UIT DE „GETROFFEN KERKEN"
heid. Zij inhaleert veel te veel. Zij is er
alleen maar op uit om te genieten. U be
grijpt toch, wat ik bedoel. Ik bedoel heus
geen vulgair genot van wijntje en Trijntje,
en allerlei wereldse dingetjes. Nee, ik be
doel wel degelijk een genieten op hoog ni
veau. Laat me het woord maar gebruiken
geestelijk genieten. Smullen van de preek
en de meditatie en het geestelijk lied, en
het onderling gesprek, en zo voort.
Is daar wat op tegen?
Nee, daar is alles vóórMaar het wordt
bepaald gevaarlijk, als het daarbij blijft.
Zoals een roker er een nicotinevergiftiging
bij kan oplopen, kan de Kerk aan haar
geestelijke genieting sterven, en aan de
preken-z weiger ij zich de dood eten.
Als wij alleen willen ontvangen, en niet
doorgeven, wat we ontvangen hebbenals
wij uitsluitend vragenwat heb ik aan
de Kerk, en nietwat heeft de Kerk (en
daardoor de wereld) aan mij, dan gaan
we met elkaar een gezelschap van gees
telijke egoïsten vormen. Van geestelijke
hamsteraars, die de eigen provisiekast vol
hebben, en zich om de hongerende wereld
niet bekommeren. De verschrikkelijke
ironie van dit geval is, dat de Kerk bij
haar eigen „overvloed" wegkwijnt.
Gelijk een stilstaande poel kwalijk gaat
rieken, zal een Kerk, die niet doorgeeft
wat zij ontvangen heeft, een onnatuurlijke
dood sterven.
De Kerk is er om te geven.
De Kerk is er om te getuigen.
Ik gebruik voor dit getuigen niet graag
het woord „apostolaat", en nog minder
voel ik er voor te zeggen, dat dit „aposto
laat" het wezen der Kerk is.
Niettemin zal dit doorgevenvan wat
wij ontvangen hebben, deze missionaire
bewogenheid, dit geestelijk barmhartig-
heidsbetoon de schoonste zo niet de meest
noodzakelijke eigenschap der Kerk moe
ten blijven.
Dat begrijpt men toch zo maar.
Als een geleerde het middel zou gevon
den hebben, dat afdoende was tegen de
kanker, zou het toch ten enenmale on
denkbaar zijn, dat deze geleerde dat mid
del zou geheim houden. Zijn zwijgen zou
een misdaad zijn aan de mensheid.
En nu is ons „geopenbaard" het middel
tegen de kanker der zonde.
Wij kennen het geheim. Wij kennen
het niet alleen, maar wij gebruiken het
zelf.
Het is niet alleen een verzuim, maar
het is een misdaad, daarvan te zwijgen
Aan de gemeenteleden van
KRUININGEN.
Zaterdag j.l. waren we als kerkeraad
bijeen in ons eigen kerkgebouw, ter be
spreking van nadere plannen.
Op advies van bevoegde zijde zijn we
besloten om onze kerk zo spoedig moge
lijk en met de minst mogelijke kosten
bruikbaar te maken.
Daar de schadevergoeding nog niet of
ficiéél is vastgesteld weten we niet, waar
we nog aan toe zijn.
Als de banken eens helemaal afgekrabd
worden en het kerkgebouw nog weer eens
helemaal schoongemaakt, is het in elk ge
val tijdelijk bruikbaar.
Hoewel de centrale verwarming wel als
afgeschreven moet worden beschouwd,
zullen we toch de firma Tamse vragen
of 't nog mogelijk is er deze winter ge
bruik van te maken.
Mocht dit niet meer mogelijk zijn, dan
zullen we ons deze winter weer met 'n
paar gewone kachels moeten behelpen.
Op deze manier kunnen we waarschijn
lijk, zodra 'n gedeelte van de gemeente is
teruggekeerd, direct in eigen kerkgebouw
onze kerkdiensten houden.
Met blijdschap en dankbaarheid kan ik
U nog meedelen, dat 2 giften zijn binnen
gekomen voor de opbouw van het kerke
lijk leven in Kruiningen, respectievelijk
van 50,en 10,(beide geefsters
zijn geen lid van de Kruiningse gemeen
te
Verder ontving ik voor de Zeeuwse
Kerkbode, als erkentelijkheid van het gra
tis lezen van dit blad 2 giften van 2,
en 1 gift van ƒ2,50.
Allen hartelijk dank!
Allen moed en sterkte gewenst
Uw J. Koolstra.
Kerkelijke stand.
Gedoopt in de kerkdienst te Hansweert
op 30 Aug.Willem Sterk van Schore.
NIEUWERKERK
Waarde broeders en zusters,
Het was nu niet bepaald een dag van
goede tijding toen wij via de radio het
bericht moesten horen, dat de poging tot
tegenover de „wereld" die het niet kent,
en daarom ook niet gebruikt.
Hier viel het woord „misdaad".
Het was dus nog maar zeer gematigd
gezegd toen wij boven verklaarden, dat
een Kerk die alleen maar voor zichzelf
zoekt te genieten, zichzelf schade deed,
gelijk de inhalerende rokers.
Zij richt niet alleen schade aan.
Zij handelt misdadig.
Tegenover de wereld en tegenover
zichzelf.
Zij maakt zich schuldig aan moord en
zelfmoord.
Ook het laatste.
Want al wat leeft, moet groeien.
De levende Kerk moet ook groeien.
Zij is er nog lang niet. Zij heeft de
voltooiing nog op geen stukken na be
reikt. Zij moet nog compleet worden. Zij
moet uitgroeien door innerlijke verster
king en bewaring, en door vermeerdering
naar buiten. En zolang de Kerk zwijgt
en haar leden zwijgen, wordt de Kerk in
haar groei belemmerd. Dan gaat zij de
hand aan zichzelf slaan. Dan wordt een
aanslag gepleegd op het lichaam van
Christus.
Laten wij toch goed begrijpen, hoe ern
stig deze dingen liggen.
Als wij het er over eens zijn, dat wij
heel nauw behoren te leven, en heel dicht
bij het „Woord" moeten blijven, dan zul
len wij over het bovenstaande ernstig
moeten nadenken, en onszelf ernstig moe
ten beproeven.
Want wat hier betoogd is, dat is het
„hoog bevel
van de Heer der Heren
aan zijn Israël".
Zijn spreekbevel.
Zijn bevel om door te geven.
Het Zendings- en evangelisatiebevel.
Dat is geen liefhebberij van enkele dwe
pers, geen geliefkoosde bezigheid van een
paar doordravers, geen luxe-artikel van
de Kerk, maar dit is het, waarmee de
Kerk staat of valt.
Een van de ernstigste ziekteverschijn
selen van de Kerk kan zijn, dat zij zich
teveel overgeeft aan geestelijke bedwel
ming. Dat zij veel te veel inhaleert. Men
kan voor mijn part ook andere ziektever
schijnselen noemen. Maar dit verschijnsel
is fataal. We moeten nu zelf maar weten,
of we er mee door zullen gaan, en ons
een vergiftiging op de hals willen halen.
We zijn in ieder geval gewaarschuwd.
H. V.
dichting van het stroomgat bij Ouwer-
kerk, waardoor onze Polder de Vier Ban
nen dagelijks 2 maal wordt overstroomd,
zo goed als geheel mislukt moet worden
beschouwd.
De door Dijkherstel genoemde streef
datum voor dichting van het gat bij
Ouwerkerk 5 Sept. was weliswaar nog
niet bereikt of overschreden, berichten als
deze zijn voor goedwillende mensen toch
meer moedbenemend dan moedgevend.
„En nu moge getij en wind ons tegen
zijn, een samentreffen van noodlottige
weersomstandigheden ons voor een wijle
terugdrijven of neerslaan, met vereende
krachten zullen wij binnen niet al te lange
tijd de gevolgen van deze ramp best te
boven komen." Zo schreef een persmens
in de begindagen van Februari, een mens,
die goed bezien in eigen kracht geen en
kele basaltsteen zijn juiste plaats kan wij
zen of op de brikken zetten.
Zeven volle maanden zijn verstreken
sinds op Gods bevel de elementen der na
tuur onze dijken kraakten en de zee over
won.
En in de afgelopen dagen, zo wordt
door ooggetuigen verteld, stonden ver
scheidene mensen, na maandenlang ver
standig overleg en hard werken, te schrei
en bij de aanblik van deze terugslag en
nederlaag en dit is geen wonder, want
leven in 't vooruitzicht „bijna dicht" en.
toch niet dicht, moet wel zeer deprime
rend werken op al degenen, die met de
dichting belast zijn.
Brs en Zrs, wij opperen bij deze terug-
of tegenslag geen tegenwerping of jam
merklacht. Wie wijs is, merk' die dingen,
En geef' verstandig acht, Op 's Heren
handelingen, Zo vol van gunst als macht.
Ps. 10722 ber.
Men zag de sterke en listige zee spelen
met geroemde wetenschap en caissons van
enorme afmeting en gewicht, ten spijt van
alle groot materiaal en genie, en wij zijn
opnieuw bepaald geworden bij de nietig
heid van het schepsel en de grootheid
van de Schepper, Die d' aard op ongeme
ten zeeën heeft gegrond.
Uit het rampgebied Duiveland komt
voorts weinig nieuws, onze landen staan
nog steeds geheel onder water, dus terug
keer naar de plaats onzer inwoning ligt
nog vèr in 't verschiet.
Onze kerk, die nimmer droog staat,
biedt sterke weerstand. Zij staat eenzaam
en verlaten als in een open zee, doch houdt
zich van buitenaf gezien, kranig.
Op de 31 Januari 1901 is dit kerkge
bouw door wijlen Ds A. van Buuren in
gewijd, naar aanleiding van het Schrift
woord: „Want zie, aangaande dien steen,
welke Ik gelegd heb voor het aangezicht
van Jozua, op dien enen steen zullen ze
ven oogen wezen; zie, Ik zal zijn gra
veersel graveren spreekt de Heere der
heirscharen, en Ik zal de ongerechtigheid
van dit land op ëén dag wegnemen". Za-
charia 39.
Daar nu de watersnood op Zondag 1
Februari 1953 de openbare eredienst be
lette, had dus de Geref. Kerk van Nieu-
werkerk op Zaterdag 31 Januari j.l. een
bestaan achter zich van precies 52 jaar.
Een stille heimwee bevangt ons, als wij
denken aan de vele aangename en goed
bezette diensten in het ons vertrouwde
bedehuis. Dit alles is verleden tijd en nu.
wij zetten onze levensreis in de verstrooi
ing met vertrouwen in de toekomst, rus
tig voort. „God heeft het zó beschikt."
De ontmoetingssamenkomst te Zwijn-
drecht D.V. op 26 Sept. komt in 't zicht.
Voldaan over het aantal gemelde deel
nemers, kunnen zij die in verzuim bleven,
zich nog opgeven bij ondergetekende.
Met vriendelijke groeten en heilbede,
W. van Dijke, Scriba.
C 262, Giessendam.
OOSTERLAND.
Broeders en Zusters!
Sinds ons laatste schrijven is er op ons
zwaar beproefde eiland heel wat gebeurd.
Deze maand is er in vele plaatsen blijd
schap en dankbaarheid voor hetgeen, on
der de zegen des Heren, werd bereikt.
De bladen hebben het reeds bericht, dat
de Schelphoek dicht is en binnen afzien
bare tijd met het droogmalen van Schou
wen kan worden begonnen.
Konden wij dat nu ook maar schrijven
van het gat in de dijk bij Ouwerkerk. Na
veel arbeiden is het toch nog op een grote
teleurstelling uitgelopen.
Wat of dit betekent, voor ons allen,
laat zich niet beschrijven. Dat was de
enige hoop om voor de winter naar eigen
huis en haard te kunnen terugkeren.
Reeds was men bezig de polder „Oos-
ter- en Sirjansland" leeg te pompen en
ons dorp was reeds heel wat gemakkelij
ker te bereiken dan voorheen.
De laatste weken was er een grote trek
naar ons dorp en wie maar enigszins ge
legenheid had trok er heen om, voorzover
dit mogelijk was, eigen woning schoon te
maken. Er werd gerekend, dat binnenkort
„Ouwerkerk" dicht zou zijn en achtte men
het dan veilig eigen woning te betrekken.
Hoe het nu verder gaan zal weet ik
niet. Wel lijkt het mij onverantwoordelijk
op eigen risico te Oosterland te gaan wo
nen. De Rampertsedijk is verre van best
en wanneer de najaarsstormen komen,
staat het te bezien of deze dijk het hou
den zal.
In dit alles mogen wij, brs en zrs, wel
opmerken, hoe diep afhankelijk we zijn.
Alle dingen heeft de Here in Zijn Al
machtige Hand.
Te begrijpen, dat U echt teleurgesteld
zijt, waar ook in Nederland geëvacueerd,
zo van harte hebt gewenst (en ook wel
gebeden van de winter in eigen woning
weer te verblijven.
De kerkeraad hoopt van harte, dat U
in overgave des harten leven moogt dicht
bij Hem, Die weet wat U nodig hebt.
Leert gelovig dragen alles wat de Here
in uw leven te dragen geeft, en weet U,
waar ge ook zijt, veilig in Zijn Hand.
Wel wordt ons eiland zwaar beproefd.
Laat de vrucht van deze teleurstelling dit
moge zijn, dat U zich des te meer aan
de Here verbindt, en Hij sterke en trooste
U met Zijn troostende genade.
Hij gaf nog veel zegen aan ons eiland
en gaf het niet helemaal over aan de ver
woesting.
Dat het Westelijk deel van ons eiland
blij is over het voorspoedig verloop der
werkzaamheden laat zich verstaan, maar
het stuitte mij tegen de borst, dat dit in
een der plaatsen op zo luidruchtig wijze
geschiedde, n.l. met hossen en springen.
Ik ben wel eens bevreesd, dat alleen ge
zien wordt op wat mensen hebben be
reikt en dat God, Die bekwamen moet en
wijsheid geven moet tot alle arbeid, wordt
vergeten en miskend.
Aan ons de moeilijke taak en roeping
alles uit Gods Hand te aanvaarden. Hem
dankend te erkennen voor Zijn sparende
Hand, maar ook ootmoedig te vrezen wan
neer Hij tegenspoed zendt.
Deed Hij met ons naar recht, naar onze
zonden, wij zouden niet bestaan kunnen.
Hij straft en kastijdt ons wel, maar.
naar onze zonden niet. Zijn goedertieren
heid is geweldig over allen, die Hem vre
zen.
Moge in ons aller hart leven de oot
moedige, gelovige belijdenis, ook al moet
dan naar alle waarschijnlijkheid de ko
mende winter in evacuatie worden doorge
bracht: ,,'t Is mij goed, wat mijn God
mij beschikt".
Met hartelijke groeten en Gode bevolen,
Namens de kerkeraad,
J. M. de Waal, scriba.
Bruinisse, 31 Augustus 1953.
P.S. Gewijzigd zijn de volgende adressen
W. P. Capelle van Amersfoort naar Brui
nisse, Langeweg, p.a. M. van Zuidland.
J. de Later van Utrecht naar Zwijn-
drecht, Veer weg 86.
Denken deze brs er over van hun ver
andering van adres kennis te geven aan
de kerkeraad ter plaatse en hun verblijf s-
attestatie in de nieuwe woonplaats in te
leveren
SCHARENDIJKE.
Lieve Broeders en Zusters,
Waar we vandaag allemaal vol van zijn,
is de dichting van de ringdijk bij de
Schelphoek.
Stap voor stap is de zee teruggedrongen
naar zijn oorspronkelijke plaats. Donder
dag 27 Augustus was het een hele grote
stap, en een stap die de mensen van
Schouwen een zucht van verlichting deed
slaken.
Het was een reuze-spannende avond.
Samen met een collega, die evenzeer bof
te, kwamen we op een motorboot terecht,
die helpen moest de caissons op hun plaats
te leggen. Dichter bij kon het ook al niet.
We hebben óók meegejuicht en ge
dankt, toen de boten hun fluitconcert gin
gen geven.
Al weten we, dat alles nog niet klaar
is! Dat mogen we nog wel even onthou
den. Ik denk aan het voorbeeld van
Ouwerkerk, waar het werk mislukt is.
Daar duurt het nog weer enige weken lan
ger dan „gepland" was.
Een gestadig gebed blijft nodig.
Woensdag 26 Aug. hebben we onze
maandelijkse gemeenteavond nog gevierd.
Dan komen ze van heinde en ver. Scha-
rendijke, Renesse, Westen-Schouwen, ja
zelfs uit de Schelphoek stromen de ge
meenteleden naar het Jeugdgebouw in
Haamstede. Het is deze keer werkelijk
een goed bezochte avond geweest. Er zijn
ook nog al belangrijke dingen aan de orde
gekomenhet schaderapport over de cen
trale verwarming en het orgelhet be
zoek van de opzichter van de architect.
En vooral de nieuwe vorm van samen
werking, zoals die nu bestaat in Scharen-
dijke. Al met al zijn deze avonden niet
maar nuttig: je hoort nog eens wat. Maar
ook en vooral dienen ze om ons hoe lan
ger hoe meer te leren gemeenschappelijk
de dingen te doen en te beleven. Niet een
gemeente die als los zand aan elkaar
hangt. Maar een gemeente, waarin de een
zich om de ander bekommert, en waarin
een geloofsgemeenschap niet maar in
naam, maar in werkelijkheid bestaat.
Waar is de kerk door de week? Of zie
je door de week ineens niet meer, dat die
mensen broeders en zusters van elkaar
zijn
We kunnen, op dit punt, nog veel leren.
Het fonds „Kerkherstel" heeft een bes
te week achter de rug. Van een broeder
uit S. ƒ25,Van een zuster uit S.
5,(had ze in Holland aan oude dub
beltjes opgespaard. Prachtig!). Van twee
zusters uit S. 10,Van een broeder
uit S. 25,Van een gezin uit S.
25,—. Van een ander gezin uit S.
50,Van een gezin uit H. 20,
Van een ander gezin uit H. 10,Een
reuze vette weekMaar er kan nog meer
bij. Laat uw liefde voor de kerk van de
Here Jezus Christus hier spreken.
Binnengekomen met attestatie uit
Noordwijk: Magda van der Sluis, Ali-
kruuk, Westen-Schouwen.
Uit Berkumzrs W. J. H. Tensen, de
nieuwe leerkracht aan de Chr. school van
Scharendijke.
AdreswijzigingWed. J. Kloet, van
Tiel naar: 2e Ankerstraat 409, Haven
dorp, Vlissingen.
Weest in geen ding bezorgd, maar la
ten bij alles uw wensen door gebed en
smeking met dankzegging bij God bekend
worden.
Uw H. M. Kuitert.
GEREF. KERK ZIERIKZEE.
Adres: Ds Y. J. Tiemersma, Het Vrije
A 202, Zierikzee.
Geliefden in onze Here Jezus Christus,
En toch is de sluiting rond het Schelp-
hoekgat klaar gekomen.
Dit was verleden Donderdag wel een
grote verrassing en de reactie hier was
van die aard, dat onwillkeurig de gedach
ten teruggingen naar de stemming in Ne
derland bij het capitulatiegerucht in 1945.
Nauwelijks was het fluiten afgelopen
of overal gingen de vlaggen uit, fanfare,
lampionoptocht, aubade's en toespraken
deden de rest.
