gerechtigheid
elkaar zullen kussen!
Dan zal de zin van het zesde wetwoord
vervuld zijn, als er zelfs geen schijn van
enige dreiging tot doodslag zal zijn.
In de liefdedie dan integraal zal
héérsen, zal het leven zijn volle vrede
en veiligheid vinden. „Men zal nergens
leed doen, noch verderven op de ganse
berg Mijner heiligheid, want de aarde zal
vol zijn van de kennis des Heren, gelijk
de wateren de bodem der zee bedekken."
A. V.
