FEUILLETON
KLATERGOUD
OFFICIEELE BERICHTEN.
zit. Ik ben n.l. van Genua weggevaren met de
Marnix, maar ik ben in Belawan Deli met mijn
vrouw van boord gegaap, gehoorgevend aan de
uitnoodiging van Medan en Pematang-Siantan
om een paar dagen naar Medan te komen en
daar de Javaansche gemeente te visiteeren. Ik
nam deze uitnoodiging graag aan omdat de ker
keraden me als belooning in staat wilden stellen
om iets van het Zendingswerk op Sumatra in de
Bataklanden te zien. Dat bezoek aan Medan ligt
nu achter den rug en heb nu op deze rustige boot
(deze boot is een vrachtboot met accomodatie
voor enkele passagiers) gelegenheid mijn aantee-
keningen eens na te zien en iets daaruit over te
schrijven.
24 Mei. Hedenmorgen zijn we vertrokken.
Gisteren 23 Mei zijn Ds. Heij en Ds. Oussoren
geweest om namens Zendende Kerk en Deputa-
ten afscheid te nemen en dezen morgen heeft de
Heere het afscheid van de kinderen en van de
familie makkelijk willen maken. We weten dat
ze veilig zijn in de hoede des Heeren en we zijn
dankbaar, dat God de krachten verleent om nog
maals naar het Zendingsveld te vertrekken. We
hebben thuis afscheid genomen en zijn met z'n
beiden weggereden om het ons en de kinderen
niet noodeïoos moeilijk te maken. Aan 't station
in Den Haag en in Utrecht zijn nog vele vrien
den gekomen om ons een goede reis te wenschen.
We hebben een coupé apart er zijn blijkbaar
niet zooveel reizigers, dat alle plaatsen bezet zijn.
We zijn daar erg dankbaar voor want we zijn
nu alleen vrij om te praten wat ons hart ver
vult. We genieten van de prachtige reis langs
den Rijn en denken dankend terug aan 1912,
toen we voor de eerste maal deze mooie reis
maakten naar het Zendingsterrein. Wat heeft
God alles wel gemaakt. Na een voorspoedige
reis komen we den volgenden morgen in Genua
aan en vinden daar de boot, die ons naar Indië
zal brengen. De eerste tocht is naar de hut, waar
we ons zoo goed en zoo kwaad als het gaat in
richten de koffers worden uitgepakt, de kasten
en kastjes met onze kleeren gevuld en dan gaan
we naar boven om te zien of er onder de pas
sagiers ook geestverwanten zijn. We vinden er
enkele in de tweede en de derde klas en we
spreken af om eiken avond een avondwijding te
hebben. Daarin zullen voorgaan Ds. Duetz, een
predikant, die naar Indië gaat om de Indische
kerk te dienen, mijnheer Tichelaar, een adjudant
van het Leger des Heils, de heer Roozeboom,
Zendeling te Halmaheira, mijnheer Schmit, hoofd
van een Chr. school te Salatega, en een dame,
wier naam me niet in de gedachte wil schieten.
Bij ons bezoek aan de administrateur van de
boot gelukt het voor deze avondbijeenkomsten
de kinderzaal der eerste klas te krijgen, terwijl
voor bekendmaking in de verschillende klassen
zou worden gezorgd. We waren nieuwsgierig wie
er zouden komen. De eerste avondwijding heb
ben we gehouden. De opkomst bedroeg een 25
passagiers. Nu ze zijn bijna eiken avond gekomen
en we hebben het allen gewaardeerd, dat we
zulke bijeenkomsten konden hebben.
Over 't algemeen is zoo'n bootreis niet be
vorderlijk aan het geestelijk leven. Dat leven
vindt in het milieu van de boot geen goede bo
dem. De menschen hebben niets te doen dan te
genieten van het eten, dans en spel. De maat
schappij spant zich in om het den passagiers zoo
aangenaam mogelijk te maken. Eiken dag is er
weer wat anders te doen, er is bioscoop en zang
uitvoering van het personeel, wedstrijden voor
kinderen en volwassenen, en onder hen weer
voor mannen en vrouwen en danhet is
moeilijk alles te beschrijven wat er op zoo'n
boot plaats heeftmaar wel is het duidelijk,
dat arbeid een zegen is en wanneer de menschen
gedwongen worden tot een lui leventje van on
geveer drie weken en het vleesch slechts tot be
geerlijkheid wordt verzorgd, dan ziet ge ook dat
in ons vleesch geen goed woont en zij die God
vreezen danken Hem als de reis goed en wel
achter den rug is. Op de boot ziet ge de wereld
niet op haar fijnst maar als dronken van allerlei
lusten. Dat er dus eiken avond enkele oogen-
blikken zijn, dat uit de verschillende klassen de
geloovigen bij elkaar komen, is heerlijk alleen
merkt ge dat ook onder de overige passagiers er
meer moesten zijn die met ons moesten vergade
ren menschen, die als meelevende christenen te
boek stonden, maar op de boot dat meeleven
meer in wereldsche richting sturen. Wat is het
moeilijk op een boot te volharden en met een
voornemen des harten bij den Heere te blijven.
(Wordt vervolgd)
DOOR
H. KINGMANS
34)
,,Ik ga in betrekking", zei Martha. „Ik kan
het niet aanzien. Tante voelt er niets voor en
wil mij tegenhouden. Wat zeg jij er van
„Je moet het met je zelf uitmaken", meende
Truus.
„Natuurlijk, maar dat is geen antwoord. Zeg
nu ook eens ronduit je meening."
„Ik geloof, dat moeder je niet moet tegenhou
den", antwoordde Tjaards vrouw.
„Ik moet gaan", zei Martha toonloos.
,,'t Is voor allen hard", meende Truus. „En
voor Heino hoop ik, dat hij niet eenmaal gestraft
zal worden voor zijn verkeerd doen. Want hij
alleen is de schuldige. Om echter allerlei ver
wikkelingen te voorkomen, geloof ik, dat je moet
gaan. O, Martha, wie had kunnen denken, dat
het zóó moest loopen. Wat ontzettend hard, ook
voor moeder, wier dochter je als het ware bent."
,,'t Is 's Heeren wil. Wij moeten berusten",
zei Martha met een snik. En dan, energieker
„Praten Tjaard en jij er eens met Tante over.
Heusch, ik kan het niet anders zien. Het beste
is, dat ik ga."
Twee dagen later viel Martha's oog op een
advertentie „In pastorie in de provincie Utrecht
wordt een nette juffrouw gevraagd als assistente
in de huishouding. Wordt als huisgenoote opge-
HANDELINGEN der Particuliere Synode van
de Gereformeerde Kerken in Zeeland,
gehouden te Middelburg 20 Juni 1935,
Zooeven werden „de Handelingen" ontvangen.
Een woord van lof voor de goede en vlugge uit
voering mag gerust neergeschreven aan het adres
der drukkers en verzenders.
Bij nauwkeurige lezing blijkt, dat Zeeland's
Synode enkele gewichtige besluiten nam, zooals
b.v. is te lezen in art. 7 over de herzening der
verhoudingscijfers voor art. 13 K.O. en de Prov.
onkosten en die zijn vastgesteld voor dit Synode
jaar Axel 19% Goes 17% Middelburg 41J/£
Tholen 9 en Zierikzee 13J^ De
quaestoren der verschillende Classes zullen wel
zoo goed zijn met dit besluit rekening te houden.
Volgens art. 10 in verband met bijlage III is
besloten, dat voor de Hulpbehoevende Kerken
in de Provincie zal gehouden l1/? collecten, dus
in 3 beurten een volle en een halve Zondag.
Art. 11 herinnert alle Zeeuwsche Kerken aan
eene collecte voor de Evangelisatie in Noord-
Brabant en Limburg.
De voortschrijdende evangelisatie-arbeid in
Zeeland bracht tot het besluit hiervoor te hou
den \]/2 collecte (zie art. 12) en in art. 13 staat,
dat de Kas tot ondersteuning van Diaconieën
vraagt een volle collecte, te houden in beide
beurten op één Zondag.
Ds. S. Groeneveld, die zoovele jaren quaestor
der Part. Synode was, kon bij zijn vertrek uit
Zeeland zijn opvolger een goed gevulde kas na
laten, wat het volgende jaar wel te pas komen
zal.
In art. 19 vindt ge de breede rij deputaten.
De volgende Synode zal D.V. worden gehou
den te Goes 10 Juni 1936.
Beslaan de eigenlijke Handelingen slechts 8 a
9 pagina's, de verschillende opgenomen rappor
ten vereischen 35 bladzijden. Verschillende dezer
rapporten zijn dan ook van groot belang, 't Is
te hopen, dat de kerkeraden deze Handelingen
niet zoo maar in het archief opbergen, maar eerst
nauwgezet lezen.
A. SCHEELE.
Kapelle-Biezelinge, 31-7-1935.
ONS GEZINSLEVEN EN DE HEILIGE
SCHRIFT.
46. Geen gemurmel, maar een klaar getuigenis I
Onze tijd vraagt beslistheid O, dat halve, dat
wankele, dat wazige, dat onbesliste en zwevende:
dat doet zooveel kwaad. Vooral tegenover onze
kinderen, het opgroeiend geslacht. Men verliest
er de vaststaande waarheden door uit het oog.
Wat doet er waarheid of onwaarheid eigenlijk
toe Geen ja en geen neen een scharrelen daar
tusschen door, dat is het, wat velen schijnt te
bekoren.
Weet ge, waar dat op uitloopt Op een ont
kennen van de waarheid Op een loslaten van
de eeuwige waarheden en een afglijden in steeds
snellere vaart naar de stikdonkere duisternis van
zonde en ongerechtigheid.
Maar is daarvoor nu ook gevaar in onze
Christelijke gezinnen
Mogen we eigenlijk die vraag nog wel stellen!
Is het niet duidelijk, onheilspellend duidelijk hier
en daar, dat we al lang op weg zijn naar die
ellende
Och neen, het is niet bepaald iets nieuws
het is niet een gevaar van onzen tijd alleen.
Maar daarom is het niet minder ernstig
Reeds negentien eeuwen geleden was er dat
zelfde kwaad. En het voerde ook toen tot vol
slagen vijandschap en afkeer van God en Zijn
dienst en van Zijn Zoon Jezus Christus.
Mijn opschrift ontleende ik aan Johannes 7
vers 12 En daar was veel gemurmel van Hem
onder de scharen sommigen zeidenHij is
goed en anderen zeiden neen, maar Hij ver
leidt de schare. En dan volgt er in vers 13
nochtans sprak niemand vrijmoedig van Hem,
om de vrees der Joden.
O, dat gemurmel omtrent Jezus en Zijn Waar
heid! Dat getwist en gekijf, dat beter willen we
ten, dat ophalen van de schouders en al dat ge
praat over allerlei meeningen en meeninkjes
Het heeft al wat kwaad gebrouwen.
En hoe velen, of liever hoe weinigen durven
het nog aan, te zeggen Jezus is de Christus,
de Zoon des levenden Gods
Toch wat is er in onze onvaste tijd, in onze
tijd van woelingen en beroeringen en afglijden
nomen. Dienstbode aanwezig."
„Op deze advertentie zal ik maar eens schrij
ven, tante", zeide zij, het blad mevrouw Herema
toonend.
„Ze lijkt niet onaardig voor je", antwoordde
deze. „Doe het eens."
Mevrouw Heerema had berust in Martha's
vertrek, dat zij zag als een groot offer. Zij had
het meisje er nóg liever om gekregen.
HOOFDSTUK XII.
Het huwelijk.
Op het Centraal station te Amsterdam stond
de trein voor het Noorden gereed.
„Over veertien dagen zien wij elkaar dus weer,
hé?" zei Gretha Salomons tot Truus. Tjaard was
in gesprek met Heino.
Zij zouden naar huis terugkeeren, na te heb
ben meegemaakt het verlovingsfeestje, voorafge
gaan door een grandioze receptie.
„Over veertien dagen?" vroeg Truus. „Ik
meende van volgende week Heino
„Om U te dienen, schoonzuster."
„Nu ja, die complimentjes", zei Truus korze
lig. „Ik meende dat jullie volgende week naar
Groningen zoudt komen. En nu vertelt Gretha
mij daar
„Dat het een week uitgesteld is Dat klopt.
Ik kan volgende week niet uit de zaak weg."
Truus' oogen drongen diep in de zijne. Hij
sloeg de oogen neer. Hij voelde zich in haar
nabijheid wat onrustig, 't Was hem, of zij dwars
door zijn ziel keek. Dan had hij liever nog met
Tjaard te doen, hoewel die ook een onderhoud
en loslaten, dat alleen nog maar houvast kan
bieden Wat is er, dat blijft ondanks alle schud
dingen en omkeeringen en afbraak Is het niet
die waarheid van de goede belijdenis van Jezus
Christus
Veel gemurmel was er onder schare veel ge
praat en getwist Maar men verzuimde Jezus te
volgen en te eeren en te gehoorzamen en te die
nen en lief te hebben en Hem te vragen als den
eenigen betrouwbaren Leidsman in het leven.
Veel gepraat en getwist over hetzouden we
wel en kunnen we wel en mogen we wel aan
Hem ons overgeven en toevertrouwen op de
woelige levenszee Maar slechts weinig een
doen, een hartelijk en gewillig en geloovig doen
van den wil desgenen, dien de Vader gezonden
heeft.
En zie nu eens rond in onze gezinnen. Och
ja, daar wordt wel veel gepraat en getwist soms
over de waarheid en wat daarmee in verband
staat. Zachtjes en hardop. Er is wel veel ge
murmel.
Maar is er nu ook, van ons als ouders in de
eerste plaats, een kloek en klaar getuigenis van
Jezus als van den eenigen Redder in allen nood
Van ons geloof in Hem, die altijd en in alles en
door alles en ondanks alles toch het laatste
Woord heeft en hebben zal
Denken wij er wel eens aan, dat al dat ge
murmel zoo ontzaglijk veel kwaad sticht Voor
al tegenover onze kinderen O, nog veel meer
kwaad soms dan een plotseling door drift op
komende zonde, groote zonde soms Want dat
gemurmel werkt als de kanker, in 't geheim door
vretend. Dat weifelende, dat wankele en on
zekere in onze gedachten en woorden en gedra
gingen o, het werkt zachtjesaan de dood
Laat ons getuigenis toch klaar en helder en
duidelijk Schriftuurlijk zijn, vooral in ons gezin.
Als van een Abraham en Izak en Jacob op
wier voorbeelden de nageslachten zich beriepen!
Niet als grond voor zijn behoud, maar tot na
volging
Van W. te W.
DRIETAL TE
Noord-ScharwoudeJ. J. Oranje,
Cand. en hulppred. te Den Oever.
W. Reeskamp, Cand. te Utrecht.
P. J. Riekel, Cand. te Den Haag.
TWEETAL TE
Smilde G. J. Hoytema te Twijzelerheide.
H. Post te Ambt-Vollenhove.
BEROEPEN TE
Smilde G. J. Hoytema te Twijzelerheide.
Noord-Scharwoude P. J. Richel,
Cand. te 's-Gravenhage.
Leek (Gr.): J. A. Gravenstein te Oosterzee.
L. S.
Op de vergadering ter vaststelling der Han
delingen is mij verzocht de kerken in Zeeland er
aan te herinneren, dat de Part. Synode van Zee
land besloot te houden de volgende collecten
voor Hulpbehoevende Kerken in de Provincie
\l/2 collecte (in 3 beurten);
voor Evangelisatie in Zeeland \l/2 collecte
(in 3 beurten);
voor Kas tot ondersteuning van Diaconieën 1
volle collecte (in 2 beurten).
Worde ook niet vergeten de collecte voor
Evangelisatie in NoordBrabant en Limburg (mag
voorgesteld die te houden vóór 1 Januari 1936?)
Als nu alle kerkeraden hun collecte-rooster even
vergelijken en zoo noodig bijvullen wordt voor
komen de klacht, dat sommige kerken de collecte
niet hielden of verzonden voor de vergadering
der Synode. Daarbij bemoeilijkt het ook den ar
beid der verschillende deputaten.
A. SCHEELE.
Rilland-Bath, 31 Juli 1935. Door de Classe
Tholen der Geref. Kerken werd heden na afge
legd peremptoir examen met algemeene stemmen
toegelaten tot de bediening des Woords en der
Sacramenten de heer W. G. F. van Herwijnen
te Vianen, beroepen predikant te Rilland-Bath.
De heer van Herwijnen hoopt zich D.V. Zondag
1 Sept. a.s. aan deze gemeente te verbinden na
bevestigd te zijn door Ds. B. Telder te Breda.
Onnen. Na bevestiging door Ds. J. van
den Berg, em. pred. te Renswoude, die sprak
met hem Kad gehad, waarin het aan vermaningen
en waarschuwingen niet ontbroken had.
Truus haalde de schouders op.
„Dan over twee weken", lachte zij tegen Gre
tha. „Mannen zijn nu eenmaal onberekenbaar."
„Ik meende in mijn onnoozelheid, dat dat al
tijd van vrouwen gezegd werd", zei Tjaard ge
amuseerd.
„Ten onrechte", beweerde Truus met groote
stelligheid. „Vrouwen weten precies, wat zij wil
len."
„Je bedoelt mannen", zei Heino.
„Inderdaad zijn er zóó, daar heb je gelijk in.
Er zijn er, die het zóó precies weten, dat zij
alles omver smijten, om hun doel te bereiken."
Truus was strijdlustig.
„Die filisofische redeneering kan ik niet vol
gen", zei Heino, die een onaangenaam gevoel
kreeg, daar hij vermoedde, dat Truus hem op
het oog had. „Filosofisch was ik nooit aange
legd. Jullie moeten instappen menschen."
De conducteurs sloegen de portieren dicht,
zoodat Tjaard en Truus zich haasten moesten,
hun plaats in te nemen. En weldra gleed de
lange trein weg.
„Die Truus is een leukerd", meende Gretha,
toen zij met Heino in de auto der familie Salo
mons naar huis reed.
„Zij kan aardig uit den hoek komen. Maar 'k
verzeker je, dat zij geen katje is, om zonder
handschoenen aan te pakken."
„Kom, kom, jongen, dat valt heusch mee. Ik
vind haar een echte leukerd, afgedacht dan na
tuurlijk van die vreemde, godsdienstige ideeën.
Maar daarop had je mij voorbereid."
over 1 Corinthe 4:1 en 2, deed Cand. A. Kui
per intrede bij de Geref. Kerk te Onnen. Intree-
text 2 Petrus 1 19.
Ds. K. van Dijk, miss. predikant van de
Geref. Kerken van Friesland op het Zendings
veld van Keboemen, momenteel met verlof te
Drachtster-Compagnie, waar zijn zoon predikant
is, is voornemens reeds in September a.s. weer
naar zijn arbeidsveld te Wonosobo terug te kee-
ren.
Zendingsterrein Keboemen. De Zendings
synode van Friesland heeft bij verschillende clas
ses opgave gevraagd van namen van hen, die in
aanmerking zouden kunnen komen voor de ver
vulling van de vacature in Keboemen.
De Centrale Diac. Conferentie der Geref.
Kerken vangt Woensdag 18 Sept. a.s. te 10 uur
aan en wordt gehouden in de kerk Oude Gracht
te Alkmaar.
Ter tafel komen vragen van de Diaconieën
van Eindhoven (systeem van vaste vrijwillige
bijdragen voor de diaconie); van Enschedé, van
Amersfoort (de verpleegkosten van behoeftige
patiënten in ziekenhuizen)van Arnhem van
Vlaardingen (ziektegeld voor crisis-werkloozen)
van Almelo van de prov. Drente (overleg met
Chr. Besturenbond).
Na de pauze zal Dr. S. O. Los van Den Haag
een referaat houden over „De verhouding van
het Diaconaat tot de gemeente als één geheel".
De middagzitting wordt gesloten met een toe
spraak van Ds. C. von Meijenfeldt, Geref. pre
dikant te Alkmaar. (A. R.)
De in Zendingskringen welbekende Dr. J.
Offringa, Hoofd van den dienst der Volksge
zondheid in Ned.-Indië en voorheen directeur
van het „Petronella-Hospitaal" te Djokja, thans
met verlof hier te lande vertoevende, zal zich
binnenkort met toestemming van de Ned.-Ind.
regeering, voor het ondernemen van een studie
reis naar Amerika begeven. Dr. Offringa heeft
n.l. van de „Rockefeller-Foundation" het verzoek
ontvangen naar Amerika over te komen, ten
einde nader het werk en de organisatie van deze
instelling te bestudeeren.
K.B. S.
Lijst van de bijdragen voor Artikel 13
(Emeritaatsgelden) in de Classis Zierikzee over
1935—1936.
Het eerste getal achter den plaatsnaam in de
hieronder volgende opgave is het gemiddelde
aantal belijdende leden over de laatste drie jaar;
het tweede is het percent, tot op een half nauw
keurig het derde is het bedrag, dat voor het
loopende jaar per kwartaal te betalen is door
de bedoelde kerk.
De kerken in de Classis saam hebben dit jaar
per kwartaal aan de Provinciale Kas te betalen
726.07.
Brouwershaven 163 Sy 61.72
Bruinisse 123 6]/2 47.20
Colijnsplaat 174 9 65.35
Geersdijk 94 V/2 32.67
Haamstede 169 61.72
Kamperland 402 20^ 148.84
Nieuwerkerk 182 9]/^ 68.98
Oosterland 36 2 14.52
Scharendijke 165 8J/£ 61.72
Wissekerke 50 2x/2 18.15
Zierikzee 306 15J^ 112.54
Zonnemaire 88 \y2 32.67
1952 100 726.08
De bedragen behooren in Augustus te worden
gestort. Mijn gironummer is 41873.
De Classicale Deputaat voor deze zaak,
F. J. v. d. ENDE.
Kamperland, 30 Juli 1935.
Vacaturebeurten in de Classis Zierikzee voor
de maanden AugustusOctober,
Geersdijk 6 October Ds. Veenstra.
Nieuwerkerk 13 October Ds. van den Ende.
Oosterland 15 September Dr. van Lonkhuijzen.
6 October Ds. Vogelaar.
27 October Ds. Unger.
„Die neem je maar op den koop toe", zei hij
luchtig. „En wat zeg je van mijn broer
„Tjaard ken ik nog zoo niet. Maar vader
noemt hem een door en door solied man. En als
vader dat zegt, dan is dat een zeer groote lof."
„Hij is solied", zei Heino op warmen toon.
„Maar Truus windt hem om haar vinger.
„Ik geloof er niets van. Dat wordt altijd van
de vrouwen gezegd. Tjaard en Truus zijn geluk
kig met elkaar."
„Wij dan niet vroeg hij glimlachend zich
naar haar over buigend.
Hij drukte haar hand en zij leunde tegen hem
aan, waarop hij, wat zijn doel was, spoedig van
onderwerp veranderde Gretha moest niet al te
dik met Truus bevriend worden. Gelukkig woon
de zij ver weg.
Zij, over wie gesproken was, zat met Tjaard
alleen in de coupé van den naar Hilversum
voortsnellenden trein. Man en vrouw zagen el
kaar aan en raadden eikaars gedachten.
„Ik ben blij, dat het achter den rug is", zei
Truus met haar gewone resoluutheid en open
hartigheid. „Denk je er zoo ook niet over
Tjaard streek met de hand langs het voor
hoofd, als om een onaangenaam denkbeeld te
verdrijven.
,,'k Weet niet, of ik mij verheugen moet, dat
het achter den rug is", zeide hij. „Voor 'k weet
niet had ik gewild, dat wij dit reisje niet hadden
behoeven te maken."
„Ja, jongen, 't was ver van aangenaam. Die
lui zijn ongetwijfeld heel aardig. Ook Gretha valt
mee. Maar je hebt geen band met ze. Wij leven
zoo'n eind van elkaar." (Wordt vervolgd)
