Jehova" concludeert, dat zij mèt de mormonen tot de
laagste heffe der kettersche secten behooren
Den Haag. Dr.'TH. PIKET, S.J.
Na dit exposé van Dr. Piket, zal het ieder wel duidelijk
zijn dat de „Jehova-Getuigen" een klaar getuigenis
afleggen van de waarheid dat het bedenken des
vleesches vijandschap is tegen God. We staan hier
voor een wilde religieuze fantasie, die de waanzin van
de Gnostieken in de Oud-Christelijke Kerk nadert, zoo
niet overtreft.
Deze secte, die vandaag zoo de groote trom roert, is
als zoovele andere, weer een bewijs, hoezeer de ver
duistering van verstand en de verdwazing van inzicht
den mensch xn de greep kan hebben.
Denken we aan den „Stichter" van dezen „godsdienst",
welke een ware religieuze hutspot is, dan blijkt onder
de menschen nog steeds waar, te zijn wat een Fransch
spreekwoord zegt„Un sot trouve toujours un sot, qui
l'admire." Een zot vindt steeds een zot, die hem be
wondert.
Dat deze dwaasheid van de Jehova-Getuigen in onzen
tijd aanhang vindt en door haar propaganda slacht
offers maakt, is wel bewijs, hoe groot de verwarring
der geesten is onder de menschen. Geen wonder ook
weer, waar het breede leven vervreemd is van den
Bijbel en van de Belijdenis van de Kerk der eeuwen.
Het woord van Jesaja „Mijn volk gaat verloren, omdat
het geen kennis heeft", is meer dan ooit de smartelijke
realiteit. Waarzegsters, somnambules, kaartlegsters,
religieuze fantasten van allerlei slag, hebben volop
werk en de Bijbel is daarbij op zijn tijd ook uitnemend
geschikt om „religie" en „negotie" te combineeren.
Arme menschen, die in hun zoeken en tasten hier
terecht komen. De Jehova-Getuigen zijn blinde leids
lieden der blinden. Bij het lezen van de hierboven
gememoreerde dwaasheden worden wij ons bewust van
wat de Kerk bezit aan licht en waarheid. Zij mag met
Petrus in triumph roemen „En wij hebben het profe
tisch woord, dat zeer vast is en gij doet wel, dat gij
daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een
duistere plaats." (2 Petr. 1 19).
Gelukkig dat we dit bezitten. Dat is de onaantast
bare positie der Kerk van alle eeuwen. En sinds de
dagen van de Gnostiek, deze eerste gevaarlijke ver
menging van. heidendom, Oostersche wijsbegeerte en
mystiek met het Evangelie, spoelt elke vloedgolf van
sectarische stroomingen machteloos tegen de Rots van
het Profetische Woord.
Over de excursie, die Dr. Piket in zijn artikel maakt
naar de worsteling in de Ned. Herv. Kerk, zou door ons
heel veel te zeggen zijn. Van zijn standpunt als Roomsch
verstaan we dat volkomen en veel moeten we als juist
erkennen.
Wanneer hij zegt„Ds. Kroon zal erg veel moeite
hebben te bewijzen? dat die gemeente, die Kerk, waarin
ieder zich met zijn Bijbellezen veilig en ten volle ver
antwoord weet, de Ned. Herv. Kerk is dan moesten
wij hem dat helaas nog toestemmen. Wij hopen dat het
in de toekomst nog anders moge worden, maar helaas
is tot op den huidigen dag het vaste profetische Woord
daar niet veilig, omdat menschelijke willekeur en verzet
tegen dat Woord nog altijd volop' vrij spel heeft.
En wat is de oorzaak van deze droeve situatie Dat
het Woord Gods en de belijdenis der Kerk, daarop
gegrond, niet meer ernstig genomen werd als eenige
regel en richtsnoer voor het leven der Kerk.
Om die zelfde reden is de Bijbel ook niet veilig in
de handen van Rome. Rome prijst en roemt het profe
tische Woord als een Licht, maar zet het tegelijk onder
de korenmaat eener met goddelijk gezag bekleede
traditie en pauselijke onfeilbaarheid.
Redding voor Rome, voor de Ned. Herv. Kerk, voor
ons allen, voor alle Kerkformaties, lezing en uitleg van
den Bijbel is alleen veilig, daar, waar men waarlijk
als fundament neemtGods Woord het einde van alle
tegenspraak.
Zeker dan zijn niet alle vragen en kwesties opgelost.
Dan zal er geworsteld moeten worden om de waarheid
op bepaalde punten. Dan zal er hier en daar beleden
moeten worden„Wij weten niet." Maar in de groote
centrale dingen zal klaarheid zijn.
Er is toch ook nog zoo iets als de duidelijkheid der
H.S. En als wij het Woord Gods als eenige regel aan
vaarden van geloof en belijden, dan zal die evidentie
der Schrift, die duidelijkheid ons er toe brengen,
dat we niet alleen samen met Dr. Piket de dwaasheid
van de Jehova-Getuigen afwijzen, dat we niet alleen
met hem ruimte in de Kerk voor de vrijzinnige theologie
afwijzen, maar evenzeer tegen Dr. Piket de Maria-cultus,
de heiligenvereering, de onfeilbaarheid van den Paus
afwijzen, als niet gegrond op, ja strijdig met Gods
Woord
Zoo kan alleen de worsteling om en de onderwerping
aan het profetische Woord ons helpen niet alleen tegen
de dwaasheden van een kettersche secte als de Jehova-
Getuigen, maar ook verlossen van alle dwaasheden
in Israël die gebaseerd zijn op menschelijk goeddunken
of inzettingen.
Moge de Geest der Waarheid de Roomsche Kerk
leiden in de waarheid, opdat haar oogen opengaan
voor de „dwaasheden in Israël", door haar tot op den
huidigen dag gesanctioneerd. De genezing van deze
„dwaasheden" zou voor de Kerk op aarde heel wat
beter zijn dan de ontmaskering van de dwaasheid der
Jehova-Getuigen.
M. N.J.H.
DE KRUISBANIER
Dit is het blad, dat wekelijks in België ver
schijnt en waaraan in saambundeling van krach
ten, verschillende groepen van Christusbelijders
hun medewerking verleenen.
De naam is duidelijk en laat ook niet in het
onzekere over het doel, dat het nastreeft. Het
wil de banier van het Kruis van onzen Heere
Jezus Christus weer opheffen over België, met
name over het Vlaamsch sprekende deel.
Wie het geregeld ontvangt en leest, acht dit
een voorrecht en geniet er wekelijks van. De
inhoud is iedere week frisch en boeiend. Boven
dien geregeld verlucht met een geslaagde foto
uit het prachtige Vlaanderen. Het blad beschikt
over een uitstekende Redactie, die midden in het
volle leven staat en daarop reageert met frissche
artikelen. Iedere week draagt de Kruisbanier de
boodschap van het Evangelie der verzoening uit,
afgestemd op den nood des tijds. De huidige re
dactie bestaat uit de heeren Dr W. Lütjeharms,
Ds J. de Vries en Ds H. J. Winter.
Wij kunnen niet anders dan dankbaar zijn voor
wat deze mannen hier verrichten voor den door
braak vanhet Evangelie. Iedere week de mach
tige klop van het Evangelie in het tumult der
Vlaamsche wereld.
Het blad vindt zijn verspreiding onder de Room-
schen en brengt zoo velen onder beslag van het
Evangelie.
Het telt ook in ons land zijn vele getrouwe
lezers en zij allen zijn vol lof over het blad. Zij
steunen daardoor tevens den moeizamen en zwa-
ren arbeid der Evangelische Christusbelijders in
België, die als een kleine Gideonsbende den har
den en ongelijken kamp met ongeloof en bijge
loof aanbinden.
Wij zijn hiervoor dankbaar, maar niet voldaan.
„De Kruisbanier" moet in ons land nog veel
meer lezers vinden. Het blad is het waard en een
maal gelezen, wordt het door ieder geprezen.
De kleine, maar dappere groep van Christus-
belijders heeft recht op onzen moreelen en finan-
cieelen steun en bovenal op ons medeleven en
gebed.
Onbekend maakt onbemind. Dat geldt ook hier.
Echt medeleven en medebidden voor de wor
steling van het Evangelie in België komt er bij
ons niet zonder kennis.
Maar het vuur der liefde ontvlamt terstond in
wie „De Kruisbanier" leest. Dan gaan we mede
leven en liefhebben.
Zoo is het mii gegaan, zoo is het velen gegaan.
Laat, wie eenigszins kan, terwille van de groote
taak en roening onzer mede-christenen in België,
een abonnement nemen!
Niemand zal het achteraf spijten. Hij zal het
alleen betreuren, dat. hij zoo laat met deze frissche
kruistocht voor het Evangelie in Vlaanderen in
aanraking kwam.
Laten in elk geval al onze kerkeraden en jeugd
organisaties zich abonneer en. Dan komt er zoo
in onze kerken in Zeeland meer contact en mëde-
leven. dat niet anders dan tot zegen en steun
kan ziin.
Zeeland met zijn Gereformeerd belijden is histo
risch niet denkbaar zonder Vlaanderen.
Wij danken schier alles aan Vlaanderen.
Het goud van het Evangelie, dat wij nu heb
ben. is daar eenmaal gelouterd door het vuur der
benroeving.
Geven wij dan als dankbaar nazaat gewillig
en met vreugde terug.
Dit kan doordat wij medehelpen „De Kruisba
nier" stevig op te richten over Vlaanderen.
Het adres voor de administratie is: Steyn-
straat 169, Hoboken-Antwerpen.
M. N. J. H.
TEST UW BIJBELKENNIS
Antwoorden op de vragen in No. 39,
Vrijdag 5 April.
1. Deut. 6 5, Lev. 19:18 b spreken van God
liefhebben boven alles en den naaste als
onszelven.
2. In Ex. 23 4 wordt Israël bevolen den ver
dwaalden os of ezel van een vijand aan
dezen terug te brengen, wat liefde voor
den vijand onderstelt.
3. Het „oog om oog, tand om tand" is geen
vrijbrief voor persoonlijke wraakoefening,
maar een regel' te volgen door aardsche
rechters (zie Ex. 21 22-25).
4. Maher Schalal Chaz Baz was de zoon
van den profeet Jesaja (zie Jes. 81-4).
5. In oude tijden werd Babel de goudene
genoemd (zie Jes. 14:4).
Nieuwe vragen:
1Welke vrucht vermeldt de Bij belgroeiende
aan een stok zonder wortel of blad?
2. Wie twisten om het lichaam van Mozes?
3. Wie was de grootste profeet naar Jezus'
oordeel
4. Welk woord beteekende de dood, indien
men het niet goed kon uitsoreken?
5. Wat zijn de namen van drie zusters in
den Bijbel genoemd?
WILLIAM CAREY
De 18e eeuw in korte trekken, (vv)
Een revolutie voltrok zich op industrieel gebied door
de beroemde uitvindingen van Arkwright in 1769 met
zijn spinnewiel en James Watt in 1788 met zijn stoom
machine. Adam Smith werd beroemd door zijn „Enquiry
into the nature and causes of the wealth of nations."
(Onderzoek naar den aard en oorzaken van den rijkdom
der volken). Duitschland was vol bewondering over de
producten van Gotthold Ephraim Lessing, Johann Wolff-
gang Goethe en last not least Immanuel Kant, terwijl in
dezelfe periode Haydn zijn onsterfelijke „Schöpfung" en
„Jahreszeiten" schiep.
De opsomming van deze coryphaeën en verschijn
selen moge voldoende zijn om aan te toonen in wat
voor een revolutionaire eeuw William Carey leefde.
Wanneer we onze aandacht nu wenden naar William
Carey, dan willen we de woorden citeeren van den
onbekenden schrijver van de „Petite Histoire des Missions
Chrétiennes", die goede reden heeft om te zeggen
„Het duurde nog meer dan een eeuw, voordat de kerk
der Reformatie zich losmaakte van haar staat van on
verschilligheid ten aanzien van de zending en van
haar ongevoeligheid jegens de heidenen tegenover wie
ze afgesloten en bevroren scheen. De roem haar ten
slotte te hebben wakker geschud en teruggebracht te
hebben tot haar ware roeping komt toe aan William
Carey, die een plaats apart verdierrt, de eereplaats in
de uiteenzetting van de geschiedenis van de zending
men heeft hem zeer terecht genoemd de pionier van
de georganiseerde zending." 1) Om de waarheid van
deze woorden te bewijzen willen we eerst onze aan
dacht bepalen bij de literarische prestaties van de
eeuw die een goed beeld geeft van de geestelijke
prestaties en godsdienstige ideeën van dien tijd. Zeer
duidelijk toch was voor iedereen de revolutie tegen het
gezag van het Classicisme in de Literatuur. Dat wil niet
zeggen, dat het Classicisme gemakkelijk onder den voet
geloopen werd. Integendeel. Classicisme was even
sterk als oud. Dit conflict duurdetot het eind van de
18e eeuw. Wanneer men dan vraagt wat dit conflict
tegen het classicisme was, wijzen we naar 't feit dat dit
verschijnsel gewoonlijk genoemd wordt het nieuw Roman
ticisme. Crashaw evenwel beweert dat het niet alleen
maar nieuw Romanticisme was. Zijn bronnen waren
niet het wonder en het enthousiasme, geschapen door
de Renaissance zooals dat het geval was met het
Romanticisme van Shakespeare. Integendeel, terwijl de
gedachte dikwijls geheel nieuw en origineel was, bleef
de uiterlijke vorm slechts imitatie. Wanneer Crashaw
onderzoekt welke de bepalende oorzaken waren om het
type van het Romanticisme te scheppen, dat typisch is
voor de 18e eeuw, zooals de Renaissance het type van
Romanticisme voor de 16e eeuw geschapen had, dan
wijst hij vijf bewegingen aande romantische, de
naturalistische, de emotioneele, de democratische en de
religieuse.
In de eerste plaats de naturalistische beweging. Deze
beweging van het nieuw Romanticisme is een stroom,
welke ten diepsie een beweging is voor persoonlijke
vrijheid, eeh onbewuste streving naar den revolutionairen
geest, welke zich zoo sterk heeft doen gevoelen in de
latere jaren van deze eeuw." Inderdaad, de menschen
wilden vrij zijn, vrij van de banden van de kerk, vrij
van de tyrannie van despoten, vrij van gekunsteld
heden, vrij van conventies in het kort, zij wenschten
vrije lucht te ademen. 2) Zoo verstaan we dat William
Carey gaat zoeken naar bloemen insecten en het kleine
zolderkamertje van zijn ouderlijk huis maakt tot een
soort Britsch Museum, terwijl de groote odichters William
Wordsworth en S. T. Coleridge hun welbekende liederen
zingen.' Maar niet alleen werden de banden van de
klassieke restrictie verbroken. Daarna ziet men den
democratischen geest ontwaken. De menschen wenschen
persoonlijke vrijheid van g"evoelen van uitdrukking van
gedachten voor iedereen.
De Puriteinen zijn vervolgd, de Dissenters veracht.
Alle Non Conformisten hebben den smaad gevoeld van
de hoogkerkelijken. Nu roepen ze om vrijheid, persoon
lijke vrijheid. Ze wenschen erkenning van de persoon
lijke waarde van alle menschen.
Zoo zien we iets van den godsdienstigengeest in de
tweede helft van deze eeuw volgens Crashaw was
het „een krachtig protest tegen onderwerping aan het
gezag van de Staatskerk, en formalisme in den gods
dienst. 't Was aan den anderen kant een verstaan van
de eeuwige waarde van iedere individueele ziel, omdat
voor die ziel Christus gestorven was en Gods oneindige
liefde openbaar was geworden." Zoo kwamen tweë
machtige stroomingen met elkander in contact. De kracht
van het Classicisme en de kracht van het Individualisme.
Classicisme met zijn gezag in de Kerk en Staat, met
zijn gehoorzaamheid aan wetten. Individualisme, dat
de rechten van den persoon naar voren bracht tegen
de traditie, conventie en vastgestelde orde. 3)
1) Un Laique, Petite Histoire des missions evange-
liques chrétiennes. Seconde edition 1929. Société
des missions evangeliques Paris, p. 82.
2) William Crashaw, The making of English Litera
ture. London 1906, pp. 223-224.
3) Crawshaw op. cit. pp. 221-225.
*A. H. OUSSOREN.
