IN MEM0RIAM Ds H. VELDKAMP t
IN MEMORIAM Ds VELDKAMP.
Weekblad van de Gereformeerde Kerken in Zeeland
ZEEUWSE KERKBODE
ELFDE JAARGANG No. 34
VRIJDAG 17 FEBRUARI 1956
Berichten en opgaven Predikbeur
ten tot Dinsdagsmorgens te zenden
aan de drukkers Littooij Olthoff,
Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Hoofdredacteur: Dr C. Stam, Westwal 2, Goes, Telefoon 2563.
Redacteuren: Ds D. J. Couvée, Ds A. Koning, Ds Y. J. Tiemersma, Drs A. Verschoor.
Drukkers: Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
Abonnementsprijs3,per half
jaar (bij vooruitbetaling).
Afzonderlijke nummers 12 cent.
Advertentiën 10 cent per mm.
Toen het ontroerend bericht j.l. Zater
dag binnenkwam, dat Ds H. Veldkamp
was overleden, heeft mij dit wel erg aan
gegrepen. Veldkamp, de vitale, wiens ge
dachten altijd bezig waren, waardoor hij
altijd maar weer produceerde en publi
ceerde, ineens ons ontvallen.
Ontroerd denken wij aan de raad des
Heren
De Schrift zegt, dat onze leeftijd een
handbreedte is gesteld. Snel, al te snel
zeggen wij soms, volgen de jaren elkaar
op. De jeugd, het rijpingsproces, en daar
na de intrede in het volle leven, om mee
te doen. Wanneer daarbij het hart vol
brandende begeerte is, om aan de geeste
lijke strijd deel te nemen, dan lijkt dat
alles zon-overgoten.
Zo was het bij Ds Veldkamp, die ik
hooggeachte als dienaar des Woords, die ik
gewaardeerd heb als vriend. Een gesprek
met hem was altijd oriënterend, en bracht
tot nadenken. Ook nu nog was hij vol
plannen. Hij zou een grote reis gaan on
dernemen, het Oosten bezoeken, hij zou
ons door middel van de pers doen genie
ten van de indrukken, die hij daar dan
mocht opdoen, hij zou
En dandaar breekt God de lijn
van zijn leven ineens af. - Beter gezegd,
God buigt die lijn plotseling naar boven,
zodat Veldkamp ineens uitkwam bij Hem,
Die hij heeft gediend met zijn gaven, over
Wie hij zoveel heeft nagedacht, Die hij
predikende en schrijvende heeft bekend
gemaakt.
Ineens was daar de thuiskomst. Wij,
met ons beperkt inzicht en sterke aardse
gebondenheid, vragenwaaromDit
leven droeg immers bij het ouder worden
voortdurend rijper vrucht. Veldkamp, die
het Woord Gods zó diep doorzocht, die
het Gereformeerd belijden liefhad, van
alle kanten de indrukken uit het leven op
ving en verwerkte, zou nog van veel be
tekenis geweest zijn. Maar, wij moeten
het nu verstaan, dat God klaar was met
de geschiedenis van zijn levensboek. Hij
bevorderde hem tot een aanschouwen,
grootser dan het Oosten hem kon geven,
en riep hem, dat hij nu zijn plaats zou
innemen in de triomferende Kerk.
De mond van deze prediker werd ge
sloten.
De pen is voorgoed neergelegd, een
trouwe echtgenoot en vader van vrouw en
kinderen ontvallenomdat God wat
beters voor hem had weggelegd.
Temidden van de indrukken, die het
plotselinge van zijn heengaan geeft, her
inneren wij ons weer zijn wel zeer aparte
persoonlijkheid.
Zullen velen hem diep gekend hebben?
Hij was sterk naar binnen gericht. Van
daar, dat hij in gezelschap een terugge
trokken indruk kon maken.
Zijn geest verwerkte meer, dan hij on
der vele aanwezigen liet blijken. Maar,
wie hem gadesloeg, met soms starende
blik, bewaarde de herinnering aan een na
denkend en meditatief mens. Daarom
minde hij de stilte. Daar trokken zijn ge
dachten zich samen en liet hij het Woord
Gods op zich inwerken.
Het resultaat van deze worstelingen
kwam tot uiting in zijn preken en schrij
ven. Hij preekte, omdat het Woord Gods
hem drong, en in dit preken werd duide
lijk, hoe hij zelf zich inleefde in de ge
heimen der Openbaring.
Ongetwijfeld zal hij zeer velen tot steun
en troost zijn geweest. Terwijl hij door
zijn vele boeken vrijwel overal bekend
was. Al deze werken wijzen uit, dat hij
een man was van uitzonderlijke gaven.
Met levendige schrijftrant wist hij de le
zers van het begin aan te pakken, om hen
zo mee te nemen naar „de boodschap",
die hij had te brengen. Want, men wist
na het lezen van zijn boek of artikel waar
lijk wel, wat of Veldkamp had te zeggen.
Soms riep het verzet wakker. Kon het
anders
Elke boodschap, waarin iets flitst van
het profetische, stuit op weerstanden van
het hart.
Wie een al te sterke gebondenheid heeft
aan de geest van de tijd, werd heel direct
geplaatst voor de eis van het Woord, dat
een andersoortige levenshouding vraagt
dan het onrustig heen-en-weer-beweeg
van het heden. Veldkamp wilde de weg
bereiden, waarlangs Christus met Majes
teit voortschrijdt naar de uiteindelijke op
lossing van alle vragen.
Hij verstond onze tijd zeker beter dan
menigeen vermoedde. En, hij had daarbij
één verlangenom het oude Woord met
nieuwe kracht in deze tijd tot overwin
ning te leiden.
Veel heeft hij gelezen in de boeken der
profeten, getuige zijn werken over Amos
en Ezechiël. En, hoe of hij thuis was in
het belijden der Kerk, en dat wist te ver
tolken in een taal, die de mens van heden
aanspreekt, bewijzen zijnZondagskinde
ren.
Een theoloog en prediker ging van ons
heen, door wie God een belangrijk werk
heeft willen doen. Een man, die met het
ouder worden de dingen zag in het meer
der licht, dat hem werd geschonken, en
van wie niemand de gedachte kreeg, dat
hij aan het verouderen was. Het geheim
daarvan lag in zijn intense vreugde in het
koninkrijk Gods.
Midden uit het bezige leven brengt God
hem naar huis. Men is geneigd, hier bij
zonder te denken aan de wondere wijsheid
Gods, Die met Zijn kinderen handelt, zo
als het bij hun persoonlijkheid en aanleg
past.
Een Veldkamp in ruste, staande buiten
de actie, zou ik mij niet kunnen voorstel
len. God heeft het zó beslist, dat zijn rust
werdde grote activiteit van de overwin
nende KerkDaarom zwijgen wij
voor Hem, en geloven, dat God alles doet
op Zijn tijd.
Onze Kerkbode verliest in Ds Veld
kamp een getrouw en bekwaam medewer
ker. In zijn Zeeuwse periode was hij on
betwist de leider in de Zeeuwse kerkelijke
pers. Zijn artikelen gaven soms stof voor
lezers, die naar de pen grijpen. Het ge
tuigt er van, dat hij altijd wat te zéggen
had, en menigmaal doel trof.
Aan zijn medewerking, die zo onver
wacht ten einde loopt, bewaren wij een
dankbare herinnering.
Evenals aan zijn ambtelijke arbeid in
Zeeland's hoofdstad, en voor heel de pro
vincie.
Persoonlijk denk ik met dankbaarheid
.XTug aan de jaren, waarin wij op kerke
lijk terrein veel mochten samenwerken.
In Synode-arbeid, en in verschillende De-
putaatschappen. Wij kenden elkaar vóór
die tijd niet. Des te opvallender was, dat
in die betrekkelijk korte periode er een
sfeer van vertrouwen tussen ons was, die
mij, jonger in jaren, goed deed. In veler
lei opzichten verschillend, begrepen wij
elkaar. En het is mij een behoefte, hier
uit te spreken hoe zeer ik mijn ontslapen
collega heb gewaardeerd.
Veldkamp ging tot de vreugde.
Wij gaan verder door het dal, tot Gods
klok ook voor ons het uur aanwijst. Be
waren wij iets van zijn bezieling voor het I
Gereformeerd denken en leven, voor het I
dienen van de geopenbaarde Waarheid. I
Gedenke God Mevrouw Veldkamp, aan I
wie zo plotseling haar liefhebbende echt- I
genoot werd ontnomen. En leide Hij, als
Vader in de hemelen, de kinderen, die het
heengaan van hun aardse vader zullen ge- I
voelen als een groot gemis. C. St.
Toen ik vrijdagavond 10 februari van een zendingsvergadering, in Baarn, thuis kwam, kreeg ik van Ds
Spoelstra uit Gapinge, telefonisch bericht dat zijn oom die morgen was overleden. Nadere bijzonder
heden waren hem toen nog onbekend. Verder op de avond werd mij bekend dat hij zondag 5 februari
van de fiets is gevallen en een dijbeenbreuk heeft opgelopen. Vrijdagmorgen moest hij hiervan geopereerd
worden en na de operatie heeft hij een embolie gekregen die zijn leven plotseling beëindigde.
Dit sterven grijpt ons allen aan. Hoe duidelijk wordt het ons dat Ds Veldkamp, hoewel nu weer enige
jaren in Hattem, waar hij dinsdag 14 februari a.s. ook begraven zal worden, toch nog steeds nauw
betrokken is bij onze gemeente Middelburg.
Hoewel hij reeds bekendheid verwierf in het land vóór hij in Middelburg kwam, meen ik toch te mogen
zeggen dat in Middelburg vele vruchten van een diepgaande bijbelstudie tot rijpheid en openbaarheid
zijn gekomen door prediking, journalistiek en boek.
Hij is een prediker van statuur gebleken, die zijn tekst liet spreken en deze niet versluierde onder het
weefsel van eigen gedachten van zijn sprankelende geest. Zo gebeurde het, dat er vele harten begonnen
te branden als Ds Veldkamp de Schriften opende.
Dienaar des Woords in alles wat hij deed, zo zou ik hem willen typeren.
Hij deed zoveel. Hij deed te veel, zeiden velen„hij moet zich van sommige dingen terugtrekken, want
dit houdt geen mens vol".
Hij had er nog al wat baantjes bij in Middelburg, maar alléén maar baantjes waarin hij voor honderd
procent dienaar des Woords bleef. Hij verzorgde de gevangenis. Iedere Zondag, naast zijn preekarbeid
in eigen gemeente, waar soms drie diensten moesten worden geleid, preekte hij in de gevangenis en had
daar zeer goede ingang.
Hij wierp zich met alle kracht op de Evangelisatie-arbeid en leidde talloze malen zelf de Zondagavond
dienst voor buiten-kerkelijken of wat milder gezegd voor belangstellenden. Dit vulde alle gaatjes, zodat
hij nogal eens Zondagen had waarop hij vijf keer predikte. Wie kon dit volhouden?
Wat is 't geheim geweest van zijn kracht Zijn onmiskenbare begaafdheid Natuurlijk die speelt een
rol. Zelf heeft hij eens dit geheim onthult door te zeggen: „Ik ben nooit om „teksten" verlegen, omdat
ik al tientallen jaren de gewoonte heb iedere morgen een uur bezig te zijn met het lezen van de bijbel".
Verder verzorgde hij het Zeeuws Kerkblad, als hoofdredacteur. Maar in zijn redactionele artikelen, was
hij bij alle fleur die hij er aan wist te geven en alle speelsheid die hij er in uitleefde, de dienaar des
Woords. Er zullen niet zo heel veel artikelen van hem aan te wijzen zijn, waarin niet een tekst of peri-
coop van de bijbel in een verrassend licht werd gesteld. Ook daarin was hij kennelijk dienaar des Woords.
Uitlegger en toepasser.
Hij had oog voor het leven, hij zag alles en dacht er blijkbaar altijd bij. Hij had het oog en de intuïtie
van een romanschrijverik geloof zeker dat hij een roman had kunnen schrijven, maar hij bleef bij het
Paulinische, „één ding- doe ik", hij heeft zich alléén gegeven aan de bediening des Woords. En in wat
hij daarin gaf aan Middelburg is hij onvergetelijk voor gemeente en navolgenswaard voor allen die het
verbi divini minister (V.D.M.) achter hun naam mogen schrijven.
De Here heeft hem vele gaven geschonken en hij heeft ze gebruikt tot en met, velen tot zegen.
Het is de gemeente van Middelburg niet moeilijk te gedenken hun voorganger die hen het Woord Gods
gesproken heeft, en voor zijn deel alles deed om het Woord Gods te doen wassen onder ons.
Onze innige deelneming gaat uit naar zijn vrouw, die nadat juist alle kinderen uitgevlogen zijn, nu alléén
- achter blijft.
Ze stonden nu samen op de drempel van de derde periode van een mensenleven, die ook zijn eigen be
koring kan hebben. Ina (Mevr. Bakker) is op 21 Januari met haar man naar Zuid-Afrika vertrokken,
voorlopig voor drie jaren. Ita is gehuwd en woont in Zuid-Amerika, en Frits werkt op Nieuw-Guinea.
Hoe moeilijk zal het hen zijn dit bericht te verwerken, als ze niet zich zouden stellen onder het licht
van het Woord, dat vader zo helder heeft mogen uitdragen.
Maar bij dit Licht zal het gaan! Want bij dat Licht zal het Mevrouw Veldkamp en haar kinderen dui
delijk zijn, dat hun man en vader niet verongelukt is, maar geëmigreerd is naar een beter vaderland,
dat hij als pelgrim hier op aarde altijd zo duidelijk in het verschiet heeft „gezien". v. T.
