WEEKBLAD VOOR DE GEREFORMEERDE KERKEN IN ZEELAND.
No. 42
Vrijdag 17 October 1941
55e Jaargang
UIT HET WOORD.
Wat zijn stoottroepen
Het zijn de ten doode gewijden, die
voorop gaan, met inzet van hun leven.
Geen vreesachtige, geen, die'zijn leven
boven alles liefheeft, kan tot de stoot
troepen behooren. Het moeten doods-
verachters zijn. Zij zijn in oude tijden
reeds bekend. Koning David had de
Krethi en de Plethi, een keurkorps, een
lijfwacht, zóó dapper, dat zij liever
stierven dan gevangen genomen wil
den worden.
Wat zijn eerstelingen Heel een
voudig zoudt gij kunnen zeggen het
zijn de eerstgeborenen van mensch of
dier, of ook de eerste nieuwe brooden
van de rijpe tarwe. Maar daarmee zijt
ge niet klaar. Dan blijft gij bij de rang
orde in den tijd staan en juist heeft
het woord eersteling in Mozes' cere-
monieele wetten een rangorde in de re
ligie op het oog. Let ge enkel op den
tijd, dan spreekt ge van eerstgeborene,
of van no. 1, of van vroegrijp.
Maar Mozes bedoelt met „eerstelin
gen" gansch iets anders. Hij bedoelt
een religieuze zaak, hij ziet de verhou
ding tot God. De eerstelingen van den
akker werden Gode gewijd.
Gelijk ook de eerstelingen van Isrels
kracht den Heere toebehoorden en ge
lost moesten worden.
En de eerstelingen der reine dieren
werden op het heilig altaar geslacht.
Wordt nu het tekstwoord, dat wij
neerschreven, u bang, óf liefelijk Ja
cobus, de broeder des Heeren, de voor
ganger van Jeruzalems kerk, die met
zijn lezers zoo goed betrouwd was met
de oude ceremonieele wetten, schrijft
over de wedergeboorte hij zegt: „naar
„Zijn wil heeft Hij ons gebaard door
„het woord der waarheid", en dan
voegt hij daar aan toe „opdat wij zou-
„den zijn als eerstelingen Zijner
„schepselen".
Gode gewijde slachtschapen; offers,
die den Heere aangenaam zijn
Wordt gij bang Of begint er in u
iets te trillen van verheuging
Ik denk aan het woord van onzen
Meester „die zijn leven wil behouden,
„zal het verliezen maar die het zal
„verliezen om Mijns Naams wil, die
„zal het behouden
Weet gij niet, dat de wereld met al
haar begeerlijkheid voorbij gaat, maar
dat degene, die den wil van God doet,
blijft tot in der eeuwigheid
Vreest dan hen niet, die het lichaam
kunnen dooden, maar vreest veelmeer
Hem, Die beide lichaam en ziel kan
verderven in de hel.
Eerstelingen Zijner schepselen,
Godgewijden, door Christus gemaakt
tot koningen en priesters Gode en Zij
nen Vader
Dat het u iets groots zij, dat het u
aangenaam worde, dat uw hart er naar
uitga
Waarom zoudt gij uw beste, uw jon
ge, uw reine krachten geven aan de
wereld, aan den zondedienst, aan den
duivel, die toch een menschenmoorder
is van den beginne
Stelt dan uwe leden niet tot wape
nen der ongerechtigheid, maar stelt
uzelf Gode en uwe leden tot wapenen
der gerechtigheid.
Het einde is zoo groot
Paulus heeft het aan 't eind van zijn
leven kunnen zeggen „ik word nu tot
„een drankoffer geofferd, ik heb den
„goeden strijd gestreden, voorts is mij
„weggelegd de kroon der rechtvaar
digheid
En Petrus geeft ons zijn apostoli-
schen zegen aldus „de God nu aller
„genade, Die ons tot Zijn eeuwige
„heerlijkheid geroepen heeft in Chris
tus Jezus, nadat wij een weinig tijds
„geleden hebben, Die volmake, beves-
„tige, versterke en fundeere ulieden".
Er ligt voor de wedergeborenen iets
groots in, dat zij Gods eerstelingen
zijn zij zijn het offer, dat aangenomen
wordt in Jezus Christus.
En dan dit nog.
Waarom bestaat de wereld voort 7
Gij zegtomdat Gods raad moest wor
den uitgevoerd zoudt gij ook niet
kunnen zeggen om de kerk Is de
kerk niet de kerk, waarop de wereld
drijft
De wedergeborenen dragen de we
reld, ook al wil die wereld hen er uit
werpen. Gij zijt, als door het woord
der wreedheid veranderden, vernieuw
den, wedergeborenen, Gods oogappel;
en gij verlengt den tijd, opdat nog
meerdere* godgewijden zullen geboren
worden.
Gij zijt in nood, in zorg over den
vreeselijken oorlog Ik ook, wat kun
nen wij er aan doen Niets zegt gij
daar kan een mensch niets aan veran
deren dat moet uitgevochten worden.
Gij hebt gelijk Gods Raad moet uit
gevoerd Maar vergeet toch niet, broe
der en zuster, dat gij de eerstelingen
van Gods schepselen zijt, en dat uw
gewijd leven van groote beteekenis is
voor .uw medemenschen.
Uw gebed als kerk, uw schuldbelij
denis, uw levensoffer, uw geloof in
Jezus Christus, uw vreeze des Heeren.
uw bereidheid in Zijn dienst, dit alles
heeft invloed ook op den oorlog.
Niet omdat gij zelf zooveel waard
zijt, immers gij zijt ook maar een arm,
ellendig, boos schepsel in uzelven
maar om Christus' wil gij zijt toch een
christen, een christin, gebaard door
het woord der waarheid
En dan volgt daar zoo schoon ach
ter, wat Gods eigen bedoeling is met
dit genadewerkdan zegt Jacobus,
door den H. Geest„opdat wij zouden
„zijn als eerstelingen Zijner schepse
len".
En nu behoeft gij het niet altijd zoo
ver te zoeken blijf maar dicht bij huis:
van welk een buitengewone beteekenis
is uw Christelijk leven voor uw omge
ving, voor uw medemenschen, voor
uw woonplaats, voor uw volk De ze
gen, de welstand, het geluk, de levens
duur van een volk hangt af van de
eerstelingen en die eerstelingen zijt
gij-
Zoo gij immers Gode gewijd zijt,
zoo uw geloof spreekt is in den Chris
tus Gods, zoo gij eerstelingen zijt zon
der gebrek, zoo gij u benaarstigt, on
bevlekt en onbestraffelijk van Hem be
vonden te worden in vrede.
Gelijk Hij ons heeft uitverkoren in
Hem, voor de grondlegging der we
reld, opdat wij zouden heilig en onbe
rispelijk zijn voor Hem in de liefde.
Nieuwdorp.
E. BEUKEMA.
DADERS DES WOORDS-
ZEEUWSCHE KERKBODE
HOOFDREDACTEUR: Ds A. H. OUSSOREN. REDACTEUR: Ds A. C. HEIJ.
MEDEWERKERSD,D, W. M. LE COINTRE, F, Jv. d. ENDE, Dr N. J. HOMMES, A. B. W, M. KOK, A. SCHEELE, R. J. VAN DER VEEN en W. H. v. d. VEGT.
ABONNEMENTSPRIJS: per halfjaar bij vooruitbetaling 2.
Afzonderlijke nummers 8 cent.
ADVERTENTIEPRIJS15 cent per regelbij jaarabonnement
van minstens 500 regels belangrijke
reductie.
UITGAVE VAN DE
PERSVEREENIGING ZEEUWSCHE KERKBODE
ADRES VAN DE ADMINISTRATIE
FIRMA LITTOOIJ OLTHOFF, MIDDELBURG
Berichten, Opgaven Predikbeurten en Advertentiën tot
Vrijdagmorgen 9 uur te zenden aan de Drukkers LITTOOIJ fb
OLTHOFF, Spanjaardstraat, Middelburg.
TELEFOON 238. GIRONUMMER 42280
„Opdat wij zouden zijn als eerstelin
gen Zijner schepselen."
Jacobus 1 18b.
- r v T-T
Kte*5'* vV';;
GIDEON.
(3)
Richteren 6:1124.
(De verlossing van Israël door den Engel des
Heeren en Gideon.)
Het zenden van een profeet was niet het eenige
antwoord, dat de Heere gaf op het gebed van
zijn volk.
Wel niet met zooveel woorden wordt gemeld,
dat Israël zich op het woord van den profeet be
keerde, maar, als het vervolg gaat spreken van
een komende verlossing, mag daaruit wel wor
den afgeleid;- dat de profeet bij het volk een
open oor vond.
Van die komende verlossing wordt dan aldus
gesproken, dat verhaald wordt van de verschij
ning waarmee de Engel des Heeren verscheen
aan Gideon en de roeping, waarmee Hij Gideon
riep om Israël te verlossen (vs 16).
Allereerst is de vraag, aan wien we te denkeh
hebben bij den Engel des Heeren, die aan Gideon
verscheen.
Als we aandachtig lezen wat hier van Hem
gezegd wordt, blijkt, dat we niet kunnen denken
aan een gewonen Engel.
In vs 14 treedt deze Engel des Heeren op als
degene, die Gideon zendt. „Heb ik u niet gezon
den En volgens vs 16 moest het Gideon ge
noeg zijn, dat deze Engel des Heeren hem de
belofte gaf van met hem te zijn. „Ik zal met U
zijn."
Deze uitdrukkingen doen de vraag rijzen, of
wel aan een gewonen Engel gedacht kan wor
den, of die zich zou kunnen aandienen als de
Zender van Gideon, wiens nabijheid voor hem
moest genoeg zijn.
Wanneer we echter niet meer gegevens had
den, zouden we niet veel meer kunnen doen dan
die vraag stellen, zonder ze met zekerheid te
kunnen beantwoorden.
Van dezen Engel des Heeren lezen we echter
bij herhaling en dan telkens zoo, dat het heel
bijzondere van dezen Engel duidelijk uitkomt.
We lezen van Hem bij de roeping van Mozes.
De Engel des Heeren verscheen aan hem in een
vlam des vuurs uit het midden van een braam
bosch en zeide tot hem „Ik ben de God uws
vaders, de God Abrahams, de God Izaks en de
God Jacobs. (Ex. 3 :'2 vlg.)
Bij die uitspraak kan wel geen twijfel over
blijven, dat bij dien Engel des Heeren niet te
denken is aan een gewonen Engel. Die zou niet
kunnen zeggen Ik ben de God Uws Vaders.
Van dien Engel des Heeren wordt dan verder
gezegd, dat Hij voor Israëls aangezicht zou heen
gaan om het te behouden op den weg en het
brengen in Kanaan. (Ex. 23:2023.)
Dezen Engel des Heeren zien we weer ver
schijnen aan Jozua, als deze zich gereed maakt
het land Kanaan te veroveren. En aan Jozua
openbaart Hij zich dan als de Vorst van het heir
des Heeren, die aan den opperbevelhebber van
Israëls leger bevelen geven komt, hoe deze moet
handelen bij de inname van Jericho (Joz.
5: 13 vlg).
Ook in Richt. 2 lezen we van dezen Engel des
Heeren, dat Hij zeide Ik" heb ulieden uit Egypte-
land opgebracht en u gebracht in 'dit land en
gezegd Ik zal Mijn verbond met ulieden niet
verbreken in eeuwigheid.
Overal spreekt die Engel des Heeren dan zoo
als alleen God de Heere van zichzelf spreken
kan. En toch onderscheidt Hij zich ook weer
van God.
Deze verborgenheid heeft voor ons haar ver
klaring ontvangen door de verschijning van den
Heere Jezus Christus, die zeggen kon „die Mij
gezien heeft, die heeft den Vader gezien" „Ik
en de Vader zijn één". Jezus kon als Zoon Gods,
als zijnde zelf God, spreken als God. Maar de
Zoon Gods, mensch geworden zijnde, is ook de
Gezondene des Vaders. Hij is dan ook van God
weer onderscheiden.
Zoo wordt bij Nieuw-testamentisch licht deze
Oud-testamentische plaat duidelijk. Bij den En
gel des Heeren, die aan Gideon verscheen, is te
denken aan den Middelaar, den waren verlosser
van Gods volk. Aan Hem, die Zijn werk tot
verlossing niet pas begon, toen Hij in 't vleesch
kwam, maar die vóór Zijn vleeschwording reeds
werkzaam was tot Israëls verlossing, bij de uit
tocht uit Egypte, bij de intrede in Kanaan, en
die over Israël waken bleef en Zijn bemoeienis
over. het volk bleef uitstrekken ten goede.
Zoo wordt het iets heel groots wat hier staat
in vs 11 en 12, dat de Engel des Heeren tot Gi
deon kwam om dezen te roepen Israël te ver
lossen.
Dat was dan het heerlijk antwoord, dat God
gaf op het gebed van Zijn volk. God zond den
grooten den eigenlijken Verlosser, den grooten
Koning, dien Hij over Israël gezalfd had.
Hét was waarlijk niet om Zijn volk te bespot
ten, dat de Heere, op het gebed van dat ver
armde volk, een profeet zond, die het de bood
schap bracht, dat zij de stem des Heeren waren
ongehoorzaam geweest. In dat woord kwam de
Heere zelf reeds om Zijn volk te bestraffen. En
als het volk zich dan van zijn zonden bekeert,
dan komt de Heere met Zijn verlossing door den
Verlosser te zenden.
Van dezen Engel des Heeren, lezen we dan
verder, dat Hij Gideon, den zoon van Joas, roept
om als Israëls verlosser op te treden.
Hier rijst de vraag, waarom deze Engel des
Heeren, die ook God is en de Koning van Israël,
niet zelf rechtstreeks, zonder gebruik te maken
van den dienst van een mensch, Israël verloste
van de Midianieten.
Deze Engel des Heeren had die verlossing
kunnen bewerken zonder medewerking van een
mensch. En, zoo Hij dan nog van een dienst
knecht zich wilde bedienen, waarom zond deze
Engel des Heeren dan niet een gewonen engel
Eén engel was meer dan voldoende geweest om
het heele heirleger der Midianieten op de vlucht
te drijven en zelfs te dooden.
Waarom volgde de Engel des Heeren dezen
zooveel moeilijker weg Dat roepen van een
mensch zou toch heel wat bezwaren meebrengen.
De geschiedenis van Gideons roeping toont dat.
Gideon maakte tegenwerpingen en was er niet
dan met moeite toe te bewegen om de hem op
gedragen taak te aanvaarden en te volvoeren,
terwijl een engel, zonder eenig tegenspreken ge
willig en aanstonds het bevel Gods zou uitge
voerd hebben.
Toch volgt de Engel des Heeren dezen weg,
die moeilijker was. Hij roept niet een engel maar
een mensch. Hij vernedert Zich om met een
mensch te gaan spreken en dezen met groot ge
duld er toe te bewegen, dat hij in gehoorzaam
heid Israël gaat verlossen.
Zoo deed de Engel des Heeren, omdat zóó
Gods ordening was en moest zijn. Hier was Gods
wet, dat het kwaads dat door den mensch geko
men is, ook door den mensch moet worden weg
genomen.
Als dus de Engel des Heeren komt tot Israëls
verlossing, moet Hij zich aan deze wet houden.
Dan kan Hij niet rechtstreeks met Zijn godde
lijke almacht ingrijpen, dan kan Hij maar niet een
engel' zenden, dan moet Hij den mensch tot Zijn
instrument en medewerker maken en dan verne
dert Hij zich om met den mensch Gideon een
lange onderhandeling te hebben en dezen te be
wegen, dat hij, als dienstknecht van Hem Israël
gaat verlossen.
Naar diezelfde wet zou deze vernedering,
waarmee de Engel des Heeren zich vernederde,
niet de diepste zijn. Als, wat door den mensch
