Jeugdrubriek
Officiëele
Berichten
Hem, zijn eigenlijke inhoud, leeg aan waarachtig Le
ven, rijp voor het gericht.
Ook zijn discipelen hebben deze schrikkelijke oor
deelswoorden, blijkbaar temidden van het volk ge
sproken, aangehoord.
Ze kunnen het niet helpen, maar hun Joodse hart
is het er niet mee eens. Die geweldige gebouwen van
Gods heilig Huis verwoest Voor de eeuwigheid
schijnen zij geschapen. Sedert bijna vijftig jaar is men
nu al bezig de oude tempel van Zerubbabel te ver
groten en te verfraaien op Herodes' kosten. Zie die
geweldige steenblokken40 ellen lang En al die
schatten, ter eer van Isrels God bijeengebracht, weer
teniet Het kan niet en 't mag ook niet. En met
een gebaar van ongeloof en smartMeester zie wat
een stenen wat een gebouwen Daarachter ver
bergen zij hun stil protest.
Ja, Jezus ziet ze wel.
Het kost ook Hèm veel. Het kost Hèm meer dan
hèn. Zijn ziel, zijn bloed zal het kosten. Hij nodigt
hen heel het machtig bouwwerk nogeens goed op te
nemen. Hij ziet ook nog wat andershet naderend
gerichtEn met grote nadruk sprak Hij„Voorwaar
zeg Ik u hier zal niet één steen op de andere steen
gelaten worden, die niet afgebroken zal worden". En
terwijl de zon al verder zinkt, gaat Jezus zijn discipe
len zwijgend voor, de gewone weg naar hun nachtelijk
verblijf, de hof der olijven.
Daar zet Hij zich peinzend neer.
Tegenover Hem rust nu de stad met haar tempel
in het winnend maanlicht. Maar ook zijn discipelen,
van gedachten vol, zetten zich bij Hem en één hunner
uit wat aller ziel beweegt„Zeg ons, wanneer zullen
deze dingen zijn, en welk zal het teken zijn van uw
toekomst en van de voleiding der werëld
Zij durven het na zó plechtige verzekering van de
Meester niet meer ontkennen. Maar wannéér zal het
zijn, die verwoesting van stad en tempel En indien
het dan onvermijdelijk is, omdat de Joden Jezus hebben
verworpen, en Jezus zelf heen zal gaan, Jezus komt
dan toch zeker spoedig daarna weer om met dié komst,
die eigenlijke, ook het eind aller dingen te brengen
en daarmee ook voor hèn de beloofde heerlijkheid
Hoe luidt nu in die nacht het antwoord
Wat zal er voorafgaan aan Jezus' komst
Daarover een volgend maal. D. J. C.
VOORKOMEN IS BETER DAN
Dezer dagen kreeg ik een gesprek met een jonge
man, één van die types, die, krachtens hun doop, lid
zijn van een Geref. Kerk, maar die zich verder aan
de kerk hoegenaamd niets gelegen laten liggen. Ge
lukkig behoren zij hier in onze provincie tot de witte
raven. Toen het tijd was om zich de waarheden van
Gods Woord en de belijdenis eigen te maken en te
leren verstaan welke betekenis de kerk van Jezus
Christus in deze wereld heeft, door trouw te catechi
seren geen belangstelling. Hoe gaat het dan. De op
gegeven vragen leren ho piaar De ouders, die totaal
de doopbelofte schijnen vergeten te zijn aangaande het
onderwijzen en doen onderwijzen in de voorzeide leer,
klagen ach en wee, maardoen er verder niets
aan. Zelf komen ze onregelmatig en zijn ze er, dan
alleen naar het lichaam, maar de geest zit bij heel
andere dingen en ze trachten anderen op hun geeste
lijke zwerftochten mee af te trekken. Zeyweten dan
ook niets van de waarheden door Christus aan Zijn
gemeente toevertrouwd.
Komt de liefde in het spel, dan is een meisje, van
een ander kerkverband of helemaal geen kerkverband
geen bezwaar.
Natuurlijk ziet de kerkeraad een dergelijke ontwik
keling met lede ogen aan. Er wordt vermaand, althans
getracht dat te doen. Want de vogel is moeilijk onder
schot te krijgen. En gelukt dat een keer en het vermaan
zal in broederlijke liefde worden gebracht om het af
gedwaalde schaap weer terug te brengen, dan is er
buiten de waard gerekend. Niet hij is in staat van
beschuldiging, maar de kerkeraad. Wat verbeelden die
ouderlingen zich wel. Alle pogingen om contact te
krijgen over het hoofd ziende, wordt eenvoudigweg
geconstateerd, dat de kerkeraad zeer in gebreke bleef.
Ze hadden toch zeker wel eerder eens kunnen omzien
naar 't dwalende gemeentelid
Dat het huisbezoek systematisch ontweken werd,
telt niet mee. Dat na voorafgaande kennisgeving door
een persoonlijk bezoek het nooit gelegen kwóm, hoe
vaak dat ook herhaald werd, was blijkbaar geen bewijs
van zorg voor de kudde, 't Is om er hopeloos en rade
loos bij te worden.
Als dan de kerkeraad, na alle vergeefse pogingen en
nadat in jaren de samenkomsten der gemeente niet
meer bezocht zijn, uiteindelijk moet overgaan tot de
daadwerkelijke tucht over doopleden wordt laconiek
opgemerkt, dat ze al jaren geleden te kennen hebben
gegeven met de kerk geen gemeenschap meer te heb
ben en zich te hebben onttrokken. Om de kerkeraad
nog een slag op voor te zijn.
Niettegenstaande dat, menen ze echter, dat de ker
keraad niet het recht heeft hem af te voeren van het
doopledenregister. Dat de kerk rechten heeft op hen,
miskennen ze ten enenmale. Maar zij hebben wel rech
ten in de kerk.
Hoe groot de onkunde is blijkt wanneer je dan op
eens de vraag hoort„dus als ik dan bij een andere
kerk me wil aansluiten, moet ik overgedoopt worden.
De kerk maakt mijn doop ongedaan".
Wat een droevige dwaasheid. En dat met een air,
alsof zij de wijsheid omtrent het kerkelijk leven in
pacht hebben en de altijd-weer-gesmade-kerkeraad er
niets van afweet.
Dat is het resultaat van het niet willen wandelen in
de wegen des Heren, het zich-niet-willen-onderwerpen
aan de ordeningen, die voor het kerkelijk leven gelden.
't Lijkt alles vaak zo onbetekenend. Dat éne uurtje
catechisatie in de week, wat steek je daar mee op
Er zijn zoveel andere dingen, schijnbaar van veel
meer belang. De cursussen voor de landbouw, het mid
denstandsdiploma, de vakgroep, zij banen de weg tot
een goede positie. Maar de catechisatie is eigenlijk
verloren tijd.
Gelukkig redeneert zo 't merendeel van onze jongens
en meisjes niet. Toch zitten er onder, die zo denken
en zo doen. Van het ontzaglijk grote gevaar dat daarin
schuilt, zijn ze zich niet bewust. Maar het is spelen
met je eigen leven. Het leidt tot een grenzeloos on
billijke critiek op al de arbeid van de kerk om 't eigen
standpunt schoon te praten en te rechtvaardigen. En
hoe zou Christus er over denken, als je zo al Zijn
arbeid, door de ambtsdragers in Zijn Naam verricht,
minacht 't Wordt maar al te vaak vergeten, dat Hij
Zich schaart aan de zijde van Zijn getrouwe ambts
dragers, en niet van de ontrouwe catechisanten, die
de middelen van Zijn genade versmaden.
Daarom, jongens en meisjes, kan ik niet dringend
genoeg aansporen tot trouw in de arbeid op de cate
chisatie. Anders gebeuren er ongelukken. Christus
vraagt gehoorzaamheid, onderwerping. Eerst Zijn Ko
ninkrijk. Eerst je hart voor Hem. Ook op dé cate
chisatie
Z. G.
VAN DE EVANGELIST.
DE ARBEID IN DE KAMPEN.
Dit keer kom ik met een vragenlijstje.
Eigenlijk gezegd gebeurt het mij meermalen, dat ik
tegen mijzelf zeg „je moest voor deze of gene zaak
eens de hulp van de gemeente inroepen". Maar ik
kom niet gemakkelijk tot schrijven en nog minder tot
vragen.
Maar hier zijn dan tooJi enkele wensen, die ik aan
de Zeeuwse broeders en zusters bekend wil maken.
In de eerste plaats De arbeiders nemen graag wat
van je aan. Ze zullen nooit een boekje of tractaatje
weigeren. Met het Kerstfeest steken allen de handen
uit om een Kerstnummer van de Elisabethbode in ont
vangst te nemen. Ik heb een flink aantal scheurkalen
ders van onze Evangelisatie en van de Hervormde
Kerk verspreid en op iedere kamer willen ze er graag
één hebben en menigeen neemt er één mee naar huis.
Ik wil ook graag boeken laten lezen, en soms
met enige moeite krijg ik ze bijna altijd weer terug.
Met de vele mutaties van de kampbewoners gaat er
wel eens een enkele verloren, maar dat mag geen reden
zijn, om deze mogelijkheid van Evangelisatie niet ten-
volle uit te buiten.
Ik wilde echter, dat ik wat dikker in mijn boeken
zat. In Indië is mijn bibliotheek verloren gegaan, en
ik kan hem hier slechts met veel moeite weer opbou
wen.
Daarom mijn eerste vraagtWanneer U goede boe
ken hebt te missen, die naar uw eigen oordeel geschikt
zijn voor evangelisdtieleetuur, goede christelijke ro
mans, levensbeschrijvingen, historische romans, maar
ook jaargangen van „Horizon", boekjes van „Evan
gelie en Wereld" of „Kerk en Wereld", stuurt LI ze
dan naar mij toe.
In de tweede plaats kunt U mij helpen met mooie
wandplaten. De kamers in de kampen zien er erg on
gezellig uit en de arbeiders- voelen er weinig voor om
zelf mooie dingen mee te nemen van huis. Hun be
langstelling voor het interieur van hun kamer is maar
matig. Ze vertrekken 's morgens vroeg naar hun werk
en zijn alleen 's avonds in hun kamers. Maar als ze
nu thuiskomen in een kamer, waar een paar aardige
platen hangen, dan zullen ze dat waarderen, vooral
als ze weten, dat deze hun door christenvrienden ge
schonken zijn. Daar zit ook iets opvoedends in. Ook
als prijsjes voor onderlinge wedstrijden kunnen wand
versieringen te pas komen, en voor dit laatste doel
zijn niet minder welkom pakjes shag of cigaretten.
Tenslotte nog een heel ander verzoekWie kan
mij in de ochtend- of middaguren enkele dagen per
week helpen met tikwerk en adresseerwerk Hij of zij
stelle 'zich met mij in verbinding, om tot een nadere
afspraak te geraken.
P. PH. STENEKER.
Souburg, Kanaalstraat 91.
„GEEF DE ZEEMAN EEN GOED BOEK."
Zondag 20 Februari a.s. zal een landelijke inzame
ling van boeken worden gehouden onder het motto
„Geef de zeeman een goed boek".
Om deze actie te doen slagen is ook de medewerking
gevraagd van alle Protestantse kerken in Nederland.
Gaarne voldoen wij aan het verzoek om deze actie
te steunen en bij de Zeeuwse kerken warm aan te
bevelen.
Het zal U waarschijnlijk bekend zijn dat in Rotter
dam, Veerhave 17, is gevestigd de Bibliotheek voor
zeevarenden. Dit is resultaat van de samenwerking
van de Nederlandse Christen Zeelieden Vereniging
(N.C.Z.V.) en de Nederlandse Zeemanscentrale
(N.Z.C.).
De N.C.Z.V. is een organisatie van Christen zee
varenden, die elkaar willen steunen in hun pogen om
aan boord en in den vreemde een belijdend leven te
leven. Ze geeft ter bereiking hiervan o.a. het maand
blad „Quo Vadis" uit, waarop ieder, die deze arbeid
wil steunen en ermee op de hoogte willen blijven, zich
voor minstens 4,per jaar kan abonneren.
Ook de N.Z.C. zorgt voor het welzijn der zeevaren
den. Zij tracht dit doel te bereiken door het oprichten
en in stand houden van z.g.n. „Hollandse hoekjes" in
buitenlandse tehuizen. In Rotterdam aan de Veerhaven
is het tehuis kort geleden sterk uitgebreid en voorziet
in een groeiende behoefte. Deze verenigingen, die
beide op positief Christelijke grondslag staan, exploi
teren samen de bibliotheek voor zeevarenden, waaraan
door de Gereformeerde en Hervormde kerken jaarlijks
belangrijke donaties worden gegeven.
Omdat nu de taak voor deze bibliotheek sterk uit
breidt en de gelden niet in dezelfde verhouding stijgen,
is besloten een grote landelijke boekinzameling te hou
den.
De bedoeling is dat geheel het Protestantse Chris
telijke volk op die dag met een of meer goede boeken
voor de zeeman ter kerke gaat en deze afgeeft aan de
koster of iemand die zich daarmee belast.
RECRUTENDAG IN GOES.
Namens deputaten voor de geestelijke arbeid onder
de Geref. militairen van de provincie Zeeland, verzoek
ik alle jongens, behorende tot de Geref. Kerken in
Zeeland, die op 1 Maart 1949 in militaire dienst moe
ten, om op 24 Februari a.s. naar Goes te komen, waar
in de Geref. Kerk een samenkomst wordt gehouden
met alle jonge mannen die op genoemde datum in
militaire dienst moeten.
De vergadering begint om 11 (elf) uur. U zult
daar deskundige voorlichting ontvangen. Sprekers zijn:
le. Ds H. Steenhuis, veldprediker te Breda
2e. Ds H. Fransen, voorheen veldprediker in Indonesië;
3e. Docter vari 't Hart van Kamperland, voorheen
Officier van gezondheid.
In de pauze zal een gezamenlijke koffiemaaltijd wor
den gehouden. Als elke kerk de onkosten van de reis
en van de maaltijd op zich wil nemen, hoeft het voor
niemand een bezwaar te zijn naar Goes te komen.
De predikanten worden verzocht met de jongens
mee te komen ehis er geen predikant, laat dan een
ouderling hen vergezellen. Leef met de jongens mee
en zorgt dat deze recrutendag slaagt.
Dus D.V. tot Donderdag 24 Febr. om elf uur in
de Geref. Kerk te Goes.
Namens deputaten voornoemd,
L. DE KOK,
Koning Willerti Ill-straat 17, Bergen op Zoom.
Meerdere correspondenten en andere meelevende
broeders en zusters met pnze Theol. Hogeschool, heb
ben wellicht gedachtWanneer vernemen wij toch
eens iets over de opgehaalde contributies over 1948
Gaarne willen wij dit bij deze doen en tevens U in
kennis stellen waarom dit zo lang op zich liet wachten.
Toen wij van Dhr. Wielenga, Penningm. van ónze
School, de kwitanties ontvingen, hebben wij die per
post aan alle correspondenten verzonden, met vrien
delijk verzoek, om (zo enigszins mogelijk) de contri
butie in de loop van twee maanden, mij te zenden,
opdat wij dan het totale bedrag konden overmaken
aan onze Penningmeester.
En de correspondenten zijn aan het werk getogen
en hebben allen aan dat verzoek willen voldoen allen?
Neen, want tot op heden heeft één correspondent nog
niets van zich laten horen, en dit is de reden dat wij
steeds maar hebben gewacht U iets te melden.
Aan al de broeders die zo vriendelijk waren spoedig
af te werken, onze welgemeende dank.
Aan die éne broeder die nog achter bleef, vragen
wij (wij hopen dat U dit leest): wil toch spoedig het
door U opgehaalde afdragen en wil als ieder ander
voortaan op tijd ophalen en verzenden van de moei
lijkheden die daardoor ontstaan willen wij maar zwij
gen, omdat wij vast geloven dat dit niet meer zal
voorvallen.
Wij hebben tweemaal aan onze Penningm. een be
drag overgemaakteerst 723 en later 46 gulden, het
welk de Bazuin ons heeft willen melden.
Door verschillende correspondenten zijn verlangens
naar voren gebracht of wensen geuit, welke alle door
mij aan de Penningm. zijn kenbaar gemaakt met be
leefd verzoek hiervan goede nota te nemen.
Eén kerkeraad heeft, op verzoek, wijl daar geen
correspondent was, iemand aangewezen die, naar wij
menen, reeds aan het werk is gegaan om contribuanten
te winnen.
Allen die ook nu weer toonden liefde te bezitten
voor de School der Kerken, onze dank, in de hoop,
wanneer wéér bij U aangeklopt zal worden of U voor
het eerst bezoek ontvangt, U met dezelfde bereidwil
ligheid van het Uwe geven zult tot instandhouding
van ons kerkelijk leven.
De Classiscorrespondent,
W. DE WOLF.
MELISKERKE.
Tot blijdschap van kerkeraad en gemeente deelde
Ds C. van Nes in de morgendienst van 13 Februari
mee, dat hij de roeping door onze kerk op hem uit
gebracht, aannam.
Moge de Koning der Kerk over dit besluit Zijn
zegen gebieden, en Ds van Nes tot een rijke zegen
stellen voor onze gemeente.
Namens de Kerkeraad,
P. POLDERMAN, Scriba.
