v.u,
jQxelaria
Uitgave van de Gereformeerde Kerken in Zeeland
DE
DAGEN
ZEEUWSE KERKBODE
ZESDE JAARGANG No. 2
Abonnementsprijs 2,50 per
halfjaar (bij vooruitbetaling)
Afzonderlijke nummers 10 cent
Advertentiën 10 cent per mm
HoofdredacteurDs H. Veldkamp, Langevielesingel 68, Middelbu_g, Telefoon 2047
Redacteuren: Ds P. de Bruyn, Ds D. J. Couvée, Ds S. Greving, Dr C Stam
DrukkersLittooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280
VRIJDAG 14 JULI 1950
Berichten en opgaven Predik
beurten, tot Dinsdagsmorgens
te zenden aan de drukkers
Littooij Olthoff, Middelburg
II.
Zoals men weet, wordt er tegenwoordig druk
geopereerd met de termen ware en valse kerk.
i Men redeneert dan heel simplistisch onder de
verschillende „kerken" kan er maar één ware
kerk zijn, want Christus heeft slechts één adres
waaraan Hij Zich richten kan. Na de scheuring
zijn wij door de „vrijgemaakten" dan ook prompt
bij de valse kerken ingedeeld, en zo er nog enige
gradatie in valsheid is, zijn wij in hun ogen nog
valser dan de Roomse kerk. Hebben wij alzo een
zeker toppunt van valsheid bereikt, ook alle an
dere kerken vallen onder soortgelijk oordeel, al
wordt dat tegenwoordig niet meer zo hardop ge
zegd.
Wie bij dergelijke radicale uitspraken en over
spannen denkbeelden eens de wenkbrauwen
fronst, en vraagt of dit wel vol te houden is,
krijgt ten antwoord, dat wie dit niet meer durft
volhouden, niet alleen de kerk relativeert en z'n
kerkbesef kwijt raakt, maar dat hij ook hopeloos
bij de „vaderen" ten achter geraakt is. Men wijst
u met een zeker welbehagen op de Ned. Ge
loofsbelijdenis, waar slechts van twee kleuren
gesproken wordtwit en zwart. Deze twee, zo
heet het dan immers (ware en valse kerk), zijn
lichtelijk te kennen en van elkaar te onderschei
den.
We stipten de vorige week reeds aan, dat wie
zo de Ned. Geloofsbelijdenis leest en uitlegt, het
gelijk aan zijn kant schijnt te hebben, maar dit
is ook niet meer dan schijn. Men leest slechts
op de klank af en roept te vroeg victorie. Wij
behoren een geschrift onzer vaderen niet uit te
leggen, zoals wij het graag willen lezen, of zoals
het in onze kraam te pas komt, maar we behoren
het te lezen zoals de opstellers het zelf bedoeld
hebben. Dat is nog al duidelijk. Als een ander de
een of andere uitspraak van u geheel verkeerd
uitlegt, en er iets inlegt wat gij in het minst niet
bedoeld hebt, dan komt ge daartegen in opstand.
En zo zouden de opstellers onzer belijdenis ook
stellig in opstand komen tegen de uitlegging, die
men er tegenwoordig aan belieft te geven.
Er wordt in de N.G.B. inderdaad van valse
kerk gesproken, en van allerlei „secten" die zich
met de naam kerk sieren. Wanneer men echter
vraagt, wat zij met die „secten" bedoelden, dan
blijkt dat zij daar heel iets anders onder verstaan
dan wij. In de Londense Geloofsbelijdenis van
a Lasco worden als voorbeelden genoemd o.a.
de Mohammedanen En in de confessie van
de vluchtelingengemeente te Frankfort heet het
„Alle samenkomsten, die valselijk kerken ge
noemd worden, welke een andere leer of religie
vormen, zweren wij af, bijvoorbeeld die van de
Mohammedanen, Libertijnen en Arianen.
Men moet dus wel voorzichtig zijn.
Wil men het etiquet „valse kerk" plakken op
een kerk, waarvan men zich om de een of an
dere bijkomstige reden losgemaakt of „vrijge
maakt" heeft, of waarmee men niet in alle op
zichten kon meegaan, dan dient ieder dat zelf te
weten, maar dit te doen met een beroep op de
Ned. Geloofsbelijdenis, is er vlak naast.
Het is er niet alleen vlak naast, maar het gaat
er ook lijnrecht tegen in.
Het is algemeen bekend, dat onze vaderen bij
voorbeeld nooit de Lutherse kerk als een valse
kerk hebben willen betitelen.
En hoeveel zware woorden er in de dagen der
Reformatie ook tegen het pausdom zijn gespro
ken, en de paus werd betiteld als een roomse
antichrist, toch zijn er verschillende uitspraken
aan te halen, dat er nog „enig gering spoor van
kerk in het pausdom over is".
Wie tot elke prijs aan het schema wit-zwart wil
blijven vasthouden, moet dat ook consequent
doen. Wie niet weten wil van „meer of minder
zuivere openbaring van het lichaam van Christus,
omdat dit de dingen relatief maakt, maar vast
houdt aan de absolute scheiding waar-vals, moet
dat consequent doortrekken, en beweren, dat die
„andere kerk" niet voor de helft of driekwart,
maar gehéél vals is. Dat geldt dan ook van de
doop. Men moet dan consequent de doop in een
van die „valse kerken" bediend, niet erkennen.
Dat is eerlijk en consequent. Men zal dan bij art.
31 degene die uit de gereformeerde, Hervormde
of Christel, geref. of welke kerk ook, tot haar
overkomt, opnieuw moeten gaan dopen. Men
moet zeggen gij komt uit een valse kerk en ook
uw doop was vals. Wij zullen dat nu eens echt
overdoen.
Deze consequentie heeft men nog nooit durven
trekken.
Gelukkig maar.
Doch dan moet men ook haastig ophouden, zo
maar klakkeloos van ware en valse kerk te spre
ken, en dan nog net te doen of wij die dat niet
nazeggen willen, jammerlijk aan de kloeke taal
der Geloofsbelijdenis zijn ontzonken.
Want al zulke woorden klinken maar... vals
H. V.
Met voldoening en vreugde kan de regelings
commissie voor de V.U.-dagen in Middelburg op
haar arbeid terugzien. Iedereen is het er over
eens, dat alles bijzonder goed geslaagd is, en ik
heb zelfs de indruk, dat de lieden aan de top
uit Amsterdam min of meer verrast waren,
dat het hier in Middelburg allemaal zo goed liep.
Wie werkt, maakt fouten, en daarom zal deze
of gene wel een of ander smetje in de organisatie
kunnen aanwijzen. Zo zijn er b.v. gastheren en
vrouwen geweest, die tevergeefs op de komst
hunner gasten hebben gewacht. En het Schutters
hof was te klein en te benauwd. Dat was al zo
met de begroetingsavond van de Mannenbond,
en wie ooit nog eens zo iets moet beleggen voor
welke bond of samenkomst dan ook, moet nooit
weer het Schuttershof afhuren. Het eigenlijke ka
rakter van „begroetingssamenkomst" gaat er mee
verloren. Maar dat zijn maar kleinigheden. In
hoofdzaak was het best, en met dankbaarheid
kunnen we ons deze dagen in de herinnering te
rug roepen.
Voor een groot deel zijn de geslaagde samen
komsten ook te danken aan de grote belangstel
ling en het meeleven van onze Zeeuwse bevolking.
In onze Kerkbode was een en andermaal een op
roep gedaan, maar dat de reactie zó zou zijn,
zoals ze geweest is, heeft mijn stoutste verwach
tingen overtroffen. Voor de bidstond waren er
een 1500 mensen, zodat een gedeelte naar een
tweede kerkgebouw moest worden overgeheveld.
Bij mijn weten is dit in de annalen van de V.UL-
dagen nog niet voorgekomen. En de jaarverga
dering werd door een 1500 2000 vrienden en
vriendinnen van de V.U. bezocht. Daar stond
zelfs de Commissaris van de Koningin, die zo'n
sympathiek woord sprak, paf van, zoals hij het
zelf uitdrukte. Het is feitelijk ook iets wonder
lijks, die band tussen een inrichting van weten
schap en ons gewone volk. Dat komt alleen om
dat wij begrepen hebben dat het ook in de weten
schap gaat om de vervulling van de eerste bede
Uw Naam worde geheiligd. Het is heerlijk, dat
daar bezieling voor is. Dat is niet uit ons, en we
moeten ons daar niet op verheffen. We mogen
dit alleen maar. Doch we mogen dit dan ook met
grote dankbaarheid constateren, en dat de Zeeu
wen zich hier van hun beste kant hebben laten
zien, vervult mijn hart met grote blijdschap.
Die er niet geweest zijn, hebben veel gemist.
Gaat het u als mij, dan hebt u weer een (nood
zakelijke) geestelijke injectie gekregen. Dan is
uw liefde voor de Vrije Universiteit weer
met enige graden gestegen. Ook de offer
vaardigheid hoop ik. Wij zullen niet precies al
les begrepen hebben, wat er allemaal gezegd is,
maar van één ding werden we weer doordrongen,
dat daar hard gewerkt wordt om het koningschap
van Christus op elk terrein tot geldigheid te
brengen, en dat dit nodig is ook, waar dwaling
en afval van alle kanten opdoemen. Dat ook de
medische faculteit met drie hoogleraren kon en
moest uitgebreid, en dat ons aller Jan Schouten
ere-doctor werd, heeft ons hart zeker goed ge
daan.
Er wordt zei ik gewerkt, maar er is ook
weer gebeden, en dat is het hart van alle werk.
De vrucht daarvan kan niet uitblijven. Onze ar
beid kan mislukken, maar ons gebed kan nooit
mislukken. En daarom mogen we de hoogste
verwachtingen koesteren van de voortgaande
ontplooiing van onze Vrije Universiteit.
Ten aanzien van de organisatie onzer V.U.-
dagen heb ik nog wel enkele wensen, en ik hoop
niet dat het vrome wensen zullen blijven. Ten
eerste wat er zo aan referaten ten beste is ge
geven was allemaal uitnemend. Alle lof voor
sprekers en spreeksters. Maar een beetje minder
wetenschappelijk kan ook wel. Mij is van tevo
ren op het hart gebonden te zeggen, dat alles
goed begrijpelijk zou zijn, en ik heb dat gehoor
zaam doorgegeven, met de bijvoeging dit is vrij
blijvend. Daar ben ik achteraf dankbaar voor,v
want laten we eerlijk zijn, de kost was voor ons
„eenvoudige mensen" nog zwaar genoeg. Mijne
Heren professoren, wij zijn niet zo razend knap
als u denkt, en doet u nog een paar treden naar
beneden, in 't vervolg. En dan nog wat. Als in
enige provincie de Koningin komt, dan wil ons
volk altijd graag, dat de prins en de prinsesjes
ook meekomen. Wij willen nu eenmaal graag
heel het gezin zien. Wij weten dat niet te ver
klaren, maar we zien ze nu eenmaal graag alle
maal bij elkaar. Hebt u begrepen wat ik bedoel
Wij hebben wel enige professoren gezien, maar
wij zien ze graag allemaal. Zodat we aan elkaar
kunnen vragen wie is dat, en o, is dat nou pro
fessor die, hé die had ik me nu altijd heel anders
voorgesteld. Zo willen we graag, dat dit gaat.
U kunt dat 'n beetje kinderachtig vinden, maar
zo zijn we nu eenmaal en u moet ons maar ne
men zoals we zijn. En als we er eenmaal van
tevoren op gerekend hebben, dat dan en dan
de jaarvergadering van de V.U. is, dan hebben
we die dag er ook voor uitgetrokken, en dan
gaan we niet weg, voordat alles is afge
lopen. Als we dat wél deden, dan zou de
boel in 't honderd lopen, en daar houden wij
niet van. H. V.
BLIJDSCHAP
Blijdschap is het deel der weinigen.
Maar dan toch der kinderen
Ja, indien zij tenminste niet van jongsaf zijn
verminkt, gelijk de gesnedenen.
Zo moet de Kamerling der Candace, koningin
der Soedan-Moren, zich reeds als kind diep on
gelukkig hebben gevoeld.
Schoon boven vele andere jongens, was hij
verkoren om eunuch te worden aan het hof.
En hij werd er zelfs 'n machtig man minister
van finantiën.
