FEUILLETON.
Kerk en Cultuur.
Zijn vader gered.
Ds. G. DÜEKES f
dava-Soemba-Film.
het noodig was maatregelen te nemen tegen
onzedelijke practij'ken, die men in verband
bracht met de oneerbare kleeding van de
vrouwen, waardoor de zinnen werden geprik
keld.
Mevrouw van Hoogstraten!Schoch uit in
Christelijk Vrouwenleven yan Juli '29, deze
zeer gegronde klacht „Wat schuiven in
onzen tijld de menschen toch op onrustbarende
iwijlze den sexueelen kant van het leven naar
voren".
Hoe groot de verwondering op dit punt al
geworden is, kan blijken uit hetzelfde artikel,
waaruit bovenstaande zin werd geciteerd, dat
sommige ouders verlegen zouden zitten, waln-
neer hun werd thuisgestuurd1 een circulaire
van aanbeveling van het gezamenlijk naakt-
leven en de naaktopvoeding in de Vrije na
tuur van zonnebaden. Sommige1 ouders zou
den dan nota bene verlegen zitten met de
vraag, of zij aan zulk een opvoeding hun kin
deren zouden toevertrouwen Sommige ouders
Zouden dus nog niet dadelijk weten, dat zij
zoo'n ding dadelijk moeten ■Verscheuren Ze
zouden het nog als een vraag zien, of het
misschien niét goed Zou kunnen Zijln hun kin
deren daarheen te zenden Maar als dat nu
ook al een .„vraagstuk" wordt, dan vraagt
men zich toch af in welke wereld we nu
leven En het verwonderde ons dan ook'
uitermate, dat Mevr. Hoogstraten het nog
noodig vond met zoo'n circulaire naar een
wetenschappelijk man van ervaring te gaan
om diens meening daarover te vragen.
Uit alles blijkt welke grove ongerechtighe
den de mensch in dezen tijld aandurft en hoe
noodig het is dit groote kwaad mét alle kracht
tegen te staan.
Moge het blijken, dat althans in onze krin
gen alle oneerbare kleeding vermeden wordt.
HEIJ.
ii.
In Christus zijn de geloovigen één, van
Hem verwachten zijl alles, in hun leven moet
alles op Zijln eer i?i tl ooipen.
Dit kan ook' niet anders, want uit Hem',
door Hem, maar ook tot Hein Zijln alle din
gen. Waar nu de geloovigen, <Zij)n Kerk,
midden in het leven Zijn geplaatst, moeten zij1
rtoonen van Christus te zijln.
Van Christus zijn brengt en dat is onaf
wendbaar, strijd mee.
De kerk, die den Vredevorst, als haar Ko
ning bezit, het klinkt eenigzins vreemd, heelt
altijd te strijden. Nooit mag zij vrede sluiten
met Satan, zonde en wereld. Altijd weer wordt
het tjie kerk toegeroepen in alle levensver
houdingen „Doet aan de geheele wapenrus
ting Gods, opdat gij kunt staan tegen de lis
tige omleiding van den duivel, want wijl heb
ben den strijd niet tegen vleesch en bloed,
maar tegen de overheden, tegen de machten,
tegen de geweldhebbers dezer eeuw. De kerk,
die dezen strijd te strijden heeft is de strij
dende Kerk, onzichtbaar naar haar wezien
en verborgen leven met Christus in God,
maar zichtbaar in haar institutaire leven, de
kerk, zooals wij haar zien.
Waar wij, nu tot een dier instituten behoo-
ren, tot die, welke naar onze vaste Overtui
ging, het meest de zuiverste openbaring be
nadert volgens schriftuurlijke opvatting, waar
wiji leden en doopleden zijn van de Gerefor
meerde Kerken in Nederland, die als zoodanig
ook in den geestelijken strijd betrokken zijn
en haar houding tegenover de levensverschijn
selen, tegenover de cultuur te bepalen hebben,
hebben wij na te gaan wat in dezen onze roe
ping is.
Wij gevoelen wel, dat de cultuur niet enkel
een verschijnsel der laatste jaren kan zijln.
Altijd is de cultuur er geweestimmers onder
cultuur hebben wij; te verstaan „allen arbeid
van den mensch, die dient tot handhaving,
instandhouding en verrijking van zijn leven",
of nog nader begrensd', „cultuur is de ont
plooiing van de geestelijke krachten der
menschheid in een bepaalden tijd en binnen
een bepaalden kring".
Daarom' is het cultuurleven zoo varieerend
en kunnen wij van onderscheidene cultuur
perioden spreken. Nu heeft elke eeuw haar
eigen openbaring.
Dat er groei in dit cultuurleven en dat het
van den beginne is', laat de Heilige Schrift
ons duidelijk zien. Naast de bijzondere ge
nade openbaart zich de algemeene genade,
waardoor God de mogelijkheid heeft gescha
pen, dat er een menschenlijke samenleving
kan zijn.
Goa laat de wereld niet los, om Christus'
verkorenen blijft zij bestaan.
Daaruit te verklaren de ontplooiing van
XI (Slot) i
„Maar mijnheer", vroeg Willem, „hoe komt
U toch zoo spoedig thuis Is U vanmorgen
al zoo vroeg uit België vertrokken
„Neen vent, dat zal ik je zeggen. Toen jij
gisteren weg was, hadden we niet veel zin
de reis voort te zetten. In de eerste plaats was
de echte stemming er niet hileer. En dan
het weer lokte ook niet aan. Als het stormt
is het rijden niet zonder gevaar valt er een
tak op het stuur, dan kan dat ernstige gevol
gen hebben. We zijn dus maar blijven logeeren
in de stad, waar jij, ons verliet. En van mor
gen was het erg mistig, zoodat we besloten
maar naar huis terug te keer en."
„En vond Hub dat niet erg naar infor
meerde Willem.
„Neen, Hub is in de beste stemming en ik
zal je zeggen, hoe dat komt. Ons reisje is
mislukt. Dat kan jij niet helpen, natuurlijk
niet, jiji hebt je plicht gedaan. Maar het is
toch' voor allen pp een teleurstelling uitge-
lioopen. En nu is het 't beste, dat we 't eens
dunnetjes gaan overdoen. En daarom wou ik
26 en 27 September probeeren, of het beter
de geestelijke krachten in de verschillende
eeuwen.
Er is een cultuurontwikkeling van het begin
der wereld'.
Kaïn bouwt zijn stad, Lamech's Zonen we
ten het leven te handhaven en te veraangena
men. Deze ontwikkeling, die helaas steeds
nicer van God afvoerde, zelfs scheen afge
broken te worden door den zondvloed, zette
zich na dien tijd weer voort om tot ongekende
hoogten te klimmen.
Kennisnemend van het cultuurleven der
oudheid, staan wij verbaasd over de veel
vormigheid van de levensopenbaringen, die
getuigen van de denkkracht, het vernuft en
de rijke gaven van den mensch.
Wij' behoeven werkelijk niet te denken, dat
onze eeuw alleen van overwinningen in de
zen kan spreken, de opgravingen, de ruïnes,
de machtige bouwwerken, de litteratuur laten
ons zien, wat de Kananieten, de Egyptena-
ren, de Babyloniërs, de Grieken, de Romei
nen hebben tot stand gebracht. De wijsheid
en kennis, beschaving en schoonheidszin,
kunst en architectuur der ouden spreken nog
tot ons, 'die zooveel eeuwen later leven.
Aan dat machtig bouwwerk heeft de mensch
voort gearbeid, zijn 'krachten daaraan gege
ven. De eene tijd mocht het werk'zich' schit
terender openbaren dan de andere tijld, ver
band houdend met den toestand der volke
ren en der wereld', maar ondanks dit op en
neergaan, was het een voortgaan van kracht
tot kracht. Is Middelburg als stad van on
vergelijkelijke architectuur daarvan niet het
sprekend bewijs en hoeveel steden niet meer?
En ,nu schijlnt aan de overwinningien van den
menschelijken geest geen einde te komen.
Als wij letten op de ontwikkeling van we
tenschap, kunst, techniek, wat is dan Neder-
land's gouden eeuw vergeleken bij de onze
De menschelijke geest viert haar triumfen,
alles moet haar onderworpen worden. Uit
vinding na uitvinding, ten dienste of ten ver-
derve van de menschheid. Electriciteit, tele
foon, telegraaf, radio, film, vliegtuig volgden
elkaar op, om van de machtige industrieele
centra met hun fabriekswezen nog niet eens
te 'spreken.
Dr. Eckener maakt met zijn Zeppelin de
wereldrondvaart.
Hoe is ons leven veraangenaamd op allerlei
wijze hoe komt de ontplooiing van die men
schelijke krachten in den loop der eeuwen ops
ten goede.
De resultaten aanvaarden wiji, wij kunnen
er pok niet buiten, wijl wij .midden in het
leven staan.
De cultuur dringt ook ons leven, ons huis
gezin binnen en dientengevolge ook de kerk.
En hoe moet de kerk nu tegenover de cul
tuur staan
Middelburg. SCHEELE.
Met diepe ontroering was het hart vervuld
bij het lezen van het overlijdensbericht van Ds.
G. Doekes, em. pred. der Geref. Kerk van
Nieuwdorp, in den ouderdom van 55 jaren.
Hij studeerde aan de Theol. School en reeds
in die jaren trokken zijn ernst en nauwgezet
heid de aandacht. De jaren der studie heeft
hij uitnemend benut, want hij was een gron
dig kenner van de Dogmatiek en de belijde
nisschriften der Geref. Kerken en ook op exe
getisch gebied heeft hij zijne sporen verdiend.
Eerst diende hij de Kerk van Heemse van
30 Januari 1898 tot Maart 1907, waar hij door
zijne prediking en ambtelijken arbeid schier
aller harten won, zoodat men er nu nog
spreekt over „onzen dominé". Wel hecht
moeten daar de banden geweest zijn. In 1907
kwam Ds. Doekes naar Nieuwdorp, waar
hij uitnemenden arbeid verricht heeft en de
gemeente gebouwd door zuiver Schriftuur
lijke prediking. Nog steeds gedenkt die ge
meente den bekwamen en toch zoo eenvoudi-
gen 'Dienaar des Woords, van wien Zonder
te overdrijven mag getuigd een Israëliet, in
welken 'geen bedrog is. Ds. Doekes was een
door en door eerlijk man, wat hem wel eens
te goed vertrouwen sfellen deed in anderen,
wier daden niet altijd overeenkwamen met
hunne woorden of beloften.
In de Zuid-Bevelandsche Kerken nam hij
weldra eene eervolle plaats in en tot in het
jaar 1925 vertegenwoordigde hij de Classis
Goes ter Part. Syn. van Zeeland en steeds
werd er geluisterd naar zijin wel biezfonken
adviezen, waar ieder zijfn kennis en doorzicht,
maar pok zijne voorzichtigheid erkennen
moest. Ook de arbeid der Zending had de
liefde van zijn hart. Dan kon hij pleiten met
gelooi in 's Heeren zaak en voor wat hij1 ge
daan heeft in den kring der Zendingsdeputa-
lukt. En dan ben jij natuurlijk van de partij.
Tenminste, als je lust hebt en als je ouders
het goedvinden.
Of Willem lust had
Hij had zelfs lust Mijnheer en Mevrouw
Gorter om den hals te vallen.
Of z'n ouders het goedvonden Met dank
bare blikken keken ze hun hopge gasten aan.
Het was dien avond1 laat, toen de familie
naar bed ging. Dat was voor Willem een uit
zondering. Vader en moeder hielden van re
gel en orde.
,,'s Avonds vroeg onder de wol en 's m.'or-
gens niet te laat op, dat is goed1 voor kinde
ren", was de leuze van vader en moeder.
Maar nu, vandaag was het een bijzondere
dag. Nu werd er een uitzondering gemaakt.
Toen de gasten weg waren, zaten ze heer
lijk met elkaar te keuvelen cn de tijd vloegom'.
Jammer alleen, dat ooim' Dirk er niet bij
kan zijn, meenden alle drie. Maar oom mioest
rustig blijven liggen. Zelfs mocht er niet te
veel tegen hem gepraat worden.
Nu en dan ging moeder naar z'n bed, nu
eens met een perzik, dan weer met een sinaas
appel, een anderen keer met een kopije bouil
lon. Maar oom Dirk had weinig trek, zoo dat
langzamerhand een heele verzameling lekkers
op z'n kamertje stond.
ten kunnen de Zeeuwsche Kerken hem nooit
genoeg dankbaar zijn. Altijd verheugt het on-
dergetcekende, dat de Classis Goes hem blij
vend 'heeft gewaardeerd bok toen het ons al
len steeds duidelijker werd, dat zijn gezond
heidstoestand werd ondermijnd en de arbeid
steeds Zwaarder voor hem werd. Wat moet
het voor den werkzamen Doekes geweest
zijin te moeten werken op halve kracht en ein
delijk' het te moeten opgeven.
Dienaar des Woords te zijln was Zijln lust
en leven en lange nog bleef hijl hopen! en als
dan eindelijk eervol emeritaat verkregen is,
klinkt 'tot de Kerk van Nieuwdorp als af
scheidsrede dezer heldenziel hét woord van
Job 1 :21b.
Smart heeft onze broeder doorgemaakt in
zijin leven veel zelfs, zoo in zijin gezin als in
zijn lichaam. Nooit heeft hij geklaagd over
zijne gemeenten, daar sprak hij steeds met
lof over. Maar geleden heeft hij in stilte ook
over verguizing, die meermalen Zijln deel was
van de zij'cfe van broederen, die in hém zagen
een der voornaamste strijders vopr het be
houd en den bloei der Theol. School.
Aan die School had bijl Zijln liefde verpand
en daarvoor heeft hij geworsteld niet gebed
en woord en zeker is het mede door zijln ijVe-
ren geweest, dat het „door de Kerk voor de
Kerk" dieper indrong in het leven der Kerken
en het diamanten feest der Theol. School moet
hem wel een weelde zijn geweest. Doch niet
altijd hanteerde hij de strijdbijl, neen, in de
Wachter gaf hij; ook artikelen, die rijker in
zicht gaven in de schöone belijdenisschriften.
En nu is hij: de strijd te boven, maar door
verschillende ons nagelaten geschriften blijft
hij tot ons spreken, ook nu hij gestorven is.
't Was mij1 steeds een genoegen met Ds.
Doekes te hebben samengewerkt op velerlei
gebied en dat hij reeds heen moest uit den
arbeid en nu uit het leven op de middag
hoogte des levens doet het hart pijln.
Maar de Heere weet het beter dan wijl en
onze broeder rust nu bij zijnen Koning en
Heere en Zijne werken zullen volgen met hem.
'k' Weet, dat het is in den naam van oefen,
dat .we zjjne weduw'e en kinderen toebidden
Gods rijke vertroostingen in deze dagen, want
zij verliezen pen zorgend en liefhebbend man
en vader. Doch de Heere blijft.
K. B. A. SCHEELE.
Do vertoningen van de Java-Soemfba-fikn
zullen in het komend seizoen voortgezet wor
den.
Niettegenstaande drie operateurs het land
zijln doorgetrokken, kon aan alle aanvragen
onmogelijk voldaan worden. Uit meerdere
plaatsen kwamen reeds verZoieken vopr een
volgende campagne binnen.
Ongetwijfeld zullen nog zeer vele een ver
tooning van de Java-Soemba-firm begeeren.
Bij deze overwegingen heeft het Comité ook
in aanmerking genomen de groote waardee
ring, van verschillende Zijden ontvangen, niet
't minst in den vorm van zeer vele brieven, die
in ojnderscheiden tojoin den lof van de Java-
Soomba-film bezongen.
Algemeen bleek de overtuiging, dat deze
film de Zending op Midden-Java cn Soemba
ons volk naderbij bracht en uitnemend dienst
deed voor vermeerdering van de Zendings-
bëlangstelling. Herinnerd mag hier wel wor
den aan de verklaring van Ds. Velders van
Rotterdam „De film is "een zeer goed1 ge
slaagde onderneming. Niet om het finantiëel
succes, maar om het aangenaa'ml-instructieve.
Op de Catechisaties was te merken hoe onder
wijzend de film had gewerkt".
Omdat de kosten thans aanmerkelijk minder
zullen Zijln, kunnen de entree-prij|zen verlaagd
en de condities heel wat gemakkelijker ge
maakt worden.
Inlichtingen daarvoor worden gaarne ver
strekt. De verwachting leeft, waar het toch
gaat om de groote zaak der Zending, dat de
aanvragen zullen binnen stroomen blij het
Secretariaat van de Java-Soemba-Film-Golmité,
Verlengde Lodewijkstraat 6a te Groningen.
Namens het Comité,
Ds. D. POL, Voorzitter.
Eindhoven F. A. den Boeft te Amersfoort.
A. K. Krabbe te Mijdrecht.
Nieuwe PetelaJ. G. Haartsen te Driesura.
J. B. van der Sijs te Kollumerpomp.
Leens A. B. W. M. Kok te Zaamslag.
J. B. van der Sijs te Kollumerpomp.
Maar hij! lag tevreden te kijken. Voelde
zich heel rustig.
„Ik zou niet tegen den dood opzien", zei
hij tegen z'n zuster, „want ik' weet, dat mijn
Verlosser leeft. Maar ik wil toch opk nog wel
een poosje blijven leven, want ik heb het Zop
heerlijk hier. En
Ja, hiiji had nog eeln heele hoop willen Zeg
gen, maar z'n zuster legde de hand op z'n
mond en hief dreigend den vinger op en zei
„Dirk, je moogt niet veel praten, dat weet
je wel. Als je je mond niet kunt houden, zie
je me in geen veertien dagen terug."
Dirk glimlachte. In geen veertien dagen
Dat houd je nooit uit, dacht hij. Maar hij
zei niets meer, want hijl wist, dat z'n zuster
gelijk had.
„Moeder, de klok slaat tien uur, nu moet
de jongen toch heusch naar bed", meende
vader.
„Ja, vader, nog edn kwartiertje", stelde
moeder voor en vlug stond ze op en liep naar
1 de keuken.
I Een oogenblik later drong tot de kamer
een geluid door, dat veel leek' op hét sissen
van een pan.
„Wat die vrouw van mij toch uitspookt",
riep vader.
„Dat zal ik eens gaan onderzoeken", be
sloot Willem.
BEROEPEN TE
LeensA. B. W. M. Kok Zaamslag.
Nieuwe Pekela J. B. van der Sijs te Kollumerpomp.
BorgerM. van Wijk te Oostburg.
WolfaartsdijkR. de Jager te Nunspeet.
Zevenbergen cand. Vogelaar te Heemse.
AANGENOMEN NAAR
WarnsCand. G. J. van Reenen te Sleeuwijk.
AduardP. van der Sluis te Onstwedde.
BEDANKT VOOR
Sleeuv.ijk: H. Iloltrop te IJmuiden—Oost.
ReitsumJ. van Dijk Jr. te Dunrswonde.
Ds. S. Idema te Winsum (Gr.) schrijft ons
Zondag 18 Augustus jl. werd te Winsum (Gr.) de
kerktelefoon in gebruik genomen.
Op de installatie werden aangesloten 8 telefoons
voor hardhoorenden (4 voor reserve) en een telefoon
net buiten met 24 aansluitingen voor zwakken en
ouden van dagen.
De ontvangst was zoo in de kerk als in de huizen
in één woorcl schitterend. Zoowel zij, die per hoofd
telefoon luisterden als zij, die luidsprekers-ontvangst
hadden (over eigen Radio-toestel of door middel van
luidsprekers der Radio-centrale) waven vol lof over
de duidelijke en natuurgetrouwe weergave van het
gesprokene.
Zij gevoelden zich weer één met de gemeente, waar
zij na jaren ontbering, heel den dienst prediking
en gebed, gezang- en orgelspel, tot de voorlezing toe
weer konden meemaken.
't Zijn de wonderen der techniek, in rechtstreekschen
dienst van het Evangelie van het Koninkrijk Gods.
Het is een heerlijk doel, dat door het „Kerktelefoon-
Bureau" te Maassluis wordt nagestreefd, dat, onder
leiding van den heer P. K. Dommisse, op vakkundige
wijze zijn taak vervult en altijd bereid is de meest
volledige inlichtingen te geven.
Meer dan tot dusverre dient aan de kerktelefoon
de volle aandacht geschonken te worden. Er ligt voor
onze ouden en zwakken een zegen in, die niet licht
overschat kan worden. Ge moet het hooren uit hun
eigen mond om er ten volle van overtuigd te zij
Met de gegevens waarover zij beschikt, zal de kerk
van Winsum desgevraagd gaarne andere kerken dienen.
Het belang der zaak is onze volle aandacht waard.
Met wat goeden wil liggen de kosten vrijwel binnen
het bereik van iedere kerk.
Met lof kan nog vermeld worden de welwillende
wijze, waarop èn de directeur der posterijen én de
technische dienst van de rijkstelefoon tot het tot
stand komen van de installatie hebben medegewerkt.
Beroepbaar is ook cand. P. B. Lengkerk,
Albrechtskade 86c, Rotterdam.
Cand. J. Spoelstra, te Meeden, beroepen predi
kant bij de Kerk van Anna Jacobapolder, is door de
Classis Tholen tot de Evangeliebediening toegelaten.
Ds. P. D. Kuyper hoopt Zondag 6 "October a.s.
afscheid te nemen van de Kerk te Oud-Loosdrecht
en Zondag 20 October d.a.v. intrede te doen te Sas-
senheim, na bevestiging door zijn vader, ds. L. Kuyper,
van Kampen.
Lioessens. Ds. D. Feenstra deed intrede met een
predikatie over Exodus 25 22. Hij was bevestigd
door ds H. M. Ploeger van Appelscha, die sprak over
Spreuken 27 23.
Cand. G. Brouwer te Vlaardingen hoopt Zondag
6 October a.s. intrede te doen als predikant der Kerk
te Echten (Fr.), na bevestiging door ds. D. B. Hagen
beek, van "Vlaardingen.
Ds. H. Mulder, pred. der Kerk van Amsterdam
die 3L Juli zijn 25-jarige ambtsbediening mocht her
denken, verleende, waar de huldiging deze week plaats
heeft, gisteren receptie op de middag- en avond
uren, waarvan een zeer druk gebruik gemaakt werd.
Des middags kwamen al deambtgenootenterplaalse,
bij welke gelegenheid dr. B. Wielenga als nestor een
toespraak hield. Ds. H. Mulder diende o.a. ook de
Kerk van Zaamslag 31 Juli 19049 Februari 1908.
Zwolle. Ds. J. H. Kuiper, bevestigd door zijn
vader ds. L. Kuiper van Kampen met eene leerrede
over Psalm 48 13—15 deed te Zwolle intrede met
eene prediking over Jesaja 59 16.
Het kort verslag van de vergadering der zen
dende Kerk van Utrecht met de Deputaten uit de
provincies Utrecht en Gelderland vermeldt onder meer
belangrijks ook het volgende
„Ingekomen is een ontslagaanvrage van dr. Dreck-
meier. De vergadering besluit, haar zulks eervol te
verleenen, vanwege hare vele en uitnemende verdien
sten jegens onzen Zendingsarbeid en het hospitaal.
Een oproep ter verkrijging van een opvolger in de
vacature, welke door haar vertrek in Maart 1930
staat te komen, zal geplaatst worden. Het oordeel
der vergadering, gelijk ook het advies van dr. Flach,
is, dat een chirurg de voorkeur verdient.
De wenschelijkheid van eene assistente-apotheker
wordt uitgesproken en daar de verhoogde gouverne
mentssubsidie eene dergelijke benoeming mogelijk
maakt, zal hiertoe worden overgegaan.
Door wijlen wed. C. Moll is aan de Diaconie dei-
Kerk te Nijkerk f 500 vermaakt en aan de Kerk 3
aandeelen a f 100.
De Theol. School te Kampen ontving een legaat
van wijlen Mevr. C. Schutte te Hasselt ten bedrage
van f 500.
Zeer trof ons het overlijdensbericht van ds. G.
Doekes, Em. pred. van Nieuwdorp inden ouderdom
van 55 jaar.
Ds. G. Doekes werd candidaat in 1897. Hij deed
intrede bij de kerk van Heemse 30 Januari 1898 en
verbond zich 17 Maart 1907 aan de kerk van Nieuw
dorp, welke hij diende tot 9 Augustus 1925, nadat
hem wegens voortdurende ongesteldheid eervol
Hij ging naar de keuken, maarvojnd1 de
deur gesloten.
Op z'n kloppen vroeg moeder wat hij ver
langde.
„Ik wil eens gaan kijken moeder, wat U
toch allemaal uitvoert."
„Zal niet gaan jongen. Ik kan hier geen
kinderen gebruiken en je behoeft hier ook
geen lampen te vullen."
Lachend bracht Willem moeders woorden
aan vader over.
Na een kwartier kwam Ze terug, ging tot
verwondering van vader en zoon de tafel dek
ken, spoedde zich daarna weer naar de keu
ken terug en kwam weldra weer te voorschijn
met een schotelheerlijke flensjes.
Het avondgebéd was een lofzang Maar
toch ook ontb'rak de bede niet. Luister slechts
„O, Vader, geef toch, dat al Uw; weldaden
ons niet hoogmoedig .maken. Geef ons een
nederig hart en doe ons steeds gevoelen, dat
alles wat wij! van U ontvangen louter ge
nade is
S. BRAN DSM A.
EINDE.
