UIT DE „GETROFFEN KERKEN"
lijke werkelijkheid te doen vergeten. Op
dit terrein maakte de douane van oudsher
met dit artikel kennis. Het was en is nog
steeds een van de best betaalde smokkel
waren die in omloop zijn. We kunnen er
nog regelmatig in de kranten over lezen.
Maar sinds Marx het gevleugelde
woord gesproken heeft„godsdienst is
opium" weet iedereen waar het over gaat.
De eerste de beste Amsterdamse commu
nist kan je haarfijn uitleggen wat opium
is. Hij legt je trouwens even „haarfijn"
uit, wat godsdienst is. Want wie het ene
kent, kent ook het andere.
Zoiets heeft Marx inderdaad ook met
zijn gevleugeld wöord bedoeld. Opium en
godsdienst kan je met een is-gelijk-teken
verbinden, want ze doen allebei hetzelfde
ze verdoven een mens. Een mens met
godsdienst is als de bekende opiumschui
ver de pijn van de werkelijkheid wil hij
vergeten, en daarom benevelt hij zichzelf
met God en de Heiland en de hemel.
Daarom had hij met de godsdienst maar
één oplossing: die moest men zo gauw
mogelijk afschaffen, zoals men het opium
schuiven had afgeschaft. En in plaats
daarvan moest maar eens de nuchtere
werkelijkheid gezet wordende werkelijk
heid van de wetenschap, met zijn techniek
en zijn getallen en zijn wiskunde. Eén
tractor is beter dan duizend gebeden.
Want een tractor doet wat, en wiegt de
mensen niet in slaap. En daarom is een
ingenieur, die een tractor verbetert, meer
waard dan duizend evangeliepredikers.
En tenslotte, zei hij, als die nuchtere
technische wetenschap nu maar veld wint,
verdwijnt dat hele opiumzaakje vanzelf.
Dan hoeven we ze ook niet uit te moorden.
Iets wat vanzelf verdwijnt, is ongevaar
lijk.
Natuurlijk zou je over al deze dingen
een boek kunnen schrijven. Dat gebeurt
af en toe dan ook. Min of meer gelukkig.
Maar je kan er met een enkele regel toch
ook wel iets van zeggen. De mensen wil
len de dingen tegenwoordig soms zo in
gewikkeld mogelijk maken. Daar is geen
bezwaar tegen. Als je het tenminste ook
maar eens „gewoon" mag zeggen.
Waar tenslotte heel die theorie van
Marx en zijn volgelingen op neer komt,
is een allersimpelste vraag. Wat hoort er
nu allemaal bij die nuchtere werkelijk
heid
Met een verbluffend gemak heeft men
geantwoordalles, behalve God. En dat
heeft Marx niet alleen gezegd, maar dat
zeggen vandaag een helehoop mensen die
beweren, dat ze vuur en vlam tegen de
Aan mijn KRUININGSE gemeenteleden
Als U deze Kerkbode ontvangt, heb
ben we ook weer Dankdag gevierd. Moes
ten we de Biddag „verstrooid" houden,
Dankdag konden we weer in eigen ge
meente houden. Dat alleen is al reden tot
dank.
Dank past ons ook, dat God alle men
selijke pogingen heeft doen gelukken de
dijken te dichten, het water te keren en
de terugkeer mogelijk te maken. En al
wilden we 't graag nog wat vlugger
de opbouw vordert toch geregeld.
We gedenken hier speciaal hen, die
nog niet naar hun eigen huis konden te
rugkeren en dit toch zo graag willen.
We wensen hun geduld, moed en sterkte
toe en hopen hen ook spoedig hier terug
te zien.
Zoals U Zondag al gemerkt zult heb
ben, is het weer mis met de centrale ver
warming, niettegenstaande enkele ge
meenteleden zich er zoveel moeite voor
getroost hebben.
Eén kachel stond er en de tweede is
op komst: Zo hoeven we dan toch geen
kou te lijden.
Nu zovelen weer terug zijn, ligt het in
mijn bedoeling ons eigen Kerkblaadje
weer te doen uitkomen, te beginnen met
December. De nog geëvacueerde broeders
en zusters stuur ik het dan toe. Zodoende
vervallen dan de stukjes in de Kerkbode.
Met dankbaarheid kan ik U nog mel
den, dat door 'n vreemde heer me een
gift werd bezorgd van twee onbekende
Amerikaanse dames, ter waarde van
50,en via de kerk van Assen ook een
Amerikaanse gift van 125,Verder
van 'n gemeentelid nog 100,
Ingekomen met doopattest uit Oostka-
pelle: Frans Janse.
Gedoopt 22 Nov.Anthonie Jansen.
Uw J. Koolstra.
OOSTERLAND.
Broeders en zusters!
Ditmaal zouden we iets mededelen over
ons kerkelijk leven. Erg bemoedigend kan
momenteel hierover niets worden gemeld.
De laatste weken moesten er weer at-
communisten zijn.
God niet. God hoort niet bij de werke
lijkheid. God is een uitvinding van de
mensen. Van God hoef je dus ook niets
te verwachten. Het gaat maar om de
nuchtere werkelijkheid van 2X2 4,
en verder voor de rest geen nieuws.
Je moet eens optellen hoeveel mensen
uit je omgeving er zó over denken. Keu
rige mensen. Helemaal geen communisten
of anarchisten. Met het grootste gemak
zetten ze God tussen twee haakjes.
En dan deed Marx aan God en gods
dienst tenminste nog de eer aan, dat men
die moest bestrijden. Maar dat is er allang
niet meer bij. Heel beleefd kijken ze je
aan, als je over God praat. En ze willen
je het volstrekt niet kwalijk nemen, dat
je daaraan vast houdt. Men neemt elkaar
de droom toch zo maar niet af?
Ik wil je deze keer dus alleen maar ver
tellen er zijn veel meer mensen, die me
nen dat godsdienst opium is, dan enkel
de communisten.
Je zult dus vandaag iets heel nuchters
te doen hebben, in Godsnaam.
En dan ook nogvandaag, want anders
is het te laat.
Wat je te doen hebt, is enkel te laten
zien, dat God wel bij die werkelijkheid
hoort, waarmee de mensen willen rekenen.
Wordt kwaad, wordt gerust razend, als
ze jouw God en jouw Heiland rustig uit
het leven elimineren. Stel je voor dat ze
je aardse vader zo behandelden. Laat het
dan niet rustig met je hemelse Vader
doen
Ik wil natuurlijk niet zeggen, dat God
zich laat verdringen. Gelukkig niet. Er
zit uiteindelijk iets ontzettend belachelijks
aan al die mensen die „zo maar eventjes"
God buiten het leven zetten. God lacht er
n.l. om. En dat is maar gelukkig.
Maar er zit ook iets in om over te hui
len. Daar gaat nu de wereld mee stuk,
als dat verder voort vreet.
Ik weet er geen andere oplossing voor,
dan dat je hele christenleven een leven
met God is. Je zal een levend bewijs, een
wandelend bewijs moeten zijn voor de
aanwezigheid van een barmhartig God in
deze wereld.
Verlos de mensen van de opium van
de z.g. technische wetenschap, waarmee ze
zichzelf benevelen, en God uit hun wer
kelijkheidsoog verliezen.
Het evangelie maakt hier wakker, klaar
wakker.
Buiten het evangelie ligt de opium.
Sch. H. M. K.
testaties worden verzonden en wel „van
br. C. Lansen en br. Joh. Lansen met
echtgenote en dochter.
In totaal zijn er nu reeds 16 personen
afgeschreven naar een andere gemeente.
Dat is een grote „aderlating" voor onze
kleine gemeente, die we eigenlijk niet kun
nen hebben. Anderzijds is het volkomen
te verstaan dat, als men elders beter kan,
dit aangrijpt. Want de gevolgen van de
ramp is voor menigeen van vérstrekkende
invloed op het verder verloop der zaken.
En het mag ongetwijfeld gezien worden
als een bestiering van Boven, als op een
andere plaats een bestaansmogelijkheid
wordt geopend, die hier tengevolge van
de ramp onmogelijk is geworden. In ieder
geval, nu alles hier een ruïne is geworden
en de opbouw jaren zal in beslag nemen
eer het normale leven zal zijn terugge
keerd, ligt het voor de hand dat men er
erg tegenop ziet weer, als het ware van
voren af aan, te beginnen. Daar komt nog
bij, dat de leeftijd ook een woordje gaat
meespreken.
Er is ook niet in 't minst sprake van
een ontvluchting van de moeilijkheden als
men niet meer terugkeert. Neen, wie el
ders beter kan, en de nieuwe werkkring
aanpakt of haar voortzet, mag de Here
danken, dat Hij de weg voorspoedig
maakte.
Er zijn ook reeds enkele gezinnen te
ruggekeerd, n.l. A. J. Rotte, J. J. Capelle,
Macht. Capelle Mz., Wed. C. P. Capelle,
J. Op 't Hof, W. P. Capelle en Fam. Joh.
van der Reest.
Maar U gevoelt wel, dat dit aantal nog
te gering is het kerkelijk leven weer nor
maal voort te zetten.
De kerkeraad heeft dan ook, ten huize
van Ds Bremmer, een samenspreking ge
had met die van de Herv. Kerk van Oos-
terland en men is tot het besluit gekomen,
dat om de 2 weken één dienst wordt af
gestaan en waarin dan voorgaat Ds Brem
mer, consulent onzer gemeente. We mo
gen dan gebruik maken van de Plerv.
Kerk, waarvoor we dankbaar zijn. Een
ideale oplossing is het niet, wel een tege
moetkoming, mede gelet op de afstand van
Oosterland en Bruinisse.
Voorzover dit mogelijk is en de weers
gesteldheid zulks toelaat, blijft voorlopig
Bruinisse aangewezen om de kerkdiensten
bij te wonen. Hoelang deze toestand zal
duren weten we niet. Het laat zich den
ken nu het laatste gat in de dijken van
ons eiland (en wel te Ouwerkerk) is ge
dicht de terugkeer naar eigen woning zal
worden verhaast.
Vanzelfsprekend denken we aan onze
zusterkerk van Nieuwerkerk, die zo zwaar
beproefd is. Niet alleen dat zij 55 perso
nen wegens verdrinking moest missen,
maar ook door vestiging elders haar aan
tal sterk zag verminderd, maar alles staat
nog in het water en dit jaar zal wel een
eind verstreken zijn eer men in staat zal
zijn op normale wijze dit dorp te bereiken.
Er is ongetwijfeld reden tot dankbaar
heid, dat onze woonplaats weer droog is
en bij ieder bezoek staat men verwonderd
van de moed van allen, die in hun geha
vende woningen weer gehuisvest zijn.
Laten we hopen en bidden, dat de Here
het werk tot werder herstel der dijken
voorspoedig doet verlopen. Dat ook de
a.s. winter ons hevige stormen en strenge
koude en vorst bespaard blijven.
We hebben dan de zee weer overwon
nen en haar naar eigen plaats terugge
drongen, maar we blijven in alles toch
diep afhankelijk. Vergeten wij dit nooit.
Bij al de blijdschap die er is voor alles
wat tot hiertoe is en werd bereikt blijft
de schaduw hangen bij de gedachte aan
hen, die „vielen".
De geweldige gebeurtenissen in dit jaar
ons overkomen geve ons, meer dan voor
heen, ons vertrouwen op de Plere te stel
len, Die (en dat is een rijke troost) wat
er ook verandere of verwissele, soms op
een ontzettende wijze, tot in eeuwigheid
Dezelfde blijft.
Tenslotte wordt U medegedeeld, dat-
zuster van der Reest voor onderzoek in
het ziekenhuis te Zierikzee opgenomen.
Als men nauwelijks weer in eigen woning-
is teruggekeerd en bezig is alles weer in
orde te maken, zover dit mogelijk is, is
deze weg een echte beproevingsweg. De
laatste tijden heeft ze erg veel pijn gehad.
We waren blij, dat we hoorden van haar
opname, want nu hebben Ds Bremmer en
ondergetekende haar voor haar vertrek
nog kunnen bezoeken en haar biddend op
gedragen aan Hem, Die ook haar leven in
Zijn Almachtige en barmhartige Vader
hand heeft. We bidden deze zuster sterkte
toe en Gods zegenende nabijheid in en-
zame uren en een voorspoedig herstel.
Met hartelijke groeten en Gode bevolen,
Namens de kerkeraad,
J. M. de Waal, Scriba.
Bruinisse, November 1953.
SCHARENDIJKE
Lieve broeders en zusters
Deze keer moet ik een aantal mededelin
gen aan elkaar rijgen.
Om te beginnen iets over de huisbezoe
ken. In alle stilte zijn ze begonnen. We
kunnen dat niet elke keer afkondigen,
vooral als het gaat over de mensen, die
in de Westhoek wonen. Intussen is het
ook niet zo, dat U het maar moet „rui
ken" of de broeders wel of niet komen.
U krijgt van te voren behoorlijk bericht.
Ik herinner mij nog, dat we voor 1 Febr.
in ons eigen blaadje „Medeleven" met el
kaar over dat huisbezoek aan het praten
waren. Dat kan ik nu niet meer herhalen,
hoewel dat misschien erg nodig zou zijn.
Maar houdt U één ding goed vast: in
die broeders komt eigenlijk Christus bij
U op visite om eens met U te praten.
Denk er dus om, dat U de Here Jezus niet
afscheept met wat algemeenheden. Daar
is het Hem juist niet om begonnen. Hij
wil heel persoonlijk met U spreken over
de allerpersoonlijkste dingen. De Heiland
vindt het heus niet het belangrijkste wat
U van die dominee denkt, en wat U van
die ene diaken denkt, of van het rhyth-
misch zingen. Hij vindt enkel belangrijk
wat U van Hemzelf denkt. Laten we Hem
dus op deze zeer persoonlijke manier te
woord staan.
Het volgende: Vrijdagavond 20 Nov.
j.l. is er in Zeist een Schouwen-Duiveland-
avond gegeven, die uitging van het Geref.
Jeugdverband aldaar. Het was een avond
die klonk als een klok. Alle plaatsen wa
ren bezet. En weet U wat het leukste was
Deze avond was georganiseerd door een
lid van onze J.V.Henk Moes. Samen
met een helehoop even ijverige leden van
de Jeugdraad te Zeist hebben ze dit avond
je op touw gezet, en ik geloof, dat we ze
hier in de Kerkbode allemaal wel eens
hartelijk mogen bedanken. Het meeleven
wat er op zo'n avond te voorschijn komt,
verwarmt ons allemaal. En niet te ver
geten: ik kon nog een aardig buideltje
mee naar huis nemen126,in totaal.
Dat zullen we maar voor ons a.s. Jeugd
huis bestemmen. Zeisthartelijk bedankt
Tegelijk kon ik nog een paar evacué's
van onze gemeente de hand schudden.
Dat was een even groot feest, vooral als
je mekaar in zo'n poos niet gezien hebt.
„Kerkherstel" had ook weer een goede
week: van een gezin in Haamstede ont
ving ik 25,In de collecte. Van afge
lopen Zondag 5,van N.N. dus. Van
een gezin in Scharendijke, via ouderling
Scholten ƒ20,Van een lid van onze
jeugd 1,zijnde opgespaard zakgeld.
Nu, het is dus weer prima. Het laatste
is bijzonder mooi. Is het zakgeld niet het
hele kapitaal van een jongen van 16 jaar?
Tenslotte'nog dit we gaan de donkere
dagen van de winter tegemoet. Het is a.s.
Zondag al weer de eerste Advent-Zondag.
Wij vinden het in Scharendijke af en toe
maar troosteloos donker. En U hebt daar
in de Westhoek of in Holland, denk ik,
ook wel eens last van. Er lopen langza
merhand al heel wat mensen rond met
verkleumde harten. En er komt weer zo'n
stemmig vanhoe kunnen we nu Kerst
feest vieren. Net zoals de mensen dat in
de oorlog ook zeiden.
U moet maar goed onthouden, dat
Kerstfeest geen vlucht uit deze duistere
wereld is. Zo van: even met je gedachten
er uit, en je warmen aan alle romantiek.
Kerstfeest betekent: Licht in de duis
tere wereld, Jezus komt in het donker, en
nu is Hij daar niet meer weg te slaan.
Kerstfeest heeft dus juist wat met al die
verkleumde harten te maken. Jezus zoekt
Zijn donkere wereld opdat is het geheim
van dit feest. Advent betekent, dat U
daar eens rustig over nadenkt, en in het
donker van vandaag niet bang wordt.
Jezus was er ook niet bang voor. Hoe
donkerder, des te meer werkelijkheid
wordt de grote blijdschap die God heeft
laten verkondigen.
De Heilige Geest make ons allen vol van
Christus en van Zijn blijdschap. Uw
H. M. Kuitert.
GEREF. KERK ZIERIKZEE.
Adres: Ds Y. J. Tiemersma, Het Vrije
A 202, Tel. 392, Zierikzee.
Geliefden in onze Here Jezus Christus,
Bij de gisteren gehouden verkiezing van
ambtsdragers zijn gekozen voor ouderling-
de brs P. W. van der Heiden en L. On
derweegs, voor diaken de brs J. J. den
Boer en C. Kloet Jr.
Voorzover ik wijs kon worden uit de
soms raadselachtige handtekeningen op de
presentielijst, zijn van de totaal 110 stem
men 42 stemmen uitgebracht door de zus
ters van de gemeente.
Persoonlijk verheugt het me, dat nu
eindelijk deze weg is geopend. Het moet
eigenlijk wel erg verwonderen dat zoveel
jaren nodig geweest zijn om het zover
te krijgen.
Blijkens het historisch overzicht dat de-
putaten over deze materie gegeven heb
ben, dateert de intensieve discussie over
dit onderwerp van 1915, naar aanleiding
van een referaat van Ds A. D. C. Kok
op een Zeeuwse predikantenconferentie.
Opvallend is dat steeds schriftgegevens
in geding geweest zyn die helemaal niets
te maken hebben met het verkiezen van
ambtsdragers. Het moet dan ook jniet
verwonderen, dat uit deze verhandelingen
twee vragen steeds naar voren komen
is het verkiezingswerk zo iets bijzonders,
dat het eigenlijk overschrijdt de grenzen
die aan het algemene ambt der gelovigen
zijn gesteld? En de tweede vraag moet
dan automatisch volgen: Kan op grond
van de Schrift aangetoond, dat in het
algemene vlak van het ambt der gelovigen
de mannen een ruimere bevoegdheid heb
ben dan de vrouwen
Het belang van deze kwestie acht ik
niet liggen in een tegenelkaar uitspelen
van bevoegdheden voor mannen en vrou
wen. Het uitgangspunt behoort mijns in
ziens te liggen in een opnieuw zich bezin
nen op de voorstelling die we hebben te
vormen van het algemene ambt der gelo
vigen. De gemeente kan er alleen maar
mee gediend zijn, indien mannen zowel
als vrouwen zich opnieuw bewust worden
welk een taak zij hebben om het gemeen
telijk kerkelijk leven tot zijn recht te doen
komen. Dat is gelukkig niet alleen en niet
in de eerste plaats in het verkiezingswerk
voor dragers van het bijzondere ambt,
maar dat ligt in de gehele levenshouding
als profeet, priester en koning, naar de
duidelijke omschrijving van Zondag 12
tweede gedeelte.
Dit algemene ambt acht ik belangrijker
dan het bijzondere ambt, vooral omdat het
in volgorde er ook eerder is. Uit dat al
gemene ambt komen we pas tot het bij
zondere ambt met de meer beperkte extra
bevoegdheid om leiding te geven aan het
gemeentelijke leven.
Zodra vastgesteld is, dat het verkiezen
tot het bijzondere ambt verricht wordt
krachtens het algemene ambt der gelovi
gen en gericht is op het belang van het
geheel, moet volgen dat in dit verkiezings
werk de vrouw dezelfde plaats heeft als
de man. Dit laatste is dan practisch ook
herhaaldelijk bewezen, daar de zusters in
de gemeente altijd al het recht gehad heb
ben door middel van de zogenaamde ap
probatie eventueel bezwaren in te dienen
tegen de verkiezing van bepaalde ambts-
