Jfoiities
Zeeuwse ^ehooldag
Jeugdrubriek
„BLORA"
De Jehova-getuigen zijn dat niet.
Heel hun gedachtengang is anti-kerkelijk en
anti-christelijk.
In de tweede plaats verneem ik van F. Boer
winkel voor het eerst, dat er een „ambt der sec
ten" bestaat.
Dat „ambt" bestaat dan, als ik het goed be
grijp, „in het presenteren van onbetaalde reke
ningen van de kerk".
Totnogtoe heb ik vernomen van de ambten van
predikanten, ouderlingen, diakenen enz., maar er
komt nu een nieuw ambt bij het „ambt der
secten".
Aangezien iemand zelf nooit een ambt creëert,
maar in het ambt gesteld wordt, moet ik dus
aannemen, dat God ook dit „ambt der secten"
heeft ingesteld, en dat ook de Jehova-getuigen
tot ons komen in 's Heren naam.
Men moet het nu niet bonter maken.
Ik zal het nu maar eens heel ronduit zeggen.
Het is dit, dat ik niet van plan ben, en ook
mijn kerk er geen moment toe zal opwekken,
om te luisteren naar allerlei daverende onzin of
anti-christelijk gedaas.
Ik meen, dat de Schrift mij juist gebiedt, hen
niet te ontvangen, en naar hen niet te luisteren.
Wij hebben er al handen vol werk aan, om te
luisteren naar de Bijbel.
Het wordt mode tegenwoordig om te zeggen,
dat je luisteren moet naar allerlei onzin en als
je dat niet doet, dan is er niet genoeg „openheid"
en te weinig „bewogenheid" en dan willen wij
ons niet verootmoedigen voor ik weet niet welk
front.
Ik zou het veel belangrijker vinden, als „De
Is het Pinksterfeest eigenlijk niet het grootste
en rijkste feest, dat wij in deChristelijke kerk
hebben? Toch lijkt het wel, alsof we het zó
niet zien, maar de andere feestdagen hoger ach
ten. De dominees praten er nog al eens over,
dat de Pinksterpreek nog méér zorgen geeft, dan
met Kerstdag of Pasen. En in de practijk der ge
meente is Pinksteren niet zo druk in bespreking.
Voornamelijk van de Kerstdag wordt meer werk
gemaakt dan van de 50e dag na Pasen.
Toch is dit niet juist.
Pinksteren is de kroon der vierdagen, en het
Evangelie van die dag brengt een rijkdom, die
al het voorafgaande overtreft.
Waarom
Omdat Pinksteren dit betekent, dat wij de
vrucht van al het voorafgaande in de gemeente
ontvangen hebben door de inwoning van de
Heilige Geest. Door de komst van de Trooster
in de gemeente, wordt het werkelijkheid hier op
aarde, wat de Zoon des mensen in de vernede
ring heeft voorbereid en bewerkt. N.I., dat God
en mens weer tot elkander zijn gekomen. Er is
nu gemeenschap door de verzoening in Jezus
Christus. Door Zijn hemelvaart is Hij gekomen
in het heiligdom in de hemel. Daar wordt het
offer voortdurend gepresenteerd, waardoor wij
gered zijn van de zonde en haar gevolgen. Daar
wordt ook de eis gesteld, dat allen, die de Vader
aan de Zoon gegeven heeft, bij Hem zullen zijn.
E^aarom is het na de hemelvaart werkelijkheid,
dat'God weer onder mensen woont. En van
Pinksteren mogen we zeggen, dat dit de inhoud
is de nederdaling van het nieuwe Jeruzalem is
aan de gang. Want, in dat nederdalen is het wo
nen Gods onder mensen het middelpunt, en dat
is de rijkdom van het Pinksterwonder.
Zo hebben we het Pinksterfeest te waarderen
als machtiger dan al het voorafgaande. Omdat
het al het voorafgaande in zich bevat, en het
binnendraagt in het leven van de kerk. Daarom
kon Petrus prediken op de Pinksterdag, zoals
hij deed, en daarom ging er zulk een invloed van
de Pinkstergemeente uit. God deed wat nieuws
uitspruiten. De kerk stond niet langer in die af
hankelijkheid van het bijzondere ambt, zoals dat
onder het Oude Verbond het geval was. Want
alle ambtelijke dienst vond zijn vervulling in het
werk van de grote Ambtsdrager, Christus.
Nu komt het ambt der gelovigen naar voren.
Het bijzondere ambt geeft alleen maar leiding en
verzorging. In het geloof staan allen, mannen en
vrouwen, in de gemeenschap met de Here, en de
vreugde van het leven met God doordringt heel
de kerk.
Daarom is er zoveel blijdschap in het boek
Handelingen. Het hoogtepunt is bereikt, en voor
het eindpunt wordt de gemeente voorbereid.
Daar mogen wij diep van overtuigd zijn. Dan
zal de Pinkstervreugde opnieuw doorbreken.
Deze is niet afhankelijk van de omstandigheden,
Hervormde Kerk" maar eens opwekte om te
luisteren niet naar het „ambt der secten", maar
naar de stem van de grote Ambtsdrager, de Ko
ning der kerk, Jezus Christus.
Dat doet men niet.
Helaas ook niet in de „nieuwe Kerkorde", die
met bazuingeschal is geïmporteerd.
Op gevaar af, in de hoek der bekrompenen te
worden geduwd, adviseer ik mijn kerkluister
niet
Luister niet naar allerlei wind van leer, maar
luister heel eenvoudig naar het Woord.
Dat is een levenstaak op zichzelf.
Thys Booy zal dat wel weer isolementskoorts
of" belijdeniskramp noemen.
Dit zij dan zo. H. V.
De traditionele Zeeuwse Schooldag wordt dit
jaar aanzienlijk aantrekkelijker gemaakt door een
grote tentoonstelling van leermiddelen (boeken,
kaarten, platen, enz.), schoolbehoeften, school-
meubelen, physica-instrumenten, artikelen voor
handenarbeid, enz. We verwachten op 25 Mei
a.s. dan ook het voltallig personeel van alle
Zeeuwse Christelijke Scholen vanaf de Bewaar
scholen tot het Lyceum, terwijl ook heren be
stuursleden zowel van de beide lezingen, die bij
zonder actueel zijn, als van de expositie voor
hun verantwoordelijke taak een nieuwe, verrij
kende stimulans zullen ontvangen. H. V.
waarin wij leven. Deze komt met het geloof, dat
wij het hoogtepunt in de geschiedenis van het
heil hebben beleefd.
De gedachtenis daaraan op het Pinksterfeest,
doet groeien de zekerheid, dat ook de toegezegde
heerlijkheid zal volgen. Daar moeten we ons veel
meer mee bezig houden.
De aandacht is té -veel afgeleid naar de pro
blemen van de aarde. Het belang van die vraag
stukken behoeft niemand te ontkennen. Maar,
het maaktwel verschil, of wij met Pinkstervreug
de door het leven ga&n, dan wel, of de vragen
van de tijd onze geestelijke waarden verdonke
ren. We kunnen dan pas zegen brengen in de
wereld, en Zendingskerk zijn, wanneer wij het
wonder van Pinksteren, gezien hebben als de be
slissing, die ons leven én onze toekomst beheerst.
Daar roept het Pinksterfeest U toe op.
G. C. St.
NEDERLANDSE GEDACHTEN
NOG EENS:
Ik ben stevig op mijn vingers getikt.
Om zo te zeggen met het end van een balk
Ik kreeg n.l. een brief van het Provinciaal
Verband van Antirevolutionaire Jongeren Studie
clubs in Zeeland. SecretarisC. Balkenende,
Nieuwe Kerkstraat 59, Kapelle (Z.). Dat is een
hele mond vol, maar straks zal wel blijken, dat
dit een belangrijk adres is.
Wat ik misdaan heb
In mijn artikeltje over het A.R.-blad „Neder
landse Gedachten" heb ik jullie de lezing van dit
blad sterk aanbevolen. Dat was natuurlijk best.
Jongeren, die nog geen lid zijn van een A.R.
Kiesvereniging heb ik aangeraden, het blad te
lezen van vader of van een ander ouder familie
lid, die wél bij zo'n kiesvereniging is aangesloten.
En dat néémt het Provinciaal Verband van
enfin zie bovenniet
Ik moet zeggen ze hebben gelijk
Ik heb ze dan ook beloofd, mij in het openbaar
te hullen in een boetekleed en jullie te zeggen
Neen niet dit blad van een ander lezen, maar
lid worden van een A.R. Jongeren Studieclub en
het daar samen lezen en bespreken Dat is de
manier
Intussen dat is in Zeeland minder gemakke
lijk, dan het lijkt.
Naast me ligt een lijst van Zeeuwse plaatsen,
waar zo'n Arjos-club bestaat. Walcheren telt er
6 (Middelburg, Vlissingen, Arnemuiden, Souburg,
Oostkapelle en Serooskerke)Zeeuws-Vlaande
ren 3 (IJzendijke/Schoondijke, Terneuzen en
Axel). Zuid-Beveland 4 (Goes, Kapelle, Kruinin-
gen en Krabbendijke)Noord-Beveland 2 (Kam
perland en Colijnsplaat). Tholen en Schouwen-
Duiveland geen
Dat geen voor Schouwen-Duiveland is natuur
lijk oorzaak, dat ik in mijn ijver voor „Neder
landse Gedachten" onze Arjos-clubs over het
hoofd zag. Ze steken n.l. in mijn omgeving het
hoofd helemaal niet op. Maar wat dóén we
nu
Het is er de Provinciale Arjos-vrienden na
tuurlijk niet om begonnen, dat ik hier met een
vinger in de mond, vergeving sta te vragen. Ze
hebben mij mijn misstap natuurlijk allang ver
geven zó zijn ze welEr moet iets gebéuren
maar wat
Ik zou zeggen laat de Provinciale Arjos bo
den uitzenden tot alle Zeeuwse kies- en jeugd
verenigingen, om de zaak van de studie der A.R.
beginselen te bepleiten. Met name dan voor de
jongeren. Laat ze voor die afgezanten toegang
vragen tot een vergadering van deze verenigin
gen. Ik geloof, dat het nódig is
Ik ben er niet helemaal van overtuigd, dat elke
kiesvereniging de bestudering van de christelijk-
politieke beginselen door de jonge garde, regel
matig op haar programma heeft. Evenmin ben ik
er helemaal van overtuigd, dat de behandeling
van het A.R.-program van beginselen op al onze
jeugdverenigingen tot zijn recht komt.
Daarom moet de Arjos zowel bij de kiesver
enigingen als bij de jeugdverenigingen aanklop
pen enaanhouden
Misschien zijn er ook hier en daar in onze
provincie jongens of meisjes, die daar niet op
wachten willen. Voor hen staat hierboven dat
lang-ademige, maar belangrijke adres. Schrijf
naar Kapelle om inlichtingen, om raad en om
steun zoek wat flinke, belangstellende vrien
den en vriendinnen bij elkaar en begin een „Ar
jos"
De Tholenaars en de Schouwen-Duivelandërs
voorop AZ.
(Vervolg excerpt-nota Wolterbeek)
Tegenwoordige toestand van het ter
rein Blora, voorzover bekend»
Na de eerste politionele actie 1947 bleef dit
gebied geheel nog bij de „Republik Indonesië"
behoren.
Het bleef dus nog achter de demarcatie-lijn.
De kerken in het gebied van de Salatigazending,
dat vóór de demarcatielijn lag kwamen toen dicht
bij Ambarawa samen. Ze spraken in die vergade
ring in beginsel uit, dat de Salatiga-kerken voort
aan in één kerkverband met de kerken van Mid-
den-Java ten Zuiden wilden leven.
De kerken van „Blora" (achter de demarcatie
lijn) waren hier natuurlijk niet bij.
Na de tweede politionele actie 1948 riepen de
midden Java-ten Noorden alle kerken in Synode
bijeen tegen 19 en 20 April 1949.
Blora was hierbij vertegenwoordigd door de
broeders Ratmodjo en Soerjohatmodjo en ze
waren de enigen uit 't gehele gebied.
Ër werd een classicale organisatie opgebouwd
en Blora werd de Classicale hoofdplaats van heel
ons zendingsgebied.
Ds Daniël blijkt daar niet meer te wezen en
waar hij wel is, is niet duidelijk.
Uit vragen die Blora stelde als b.v. „Wan
neer een pandita predikant) zijn standplaats
verlaten heeft en weer door de gemeente ver
zocht wordt terug te keren, doch weigert, wat
moet er met zo'n pandita gebeuren is wel iets
af te leiden wellicht.
Daar op die vergadering werden deputaten
benoemd om het samengaan met de kerken uit
Midden-Java ten Zuiden voor te bereiden.
Broeder Soerjohatmodjo drukte zich zo uit
„Geen bezwaar tegen samenwerking, want de
zaligheid hangt niet af van Gereformeerd, Sala-
tiga-zending, Doopsgezind, maar van het bloed
van Christus. Daarom langzaam aan, 't kan zijn
dat de tijd er nog niet geschikt voor is.
En zijn mede-afgevaardigde Ratmodjo zei
„Wanneer het gevoel van de eigen groep sterk
leeft kunnen ze niet verenigd worden. Indien dit
gevoel verdwijnt, is vereniging eenvoudig. Daar
om moet deze kwestie eerst overwogen worden
en geen beslissing worden genomen".
De beslissing werd wel genomen en br. Soer
johatmodjo van Blora werd deputaat vóór de
éénwording.
Verder besloot deze Synode, dat de kerken
van Midden-Java ten Noorden voor haar zen-
dingstaak samenwerking zouden verzoeken op
basis van het Kwitangaccoord, zowel aan de
Gereformeerde Kerken in Nederland als aan de
Salatigazending te Neukirchen en ook aan de
Verenigde Nederlandse Zendingscorporatiës te
Oegstgeest.
